Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.

(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.)

Δυοῖσι τοῖσι πρώτοισι, τροφῇ καὶ πνεύματι, τὰ ζῷα ζῆ, τουτέων δὲ πολλὸν ἐπικαιροτέρη ἡ ἀναπνοή. ἢν γὰρ ἐπίσχῃ τισ ὠυτὴν, οὐκ εἰσ μακρὰν διαρκέσει, ἀλλ’ αὐτίκα θνήσκει ὥνθρωποσ. ὄργανα δὲ μυρία, ἀρχὴ μὲν Ῥῖνεσ, ὁδὸσ ἀρτηριη, χώρη δὲ πνεύμων, θώρηξ δὲ πνεύμονοσ ἔρυμα καὶ δοχή· ἀλλὰ τἄλλα μὲν ὅκωσ ὄργανα μοῦνον διακονέεται τῷ ζῳῴ· πνεύμων δὲ καὶ τὴν αἰτίην ἴσχει τῆσ ὁλκῆσ. ἐνίζει γὰρ αὐτέου μέσον σπλάγχον θερμὸν ἡ καρδία, ζωῆσ καὶ ἀναπνοῆσ ἀρχή. ἥδε καὶ τῷ πνεύμονι τῆσ ὁλκῆσ τοῦ ψυχροῦ ἠέροσ τὴν ποθὴν ἐνδιδοῖ · ἐκφλέγει γὰρ αὐτὸν, ἕλκει δὲ καρδίη. πρῶτον τοιγαροῦν ἢν μὲν ἡ καρδίη πάθῃ, οὐκ εἰσ μακρὸν τοῦ θανάτου ἡ ἐμβολή. Ἢν δὲ πνεύμων, ἐπὶ μὲν σμικρῇ τῇ αἰτίῃ, δύσπνοια · ζώει κακῶσ, θάνατοσ μήκιστοσ, ἢν μή τισ ἀκέηται · ἐπὶ δὲ μεγάλῳ πάθεϊ, ὁκοῖον ἡ φλεγμον ὴ, πνιγμὸσ , ἀφωνίη, ἄπνοια, ὄλεθροσ αὐτίκα· ἥδε ἐστὶν ἥν καλέομεν περιπνευμονίην, φλεγμονὴ τοῦ πνεύμονοσ, ξὺν ὀξέϊ πυρετῷ, εὖτε ξύνεστιν αὐτέοισι βάροσ τοῦ θώρηκοσ, ἀπονίη, ἢν μοῦνοσ φλεγμήνῃ ὁ πνεύμων, ἄπονοσ γὰρ ἡ φύσισ αὐτέου· μανὸσ μὲν γὰρ τὴν οὐσίην, εἰρίοισιν ἴκελοσ. ἀρτηρίαι δὲ διελήλανται τρηχεῖαι, χονδρώδεεσ , καὶ αἵδε ἄπονοι· μύεσ δὲ οὐδαμῆ, σμικρὰ δὲ νεῦρα, λεπτὰ, ἐσ κίνησιν ἐπίκαιρα. ἥδε τῆσ ἀπονίησ αὐτὴ ἡ αἰτίη. ἢν δὲ καί τισ τῶν ἀμφ’ αὐτὸν ὑμένων ἐπιφλεγμήνῃ, οἷσι πρὸσ τὸν θώρηκα προσέρχεται, ξύνεστι καὶ πόνοσ, ἀναπνοὴ κακὴ, θερμὴ, ἀνακαθίγνυσθαι ἐθέλουσι σχῆμα ὄρθιον ἐσ ἀναπνοήν. τόδε γὰρ Ῥήϊστον τῶν σχημάτων. ἐρυθροὶ τὰ πρόσωπα· ἐπὶ δὲ μᾶλλον τὰ μῆλα· τὰ λευκὰ τῶν ὀφθαλμῶν λαμυρώτατα καὶ πίονα. Ῥὶσ ἄκρη σιμὴ, φλέβεσ ἐν κροτάφοισιν ἢ καὶ τραχήλῳ διηρμέναι, ἀποσιτίη, σφυγμοὶ τὰ πρῶτα μεγάλοι, κενοὶ, πυκνότατοι , ὁκοῖόν τι συνεληλαμένοι· θερμασίη ἡ μὲν ἐσ τὸ ἔξω ἀμυδρὴ, ὑγροτέρη· ἡ δὲ ἐσ τὸ ἔνδον ξηρὴ, θερμοτάτη · ἐφ’ ᾗ ἀναπνοὴ θερμὴ, δίψοσ, γλώσσησ ξηρότησ, ἐπιθυμίη ψυχροῦ ἠέροσ, γνώμησ ἀπορίη, βὴξ ξηρὰ τὰ πολλά. ἢν δέ τι ἀνάγηται, φλέγμα ἀφρῶδεσ, ἢ ὑπόχολον κατακορὲσ, ἢ δίαιμον ἀνθηρὸν σφόδρα· τόδε ἔστι τὸ δίαιμον τῶν ἄλλων κάκιον. Ἠν δὲ ἐπὶ τὸ θανατῶδεσ ἐπιδιδοῖ, ἀγρυπνίη, ὕπνοι σμικροὶ, νωθροὶ, κωματώδεεσ , φαντασίαι ἀξύνετοι· παράληροι τὴν γνώμην, ἐκστατικοὶ οὐ μάλα. ἀγνωσίη τῶν παρεόντων κακῶν. ἢν γοῦν ἐπανείρῃ περὶ τῆσ νούσου, οὐδὲν ὁμολογέουσι δεινόν· ἄκρεα ψυχρὰ, ὄνυχεσ πελιδνοὶ, γρυποί· σφυγμοὶ μικροὶ, πυκνότατοι , ἐκλείποντεσ, εὖτε ἀγχοῦ τουτέου ὄλεθροσ. ἑβδομαῖοι γὰρ τὸ πλέον θνήσκουσιν . Ἢν δέ κοτε ἐπαναφέρῃ ἡ νοῦσοσ, καί τι ἐσ ἀγαθὸν τρέπηται, αἱμορραγίη λάβρωσ ἐκ Ῥινῶν, κοιλίησ ἐκτάραξισ πολλῶν χολωδέων, ἐπάφρων , οἱᾶ δοκέειν ἀπὸ πνεύμονοσ εἰσ τὴν νειαιρὴν γαστέρα ἐξεῶσθαι, ἢν ἀγάγῃ πολλὸν ὑγρότερον Ῥηϊδίωσ. ἔστι δὲ ὅτε καὶ ἐσ οὖρα ἐτράπετο. ὁκόσοισι δὲ πάντα ὁμοῦ ξυμπίπτει, οἵδε ὀξύτατοι Ῥηί̈ζουσι. Μετεξετέροισι δὲ πῦον πολλὸν γίγνεται ἐν πνεύμονι, ἢ μετάστασισ ἀπὸ τοῦ πλευρέου, ἢν μέζον τὸ ἀγαθὸν ὑπογίγνηται. κἢν μὲν ἐσ ἔντερον ἢ κύστιν τὸ ἀπὸ τῆσ πλευρῆσ παρωχετεύθῃ πῦον, ἐσ μὲν τὸ παραυτίκα ἐρήϊσαν ἀπὸ τῆσ περιπνευμονίησ· ἕλκοσ δὲ μακροχρόνιον ἴσχουσιν ἐν πλευρῇ, ἀλλὰ περιγίγνονται. ἢν δὲ ἐσ τὸν πνεύμονα ὁρμήσῃ τὸ πῦον, εἰσὶν οἳ ἀπεπνίγησαν καὶ ἀθρόῃ ἐκχύσι, καὶ ἀναγωγῆσ ἀπορίῃ. ὁκόσοι δὲ διαδιδράσκουσι τὴν ἐκ τῆσ ἀπορρήξεωσ πνίγα, ἕλκοσ οἵδε πολλὸν ἴσχουσι ἐν πνεύμονι, καὶ ἐσ φθόην μεθίστανται· καὶ ἀπὸ μὲν τῆσ ἀποστάσιοσ καὶ τῆσ φθόησ γέροντεσ οὐ πάνυ τοι περιγίγνον ται· ἀπὸ δὲ τῆσ περιπνευμονίησ νέοι καὶ ἀκμάζοντεσ. Αἵματοσ φορῆσ τῆσ διὰ στόματοσ ἰδέαι δύο· ἡ μὲν διὰ στόματοσ ἀπὸ κεφαλῆσ καὶ τῶν τῇδε ἀγγείων · ὁδὸσ δὲ ὑπερώη, φαρύγγεθρον, ἔνθα καὶ ἀρχαὶ στομάχου καὶ ἀρτηρίησ. ἀναχρέμψισι δὲ καὶ βηχὶ σμικρῇ καὶ προχειροτέρῃ ἐσ τὸ στόμα ἀπερεύγονται τὸ αἷμα· ὡσ τῇ γε ἀπὸ στόματοσ, οὐδὲ ἀνάχρεμψισ παρομαρτεῖ · ἔμπτυσισ ἥδε καλέεται· ἐπὶ δὲ μᾶλλον, ἢν βραχέη ἡ φορὴ τοῦ αἵματοσ, καὶ στάγδην καὶ ἀθρόον ἀπὸ τῆσ κεφαλῆσ, ἢ ἀπὸ τοῦ στόματοσ ἐῄ, οὔ κοτε ἀναγωγὴ καλέεται, ἀλλ’ ἢ τὸ αὐτὸ, ἢ πτύσισ, ἢ αἱμορραγίη. Ἢν δὲ νέρθεν ἀνίῃ ἀπὸ θώρηκοσ καὶ τῶν τῇδε σπλάγχνων, πνεύμονοσ, τρηχείη σ ἀρτηρίησ, τῶν παρὰ τὴν Ῥάχιν, ἡ ἀπὸ τουτέων φορὴ οὐ πτύσισ, ἀλλ’ ἀναγωγὴ καλέεται, τῆσ ἄνω ἴξιοσ τῆσ ὁδοῦ τοὔνομα ἔχουσα. Σημεῖα δ’ ἀμφοῖν τὰ μὲν ξυνὰ σμικρὰ καὶ παῦρα, ὁκόσον καὶ τὸ χωρίον, ἔνθα καὶ ἀναγωγῆσ καὶ πτύσιοσ ἡ ξυναγωγή· τὰ δὲ ἑκάστησ ἴδια μεγάλα καὶ πολλὰ καὶ ἐπίκαιρα, οἷσιν ἑκατέρην Ῥηί̈διον διαγνῶναι. ἢν οὖν ἀπὸ κεφαλῆσ ἐῄ, ἐπὶ μὲν πολλῷ τῷ αἵματι μέζω καὶ πλέω τὰ παρεόντα, σμικρὰ δὲ ἐν ὀλίγῃ καὶ σμικρῇ τῇ πτύσι· βάροσ αὐτέοισι, πόνοσ, ὤτων ἦχοι, ἐρύθημα προσώπου, φλεβῶν διαστάσιεσ , σκοτόδινοσ · καὶ πρὸ τούτων δὲ ἡ αἰτίη εὔσημοσ, πληγὴ, ψύξιεσ, ἐγκαύσιεσ, οἰνοφλυγίη · ἥδε γὰρ ἀθρόον πίμπλησι τὴν κεφαλὴν, ἀθρόον καὶ ἐκχέει ἐκραγέντοσ ἀγγείου · ἐπὶ δὲ σμικρῇ μέθῃ πτύσιεσ ἐξ ἀραιώσι οσ. ἴσχεταί ποτε διὰ Ῥινῶν αἱμορραγίη ξυνήθησ · εἰσ ὑπερώην δὲ τρεπομένη ἀναγωγῆσ φαντασίην παρέχει. ἢν οὖν ἀπὸ κεφαλῆσ ἐῄ, γαργαλισμὸσ ὑπερώησ, ἀνάχρεμψισ πυκνὴ, καὶ ἐπὶ τῇδε ἡ πτύσισ βύζεται · θυμὸσ ἐγγίγνεται , καὶ εὖ μάλα βήσσουσι. ἢν δὲ ἐσ τὴν ἀρτηρίην ἀπὸ τῆσ ὑπερώησ ἐσρυῇ, τότε βήσσοντεσ ἀνάγουσι· καὶ ἥδε ἐστὶ ἡ ἀπάτη τοῖσι ἡγευμένοισι ἀπὸ σπλάγχνων τῶν κάτωθεν ἀνάγεσθαι. ἐσρέει δὲ καὶ ἐσ τὸν στόμαχον ἀπὸ τῆσ κεφαλῆσ, εὖτε ξὺν ναυτίῃ ἐμέουσι · ἔστι δὲ καὶ ἥδε ἀπάτη, ὡσ ἀπὸ στομάχου φέρεσθαι δοκέειν. ἢν δὲ τὸ ἀπὸ τῆσ πτύσιοσ αἷμα, παχὺ μὲν οὐ κάρτα, χροιῇ δὲ μέλαν, λεῖον, ὁμαλὸν, ἀμιγὲσ ἑτέρησ οὐσίησ. χρεμπτομένοισι γὰρ εὐθὺσ ἐπὶ τὴν γλῶσσαν ἔρχεται στρογγύλον , Ῥηϊδίωσ ἀπολυόμενον· ἢν δὲ καὶ τὴν ὑπερώην καθορέῃσ, δασυτέρην καὶ ἑλκώδεα ὄψεαι, καὶ τὰ πολλὰ ὕφαιμον · ἰητρίη δὲ ἀρκέσει ἁπλῆ, σμικρὴ, στύμματα μὲν ἐσ τὴν ὑπερώην, καὶ τάδε ψυχρά. ἐπὶ γὰρ τοῖσι θερμαίνουσι καὶ τοῖσι ἀραιοῦσι καὶ εὐρύνουσι ἡ φορὴ μέζων· καὶ τόδε τὸ τέκμαρτῆσ ἀπὸ τῆσ κεφαλῆσ πτύσιοσ· ἐσ δὲ τὴν κεφαλὴν κενώσιεσ ἢ διὰ φλεβῶν ,ἢ διὰ Ῥινέων, ἢ δι’ ἑτέρησ διαπνοῆσ. καὶ τάδε χρὴ ταχέωσ δρῆν, ἢν γὰρ τὸ αἷμα ἐπὶ πολλὸν χρόνον ἰῄ, μελέτη μὲν ἐγγίνεται τῇ φορῇ· ἔθοσ δὲ τοῖσι τῇδε χωρίοισι ἐσ ὑπόδεξιν τοῦ αἵματοσ · ἑλκοῦται δὲ καὶ ἀρτηρία, καὶ βήσσουσι ἀντὶ τῆσ χρέμψιοσ. τοὐντεῦθεν δὲ φθορῆσ γίγνεται ἡ ἀρχή. Ἡ δὲ ἀπὸ θώρηκοσ καὶ τῶν νέρθεν σπλάγχνων αἵματοσ φορὴ ἀναγωγὴ καλέεται· ἔστι δὲ κάρτα μὲν ὀλεθρίη, ἢν ἀπό του τῶν ἐπικαίρων ἐκραγέν των ἐῄ, ἢ κοίλησ φλεβὸσ τῆσ ἐν καρδίῃ ἀπὸ τοῦ ἥπατοσ διακονευμένησ τὸ αἷμα, ἢ τῆσ τῇ Ῥάχι παρατετα μένησ παχείησ ἀρτηρίησ. αἱμορραγίῃ γὰρ ὅκωσπερ ἐν σφαγῇ καὶ δυσπνοῇ ὤκιστοσ ὄλεθροσ · οἷσι δὲ ἀπὸ πνεύμονοσ, ἢ πλευρῆσ, ἢ ἀρτηρίησ τῆσ τρηχείησ, ἧσσον μὲν ὀξέωσ θνήσκουσι, οὐχ ἥκιστα δὲ ἔμπυαι καὶ φθίσιεσ γίγνονται. τουτέων δὲ ἀσθενεστέρη ἡ ἀπὸ τῆσ τρηχείησ ἀρτηρίησ· ἢν δὲ ἀπὸ στομάχου ἢ κοιλίησ ἐμέηται, οὔτε κάρτα ὀλεθρίωσ ἴσχουσι, κἢν πάνυ πολλὴ αἱμορραγίη ἐῄ, οὔτε ἡ ἄλθεξισ μακρὴ καὶ ποικίλη· ἢν δὲ ἀπὸ ἥπατοσ καὶ σπληνὸσ, οὐ Ῥηϊδίη μὲν, οὐδὲ ξυνεχήσ · ἐσ γὰρ τὴν κοιλίην καὶ ἔντερα τουτέων ἡ ἀπόκρισισ ἑτοιμοτέρη . οὐ μὴν οὐδὲ ἡ ἄνωθεν διὰ πνεύμονοσ καὶ ἀρτηρίησ, ἀδύνατοσ, ἢ ἄπιστοσ. καὶ γὰρ ἐν πυρετοῖσ ἀπὸ σπληνὸσ καὶ ἥπατοσ διὰ Ῥινῶν αἱμορρα γέουσι, κατ’ ἴξιν τοῦ σπλάγχνου τοῦ μυκτῆροσ Ῥέοντοσ. τόποι μὲν οὖν ἀφ’ ὧνπερ ἡ ἀγωγὴ οἵδε· καὶ ἡ ἐσ κίνδυνον ἢ ὄλεθρον διαφορή. Οἱ δὲ τρόποι τρεῖσ ἐάσι· ἢ γὰρ ἀπὸ Ῥήξιοσ ἀγγείου, ἢ διαβρώσιοσ , ἢ ἀραιώσιοσ ἀνάγεται. Ῥήγνυται μὲν οὖν ἐξαπιναίωσ, ἢ πληγῇ, ἢ ἐντάσι ἄχθεοσ, ἢ ἀνωθήσει, ἢ ἀπὸ ὕψουσ ἅλματι, ἢ καὶ βοῇ, καὶ ὀργῇ μεγάλῃ, ἤ τεῳ ἄλλῃ ὁμοίῃ αἰτίῃ, εὖτε αὐτίκα ἐπὶ τῇ ἀρτηρίᾳ λάβρωσ τὸ αἷμα ἐκχέεται· ἢν δὲ ἀπὸ βρώσιοσ, χρὴ ἐπανερωτῆν, εἴ κοτε πρόσθεν ἔβηξε ὥνθρωποσ, ἢ δύσπνουσ γέγονε, ἢ ναυτίη, ἢ ἔμετοσ ἦγχε πάροσ. ἐκ γὰρ τοιῶνδε πολυχρονίων διεσθίεται τὰ ἀγγεῖα Ῥεύματι ξυνεχέϊ καὶ πολλῷ καὶ δριμέϊ. ἐπὴν οὖν πολλὸν ξυντακέντα καὶ λεπτυνθέντα ἐσ τέλοσ ἀπαναλωθῇ τὰ ἀμπέχοντα ὑμένια, τὸ αἷμα ἐκχέει· ἡ δὲ ἐξ ἀραιώσι οσ ἀρραγὴσ μὲν, διὰ τόδε οὔτε πολλὴ, οὔτε ἀθρόη, οὔτε παχέοσ αἵματοσ · ἀραιώσι δὲ τῶν ἀγγείων τὸ λεπτὸν ἀποτιθέεται· ἢν δὲ πολλὸν αὐλισθὲν ἐν κοίλῃ χώρῃ αὖθισ ἀνάγηται, παχύτερον μὲν ἑωυτοῦ γίγνεται , οὐ μὴν παχὺ κάρτα, οὐδὲ μέλαν, ὁκοῖον αἱμάλωψ · πλεῖον δὲ τῷ πλήθεϊ, ὡσ ἀπὸ ἀθροίσιοσ, εὐθὺσ ἀναφέροιτο . τόδε τὸ εἶδοσ τῆσ ἀγωγῆσ, γυναιξὶ ὡσ ἐπίπαν οὐ καθαιρομένῃσι τάδε ἐπιμήνια γίγνεται, καὶ ἐν τῇσι αὐτῇσι περιόδοισι τῆσ καθάρσιοσ ἐπιφαίνεται, καὶ ἐπὶ τῇσι προθεσμίῃσι τῆσ ἀποπαύσιοσ ἴσχεται · κἢν μὴ ἰηθῇ ἡ γυνὴ, ἐσ πολλὰσ περιόδουσ ἀντιπεριεῖσι ἡ ἀναγωγή · μετεξετέρῃσι δὲ καὶ ἀπερράγη τὰ ἀγγεῖα τῷ πλήθεϊ. Διαφορὴ τῆσ ἀναγωγῆσ, καὶ εἰ ἐξ ἀρτηρίησ, ἢ φλεβὸσ ἀνάγοιτο. μέλαν μὲν γὰρ καὶ παχὺ καὶ Ῥηϊδίωσ πηγνύμενον, ἢν ἀπὸ φλεβὸσ, καὶ ἧσσον ἐσ κίνδυνον Ῥέπει, καὶ ἐπίσχεται θᾶσσον. ἢν δὲ ἀπ’ ἀρτηρίησ, ξανθὸν καὶ λεπτὸν, καὶ οὐ μάλα πήγνυται, καὶ ὁ κίνδυνοσ ὠκύτεροσ, καὶ ἡ ἐπίσχεσισ οὐ μάλα Ῥηϊδίη. αἱ γὰρ διασφύξιεσ τῆσ ἀρτηρίησ αἱμορραγίησ πρόκλησιν ποιέονται, καὶ τὸ τρῶμα οὐ συμφύει τῇ πολυκινησίῃ . Ἄλθεξισ δὲ, ἢν μὲν ἀπὸ διαβρώσιοσ μακρὴ, καὶ οὐ Ῥηϊδίη, καὶ σφαλερή · ὑπὸ γὰρ ἐλλείψεωσ ἐσ σύμφυσιν τὸ ἕλκοσ οὐκ ἀφικνέεται · ἕλκοσ γὰρ, οὐ τρῶμα γίγνεται· ἐπὶ δὲ τῇσι Ῥήξισι ἡ σύμφυσισ ἑτοιμοτέρη . ψαύει γὰρ ἀλλήλων τοῦ τρώματοσ τὰ χείλεα· ἔστι ἥδε ὦν ἡ διαφορὴ δευτέρη ἐσ κίνδυνον. ἀσινεστάτη δὲ ἡ ἐπὶ τῇσι ἀραιώσισι· ἴσχεται γὰρ αὐτομάτωσ, καὶ ἰητρίη στύψισ καὶ ἔκψυξισ ἱκανή. Σημαντέ οι δὲ καὶ οἱ τόποι, ἀφ’ ὧνπερ ἀνάγεται . ξυνὰ γὰρ πολλὰ σημεῖα, καὶ ἡ ἀπάτη Ῥηϊδίη, καὶ ἰητρίη ἑτέρη. ἀπὸ στομάχου μὲν οὖν οὔτε λίην ἐξ ἀραιώσιοσ ἀνάγεται· ἡ γὰρ τῶν βρωμάτων τε καὶ τῶν πομάτων ψύξισ τε καὶ στύψισ ἐσ πύκνωσιν ἄγει τὰ μέρεα· ἀτὰρ οὐδὲ διαβρώσιεσ ξυνεχέεσ εἰσὶ, καί τοι μᾶλλον τῆσ προτέρησ · τὰ γὰρ ἀναδάκνοντα τῶν Ῥευμάτων οὐ προσίσχεται πολλὸν χρόνον, ἀλλ’ ἤ ἀπεπτύσθη , ἢ διηλάθη κάτω. συνηθεστέρη δὲ στομάχῳ ἐστὶν ἡ Ῥῆξισ. εἰ οὖν ἀπορραγῇ κοτε, αἱμορραγίαι οὐ κάρτα μεγάλαι, ὁκοῖαι ἀπὸ θώρηκοσ. ἰσχνὰ γὰρ τῇδε τὰ φλεβία, σμικραὶ δὲ καὶ ἀρτηρίαι· ἰδέῃ δὲ τὸ αἷμα οὐ κάρτα μέλαν, ἢ ὑπόξανθον οὐ κατακορέωσ , λεῖον, ἢ σιάλοισι μεμιγμένον , ξὺν ναυτίῃ καὶ ἐμέτῳ ἀναφερόμενον. βὴξ μικρὴ, ἄλλοτε μὲν ξύν τῳ, ἄλλοτε δὲ μούνη ἄνευθεν ἀναγωγῆσ· ξυνταλαιπωρέει γὰρ ἡ ἀρτηρίη τῷ στομάχῳ, παρατεταμένη καὶ ξυνημμένη· δῆξισ, ἢ στύψισ τοῦ ἕλκεοσ ἐπὶ τοῖσι καταπινομένοισι· πολλὸν δὲ μᾶλλον, ἢν ψυχρὰ κάρτα ἢ θερμὰ ἢ στρυφνὰ ἐῄ· ἐγγίγνεται δὲ καὶ πόνοσ τοῦ στομάχου, μετεξετέροισι δὲ μέσφι μεταφρένου · ἔμετοι φλεγματώδεεσ· ἐπαναφέρουσι δέ κοτε, ἐπὴν ἐσ μῆκοσ ἡ νοῦσοσ ἐπιταθῇ, καὶ μέζων ἐῄ ἀποσιτίη, τουτέων πλῆθοσ πολύ· πυρετοὶ οὐ μάλα ξυνεχέεσ, ἀλλὰ Ῥεμβώδεεσ. Ἀπὸ δὲ κοιλίησ ἀνάγοιτο μέλαν καὶ πηγνύμενον, κἢν ἀπὸ ἀρτηρίησ ᾖ· ἢν δὲ ἀπὸφλεβὸσ, πολλόν τι μελάντερον , πολλὸν δὲ καὶ παγετώτερον· ναυτίη πολλὴ καὶ ἔμετοσ φλεγμάτων καὶ χολωδέων , τοῖσι σιτίοισι συμμιγνύμενον τὸ αἷμα, ἢν προβεβρώκῃ ὥνθρωποσ · ἐν γὰρ τῇ αὐτῇ χώρῃ ἄμφω ἅμα ἀλίζεται καὶ ἡ τροφὴ καὶ τὸ αἷμα. ἐξερεύξιεσ πολλαὶ, βρωμώδεεσ · κἢν μὲν πολλὴ ξυλλεγῇ, ἀπορίη, σκοτόδινοσ · ἢν δὲ ἐμεθῇ τάδε, Ῥηί̈ζουσι. ἔκλυτοι, καυσώδεεσ τὸ σύμπαν, πόνοσ ξυνεχὴσ τῆσ κοιλίησ. Ἀπὸ δὲ τῆσ τρηχείησ ἀρτηρίησ μικρὸν καὶ σφόδρα ξανθὸν τὸ αἷμα καὶ ξὺν βηχὶ ἀνάγουσι· κἢν μὴ ἀνάγωσι δὲ, διηνεκέωσ βήσσουσ ι· αἴσθησισ δὲ καὶ πόνου, ἔνθα ὁ βρόγχοσ, ἢ μικρόν τι νέρθεν ἢ ὕπερθεν· φωνὴν βραγχώδεεσ , ἀσαφέεσ· Ἢν δὲ ἀπὸ πνεύμονοσ ᾖ, ἀθρόωσ ἡ ἀναγωγὴ, ἐπὶ δὲ μᾶλλον, εἰ ἐκ διαβρώσιοσ , ξὺν βηχὶ πολλῇ ξανθὸν κατακορέωσ , ἀφρῶδεσ, στρογγύλον , ὡσ ἄλλην ἀπ’ ἄλλησ ἀναγωγὴν διακεκρίσθαι· ἀλλὰ καὶ ἡ ἐν ξυνῷ ἀγγείῳ φορὴτῶν τοῦ θώρηκοσ ἀναγομένων ἄλλη· καὶ διαστήσαισ ἂν τὰ ξυμμεμιγμένα ἐκ παραθέσιοσ, ὡσ ὄντα μέρεα θώρηκοσ · τὴσ τὰ δὲ ἰδέην σαρκοει δέα δοκοίησ ἂν πλεύμονοσ ἔμμεναι μέρεα. θώρηκοσ βάροσ, ἀπονίη, ἐρύθημα προσώπου πολλόν τι μᾶλλον τουτέοισι. Ἢν δὲ ἀπὸ θώρηκοσ ἐπανίῃ, ἐσ τὸ πρόσθεν κατὰ τὸ στέρνον πόνοσ διασημαίνει τοῦ ἐρρωγότοσ μέρεοσ. βὴξ σύντονοσ καὶ μόλισ ἀνάγουσα. τὸ δὲ αἷμα ξανθὸν οὐ κάρτα, μέσωσ παχὺ, ἄναφρον. ἢν δὲ καὶ πνεύμων ἐκ τῆσ παρόδου ξυμπαθήσῃ , προσδιδοῖ τοῦ ἀφρώδεοσ· ὁδὸσ γὰρ θώρηκοσ ἐσ ἀρτηρίην πνεύμων. Ἢν δὲ ἀπὸ πλευρῆσ, ξὺν βηχὶ μὲν, μέλαν δὲ καὶ λεῖον, κάκοδμον, βρωμῶδεσ, ὁκοῖον τῆσ σηπεδόνοσ, πόνοσ τῆσ πλευρῆσ ὀξύσ. πολλοὶ γοῦν θνήσκουσι πλευριτικὸν τρόπον ξὺν πυρετῷ. Ὥρη δὲ φέρει ὑγρὴ καὶ θερμή. τοιόνδε τὸ ὑγρὸν καὶ θερμὸν ἐάρ. δεύτερον τὸ θέροσ· μετόπωρον ἧσσον, χειμὼν δὲ ἥκιστα· θνήσκουσι δὲ θέρουσ μὲν μάλιστα αἱμορραγίῃ · φλεγμοναὶ γὰρ οὐ κάρτα μεγάλαι γίγνονται τότε· ἐάροσ δεύτερον, φλεγμον ῇ καὶ πυρετοῖσι καυσώδεσι. φθινοπώρῳ δὲ ὡσ ἐπίπαν Ῥηϊδίωσ φθόαι γίγνονται . Ἀθρόον δὲ εἰρῆσθαι, ἐπὶ πάσῃ αἵματοσ ἀναγωγῇ, κἢν μικρὴ ἐῄ, κἢν ἤδη μεμύκῃ τὰ Ῥαγέντα, ἕπεται δυσθυμίη, δυσελπιστίη, ἀπόγνωσισ τοῦ βίου. τίσ γὰρ οὕτωσ εὐσταθὴσ ὡσ ὁρῆν μὲν ἑωυτὸν σφαγῇ ἴκελον πεπονθότα, μὴ ὀρρωδέῃ δὲ ἀμφὶ θανάτου; καὶ γὰρ καὶ τὰ μέζω τῶν ζῳών καὶ τὰ ἀλκιμώτ ερα , ὁκοῖον οἱ ταῦροι, αἱμορραγίῃ θνήσκουσι ὤκιστα. ἀλλὰ τόδε μὲν οὐ μέγα τὸ θώϋμα. θώϋμα δὲ μέγα τόδε. ἐπὶ γὰρ τῇ ἀπὸ πνεύμονοσ φορῇ μούνῃ χαλεπωτά τῃ ἐούσῃ οὐκ ἀπογιγνώσκουσι ἑωυτῶν οἱ ἄνθρωποι, κἢν ἐν τῷ ἐσχάτῳ ἐώσι. δοκέω δὲ ἔγωγε τὴν τοῦ πνεύμονοσ ἀπονίην αἰτίην ἔμμεναι · πόνοσ γὰρ κἢν σμικρὸσ ἐῄ, θάνατον ὀρρωδέει· καὶ ἔστι ἐν τοῖσι πλείστοισι φοβερώτεροσ ἢ κακίων· ἀπονίη δὲ καὶ ἐν τοῖσι μεγάλοισι κακοῖσι, ἀφοβίη θανάτου, καὶ ἔστι κακίων ἢ φοβερωτέρη. Εὖ γε ὅλωσ ὁ ἰητρὸσ, ἠδὲ ὁ δημότησ, εὖ γε ἐπικλήσιοσ τοῦδε τοῦ πάθεοσ. ὠκυτάτου κακοῦ ἐστι οὔνομα· τί μὲν γὰρ μέζον ἢ ὠκύτερο ν συγκοπῆσ δυνάμιοσ; τί δὲ οὔνομα ἕτερον εἰσ ἐπίκλησιν τοῦδε τοῦ πράγματοσ μᾶλλον εὔσημον; τί δὲ καρδίησ ἄλλο καιριώτερον ἐσ ζωὴν ἢ ἐσ θάνατον; οὐδὲ τὴν συγκοπὴν ἄπιστον τῆσ καρδίησ νοῦσον ἔμμεναι, ἢ αὐτὴν σίνοσ τῆσ ἐν αὐτέῃ τοῦ ζῆν δυνάμιοσ· τόσον τε τάχοσ τοῦ ὀλέθρου, τοιήδε καὶ ἰδέη. ἔστι γὰρ τὸ πάθοσ λύσισ τῶν δεσμῶν τῆσ εἰσ ζωὴν δυνάμιοσ, ἀντίξουν τῇ συστάσει τοῦ ἀνθρώπου ἐόν. τῆσδε γὰρ ἀπρὶξ λαβόμεν ον οὐ μεθίησι, ἀλλ’ ἐσ διάλυσιν τρέπει. καὶ οὐ μέγα τὸ θώϋμα. καὶ γὰρ καὶ ἕτερα πάθεα ἴδια καὶ ἐπίκαιράτινων μερέων ἐστὶ, οἷσίπερ ἐμφύνει, καὶ τουτέων ἐξάπτεται· βουβῶνεσ μὲν οἱ λοιμώδεεσ καὶ σφόδρα κακοήθεεσ ἐξ ἥπατοσ ἐξ ἄλλου δὲ γίγνονται οὐδενόσ. νεύρων δὲ τέτανοσ, ἐπιληψίη δὲ κεφαλῆσ. ὧδε οὖν καὶ ἡ συγκοπὴ καρδίησ ἐστὶ καὶ ζωῆσ νοῦσοσ. ὁκόσοι δὲ στομάχου ἡγέονται τὸ πάθοσ ἔμμεναι, οὕνεκα σιτίοισί τε καὶ οἴνῳ, μετεξετέροισι δὲ καὶ ψυχρῷ, ἡ δύναμισ ἐστάθη, καὶ τὸ κακὸν ἐξηλάθη, οἱ δέ μοι δοκέουσι καὶ τὴν φρενῖτιν τριχῶν τῆσ κεφαλῆσ, καὶ τοῦ δέρματοσ νοῦσον ἡγέεσθαι, οὕνεκεν κουρῇ καὶ τέγξι αὐτέων Ῥηίζουσι οἱ φρενιτι κοί . ἀλλὰ γὰρ τῆσ καρδίησ γειτόνη μα καίριόν ἐστι ὁ στόμαχοσ, ἐξ οὗπερ ἕλκει ἡ καρδίη οἰκεῖον ἢ ἀξύμφορον. καὶ γὰρ καὶ διὰ πνεύμονοσ ἕλκει πνεῦμα εἰσ ἀναπνοὴν ἡ καρδίη, ἀλλ’ οὐχὶ πνεύμων ἐξ ἴσησ ἀρχῆσ ἀναπνέει. οὐ γὰρ ἐν τοῖσι ὀργάνοισι αἱ δυνάμιεσ, ἀλλ’ ἔνθα ἀρχὴ ζωῆσ ἦν καὶ ἰσχύοσ. στόμαχοσ δὲ οὔτε ἀρχὴ οὔτε χωρίον ζωῆσ· βλαβήσεται δέ τισ διὰ ἀτονίην. καὶ γὰρ καὶ τὰ καρδιοβόλα βρώματα οὐ τὸν στόμαχον σίνεται, ἀλλὰ δι’ αὐτέου τὴν καρδίην · ἐπεὶ καὶ οἱ ἐπὶ τοῖσδε θνήσκοντεσ σημεῖα ἴσχουσι καρδίησ πάθεοσ, σφυγμοὺσ μικροὺσ, ἀδρανέασ, πάταγον τῆσ καρδίησ, ἐπὶ πηδήσι καρτερῇ, σκοτόδινοσ, λειποθυμίη, νάρκη, καὶ παρέσιεσ μελέων, ἱδρὼσ ἄσχετοσ, πουλὺσ, ψύξισ ὅλου, ἀναισθησίη , ἀφωνίη. ποῦ δὴ τὸν στόμαχον πάσχειν τάδε; ἅττα δὲ αὐτέου ἴδια, ναυτίη, ἔμετοσ, ἀποσιτίη, λὺγξ, ἐρεύξιεσ, ὀξυρεγμίη · ἐπὶ δὲ τοῖσι καρδιώσσουσι καὶ αἰσθήσι ὀξύτεροι, ὡσ ἰδεῖν καὶ ἀκοῦσαι μᾶλλον ἢ πρόσθεν, καὶ γνώμῃ εὐσταθέστεροι, καὶ ψυχῇ καθαρώτεροι, καὶ τάδε οὐκ εἰσ τὰ παρεόντα μοῦνον, καὶ ἐσ τὰ μέλλοντα μάντιεσ ἀτρεκέεσ. μὴ οὖν καὶ αἵδε στομάχου αἱ δυνάμιεσ, ἀλλὰ καρδίησ, ἔνθα καὶ ἡ ψυχὴ καὶ ἡ φύσισ αὐτέησ, εἰσ ἣν καὶ τὸ πάθοσ ᾖ τῶν τῇδε δυνάμεων. Ἔστι δὲ ἡ τῆσ νούσου ἰδέη ἔκλυσισ τοῦ τόνου τῆσ φύσιοσ ἐπ’ αἰτίῃ ψύξι καὶ ὑγρότητι. καὶ γὰρ ἄθερμοι, καὶ τὰ εἴσω καὶ τὰ ἔξω, καὶ ἄδιψοι· καὶ ψυχρὸν ἀναπνέουσι, κἢν ἐκ μεγάλων καὶ καυσωδέων ἐστὶ πυρετῶν, ἐξ ὧνπερ ἐξάπτεται ἡ ξυγκοπή. εὖτε μὲν γὰρ ἔρρωται ἡ φύσισ, καί ἐστιν εὔκρατοσ, πάντων μὲν κρατέει, πᾶσι δὲ σημαίνει, καὶ ὑγρῷ, καὶ πνεύματι, καὶ στερεοῖσι, καὶ τῇ τούτων εὐταξίῃ καὶ ξυμμετρίῃ ἐσ ζωὴν διέπει τὸν ἄνθρωπον · ἢν δὲ τῆσ φύσιοσ ὁ δεσμὸσ, τουτέστι ὁ τόνοσ, λυθῇ, τότε γίγνεται τὸ πάθοσ . κατάρχει δὲ αὐτέου καῦσοσ, ὅσ ἐστι τοιόσδε. Πῦρ μὲν πάντη καὶ δριμὺ καὶ λεπτὸν, μάλιστα δὲ τὰ εἴσω· ἀναπνοὴ θερμὴ, ὡσ ἐκ πυρὸσ, ἠέροσ ὁλκὴ μεγάλη, ψυχροῦ ἐπιθυμίη, γλώσσησ ξηρότησ, αὐασμὸσ χειλέων καὶ δέρματοσ, ἄκρεα ψυχρὰ, οὖρα χολόβαφα κατακορέωσ , ἀγρυπνίη, σφυγμοὶ πυκνοὶ, σμικροὶ, ἔκλυτοι · ὀφθαλμοὶ εὐαγέεσ, λαμπροὶ , ὑπέρυθροι· προσώπου εὐχροίη. Ἢν δὲ ἐπὶ μᾶλλον αὔξῃ τὸ πάθοσ, μέζω τὰ πάντα καὶ κακίω· σφυγμοὶ σμικρότατοι καὶ πυκνότατοι, πῦρ ξηρότατον καὶ δριμύτατον , γνώμη παράφοροσ, πάντων ἀγνωσίη, διψώδεεσ, ψαῦσαι ψυχροῦ ἐπιθυμίη, τοίχου, ἐσθῆτοσ, ἐδάφεοσ, ὑγροῦ· χεῖρεσ ψυχραὶ, θέναρα θερμότατα, ὄνυχεσ πελιδνοὶ, ἀναπνοὴ πυκινὴ, νοτὶσ περὶ μέτωπα καὶ κληί̈δασ. Ἢν δὲ ἐσ ἄκρον ξηρότητοσ καὶ θερμασίησ ἥκῃ ἡ φύσισ, τὸ μὲν θερμὸν ἐσ ψυχρὸν, ὁ δὲ αὐχμὸσ ἐσ ἐπομβρίην τρέπεται. αἱ γὰρ τῶν πρηγμάτων ἐσ τὸ ἔσχατον ἐπιτάσιεσ εἰσ τὴν ἐναντίην μεταβάλλουσι ἰδέην. ἐπὴν οὖν λυθῇ τῆσ φύσιοσ τὰ δεσμὰ, τόδε ἐστὶ ἡ συγκοπὴ, τότε ἱδρὼσ ἄσχετοσ πάντη τοῦ σώματοσ, ἀναπνοὴ ψυχρὴ, ἀτμὸσ ἀνὰ Ῥῖνασ πουλὺσ, ἄδιψοι, ἐξήρανται γὰρ τά τ’ ἄλλα, ἀτὰρ καὶ τὰ ἄλλα διψαλέα ὄργανα, στόμα, στόμαχοσ· οὖρα λεπτὰ, ὑδατώδεα· κοιλίη τὰ πολλὰ μὲν ξηρὴ, ἔστι δὲ καὶ οἷσι ὑποφέρει βραχέα χολώδεα, πουλὺσ πλάδοσ, διαρρέει δὲ καὶ τὰ ὀστέα λυόμενα · καὶ ἀπὸ πάντων ὡσ ἐν ποταμῷ ἐσ τὰ ἔξω ἡ φορή. Ψυχῆσ κατάστασισ , αἴσθησισ σύμπασα καθαρὴ, διάνοια λεπτὴ, γνώμη μαντική. προγιγνώσκουσι μὲν οὖν πρώτιστα μὲν ὡυτέοισι τοῦ βίου τὴν μεταλλαγήν · ἔπειτα τοῖσι παρεοῦσι προλέγουσι τὰ αὖθισ ἐσόμενα · οἱ δὲ αὐτέουσ μὲν ἔσθ’ ὅτε καὶ ἀλλοφάσσειν δοκέουσι· τῇ ἀποβάσι δὲ τῶν εἰρημένων θωϋμάζουσι ὥνθρωποι. μετεξέτεροι δὲ καὶ προσλαλέουσι τῶν κατοιχομένων τισὶ, τάχα μὲν παρεόντασ ὁρεῦντεσ αὐτοὶ μοῦνοι, ὑπὸ λεπτῆσ καὶ καθαρῆσ αἰσθήσιοσ, τάχα δ’ αὐτῶν τῆσ ψυχῆσ προγγινωσκούσησ, καὶ διηγευμένησ τοὺσ ἄνδρασ οἷσι ξυνέσονται . πρόσθεν μὲν γὰρ ἐν τοῖσι ὑγροῖσι ὡσ ἐν ἰλύϊ ἔνην καὶ ζόφῳ. ἐπεὶ δὲ τάδε ἐξήντλησε ἡ νοῦσοσ, καὶ ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν τὴν ἀχλὺνἕλε, ὁρέουσι τά τε ἐν τῷ ἠέρι, καὶ γυμνῇ τῇ ψυχῇ γίγνονται μάντιεσ ἀτρεκέεσ· οἱ δὲ ἐσ τοσόνδε λεπτότητοσ ὑγρῶν καὶ τῆσ γνώμησ ἀφιγμένοι οὐ μάλα τοι περιγίγνονται, ἐξηερωμ ένησ ἤδη τῆσ ζωτικῆσ δυνάμιοσ. Ἡ χολέρη παλίνορσόσ ἐστι φορὴ τῆσ ὕλησ τῆσ ἐν τῳ παντὶ ἐσ τὸν στόμαχον καὶ τὴν κοιλίην καὶ τὰ ἔντερα, ὀξύτατον κακόν· διεκθέει δὲ ὕπερθεν μὲν ἐσ ἔμετον τὰ ἐν τῷ στομάχῳ ἁλιζόμενα· διὰ δὲ τῆσ κάτω διεξόδου τὰ ἐν τῇ κοιλίῃ καὶ τοῖσ ἐντέροισ ὑγρά. ἰδέην δὲ τὰ πρῶτα μὲν ὑδατώδεα τὰ δι’ ἐμέτου, τὰ δὲ δι’ ἕδρησ κόπρανα ὑγρὰ, δυσώδεα · ἀπέψιεσ γὰρ ξυνεχέεσ αἱ τῆσδε προφάσιεσ· ἢν δὲ τάδε ἀποκλυσθῇ, φλεγματώδεα, ἔπειτα χολώδεα · τὰ πρῶτα μὲν Ῥηϊδίωσ, ἀπόνωσ· ἔπειτα δὲ ξὺν ἐντάσεσι μὲν ὁ στόμαχοσ, γαστὴρ δὲ μετὰ στρόφων. Ἢν δὲ ἐσ τὸ κάκιον ἐπιδιδῷ, καὶ στρόφοι μείζονεσ, λειποθυμίη , ἔκλυσισ μελέων, ἀπορίη, ἀποσιτίη · ἢν δὲ καί τι προσενέγ κωνται , πολλῷ Ῥοίζῳ ξὺν ναυτίῃ ἐσ ἔμετον διεκθέει ξανθὴ χολὴ κατακορέωσ καὶ τὰ διαχωρήματα ὅμοια· σπασμοὶ, ξυνολκαὶ μυῶν τῶν ἐν τῇ κνήμῃ καὶ βραχιόνων· δάκτυλοι καμπύλοι, σκοτόδινοσ , λὺγξ, ὄνυχεσ πελιδνοὶ, κατάψυξισ, ἄκρεα ψυχρὰ, καὶ τὸ ὅλον Ῥιγώδεεσ. Ἢν δὲ ἐσ τελευτὴν ἥκῃ τὸ κακὸν, ἀτὰρ ἱδροῖ ὥνθρωποσ, χολὴ μέλαινα ἄνω καὶ κάτω. οὖρα σχεθεῖσα κύστισ ὑπὸ σπασμοῦ· ἀλλ’ οὐδὲ οὖρον ἁλίζεται ὑπὸ τῆσ ἐσ τὸ ἔντερον τῶν ὑγρῶν μετοχετεύσεωσ· ἀφωνίη, σφυγμοὶ σμικρότατοι καὶ πυκνότατοι, ὁκόσοι ἐπὶ ξυγκοπῇ· ἐντάσιεσ ἐμέτου ξυνεχέεσ κενεαὶ, προθυμίαι τεινεσμώδεεσ, ξηραὶ, ἄχυλοι · θάνατοσ ἐπώδυνοσ καὶ οἴκτιστοσ , σπασμῷ καὶ πνιγὶ καὶ ἐμέτῳ κενῷ. Φέρει μὲν τὸ πάθοσ ὡρ́η μὲν θέρεοσ, δεύτερον δὲ φθινόπωρον, ἦρἧσσον, χειμὼν ἥκιστα· ἡλικίαι δὲ, αἱ τῶν νέων καὶ ἀκμαζόντων · γῆρασ ἥκιστα, παιδία δὲ τουτέων μᾶλλον, ἀλλ’ οὐ θανατώδεα. Ἐντέροισι γίγνεται μὲν φλεγμονὴ, ὀδύνην ὀλεθρίην ἐμποιοῦσα. θνήσκουσι γὰρ μυρίοι στρόφοισι καρτεροῖσι · ἐγγίγνεται δὲ καὶ πνεῦμα ψυχρὸν, ἀργὸν, οὔτε κάτω περῆσαι Ῥηί̈διον οὔτε ἄνω ἀνελθέμεναι· μίμνει δὲ ἐπιπολὺ ἑλισσόμενον ἐν ὀλίγῃσι τῶν ἄνω ἑλίξεσι · τοὔνεκεν καὶ τὸ πάθοσ ἐπίκλησιν ἔσχεν εἵλεόν. κἢν πρὸσ τοῖσ στρόφοισ δὲ καὶ πίεσισ καὶ μάλθαξισ τῶν ἐντέρων ἐῄ, καὶ πουλὺ τὸ ὑπογάστριον ὑπερίσχῃ, χορδαψὸσ τὸ τοιοῦτόν ἐστι οὔνομα· ἕψησισ μὲν γὰρ ἡ μάλθαξισ· χορδὴ δὲ ἐντέρων ἐπώνυμον. καὶ γὰρ καὶ ἐπιχορδί δα τὸ μεσεντέριον ἐκίκλησκον οἱ πρόσθεν, τά τε μεσηγὺ νεῦρα καὶ τὰ ἀγγεῖα καὶ τοὺσ ὑμένασ τοὺσ ἀνοχῆασ τῶν ἐντέρων. Αἰτίη τοῦ εἱλεοῦ συνεχὴσ μὲν διαφθορὴ σιτίων πολλῶν τε καὶ ποικίλων καὶ οὐ ξυνηθέων, καὶ ἄλλη ἐπ’ ἄλλῃ ἀπεψίη, μάλιστα δ’ ἐπὶ τοῖσι εἱλεώδεσι, ὁκοῖόν τι μελὰν σηπίησ. οὐκ ἀδόκητοσ δὲ πληγὴ, ἢ ψύξισ, ἢ ψυχροποσίη ἐφ’ ἱδρῶτι, ἄδην ἢ χανδόν· καὶ οἷσι δὲ ἔντερον ἐσ τὸν ὄσχεον ξὺν κόπρῳ κατέβη, καὶ οὐκ ἀνώσθη ἐσ τὴν κοιλίην, ἀλλ’ ἀνελήφθηβίῃ , τουτέοισι ἔθοσ ἐπιφλεγμαίνειν τὰ κάτω ἔντερα. ξύνηθεσ δὲ τὸ πάθοσ παιδίοισι, οἷσίπερ ἂν καὶ ἀπεψίη ᾖ, καὶ τὸ βλάβοσ διαδιδράσκουσι μᾶλλον διά τε τὸ ἔθοσ καὶ τὴν ὑγρότητα τῶν ἐντέρων · ὀλισθηρὰ γάρ· γέροντεσ δὲ οὐ μάλα μὲν πάσχουσι, περιγίγνονται δὲ ἥκιστα. ὡρ́η θέρεοσ τίκτει μᾶλλον ἦροσ, φθινόπωρον δὲ χειμῶνοσ, ἀμφοῖν δὲ ἐπὶ μᾶλλον θέροσ. Πολλοὶ μὲν οὖν ἐπὶ τούτοισι στρόφοισι θνήσκουσι αὐτίκα· μετεξετέροισι δὲ καὶ πῦον ἐγγίγνεται , καὶ αὖθισ μελανθὲν τότε τὸ ἔντερον καὶ διασαπὲν ἐξέπεσε, καὶ οὕτωσ ἐξέλιπον. ξύνεστι δὲ αὐτέοισι, εἰ μὲν ἐπιεικὴσ εἱλεὸσ εἰή, πόνοσ ἑλισσόμενοσ, στομάχου πλάδοσ, ἔκλυσισ, μαλακίη, ἐρεύξιεσ κεναὶ καὶ οὐδὲν ὠφελοῦσαι, κοιλίη ὑποβορβορίζουσα φύσῃσι, ὁδοιπορίη μεσφὶ ἕδρησ, διέξοδοι δὲ ἀτελέεσ. Ἢν δὲ ἐπίτασιν ἴσχῃ ὁ εἱλεὸσ, πάντων ἄνω ἡ φορὴ, πνευμάτων, φλέγματοσ, χολῆσ. ἐμοῦσι γοῦν τάδε· ἔξωχροι, ψυχροὶτὸ πᾶν σκῆνοσ· πόνοσ πουλὺσ, ἀναπνοὴ κακὴ, διψαλέοι· Ἢν δὲ καὶ θνήσκειν μέλλωσι, ἱδρὼσ ψυχρὸσ, δυσουρίη, ἕδρη ἀπολελημμένη, ὡσ μηδὲ ἰσχνὸν ἔλασμα διελάσαι· κόπρων ἔμετοι, ὥνθρωποι ἄφωνοι, σφυγμοὶ πρόσθεν μὲν ἀραιοὶ, σμικροί · πρὸ θανάτου δὲ σμικρότατοι, καὶ πυκνότατοι καὶ ἐκλείποντεσ. τάδε μὲν οὖν τοῖσι λεπτοῖσι ἐντέροισι ξυμπίπτει. Ἀτὰρ καὶ κώλῳ τὰ αὐτὰ πάθεα γίγνεται, καὶ τὰ ξυνόντα ὅμοια, καὶ ἡ αὐτὴ συμφορή. τουτέων δὲ μετεξέτεροι διαδιδράσκ ουσί κοτε, ἢν πῦον ἐγγένηται τῷ κώλῳ. αἰτίη δὲ τὸ βάθοσ τὸ σαρκοειδὲσ τοῦ ἐντέρου. πόνοσ δὲ ἰσχνὸσ μὲν, ἠδὲ ὀξὺσ ἐπὶ τοῖσι λεπτοῖσι ἐντέροισι, πλάτοσ δὲ καὶ βάροσ ἴσχων ἐπὶ τῷ κώλῳ. διαί̈σσει δὲ ὁ πόνοσ, ἄλλοτε μὲν ἐπὶ τῇσι πλευρῇσι, εὖτε φαντασί η ἐγγίγνεται πλευρίτιδοσ· καὶ γὰρ καὶ πυρεταίνουσι οἵδε· ἄλλοτε δὲ ὑπὸ τῇσι νοθῇσι ἐνθάδε καὶ ἔνθα, ὡσ δοκέειν τὴν ὀδύνην ἥπατοσ ἢ σπληνὸσ ἔμμεναι · αὖθίσ κοτε ἐν τοῖσι κενεῶσι, πολλὸν γὰρ τὸ κῶλον καὶ πάντη ἕλικασ ποιεύμενον · μετεξετέροισι δὲ καὶ ἐσ τὸ ἱερὸν ὀστέον ἐρείδει, καὶ ἐσ μηροὺσ, καὶ διδύμων κρεμαστῆρασ. ἐπὶ δὲ τοῖσι κωλικοῖσι ἔμετοι πλεῦνεσ κενοὶ, τὰ δὲ ἐμεύμενα λεπτὰ, χολώδεα, ἐλαιοει δέα . ἔστι δὲ ὁ ἐντεῦθεν κίνδυνοσ τοσόνδε ἀσινέστεροσ , ὁκόσον καὶ τὸ κῶλον τῶν λεπτῶν ἐντέρων σαρκοει δέστερον καὶ παχύτερον καὶ ἀνεξικα κώτερον. Τῶν ἀπὸ καρδίησ οἱ ἀπὸ ἥπατοσ οὐκ ὠκύτερον μὲν, ἐπιπονώτερον δὲ θνήσκουσι. ἔστι γὰρ αἵματοσ πάγοσ τὸ πλεῖστον ἧπαρ· ἢν δὲ ἐν τῇσι πύλῃσι αὐτέου ξυμπέσῃ τισ θανάτου αἰτίη, οὐ μεῖον ὀξέωσ ἢ οἱ ἀπὸ καρδίησ θνήσκουσι. ὑμέσι γὰρ, καὶ τόνοισι ἐπικαίροισι καὶ λεπτοῖσι, καὶ φλεψὶ μεγάλῃσι ἐξύφανται τάδε τὰ μέρεα. ὡσ δὲ καὶ τῶν σοφῶν ἀφηγέον ταί τινεσ, καὶ ψυχῆσ ἐπιθυμίη τῇδε ἐγκάθηται. αἱμορραγίῃ μὲν γὰρ ὑπερίσχει πάντα πολλόν· Ῥίζωσισ γὰρ φλεβῶν ἧπαρ. γίγνεται ὦν ἐν αὐτέῳ μεγάλη μὲν φλεγμονὴ, οὐ κάρτα ξυνεχέωσ, οὐδὲ ἐν τοῖσιν ἐσ τὰ ἐπίκαιρα χωρία. φθάνει γὰρ ἐξελθὼν τοῦ ζῆν ὥνθρωποσ. σμικροτέρη δὲ θαμινά· τοὔνεκεν διαδιδράσκουσι μὲν τὸν ὄλεθρον, μακρότερα δὲ νοσέουσι. ἔργου γὰρ αὐτέου τοῦ κατὰ τὴν ἐξαιμάτωσιν οὐκ ἔστιν ἀνάπαυλα, οὐδὲ ἀμβολή· ἐπὶ δὲ τὴν καρδίην καὶ τὰ νέρθεν τοῦ διαφράγματοσ ἐντεῦθεν γὰρ τοῦ αἵματοσ ἀφέσιεσ. Ἢν ἐπὶ μέζονι αἰτίῃ, πληγῇ, ἢ διαφθορῇσι ξυνεχέσι πολλῶν καὶ κακῶν σιτίων, καὶ οἰνοφλυγίῃ , ἢ ψύξι καρτερῇ, καὶ ἐν τῇσι πύλῃσι γίγνεται φλεγμονὴ, ὤκιστοσ ὄλεθροσ. πῦρ μὲν γὰρ ὑποβρύχιον, ἀλαμπὲσ , δριμὺ, σφυγμοὶνωθροὶ, πόνου ἰδέη ποικίλη καὶ παντοίη, ἄλλοτε μὲν ἡ ὀδύνη ἐπὶ τὰ δεξιὰ διεληλαμένη, ὡσ δοκέειν ὀξὺ βέλοσ ἐγκέεσθαι, ἄλλοτε δὲ στρόφῳ ἰκέλη· αὖθισ δέ κοτε πόνοσ βαρὺσ, βαρύτατοσ · μεσηγὺ δὲ τῆσ ὀδύνησ ἀτονίη καὶ ἀφωνίη· διάφραγμα καὶ ὑπεζωκὼσ ἕλκονται· ἀπὸ τῶνδε γὰρ ἄχθοσ τὸ ἧπαρ ἤρτητο· διὰ τόδε ἐσ τὴν κατ’ ἴξιν κληί̈δα ὀδύνη καρτερή · βὴξ δὲ ἀτελήσ· προθυμίη δὲ μοῦνον· κἢν ἐσ τέλοσ κοτὲ ἀφίκηται, ξηρή. ἀναπνοὴ κακή· οὐ γὰρ ξυντιμωρέει τῷ πνεύμονι τὸ διάφραγμα, ξυνομαρτέον ἐσ ξυναγωγὴν καὶ διάστασιν. πνεῦμα σμικρὸν ἕλκουσι, ἐκπνέουσι μέζον· χροιὴν μελάγχλωροι, μολιβδοειδέεσ· ἀπόσιτοι · ἢν δέ τι προσενέγκωνται φυσώδεεσ τῷ ὑποχονδρίῳ, ἐρεύξιεσ χολώδεεσ , ὀξίζουσαι, βρωμώδεεσ · ναυτίη, διάστασισ κενεὴ, γαστὴρ ἀπολελυμένη τὰ πολλὰ, χολώδεα, γλίσχρα, βραχέα · ἀεὶ δὲ ἐπαυξέα γίγνεται τὰ πάθεα· γνώμη οὐ κάρτα παράφοροσ, νωθρὴ, μετέωροσ, τετυφωμένη , ὄκνοσ πουλὺσ, ψύξισ ἀκρέων, τρόμοι, Ῥίγεα, λὺγξ κενὴ, σπασμώδησ, ἴκτεροσ, χολὴ ἄκρητοσ, χολόβαφοι τὸ πᾶν. ἢν δὲ καὶ πρὸ ἑβδόμησ φανῇ, καὶ ἄλλουσ ἔκτεινε συχνούσ. Ὁκόσοι δὲ ἢ αἱμορραγίῃ , ἢ κοιλίησ ταράχῳ πολλοῖσι χολώδεσι, ἢ οὔροισι ἀκρήτοισι συχνοῖσι τὸν ὄλεθρον διηλλάξαντο, τουτέοισι δὲ μετὰ τρεῖσ ἑβδομάδασ ἐσ ἀπόστασιν πύου τὸ ἧπαρ τρέπεται · ἢν δὲ ἔτι πολλὸν ὑπερβάλλῃ χρόνον ἄνευ ἀποστάσιοσ, ἐσ ὕδρωπα ἄφυκτον τελευτᾷ · διψαλέοι, βραχυπόται , ξηροὶ τὸ σκῆνοσ, ἀλιπέεσ . ὀξέων ἐπιθυμίη, ἄποιοσ ἡ γεῦσισ. Τίκτει δὲ τόδε τὸ πάθοσ φθινόπωρον σὺν πλήθουσ ὡραίων, καὶ ποικίλων ἀπεψίη· ἡλικίη δὲ, πασέων μᾶλλον ἀκμή. Ἀπὸ τῶν πυλέων τοῦ ἥπατοσ εὐρεῖα φλὲψ διαί̈σσειμέση τῶν τοῦδε περάτων. ἀεὶ γὰρ ἐσ λεπτὰ καὶ πλεῦνα σχιζομένη ἐπὶ τέλοσ ἐσ ἀφανέα τῇσι ὄψισι πάντη τοῦ ἥπατοσ σκίδνατ αι· τοῖσι δὲ τουτέων πέρασι ἄλλων φλεβῶν περατώσιεσ κατὰ τὸ στόμα ξυγκέονται , αἵπερ ἐκ λεπτῶν καὶ πλεύνων μέζονεσ καὶ ἐλάσσονεσ γίγνονται· ἐπὶ τέλεοσ ἐν μέσῳ τῷ ἥπατι ἐσ μίαν φλέβα μεγάλην συναγείρονται. ἐντεῦθεν δὲ δοιαὶ ἐξ ἀποσχίσιοσ γιγνόμεναι πέρην τοῦ ἥπατοσ ἀφικνέονται. ἡ μὲν γὰρ ἄνω τὸν πρῶτον λοβὸν διαπερήσασα ἐσ τὰ κυρτὰ αὐτέου ἐξεφαάνθη· ἔπειτα περήνασα τὸ διάφραγμα ἐμφύνει τῇ καρδίῃ· κοίλη φλὲψ ἥδε καλέεται. ἡ δὲ ἑτέρη, τὸν κάτω λοβὸν τὸν πέμπτον διαπερήνασα μέχρι τῶν κυρτῶν, ἐπὶ τὴν Ῥάχιν ἔξεισι, καὶ τῇδε παρατέταται μέχρι τῶν ἰσχίων. ἀτὰρ καὶ ἥδε κοίλη. οὔνομα τὸ αὐτὸ, οὕνεκεν μία καὶ ὡυτή ἐστιν ἡ φλὲψ τὴν ἀρχὴν ἀπὸ τοῦ ἥπατοσ ἴσχουσα. εἰ γάρ τισ ἐθέλοι, διελάσαι ἂν ἔλασμα καὶ ἀπὸ τῆσ ἄνωθεν τῆσ ἐπὶ τὴν καρδίην κοίλησ φλεβὸσ ἐσ τὴν παρὰ τὴν Ῥάχιν, καὶ ἀπὸ τῆσ Ῥάχεοσ διὰ τοῦ ἥπατοσ ἐπὶ τὴν καρδίην. ἄνοδοσ γὰρ ἡ αὐτή. Ἥδε οὖν ἡ φλὲψ, ὡσ ἐγὼ δοκέω, ἡ ξύμπασα νοσέει ὀξέσι πάθεσι, καρτεροῖσι · μία γάρ ἐστι πᾶσα· μετεξετέροισι δὲ ἰητροῖσι μούνη δοκέει παρὰ τὴν Ῥάχιν νοσέειν, οὕνεκα τῆσ ἐσ τὴν καρδίην τὰ σημεῖα οὐ προφανέα. ἐντὸσ γὰρ τοῦ θώρηκοσ διατέτα ται πρὸσ οὐδὲν προσισχο μένη, ἀλλ’ ἐναιωρευμένη τῷ θώρηκι, ἔσ τ’ ἂν ἀπὸ τοῦ διαφράγματοσ ἐμφύῃ τῇ καρδίῃ. ἢν οὖν τι μεγάλων κακῶν ἴσχῃ τήνδε τὴν φλέβα, ξυνέκρυψε ἀμπέχων ὁ θώρηξ. Γίγνεται δ’ οὖν ἀμφὶ τήνδε τὴν φλέβα καὶ κέδματα · εὖτε Ῥηγνυμένη αἱμορραγίῃ ὤκιστα κτείνει · ὕπερθεν μὲν διὰ πλεύμονοσ καὶ ἀρτηρίησ ἐκχεομένου , ἢν ἐν τῷ θώρηκι Ῥαγῇ· ἢν δὲ παρὰ τὴν ἀρχὴν, ἐσ τὴν κάτω κοιλίην τοῖσι ἐντέροισι περιχέεται, ὡσ ἐμπλείειν τὰ ἔντερα, εὖτε πρὶν ἢ καθὲν ἐκφανῆναι τὸ αἷμα, θνήσκουσι οἵδε· ἦν δὲ ἡ κοιλίη πληρευμένη αἵματοσ. Γίγνεται δὲ καὶ φλεγμονὴ ἀμφὶ τὴν φλέβα, ἀτὰρ καὶ ἥδε ὀξέωσ κτείνει, ἢν μεγάλη ἐῄ· πῦρ μὲν γὰρ δριμὺ, δακνῶδεσ, ἐν τῇσι κοιλίῃσι ἀμφοῖν ἐγκαθειργμένον, βραχὺ δὲ μοῦνον ὑπερίσχον, ὡσ δοκέειν ἁπτομένῳ λεπτὴν ἔμμεναι θέρμην· ὁ δὲ ἄνθρωποσ καίεσθαι δοκέει· σφυγμοὶ σμικροὶ, πυκνότατοι , ὁκοῖόν τι πεπιεσμένοι καὶ δεδιωγμένοι. ψύξισ ἀκρέων, δίψοσ καρτερὸν, στόματοσ ξηρότησ, προσώπου ἐρύθημα ξὺν ἀχροίῃ· ὑπέρυθροι δὲ τὸ ξύμπαν σῶμα· ὑποχόνδρια σκληρὰ, ἀνεσπασμένα, ὀδύνη ἐπὶ δεξιὰ μᾶλλον, καὶ παλμὸσ τῇδε παραμήκησ, μέχρι τῆσ λαγόνοσ · μετεξετέροισι δὲ καὶ τῆσ ἀρτηρίησ τῆσ παρὰ τὴν Ῥάχιν, ἢν ὁ σφυγμὸσ ἐσ τὸ ἕτερον ὑποχόνδριον διασημαίνῃ . ξυμπαθὴσ γὰρ καὶ ἥδε γίγνεται παρ’ αὐτέην ἐπ’ ἀριστερὰ κειμένη, ὡσ τῆσ ἐπὶ τῷ παντὶ διαπνοῆσ οὐδὲν ἐπικουφιζούσησ, ἀλλ’ οὐδὲ τὸ δέρμα μαλθα· ζούσησ· ξηρὸν δὲ τόδε καὶ Ῥυσὸν καὶ τρηχύ· καὶ ἐπὶ δὲ μᾶλλον ἐν τοῖσι ἐξίσχουσι ὀστώδεσι· οἱο͂ν ὀλεκράνῳ, γούνασι, ἢ κονδύλοισι · ὕπνοι ταραχώδεεσ , κοιλίη τοῖσ μὲν οὐδὲν ἐκδιδοῖ, τοῖσ δὲ σμικρὸν, δριμὺ, χολῶδεσ · οὖρα ξανθὰ, δακνώδεα· τὴν γνώμην οὐ παράφοροιμὲν, νωθροὶ δὲ καὶ μαρασμώδεεσ. εὖτε ὁκόσοι τήνδε τὴν κατάστασιν εἶδον, καῦσον ἐκάλεον. καὶ γὰρ καὶ τοῦ γένουσ τοῦ καύσου τὰ παρεόντα, καὶ ἐν φθινοπώρῳ γίγνεται ἐπὶ τὸ θηριῶδεσ καὶ ἀκμάζουσι καὶ νέοισι, οἷσι ἰσχνὴ ὑπὸ διαίτησ πονηρῆσ καὶ ταλαιπωρίησ ἡ ἕξισ. τεσσαρεσκαιδεκαταῖοι οἵδε τὰ πολλὰ θνήσκουσι· οἷσι δ’ ἂν ἐσ μῆκοσ ἡ νοῦσοσ ἀφίκηται, ἐν διπλασίοισι ὄλλυνται. ὁκόσοι δὲ ἢ σμικρὴν ἀρχῆθεν ἴσχουσι τὴν φλεγμονὴν, ἢ τῆσ μεγάλησ κατὰ βραχὺ διαλυομένησ, διαδιδράσκουσι μὲν τὸν ὄλεθρον, οὐδέκω δὲ ἀφίενται τοῦ κακοῦ. οἱ δὲ μακρὸν μὲν τὸν χρόνον τὸν καῦσον νοσέουσι· ἀποπαύεται δὲ τὰ κινδυνώ δεα , αἱ ὀδύναι καὶ ξυντάσιεσ τῶν ὑποχονδρίων, καὶ ἡ κακοσφυξίη , καὶ τῆσ γνώμησ τὸ νωθέσ· ἔτι δὲ ἔμπησ ἐάσιν ἀσώδεεσ, ἀλύοντεσ ξὺν ἀπορίῃ· ξύνεστι δὲ ὅ τε καῦσοσ καὶ τὸ δίψοσ καὶ τῆσ γλώσσησ καὶ τοῦ στόματοσ ἡ ξηρότησ · ἀναπνέουσι πολλὸν, μακρὸν ἕλκοντεσ καὶ ἀθρόον, ὅλον τὸν ἠέρα ἐσ ἔμψυξιν ἐπισπώμενοι · ἀτὰρ εἴτε πίνουσι ψυχρὸν χανδὸν πολὺ πλεῖστον, καὶ ἐσ μὲν βραχὺ ἀνεκουφίσθησαν, εἶτ’ αὐτοῖσ ἐξάπτεται τὸ δίψοσ, αὖθισ ἄδην πίνουσι· καὶ ἥδε ἡ διαδοχὴ τοῦ κακοῦ· καὶ ἰητρὸσ δὲ ἀγαθὸσ ψυχρὸν ἂν δῳή πολλὸν ἀσινέωσ, ὅκωσ ἐν τοῖσι ἄλλοισι καύσοισι· ἀσφαλέστερον δὲ τοῖσι ἀπὸ τῆσ κοίλησ φλεβὸσ νοσέουσι τὸν καῦσον. κἢν μὲν ἡ γαστὴρ ἢ ἡ κύστισ τὸ ποτὸν ὑποφέρῃ, οὐδὲ ἐμέτου δεῖ· εἰ δὲ μὴ, ἐπὶ πολλῷ τῷ ψυχρῷ τὸ πολλὸν ἐμέσαι χρή. ἐκραγείη γὰρ ἂν ὥνθρωποσ, εἰ τοσόνδε πίνων μηδὲν διαχωροίη, ἢ ἱδρῶσι, ἢ οὔροισι, ἢ κοιλίῃ. Νεφροὶ, τὴν μὲν τοῦ σώματοσ ἰδέην, οὐ κάρτα ἐπίκαιροι ἐσ κίνδυνον, ἢν καί τι πάθωσι ὀξέωσ. ἀδενώδεεσ γὰρ τὴν φύσιν, ἐσ δὲ ὄλεθρον εὐήθεεσ· ἐπίκαιρον δὲ αὐτέων τὸ ἔργον, ἥ τε διάκρισισ τῶν οὔρων ἀπὸ τοῦ αἵματοσ καὶ ἡ ἀπόκρισισ. Ἐπέχει δὲ τήνδε ἢ λίθοσ, ἢ ἐγγιγνομένη φλεγμονὴ, ἢ αἱμάλωψ, ἤ τι τοιόνδε · εὖτε ἐκ ξυμπαθίησ μὲν τῆσ διὰ τὴν ἰδέην τοῦ σώματοσ κακὸν γίγνεται οὐδὲν, ἡ δὲ ἐπίσχεσισ τῶν οὔρων πάντα τὰ δεινὰ πρήσσει. πῦρ μὲν γὰρ δριμὺ, ἀσῶδεσ, ὀδύνη κατ’ ὀσφὺν ἐπὶ Ῥάχι βαρεῖα, διάτασισ τῶν μερῶν, μᾶλλον δὲ τῶν ἀμφὶ τὸ ὑποχόνδριον· οὔρου ἐπίσχεσισ, οὐκ ἐσ τὸ πάμπαν, ἀλλὰ στάγδην μὲν οὐρέουσι, ἐπιθυμίη δὲ πολλὸν ἐκχέαι· πλημμύρησ γὰρ αἴσθησισ. ἢν δὲ καὶ τὸ οὖρον δριμὺ καὶ δακνῶδεσ ἐγγένηται, ψύξιεσ, τρόμοι, σπασμοὶ , διατάσιεσ καὶ πληρώσιεσ τῶν ὑποχονδρίων· ἰκέλη ἡ ξυμφορὴ ἥδε καὶ ξυναίσθησισ γίγνεται τοῖσι ἀπὸ πλήθεοσ σιτίων καὶ διαφθορῆσ ἐμφυσηθεῖσι τὴν κοιλίην · σφυγμοὶ τὰ πρῶτα μὲν ἀραιοὶ, νωθροί · ἢν δὲ ἐπὶ μᾶλλον τὸ κακὸν πιέζῃ, σμικροὶ, πυκνοὶ, ταραχώδεεσ , ἄτακτοι, ὕπνοι λεπτοὶ, ὀδυνώδεεσ, οὐ διηνεκέεσ, καὶ ἐξαπίνησ ἐκθορνύμενοι ὡσ ὑπὸ νύξιοσ, εἶτα ὑποφέρονται ἐσ κῶμα, ὡσ ὑπὸ καμάτου · τὴν γνώμην οὐ κάρτα παράφοροι, ληρώδεεσ, πελιδνοὶ τὰ πρόσωπα· ἢν δὲ ἥκῃ αὖθίσ κοτε τῆσ οὐρήσιοσ ἡ προθυμίη, ἐπὶ σπασμοῖσι καὶ μεγάλῃσι ὀδύνῃσι βραχὺ ἂν καὶ στάγδην ἐξέκρινε, εὖτε σμικρὸν ἐπανῆκε τῶν πόνων· εἶτα ἐσ τὰ αὐτὰ παλινδρομέεσ· ὀξύτατα δὲ θνήσκουσι τῶνδε οἷσιν οὐδὲν ἐκκρίνει, ὁκόσοι δὴ θνήσκουσι· οἱ πλεῦνεσ γὰρ περιγίγνονται, ἢ τοῦ λίθου ἐσ τὴν κύστιν διὰ τῶν οὔρων ἐκπεσόντοσ, ἢ τῆσ φλεγμονῆσ ἐσ πῦον τρεπομένησ, ἢ κατὰ βραχὺ διαπνεομένησ. ἢν γὰρ καὶ ἐπὶ σμικρὸν ἐνδεῶσ διεξίῃ τὸ οὖρον Ῥηϊδίωσ διαδιδρήσκουσι τὸν ὄλεθρον· χρόνῳ δὲ μακρῷ φθίνουσι τὴν ἕξιν. ὀρθῶσ τάδε οἱ νοσέοντεσ πάσχουσι, καὶ καταγίγνονται ἐσ σύντηξιν ὑποφερόμενοι. ὡρ͂αι δὲ καὶ χῶραι καὶ ἡλικίαι φέρουσι, αἵπερ καὶ τὰ κατὰ τὰσ κοίλασ φλέβασ. Ἐξερράγη κοτὲ αἷμα ἀπὸ τῶν νεφρῶν πολλὸν ἀθρόον, καὶ πολλῇσι ἡμέρῃσι ξυνεχὲσ ἔρρεε· ἀλλ’ οὔ τινεσ αἱμορραγίῃ θνήσκου σι, ἀλλὰ τῇ φλεγμονῇ τῇ ξὺν αἱμορραγίῃ γιγνομένῃ, ἢν ἐπισχεθῇ τὸ αἷμα· τὰ πολλὰ δὲ ἐξ ἐπισχέσιοσ ἐπὶ μεγάλῃ φλεγμονῇ θνήσκουσι. Κύστισ χαλεπὴ μὲν ἐν νούσοισι ὀξέῃσι πονῆσαι· κἢν ἄλλοισι ξυμπεπόνθῃ· χαλεπωτέρη δὲ καὶ θανατωδεστέρη, ἢν ἀφ’ ἑωυτῆσ ἄρξηται. καὶ γὰρ καὶ δυνατωτάτη πάντα ξυμπαθέα ποιῆσαι, καὶ νεῦρα, καὶ γνώμην. νεῦρον γὰρ ἡ κύστισ ψυχρὸν καὶ λευκὸν, ἀτὰρ καὶ πορρωτάτω τοῦ οἰκείου θάλπεοσ· ἐγγυτάτω δὲ τῆσ ἔξω ψύξιοσ. ἐν γὰρ τῇ νειαιρῇ γαστρὶ κατωτάτω ἵζει προσωτάτω τοῦ θώρηκοσ · ἀλλὰ καὶ ἔργον αὐτέησ ἐπίκαιρον ἡ τῶν οὔρων ἔξοδοσ. Κἢν οὖν μοῦνον ἥδε ἐπισχεθῇ λίθοισι, ἢ θρόμβοισι, ἤ τεῳ ἄλλῃ ἰδίῃ, ἢ ἀλλοτρίῃ ξυμφορῇ, θανατῶδεσ. ἐπὶ γυναικῶν μὲν γὰρ αὐτέων καὶ ὑστέρων φλεγμονὴ ἀναπιέζει, ἐπ’ ἀνδρῶν δὲ, τὸ ἔσχατον, τὸ εὐθὺ, τὸ παράμηκε σ ἔντερον. ἐν πολλοῖσι δὲ ἐκ καρτερίησ ἀεκουσίου ὑπ’ αἰδοῦσ ἐν ξυλλόγοισι ἢ ξυνδείπνοισι πληρουμένη διατέταται , ἀδρανίῃ τε περιστολῆσ οὐκέτι μεθίησι. ἐπὴν οὖν ἐπίσχῃ τὰ οὖρα, πληρώσιεσ καὶ τῶν ὕπερθεν μερέων· νεφρῶν, οὐρητήρων διατάσιεσ· λαγόνων ὀδύνη βαρείη, σπασμὸσ , τρόμοσ, Ῥίγεα, γνώμην παράφοροι. ἢν δὲ πρὸσ τοῖσι καὶ ἕλκοσ πεπόνθῃ ἢ φλεγμονὴν, πολλὰ μὲν τὰ κακὰ, ὄλεθροσ δὲ πολλόντι ἑλκέων ὤκιστοσ. ἀλλ’ ἀμφὶ μὲν ἕλκεοσ καὶ ἀποστάσιοσ πυώδεοσ, καὶ τῶν ὁκόσα μὴ ὀξύταταᾖ, ἐν τοῖσι χρονίοισι λελέξεται· ὁκόσα δὲ κατόξεα, καὶ ἐν ιδ’ ἡμέρῃσιν, ἢ ὀλίγῳ θᾶσσον, ἢ βράδιον κτείνει, ὁκοῖον φλεγμονὴ, ἢ θρόμβοι, ἢ λίθοσ ἐσ τὸν τράχηλον ἐμπεσὼν, περὶ τῶνδε νῦν ἐρέω. ἢν οὖν τι τουτέων ξυμβῇ, οὔρων ἐπισχέσιεσ, ὄγκοσ ἐν τῷ ὑπογαστρίῳ, ὀδύνη ὀξείη, πάντη τῆσ κοιλίησ · περίτασισ τῆσ κύστιοσ, ὁ ὠχρὸσ ἱδρὼσ τῇ δεκάτῃ, ἔμετοι φλεγματώδεεσ, ἔπειτα χολώδεεσ, ψύξισ ὅλου, ποδῶν δὲ μᾶλλον· ἢν δὲ ἐπὶ μέζον τὸ κακὸν ἑρ́πῃ, πυρετοὶ λυγγώδεεσ, σφυγμοὶ, ἀταξίῃ πυκνοὶ, καὶ μικροὶ, ἐρύθημα τοῦ προσώπου, διψώδεεσ, ἀπορίη, γνώμην παράφοροι, σπασμοί . ἐπὶ δὲ φαρμάκοισι δηλητηρίοισι, κανθαρίσι, ἢ βουπρήστι, καὶ πνεύμασι ἐμπίπραται ἡ κύστισ, καὶ ἡ ξύμπασα κοιλίη βιαιοτέρη, καὶ πάντα κακίω, καὶ οὐκ εἰσ μακρὸν ἡ τοῦ θανάτου ἀμβολή. Αἱμορραγέει κοτὲ κύστισ· ξανθόντε καὶ λεπτὸν τῇδε τὸ αἷμα· ἀλλ’ οὐδέν τι διὰ τήνδε θνήσκουσι, κἂν μὴ Ῥηϊδίη ἡ ἐπίσχεσισ· ἀλλ’ ἐπὶ τοῖσι θρόμβοισι καὶ τῇ φλεγμονῇ ὁ κίνδυνοσ. ψύξισ γὰρ καὶ νέκρωσισ, καὶ γαγγραινώσιεσ, καὶ τὰ ἐπὶ τῇδε κακὰ Ῥηϊδίωσ κτείνει. Φέρει δὲ τὰσ νόσουσ, χεῖμα, καὶ μετόπωρον . ἡλικίη δὲ ἀκμὴ, ἔτι δὲ μᾶλλον γῆρασ· αἱ δὲ ἄλλαι ὡρ͂αι καὶ αἱ ἡλικίαι οὔτε ξυνεχέωσ καὶ ἥκιστα κτείνουσι. ἀσινέστατα δὲ πάντων τὰ παιδία. Ἐν τῇσι λαγόσι τῶν γυναικῶν μέσῃσι ἐγκέεται ἡ μήτρη, σπλάγχνον γυναικήϊον ἄγχιστα ζωῶδεσ. κινέεται γὰρ ἐξ ἑωυτέησ ἔνθα καὶ ἔνθα ἐπὶ τὰσ λαγόνασ · ἀτὰρ καὶ ἐσ τὰ ἄνω, κατ’ ἴξιν μὲν ὑπὸ τὸν χόνδρον τοῦ θώρηκοσ, ἐσ τὰ πλάγια δὲ ἐπὶ δεξιὰ, ἢ ἐσ ἀριστερ ὰ, ἢ ἐσ ἧπαρ, ἢ σπλῆνα, γίγνεται δὲ καὶ προπετεστέρη ἐσ τὰ κάτω, καὶ ξυλλήβδην εἴπωμεν, πάντη ἐστὶ πλανώδησ · καὶ εὐώδεσι ὀσμήσεσι τέρπεται, καὶ ἐπ’ αὐτὰ ἱέται· ἄχθεται δὲ τοῖσι κακόδμοισι , καὶ αὐτὰ φεύγει· καὶ τὸ ξύμπαν ἐν τῇ ἀνθρώπῳ ἐστὶ ἡ ὑστέρη, ὁκοῖόντι ζῷον ἐν ζῳῴ. Ἥδε οὖν ἢν ἐξαπίνησ ἀνώϊστοσ γένηται, καὶ ἐπιπολὺ ἄνω μείνῃ, καὶ ἐκβιάσηται τὰ σπλάγχνα, ἀπεπνίχθη κοτὲ ἡ ἄνθρωποσ, τρόπον τὸν ἐπιληπτικὸν, ἄνευθεν σπασμῶν· ἐπιέζετο γὰρ ὠκέωσ στενοχωρίῃ ἧπαρ, διάφραγμα, πνεύμων , καρδίη. τοὔνεκεν ἀπνοίη ξυνεῖναι δοκέει καὶ ἀφωνίη. ἀτὰρ καὶ αἱ καρωτίδεσ ξυμπαθίῃ τῆσ καρδίησ πιέζονται. διὰ τόδε καρηβαρίαιτε, καὶ ἀναισθησία ξύνεστι καὶ κάροσ. Γίγνεται δὲ καὶ ἄλλο πάθοσ αὐτέῃσι ἴκελον τῇδε ξυμμορφῇ, ξὺν πνιγὶ καὶ ἀφωνίῃ, ἀλλ’ οὐκ ἀπὸ ὑστέρησ. καὶ γὰρ τόδε καὶ ἀνδράσι γίγνεται κατοχώδεα τρόπον. ἀλλὰ τῇσι μὲν ἀπὸ ὑστέρησ κακώδεεσ ἐπαρήγουσι ὀδμαὶ, καὶ εὐωδέων πρὸσ τὰ γυναικήϊα ὑποθέσιεσ· τῇσι δὲ ἑτέρῃσι τάδε οὐδὲν ἐπαρήγει · καὶ τὰ μέλεα κινέονται ἀπὸ ὑστέρησ, ἀπὸ δὲ τοῦ ἑτέρου πάθεοσ ἥκιστα. ἔτι δὲ τρόμοι αὐτόματοι καὶ οὐκ αὐτόματοι ,. . . . . . . . . . . . ἀλλ’ ἐξ ὑποθέσιοσ ἀμβλωθριδίου. ψύξιεσ καρτεραὶ τῆσ ὑστέρησ, αἱμορραγίησ ἀθρόησ ἐπίσχεσισ καὶ ὁκόσα τοιάδε. Ἢν οὖν ἄρξηται πάσχειν κινευμέ νησ ἄνω τῆσ ὑστέρησ, ὄκνοσ ἔργων πρήξιοσ, ἔκλυσισ, ἀτονίη, γουνάτων ἀκρασίη, σκοτόδινοσ , καὶ τὰ γυῖα λύονται, κεφαλῆσ πόνοσ, καρηβαρίη. τὰσ φλέβασ τὰσ ἑκατέρωθεν τῆσ Ῥινὸσ ἀλγέει ἡ γυνή. Ἢν δὲ καταπέσωσι, καρδιώσσουσι, . . . . . . . . . . ἐν τοῖσι ὑποχονδρίοισι, λαγόνεσ κεναὶ, ἔνθα ἡ ἕδρη τῆσ ὑστέρησ, σφυγμοὶ διαλείποντεσ, ἄτακτοι, ἐκλείποντεσ, πνὶξ καρτερὴ, ἀφωνίη, ἀναισθησίη , ἡ ἀναπνοὴ ἄσημοσ, ἀσαφὴσ, ὤκιστοσ καὶ ἄπιστοσ ὁ θάνατοσ. οὐδὲν γὰρ ἴσχουσι νεκρῶδεσ· ἐσ χροιὴν ζωώδεεσ. ἐρυθρότεραι μᾶλλον μέχρι πολλοῦ τοῦ θανάτου · ὀφθαλμοὶ μικρόντι ἐξίσχοντεσ , λαμπροὶ , οὐ κάρτα μὲν ἀτενέεσ, ἀτὰρ οὐδὲ κάρτα κεκαμμένοι. Ἢν δὲ μετακινέηταί κοτε ἐσ ἕδρην ἡ ὑστέρη, πρὶν ἐσ τέλοσ ἰέναι τὸ πάθοσ, διαδιδράσκουσι τὴν πνίγα· εὖτε κοιλίη ὑποβορβορύζει, ὑγρότησ τῶν γυναικηί̈ων τόπων, ἀναπνοὴ δασυτέρη καὶ σαφεστέρη· ὠκίστη ἐκ τοῦ πάθεοσ ἡ ἔγερσισ, ὅκωσ καὶ ὁ θάνατοσ ὤκιστοσ. καὶ γὰρ Ῥηϊδίωσ τοῖσι ἄνω προσχωρέει · ἀτὰρ ἠδὲ Ῥηϊδίωσ ἀφίσταται· ἀκρόπλοόσ τε γὰρ ἡ ὑστέρη· ὑγροὶ δὲ καὶ οἱ ὑμένεσ οἱ ὀχῆεσ αὐτῆσ· ὑγρὸν δὲ καὶ τὸ χωρίον, ἔνθα κέεται ἡ ὑστέρη· πρὸσ δὲ φυγῇ τε καὶ ὁρμῇ χρέεται ἡδέων τε καὶ ἀηδέων. Ῥηϊδίωσ οὖν νεύει ὅκωσ πρέμνον ἔνθα καὶ ἔνθα, ἄνω τε καὶ κάτω πλώει. διὰ τόδε νεήνισι τὸ πάθοσ γίγνεται, γεραιτέρῃσι δὲ ἥκιστα. ᾗσι γὰρ ἡλικίητε καὶ βιοτὴ καὶ γνώμη πλανωδεστέρη, τῇσι καὶ ὑστέρη ἐστὶ Ῥεμβώδησ· ἀπηλικεστέρῃσι δὲ εὐσταθέα καὶ ἡλικίη καὶ βίοσ, καὶ γνώμη, καὶ ὑστέρη. ἥδε μὲν οὖν ἡ ἀπὸ ὑστέρησ πνὶξ μούνῃσι γυναιξὶ παρομαρτέει. Γίγνεται δὲ καὶ ξυνὰ πρὸσ ἄνδρασ πάθεα τῇ ὑστέρῃ, φλεγμονὴ, αἱμορραγίη · ξυνὰ δὲ καὶ τὰ παρεόντα σημεῖα, πυρετοὶ , ἀσφυξίη, ψύξισ, ἀφωνίη · ἐπὶ δὲ τῇ αἱμορραγίῃ καὶ ὀξύτεροι οἱ θάνατοι, ὁκοῖόν τι ἐν ζῳῴ σφαγή. Οἱ σάτυροι τοῦ Διονύσου ἱεροὶ ἐν τῇσι γραφῇσι καὶ τοῖσι ἀγάλμασι ὄρθια ἴσχουσι τὰ αἰδοῖα, ξύμβολον τοῦ θείου πρήγματοσ. ἔστι δὲ καὶ πάθεοσ ἰδέη, ἀνίσχοντοσ ὄρθια τοῦ πάσχοντοσ τὰ αἰδοῖα· ἐπίκλησισ σατυρίησισ ἐσ ὁμοιότητα τοῦ θεοῦ σχήματοσ. Ὁρμὴ δέ ἐστι ἄσχετοσ ἐσ ὁμιλίην · ἀτὰρ οὐδ’ ἐν τῇσι προσόδοισι οὐδὲν ὠφελέονται · οὐδὲ ἐπὶ πολλῇσι καὶ συνεχέεσι ὁμιλίῃσι πρηο̈́νονται τὸ ὄρθιον. σπασμοὶ δὲ ἁπάντων τῶν νεύρων, καὶ ἔντασισ τενόντων, καὶ βουβώνων, καὶ πληχάδοσ, φλεγμονὴ τῶν αἰδοίων καὶ πόνοσ, ἐρύθημα προσώπου, καὶ ἰκμὰσ νοτίδι ἰκέλη. περιστελλό μενοι, ἡσυχῇ ἐπίλυποι, κατηφέεσ, ὥσπερ ἀχθόμενοι τῇ ξυμφορῇ · ἢν δὲ ὑπερίσχῃ καὶ τὴν αἰδῶ τοῦ ἀνθρώπου τὸ πάθοσ, ἀκρατέεσ μὲν γλώσσησ ἐσ τὸ ἄκοσμον · ἀκρατέεσ δὲ ἐσ τὸ ἄμφαδον καὶ τῆσ τοῦ ἔργου πρήξιοσ, παράφοροι τὴν γνώμην ἐσ τὸ ἄσχημον. κατέχειν γὰρ οὐ δύνανται· διψώδεεσ, φλέγμα πολλὸν ἐμέουσι · ἔπειτεν τοῖσι χείλεσι ἀφρὸσ ἐφιζάνει, ὅκωσπερ τοῖσι ὀργῶσι τῶν τράγων· ἀτὰρ ἠδὲ ὀσμὴ ὁμοίη. οὖρον ἐξ ἐπισχέσιοσ πολλῆσ, λευκὸν, παχὺ, γονοειδέσ. κοιλίη ἀπολελημμένη, γαργαλισμοὶ αὐτόματοι πλευρέων καὶ μασχαλῶν, σπασμώδεεσ , ἀπόσιτοι, εἰ δὲ προσφέροιν το, ἁρπάγδην, ταραχώδεεσ. Ἢν δὲ ἐσ ὄλεθρον ἥκῃ τὸ κακὸν, φυσώδεεσ· κοιλίην ἐπηρμένοι, τενόντων καὶ μυῶν τῶν πάντων ξύντασισ, δυσκινησίη , ξυνολκαὶ μελέων, σφυγμοὶ μικροὶ, ἀσθενέεσ, ἄτακτοι. Ἔλυσέ κοτε τάδε πάντα κοιλίη ἐκταραχθεῖσα πολλοῖσι φλεγματώδεσι, χολώδεσι, ἔμετοσ ὁμοίωσ. οὐκ ἄνευθεν κινδύνου ἰήσισ, ὕπνοσ βαθὺσ καὶ μήκιστοσ· ψύξισ γὰρ καὶ πάρεσισ και νάρκη νεύρων, ὕπνοσ πουλύσ. νάρκη δὲ καὶ ψύξισ σατυρίησιν ἰῆται. Γίγνεται δὲ τὸ πάθοσ ἦροσ μάλιστα καὶ θέρεοσ· ἡλικίῃσι δὲ, μειρακίοισι καὶ νέοισι. μάλιστα δὲ ὁκόσοισι ἡ φύσισ ἐσ ξυνουσίην ἐτοίμη· ὀξύτατον ἠδὲ ἀτερπὲσ, ἠδὲ ἄκοσμον κακόν. τὰ πολλὰ γὰρ ἐν ἑβδόμῃ θνήσκουσι. λόγοσ δὲ ὅτι καὶ γυναῖκεσ πάσχουσι τοῦτο τὸ πάθοσ, καὶ ἥ τε ἐσ τὰ ἀφροδίσια ὁρμὴ ὁμοίη καὶ τὰ λοιπὰ ξύμπαντα τὰ αὐτά· ἐγὼ δὲ μαχλοσύνην μὲν γυναιξὶ ὑγρῇσι πείθομαι γίγνεσθαι, ἐσ ἔκχυσιν τοῦ πλήθεοσ τούτων· σατυρίησιν δὲ ἥκιστα. οὔτε γὰρ ἡ φύσισ αὐτέων ἑτοίμη· ψυχρὴ γάρ· ἀλλ’ οὐδὲ μόρια ἐσ ὀρθίησιν, ὅκωσπερ σάτυροσ, ἴσχει γυνὴ, ὥσπερ τὸ πάθοσ ἐπώνυμον. οὐδὲ γὰρ οὐδὲ πνίγα τὴν ἀπὸ ὑστέρησ νοσέουσι ἄνδρεσ, οὕνεκεν οὐκ ἴσχει ὑστέρην ἀνήρ.

상위

The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian.

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION