Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιγ’. Θεραπεία Ἐλέφαντοσ.

(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιγ’. Θεραπεία Ἐλέφαντοσ.)

Ὕδρωποσ ἰδέη τὸ διαβήτεω πάθοσ αἰτίῃ καὶ διαθέσι, χώρῃ δὲ μούνῃ διάφορον, ἔνθα τὸ ὑγρὸν ἐκρέει. ἀσκίτῃ μὲν γὰρ δοχεῖον, τὸ περιτόναιον, οὐδ’ ἐκροὴν ἴσχει, ἀλλὰ μίμνον τῇδε πλημμυρεῖ. διαβήτεω δὲ φορὴ μὲν ὑγροῦ ἡ ἀπὸ τοῦ πάσχοντοσ ἡ ωὐτὴ, καὶ σύντηξισ· ἐσ δὲ νεφροὺσ καὶ κύστιν ἡ ξύνδοσισ τὰ περὶ ἔξοδον φέρει. ἥδε τοῖσι ὑδεριῶσι ἡ ὁδὸσ ἐπιγίγνεται, ἢν ἐσ ἀγαθὸν ἡ νοῦσοσ τρέπηται. ἀγαθὸν δὲ ἡ λύσισ τῆσ αἰτίησ, καὶ μὴ τοῦ ἄχθεοσ ἐλαφρίη μοῦνον· δίψοσ δὲ τουτέοισι μέζον, ἐκρέον γὰρ τὸ ὑγρὸν αὐαίνει. Ἔστι δὲ τὰ ἄκεα ἐσ τὴν ἐπίσχεσιν τῆσ ξυντήξιοσ, τὰ ωὐτὰ τοῖσι ὕδρωψι· ἐσ δὲ τὸ δίψοσ μεγάλησ ἰητρείησ χρέοσ, τόδε γὰρ ἐν τῷ εἴδεϊ ἀλγέων πάντων μέζον. καὶ ἢν πίωσί τι ὑγρὸν, πρόκλησισ οὐρήσιοσ. ποτὶ καὶ ἐκθέον τόδε ξυναπάγει τῆκον τὰ ἐν τῷ σκήνεϊ. φαρμάκων ὦν ἀδίψων χρέοσ· δίψοσ γὰρ μέγα, ἀκορίῃ ποτοῦ. ποτὸν γὰρ οὐδ’ ὅσον γίγνηται δίψεοσ ἄκοσ. πάντη δεῖ τῷ στομάχῳ ἀρήγειν ἔνθα τοῦ δίψεοσ αἱ πηγαί. ἢν ὦν τῇ ἱερῇ καθαίρῃσ, ἐπιθήμασι χρέο, νάρδῳ, μαστίχῃ, φοίνιξι, μήλοισι κυδωνίοισι ὠμοῖσι· τῶνδε ὁ χυλὸσ μὲν ξὺν νάρδῳ καὶ Ῥοδίνῳ, ἄριστον ἐσ τέγξιν· ἐπίπλασμα δὲ ἡ σάρξ αὐτέων ξὺν μαστίχῃσι καὶ φοίνιξι · ἐν κηρῷ δὲ καὶ νάρδῳ τῷ μύρῳ ἡ τουτέων μῖξισ ἀγαθὴ, ἢ οἱ χυλοὶ ἀκακίησ τε καὶ ὑποκιστίδοσ ἔσ τε τὰσ τέγξιασ καὶ ἐσ τὰ ἐπιπλάσματα. Ἀτὰρ καὶ ὕδωρ τὸ ποτὸν ξὺν τῇσι ὀπώρῃσι ἑψείσθω. τροφαὶ δὲ, καὶ γάλα, καὶ ξὺν τῷδε σιτία, ἄμυλοι, χόνδροι, Ῥοφήματα. οἶνοι στύφοντεσ ἐσ τὸν τοῦ στομάχου τόνον, ἀκρητέστεροι μᾶλλον, ἐσ τὴν τῶν ἄλλων χυμῶν ἐξηέρωσίν τε καὶ διάνιψιν· ἁλμώδεσι γὰρ δίψοσ· οἶνοσ δὲ, στύφων θ’ ἅμα καὶ ψύχων, μεταβολῇ τε καὶ εὐκρασίῃ χρήσιμοσ· ἐσ δύναμιν δὲ κἢν οἶνοσ γλυκὺσ, ὁκοῖον αἷμα ἐῄ, ἐσ τὴν αὐτοῦ γένναν. φάρμακα ποικίλα τὰ ωὐτὰ, ἡ διὰ τῶν θηρίων, ἡ τοῦ Μιθριδάτεω , ἡ διὰ τῶν ὀπωρέων, τά τε ἄλλα ὁκόσα ὕδρωποσ ὀνηϊστά. ἀτὰρ καὶ ἡ ξύμπασα δίαιτα καὶ ὁ βίοσ ωὐτόσ. Ἀμφὶ μὲν φλεγμασίησ , καὶ αἱμορραγίησ, καὶ ὁκόσα ὀξέωσ ἀπὸ νεφρῶν κτείνει, ἐν τοῖσι ὀξέσι γεγράφαται · ἀμφὶ δὲ ἑλκώσιο σ, ἠδὲ λίθων γενέσιοσ, ὁκόσα τὰ πολλὰ ξυναποθνήσκει πρεσβύτῃσι, μάλιστα νῦν γράφω· ἄγχιστα μὲν ἐσ ἄκεσιν· εἰ δὲ μὴ, οἷσι ὅγε παρηγορήσεται. Λίθων μὲν ὦν εὐφυῆ γένναν ἐσ ἄγονον τρέψαι, ἀδύνατον. Ῥηί̈τερον μὲν γὰρ μήτρην ἄτοκον θέμεναι, ἢ νεφροὺσ λιθιῶντασ ἀλίθουσ. ἐσ διέξοδον ὅκωσ ἀρηγειν χρή· ἢν ὦν ἐν ἕδρῃ ἵζωσι οἱ λίθοι, τὰ ἄκεα φράσω. κάρτα γὰρ ὀδυνέονται , ποτὶ καὶ ἐξέθανον στρόφοισι καὶ εἰλέῳ κώλου καὶ ἰσχουρίῃ. ξυναφέα γὰρ ἀλλήλοισι νεφροί τε καὶ κῶλον. ἢν γὰρ λίθων ἐντάσιεσ ἐώσι, ἐπὶ δὲ τοῖσι ἰσχουρίη τε καὶ στρόφοι, τὴν ἐπὶ τῷ σφυρῷ τάμνειν φλέβα τῷ κατ’ ἴξιν τοῦ νεφροῦ. αἱ γὰρ τοῦ αἵματοσ ἀπὸ νεφρῶν ἔκροιαι ἀνιᾶσι τῶν λίθων τὰσ σφίγξιασ . φλεγμονὴ γὰρ δήσασα ἴσχει τὰ πάντα· φλεγμον ῆσ δὲ κενεαγγείη λύσισ· τέγγειν τε τὰσ ψύασ ἔνθα τῶν νεφρῶν ἡ χώρη· λίπασ δὲ παλαιὸν, ἢ τὸ νέον, Ῥύτην ἰσχέτω· οὐρητικὸν δὲ καὶ ἀνήθου ἡ κόμη καὶ λιβανωτὶσ, ἢ σάμψυχον. τοῖσδε χρὴ, ὅκωσ ὕδατι, καταιον εῖν · σμικρὸν γὰρ αἱ χρίσιεσ. ἀτὰρ καὶ τοῖσδε πυριῆν, βοείῃσι κύστεσι ἐγχέοντα ἔλαιον ἀνθέμιδοσ. ἐπιπλασμάτων νῦν ὕλη ξὺν τοῖσι ἀλήτοισι ἡ ωὐτή. ἔλυσε καὶ σικύη κούφη κοτὲ τῶν λίθων τὴν ἔνστασιν· ἄριστον δὲ κἢν ἐπὶ φλεγμασίησ σχάσῃσ. ἢν δὲ τάδε σοι ποιέοντι ἔτι μίμνωσι οἱ λίθοι, ἐσ ἔλαιον τὸν ἄνθρωπον καθιέναι. τόδε γάρ τοι ἅμα πάντα ποιέει· ἀλέῃ μὲν χαλᾷ, πῆ δὲ ἐκγλισχραίνει· τὸ δριμὺ δὲ ἐσ προθυμίην δάκνει. τάδε μέντοι ἔξοδα λίθων καὶ σφῶν προκλήσιεσ · πίνειν δὲ φαρμάκων τῶν ἁπλῶν μὲν Ῥίζασ, φοῦ, μῆον, ἄσαρον · βοτάνασ δὲ, τὴν πριονίτην, ἢ πετρόσελινον, ἢ σίον· ποικίλων δὲ, μύρα μὲν ὁκόσα ἴσχει νάρδον, κασίην, σμύρναν, κιννάμωμον . ἀπουλώσε ι σίνηπι, καὶ ἐκ πυρὸσ ἐσχάραι, καὶ ἐπιθήματα ἃ πρόσθεν μοι λέλεκται· δίαιτα δὲ καὶ ἄλειψισ, καὶ πλοῦσ, καὶ ἡ ἐν θαλάσσῃ βιοτὴ, ἅπαντα τοῖσι ἐπὶ νεφρῶν ἐστι ἄκεα. Καὶ τοῦ ἀτερπέοσ τοῦ πάθεοσ εἵνεκεν, καὶ τοῦ κατὰ σύντηξιν κινδυνώδεοσ, καὶ τῆσ ἐσ διάδεξιν γένεοσ χρείησ, λύειν χρὴ μὴ βραδέωσ τὴν γονόρροιαν , πάντων κακῶν οὖσαν αἰτίην. πρώτιστα μὲν ὦν ὅκωσ Ῥεῦμα κοινὸν ἰῆσθαι· στύψεσι τῶν ἀμφὶ τὴν κύστιν καὶ τὴν Ῥοὴν χωρίων· καὶ ἐμψύξεσι ψυῶν, λαγόνοσ, αἰδοίων, διδύμων, ὅκωσ μὴ Ῥέῃ ἐσ πολλὸν ἡ γονή· εἶτα αὖθισ ἀλεῇναι τὸ πᾶν, ἐσ τὸ τὰσ ἀφόδουσ ξηραίνειν. στύψεσι μὲν ὦν καὶ τέγξεσι · ἔριον μὲν τὸ ἀπὸ τῆσ ὀί̈οσ ξὺν τοῖσ λύμασι. λίπασ δὲ τὸ Ῥόδινον μύρον, ἢ τὸ διὰ τῆσ οἰνάνθησ, ξὺν οἴνῳ λευκῷ, εὐώδεϊ. ἐκ προσαγωγ ῆσ δε ἀλεαίνοντα λίπασ τὸ καινὸν, καὶ μελίλωτ ον ἐκζεσθὲν σὺν αὐτῷ, καὶ σάμψυχον, καὶ λιβανωτὶσ, ἢ κόνυζα. ἄριστον καὶ ἀνήθου κόμη, καὶ ἔτι μᾶλλον ἡ Ῥυτή. τοῖσδε ἐσ τὰ ἐπιπλάσματα χρέο, κριθῶν καὶ ὀρόβων ἀλήτοισι, καὶ ἐρυσίμου τοῦ σπέρματοσ καὶ νίτρῳ· μέλι δὲ ἐσ τὴν ἁπάντων ξύμπνοιαν καὶ ξυνάφειαν. τοιάδε καὶ ἐπιπλάσμα τα ὁκόσα φοινίσσει, καὶ ἰόνθουσ ἐγείρει καὶ τὸ Ῥεῦμα παροχετεύει, καὶ ἀλεαίνει τὰ χωρία· τοιόνδε τὸ χλωρὸν ἐπίπλασμα, καὶ τὸ διὰ τοῦ καρποῦ τῆσ δάφνησ. πιπίσκειν δὲ καὶ τοῦ κάστοροσ συχνὸν, καὶ τῆσ Ῥίζησ τοῦ ἁλικακκ άβου ὁκόσον δραχμὴν ὁλκῆσ, καὶ τῆσ ἡδυόσμου τὸ ἕψημα· ποικίλων δὲ, τὸ διὰ τῶν δύο πεπερέων, ἡ Σύμφωνοσ, ἡ Φίλωνοσ · ἄριστον καὶ τὸ διὰ τοῦ σκίγκου τοῦ θηρίου φάρμακον ποτὸν, καὶ ἡ τοῦ Βηστίνου, καὶ ἡ διὰ τῶν ἐχιδνῶν τῶν ἑρπετῶν. τὸ ξύμπαν δὲ διαίτῃ διδόναι · ἐπιτρέπειν τε καὶ πιστεύειν χρὴ καὶ γυμνασίοισ , καὶ περιπάτοισι καὶ αἰώρῃσι. τάδε γὰρ τὴν ἕξιν ἐσ θερμασίην τρέπει, ὅπερ ἐστὶ τῷ πάθεϊ χρέοσ· εἰ δὲ καὶ σώφρων ἐοί ἐπὶ τοῖσι ἀφροδισίοισι , καὶ λούοιτο ψυχρῷ, ἐλπὶσ ὡσ ὤκιστα ἀνδρωθῆναι τὸν ἄνθρωπον. Ἡ ἐν τοῖσι ἄλλοισι πάθεσι μετὰ τὴν θεραπείην δίαιτα ἐσ ἰσχὺν καὶ κράτοσ τοῦ σώματοσ εὐπεψίῃ ἀγαθή· στομαχικοῖσι δὲ μούνοισ ἥδε γίγνεται πλημμελήσ. ὅκωσ ὦν αὕτη γίγνοιτο, φράσω. ἱκανὴ γὰρ αἰώρη, περίπατοι, γυμνασίη, φωνασκίη, τροφαὶ ἐσ πέψιν ἀγαθαὶ, ἀναμαχέσασθαι τὴν τοῦ στομάχου κακοσιτίην · ἀδύνατον δὲ τάδε καὶ ἀπεψίην λῦσαι μακρὴν, καὶ τὴν σκελετίην τοῦ σκήνεοσ εὐόγκον σάρκα ποιῆσαι· πολλὸν δὲ μέζον ἐπὶ τουτέων ἔστων αἱ τοῖσι κάμνουσι χάριτεσ, καὶ τὸ καθαρῶσ ἅπαν δρᾶν, καὶ τῇσι ἐπιθυμίῃσι ἕπεσθαι τὸν ἰητρὸν, μὴ μεγάλα βλάπτοντα· ἄριστον γὰρ τόδε, ἢν μὴ κάρτα ὠφελεύντων ὄρεξισ ἥκῃ. φάρμακα δὲ ποτὰ, χυλοὶ, ἀψίνθιον, καὶ νάρδοσ τὸ μύρον, καὶ ἡ διὰ τῶν θηρίων, καὶ τοῦ ἐν πέτραισ ὁ καρπὸσ, καὶ ζιγγιβέριοσ, καὶ πεπέριοσ, καὶ σεσέλιοσ. τάδε πεπτήρια· καὶ κατὰ τοῦ στέρνου ἐσ στῦψιν ἐπίθημα, νάρδοι, μαστίχαι, ἀλόαι, ἀκακίαι, καὶ μήλων κυδωνίων ὁ χυλὸσ, καὶ αὐταὶ δὲ τῶν μήλων αἱ σάρκεσ ἀμφιθλασθεῖσαι ξὺν φοίνιξι ἐπίθημα στῦφον. ἀτὰρ καὶ τἄλλα ὁκόσα μοι ἐσ διαβήτεω γεγράφαται , ἐσ δίψεοσ ἄκοσ. τὰ ωὐτὰ γὰρ καὶ τοῖσι δίψοσ γίγνεται· ὁ δὲ τόνοσ τοῦ στομάχου ἄδιψον στομαχι κοῖσι . Ἢν τῶν σιτίων ἀκρατὴσ ἡ κοιλίη ἐῄ, διαρρέῃ δὲ ἡ τροφὴ ἄπεπτοσ, ἄθρεπτοσ, ὠμὴ, καὶ μηδὲν εἰσ τὸν ὄγκον ἀνίῃ, κοιλιακοὺσ τούσδε κικλήσκομεν. ψύχεϊ μὲν ἐμφύτου τῆσ ἐσ πέψιν θερμασίησ , ἀτονίῃ δὲ τῆσ ἐσ ἀνάδοσιν δυνάμιοσ. Χρὴ ὦν τὴν κοιλίην πρώτιστα μὲν πόνων ἀνιέναι ἠρεμίῃ καὶ ἀποσιτίῃ · ὧδε γὰρ παλινδρομέουσι αἱ δυνάμιεσ. ἢν δὲ καὶ πλήθεοσ τῶν ἐν τῷ στομάχῳ φαντασίη ἐῄ, νήστεσι ἐμέτοισι χρέεσθαι ἀφ’ ὕδατοσ, ἢ μελικρή του · τὴν κοιλίην δὲ σκέπειν καὶ τέγγειν ἐσ στῦψιν, ἐρίοισι μὲν τοῖσ ἐξ ὀί̈οσ πιναροῖσι· λίπαϊ δὲ, Ῥοδίνῳ μύρῳ, ἢ τῷ διὰ τῆσ οἰνάνθησ, ἢ μηλίνῳ· ἄριστον, κἢν ἀπὸ τοῦ σχίνου, καὶ ὑποκιστίδι, ἢ ὀμφακίῳ · ξὺν τοῖσδε δὲ ἐπιπλάσματα, θερμὰ μὲν ἐσ θίξιν, ἐσ δύναμιν δὲ στρυφνά · καὶ ἤν πη τοῦ ἥπατοσ, ἢ τῆσ κοιλίησ κατὰ στόμα ἐντάσιεσ, ἢ φλεγμασίαι ἐώσι, σικύην προσβάλλοντα ἐντάμνειν· καὶ ἔστι οἷσι τόδε μοῦνον ἤρκεσε· ἐπὴν δὲ κηρωτῇσι ἐσ ὠτειλὴν ἥκῃ τὰ τρώματα, ἠδὲ ἐπὶ σκληρίῃ κραίνῃ, τῇδε βδέλλασ τὰ θηρία προσβάλλειν· ἔπειτα ἐπιθήματα πεπτικὰ τιθέναι, ὁκοῖον τὸ διὰ τῶν σπερμάτων , ἢν ἴσχῃ χαμαιλέοντοσ Ῥίζαν· ἄριστον καὶ ἔνθα οἱ τῆσ δάφνησ ἐάσι καρποὶ, καὶ τὸ μάλαγμα ἐπίκλησιν τὸ χλωρὸν, καὶ τοὐμὸν τὸ μυστήριον. τάδε γὰρ μαλάσσειτε καὶ ἀμύσσει, καὶ θερμασίην ἐγείρει, καὶ ἄφυσα τὰ σπλάγχνα ποιέει, ὧν περ ἐσ στῦψιν χρέοσ. ἀτὰρ καὶ σίνηπι, καὶ λίμνηστισ, καὶ εὐφόρβιον, καὶ ὁκόσα τοιάδε πάντα τὴν μὲν ψῦξιν κωλύει, ἀνάκλησιν δὲ θέρμησ ποιέεται. τοιάδε χρὴ καὶ πιπίσκειν φάρμακα ἐσ στῦψιν. χρέοσ μὲν πρώτιστα . . . . . . ὁ τοῦ ἀρνογλώσσου χυλὸσ ξὺν ὕδατι ἐστυμμένῳ μύρτοισι, ἢ κυδωνίοισι μήλοισι · ἄριστον καὶ γίγαρτον σταφυλῆσ ὀμφακιτίδοσ· οἶνοι τῶν κάρτα στυφόντων. ἔπειτα δὲ τὰ ἀλθαίνοντα τὴν γαστέρα φάρμακα ποτὰ, ὁκόσα διὰ ζιγγιβέριοσ καὶ πεπέριοσ, καὶ σελίνου τοῦ καρποῦ τοῦ ἀγρίου τοῦ ἐν πέτραισ, τὸ διὰ τῶν θηρίων τῶν ἐχιδνῶν πεπτικώτατον· ἢν δὲ ἐπὶ τοῖσι μηδὲν, ἢ σμικρὸν ἐνδιδῷ, τοῖσι ἀπὸ Ῥαφανίδων ἐμέτοισι χρέο· ἢν δὲ καὶ ἐγκρύψῃσ ταῖσδε ἐλλεβόρου τοῦ λευκοῦ Ῥίζαν ἐσ μίην νύκτα, εὐτονωτάτη ἄν σοι γένοιτο ἡ κάθαρσισ, ἔσ τε τὴν τῶν ὑγρῶν τῶν ψυχρῶν κάθαρσίν τε καὶ ἔκκρισιν, καὶ ἐσ τὴν ἔξαψιν τοῦ θερμοῦ. Ἀτὰρ καὶ ἡ δίαιτα, καὶ ὁ βίοσ, τοῖσδε ἔστω ξύμμετρα. οἱ ὕπνοι νύκτωρ μὲν, δι’ ἡμέρησ δὲ περίπατοι, ἀναφωνήσιεσ, αἰώρη, ἥ τε ἐν δάφνῃσι, ἢ μυρρίναισι , ἢ θύμῳ. ἔχει γάρ τι ἡ διαπνοὴ καὶ ἡ ἀναπνοὴ τοιῶνδε φάρμακον πεπτήριον · γυμνάσια , τρίψιεσ, χειρονοσμίη , ἁλτήρων βολαῖσι τοῦ θώρηκοσ, καὶ τῆσ κοιλίησ κόποι· προπόσιεσ · σμικρότατα γὰρ εἰσ τόνον εὐσταλὲσ ἄρτοσ. ἐπὶ τῶνδε φοίνιξισ, περίπατοι Ῥαθυ‐‐ σιτίων καὶ Ῥαφανίδων πολλάκισ. ἔπειτα ἐσ τὸν ἐλλέβορον ἄγειν. δίαιτα δὲ ἡ ἐπὶ τοῖσδε ξυνὴ τοῖσι ἄλλοισι πάθεσι· καὶ ἐπὶ τῇ διαίτῃ ἄλειψισ, ψυχρολουσίη θαλασσίη· μάλιστα μὲν ὦν ἅπασι ἀρθριτι κοῖσι ξυνὰ ἄκεα· καὶ γὰρ καὶ τοῖσι ποδαγρικοῖσι ἐλλέβοροσ τὸ μέγα ἄκοσ, ἀλλὰ ἐν τῇσι πρώτῃσι προσβολῇσι τοῦ πάθεοσ. ἢν δὲ ἐκ πολλῶν μὲν ἤδη χρόνων ἐῄ, ἀτὰρ καὶ ἐκ διαδέξιοσ πατέρων φανῇ, ξυναποθνήσκει ἡ νοῦσοσ. ἐσ δὲ τοὺσ παροξυσμοὺσ τῶν ἄρθρων τάδε χρὴ πρήσσειν. εἰρία μὲν ἔστω ἐξ ὀί̈οσ τὰ οἰσυπώδεα· τέγξιεσ δὲ διὰ Ῥοδίνου καὶ οἴνου· μετεξετέροισι δὲ καὶ σπογγίη ξὺν ὀξυκρήτῳ ὤνησεν. ἔπειτα ἐπίπλασμα, ἄρτοσ ξὺν τοῖσι ψύχουσι κολοκύν τησ , καὶ πέπονοσ· καὶ σικύη λιτὴ, καὶ ἀρνόγλωσσον ἡ βοτάνη, καὶ Ῥόδων τὰ φύλλα. ἀτὰρ καὶ ἡ σιδηρῖτισ ἄπονοσ ξὺν ἄρτῳ, καὶ βρύον, καὶ συμφύτου Ῥίζα, καὶ πεντάφυλλοσ ἡ βοτάνη, καὶ πράσιοσ ἡ τοῖσι φύλλοισι λεπτή. τῆσδε μέντοι τὸ μὲν ἀφέψημα ἐξάντλημα ἄπονον· αὐτὴ δὲ, ἐπίπλασμα, ξὺν ψιξὶ, ἢ κριθῶν ἀλήτῳ· μήλων τε τῶν κιτρίων τὸ ἄβρωτον ξὺν ἀλφίτοισι ἄριστον · σῦκα ξηρὰ, καὶ θάσια ξύν τινι τῶν ἀλήτων. ἥδε μέντοι ψύξιοσ ἡ ὕλη· καὶ τόδε μέντοι ἄλλοτε ἄλλον ὤνησε καὶ τωὐτὸν ἄλλοτε ἄλλῳ. μετεξετέροισι δὲ τὰ ἀλεαίνοντα ξυμφέρει, καὶ τωὐτὸν ἄλλοτε ἄλλῳ ὠφελέει. λόγοσ δὲ καὶ τόδε κάρτα ἄπονον ἔμμεναι · αἶγα χρὴ βοτάνησ τῆσ ἴριδοσ ἐμφαγεῖν· ἐπὴν δὲ πλησθῇ, διαλείποντα ὁκόσον ἡ νομὴ ἐν τῇ γαστρὶ μαχθείη, καταθῦσαι τὴν αἶγα, ἠδὲ ἐντὸσ τῆσ γαστρὸσ ἐσ τὴν κόπρον ἐγκρύψαι τὼ πόδε. φάρμακα δὲ μυρία. καὶ γὰρ τοὺσ νοσέοντασ ἑωυτῶν φαρμακέασ εὐπόρουσ τίθησι ἡ ξυμφορή · τῶν δὲ ἰητρῶν τὰ φάρμακα ἐν τῇσι γραφῇσι λελέξεται. Τῶν νούσων μέζονα χρὴ τὰ ἄκεα ἐσ λύσιν αὐτέων ἔμμεναι. ἐλέφαντοσ δὲ τηλίκου κακοῦ τίσ ἀξιόνικοσ γίγνοιτ’ ἂν ἰητρείη; οὐ γὰρ μέρεϊ, ἢ σπλάγχνῳ ἑνὶ, ἢ ἔνδον ἐνσκήπτει μοῦνον, ἢ ἔξω τὸ κακὸν ἑρ́πει, ἀλλὰ ἔνδοθί τε ὅλῳ τῷ ἀνθρώπῳ ἐνοικέει, καὶ ὅλον ἔξωθεν ἀμπέχει. ἀτερπὲσ μὲν καὶ φοβερὸν ἰδεῖν· θηρίου γὰρ ἰδέη· δέοσ δὲ ξυμβιοῦν τε καὶ ξυνδιαιτᾶσθαι, οὐ μεῖον ἢ λοιμῷ. ἀναπνοῆσ γὰρ ἐσ μετάδοσιν Ῥηϊδίη βαφή. τί ἂν ὦν εὑρ́οι τισ ἐν ἰητρικῇ τοῦδε ἄξιον ἔχον ἄκοσ; ἀλλὰ γὰρ πάντα χρὴ ξυμφέρειν φάρμακα, καὶ διαίτην, καὶ σίδηρα, καὶ πῦρ· καὶ τάδε κἢν μὲν ἔτι νεοτόκῳ τῷ πάθεϊ προσβάλῃσ, ἐλπὶσ ἰήσιοσ· ἢν δὲ ἐσ ἀκμὴν ἥκῃ γενέσιοσ, καὶ ἐν τοῖσι σπλάγχνοισι ἑδραῖον ἵζῃ, ποτὶ καὶ ἐσ τὰ πρόσωπα προσβάλλῃ, ἀνέλπιστοσ ὁ νοσέων. Τάμνειν ὦν τὰσ ἐπ’ ἀγκῶνι φλέβασ· ἄμφω δέ· τάμνειν δὲ καὶ τὰσ ἐπὶ σφυροῖσι μὴ αὐτῆμαρ· κρέσσον γὰρ ἡ διάστασισ ἔσ τε πολλὴν τὴν τοῦ αἵματοσ Ῥοὴν, καὶ ἐσ ἀνάκλησιν τῆσ δυνάμιοσ. χρεὼν γὰρ αἷμα πολλάκισ καὶ πολλὸν ἐκχέαι, τοῦ πάθεοσ τὴν τροφήν. σμικρὸν δὲ ἐν αὐτέῳ τὸ χρηστὸν, τῆσ φύσιοσ ἡ τροφή. ξυντεκμ αίρεσθαι ὦν, ἀφαιρέοντα τὸ πονηρὸν, καὶ ἔντηκτον μεσηγὺ τὸ οἰκεῖον, μέσφι ἂν προαπαυδήσῃ ἀτροφίῃ ἡ νοῦσοσ. ἡ γὰρ νεαρὴ, ξυμπλακεῖσα τῷ σώματι, χρόνῳ μακρῷ ἠμαύρωσε τὴν παλαιήν· ἔπειτα τὴν ἱερὴν πιπίσκειν μὴ ἐσάπαξ· ἀλλὰ γιγνέσθω πάντα πολλάκισ ἐξ ἀναλήψιοσ καὶ παλινδρομίησ . ἔστω καὶ ἡ ἄλλη κάθαρσισ φαρμακώδησ ἐν σιτίῳ· ἡ ἐπὶ τῷ ἰσχίῳ, ἥν ἔλεξα, ἔστω. ἠδὲ γάλα ἀδιάκρτον ‐‐πολλὸν δὲ ἔστω τόδε‐‐ἐσ διαχώρησιν πιεῖν. ἐχέτω δὲ μοίρην τὴν πέμπτην ὕδωρ, ὡσ πᾶν τὸ γάλα διεκθέειν. ἐσ ἐμέτουσ δὲ θᾶσσον ἄγειν, νήστιασ τὸ πρῶτον, ἀπὸ σίτων δ’ αὖθισ, ἔπειτα ἀπὸ Ῥαφανίδων· πολλάκισ δὲ καὶ ξυνεχέωσ πάντα γιγνέσθω. ἐσ ἐλλέβορον ἄγοντα καιρῷ παντὶ, μᾶλλον δὲ ἐάροσ καὶ φθινοπώρου διδόναι, ἡμέραν ἀφ’ ἡμέρασ, καὶ αὖθισ ἐσ νέωτα· κἢν ἡ νοῦσοσ κρατυνθῇ, φαρμάκων ποτῶν ὁκόσα τισ γιγνώσκει πιπίσκειν · ἀγαθὸν γὰρ φαρμακεύειν πολλὸν ἐσ ὄνησιν. κἀγὼ δὲ ὁκόσα γιγνώσκω γράφω· κεδρίησ κύαθον ἕνα, κράμβησ δύο μίσγοντα, διδόναι. ἄλλο· σιδηρίτιδοσ τοῦ χυλοῦ κύαθοσ εἶσ, τριφυλλίου εἷσ, οἴνου καὶ μέλιτοσ κύαθοι δύο. ἄλλο· ἐλέφαντοσ τοῦ ὀδόντοσ Ῥινήματοσ ὁλκῆσ δραχμὴ, ξὺν οἴνῳ Κρητὶ ἐσ κυάθουσ δύο· ἀτὰρ καὶ τῶν ἔχεων τῶν ἑρπετῶν θηρίων αἱ σάρκεσ, καὶ αἵδε ἐσ ἀρτίσκουσ πεπλασμέναι πίνονται · ἀποτάμνοντα δὲ χρὴ τῆσ κεφαλῆσ καὶ τῆσ οὐραίησ ἑκάστου, ὁκόσον δακτύλουσ τέσσαρασ, τὸ λοιπὸν ἑψεῖν ἐσ διάκρισιν τῶν ἀκανθῶν. τὰσ δὲ σάρκασ, ἀρτίσκουσ διαπλάσαντασ, ψύχειν ἐν σκιῇ· πιπίσκειν δὲ τούσδε, ὅκωσ καὶ τὴν σκίλλην · καὶ αὐτοὶ δὲ οἱ ἔχιεσ ὄψον ἐν δείπνῳ· ὡσ ἰχθύασ δὲ χρὴ τούτουσ σκευάσαι· ἢν δὲ τὸ δι’ ἐχιδνῶν, τὸ ποικίλον, παρέῃ φάρμακον, ἀντὶ πάντων πίνειν τόδε· ἴσχει γὰρ πάντα ὁμοῦ· Ῥύπτειν δὲ καὶ τὸ σκῆνοσ, καὶ τοὺσ ὄχθουσ λεαίνειν. φάρμακα δὲ ἄλλα μυρία . . . . . . τῶν Κελτέων, οἳ νῦν καλέονται Γάλλοι, τὰσ λιτρώδεισ τὰσ ποιητὰσ σφαίρασ, ᾗσι Ῥύπτουσι τὰσ ὀθόνασ, σάπων ἐπίκλην, τῇσι Ῥύπτειν τὸ σκῆνοσ ἐν λουτρῷ ἄριστον · καὶ ἀνδράχνη καὶ ἀείζωον ξὺν ὄξεϊ, ἀτὰρ καὶ λαπάθου Ῥιζέων ἀφέψημα ξὺν ἀπύρῳ θείῳ Ῥύπτει καλῶσ. ποικίλον δὲ, ἁλκυονίου τοῦ λείου, καὶ νίτρου, καὶ τρυγὸσ ὄξεοσ κεκαυμένησ , καὶ στυπτηρίησ σχιστῆσ, καὶ θείου τοῦ ἀπύρου, καὶ κόστου, καὶ ἴριδοσ, καὶ πεπέριοσ· τάδε χρὴ πάντα μίσγειν, ἑκάστῳ τὸ πρὸσ δύναμιν, ἄλλο δὲ ἄλλῳ ἶσον· καὶ τόδε καταπάσσοντα ἀνατρίβειν . ἐσ δὲ τοὺσ ὄχθουσ τοῦ προσώπου, κλημάτων τὴν σποδιὴν ξύν τινι θηρίων στέατι μίσγοντα χρίειν, λέοντοσ, ἢ παρδάλιοσ, ἢ ἄρκτου, ἢν δὲ μὴ, χηναλώπεκοσ. ὅμοιον γὰρ ἐν ἀνομοίῳ, ὅκωσ πίθηκοσ ἀνθρώπῳ, ἄριστον · καὶ ἀμμωνιακὸν τὸ θυμίημα ξὺν ὄξεϊ, καὶ ἀρνογλώσσου χυλῷ, ἢ πολυγόνου, καὶ ὑποκιστὶσ καὶ λύκιον· ἢν δὲ πελιδναὶ ἐώσι αἱ σάρκεσ, προεγχαράσσειν ἐκχυλώσιοσ εἵνεκεν · ἢν δ’ ἐπὶ τοῖσι δριμέσι Ῥεύμασι ἀναδαρέντα πρηο̈́νειν τὰ μέρεα ἐθέλῃσ, τήλιοσ ἀφέψημα, ἢ πτισάνησ χυλὸσ, Ῥύμμα μαλθακόν· λιπασ δὲ Ῥόδινον, ἢ σχίνινον. λουτρὰ δὲ ξυνεχέα ξύμφορα ἐσ ὑγρασμὸν καὶ ἐσ διαπνοὴν τῶν κακῶν χυμῶν. Τροφὴ δὲ καθαρὴ, εὔχυμοσ, εὔπεπτοσ, ἁπλῆ· καὶ δίαιτα εὐκρινὴσ πάντη, καὶ ἐν ὕπνοισι, καὶ περιπάτοισι, καὶ χώρῃσι· γυμνάσια, δρόμοι, καὶ ἀνειλήσιεσ , καὶ κωρυκοβολίαι· ἅπαντα ἀκάματα ξὺν ἐμμελεῖ ἐπιτάσι· ἔστω δὲ καὶ ἀναφώνησισ , τοῦ πνεύματοσ γυμνάσιον τὸ καίριον. ἐσθὴσ ἔστω καθαρὴ, οὐχ ὡσ ὁρῆσθαι μοῦνον ἥδε, ἀλλ’ ὅτι καὶ τὰ πινόεντα ὀδαξώδεα τῷ δέρματι. πιπίσκειν ἀψινθίου τοῦ οἴνου νήστιασ. ἄριστον δὲ ἄρτοσ ἐκ κριθῶν, καὶ τάριχοσ ὡραῖοσ, καὶ σμικρόν τι μαλάχησ ἢ κράμβησ ἡμίεφθον, ξὺν κυμίνου ἐμβάμματι· ἐσ δὲ δεῖπνον, σταφυλίνου ἡ Ῥίζα, καὶ χόνδροι, ξὺν τῷ οἴνῳ καὶ τῷ μέλιτι παλαίῳ τὴν μῖξιν, καὶ τὰ θαλάσσια, ὁκόσα τὴν γαστέρα ὑπολύει, τελλίνων ζωμοὶ, ὄστρεα, ἐχῖνοι καὶ τῶν ἰχθύων οἱ πετραῖοι · χερσαίων δὲ, τὰ θηρία, λαγώσ, ἢ σῦσ. πετεινῶν, πέρδικεσ πᾶσαι, φάσσαι, πελειάδεσ, καὶ ὁκόσα ἡ χώρη ἄριστα ἴσχει. ἀκροδρύων τὰ ὡραῖα· οἶνοι γλυκεῖσ οἰνωδέων κρείσσονεσ . λουτρὰ φύσι θερμὰ, θειώδη · καὶ βίοσ ἐν ὕδασι μακρὸσ, ἠδὲ καὶ θάλασσα, καὶ πλοῦσ. Ἐλλεβορισμοί· ἐλλέβοροσ λευκὸσ μὲν τῆσ ἄνω κοιλίησ κάθαρσισ· μέλασ δὲ τῆσ κάτω· καὶ ἔστιν ὁ λευκὸσ οὐκ ἐμετήριον μοῦνον, ἀλλὰ καὶ ξυμπάντων ὁμοῦ καθαρτηρίων ὁ δυνατώτατοσ , οὐ τῷ πλήθεϊ καὶ τῇ ποικιλίῃ τῆσ ἐκκρίσιοσ· τόδε γὰρ καὶ χολέρη πρήσσει·‐‐ οὐδ’ ἐντάσεσι καὶ βίῃ τῇσι ἐπὶ τοῖσι ἐμέτοισὶ,‐‐ ἐσ τόδε γὰρ ναυτίη καὶ θάλασσα κρέσσον · ἀλλὰ δυνάμι καὶ ποιότητι οὔτι φαύλῃ, τῇπερ καὶ ὑγιέασ τοὺσ κάμνοντασ ποιέει, καὶ ἐπ’ ὀλίγῃ τῇ καθάρσι, καὶ ἐπὶ σμικρῇ τῇ ἐντάσι· ἀτὰρ καὶ πάντων τῶν χρονίων νοσημάτων ἐσ Ῥίξαν ἱδρυμέν ων, ἢν ἀπαυδήσῃ τὰ λοιπὰ ἄκεα, τόδε μοῦνον ἰητήριο ν. πυρὶ ἴκελον γὰρ ἐσ δύναμιν λευκὸσ ἐλλέβοροσ· καὶ ὅ τί περ πῦρ ἐργάζεται ἐκκαῖον, τοῦδε πλέον ἐλλέβοροσ εἴσω παρεκθέων πρήσσει, εὔπνοιαν μὲν ἐκ δυσπνοίησ, ἐξ ἀχροίησ δὲ εὐχροίην, καὶ ἀπὸ σκελετίησ εὐσαρκίην.

상위

The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian.

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION