헬라어 문장 검색 - ΑρεταέΤηεΕχτά1́2́

(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.)

Δυοῖσι τοῖσι πρώτοισι, τροφῇ καὶ πνεύματι, τὰ ζῷα ζῆ, τουτέων δὲ πολλὸν ἐπικαιροτέρη ἡ ἀναπνοή. ἢν γὰρ ἐπίσχῃ τισ ὠυτὴν, οὐκ εἰσ μακρὰν διαρκέσει, ἀλλ’ αὐτίκα θνήσκει ὥνθρωποσ. ὄργανα δὲ μυρία, ἀρχὴ μὲν Ῥῖνεσ, ὁδὸσ ἀρτηριη, χώρη δὲ πνεύμων, θώρηξ δὲ πνεύμονοσ ἔρυμα καὶ δοχή· ἀλλὰ τἄλλα μὲν ὅκωσ ὄργανα μοῦνον διακονέεται τῷ ζῳῴ· πνεύμων δὲ καὶ τὴν αἰτίην ἴσχει τῆσ ὁλκῆσ. ἐνίζει γὰρ αὐτέου μέσον σπλάγχον θερμὸν ἡ καρδία, ζωῆσ καὶ ἀναπνοῆσ ἀρχή. ἥδε καὶ τῷ πνεύμονι τῆσ ὁλκῆσ τοῦ ψυχροῦ ἠέροσ τὴν ποθὴν ἐνδιδοῖ · ἐκφλέγει γὰρ αὐτὸν, ἕλκει δὲ καρδίη. πρῶτον τοιγαροῦν ἢν μὲν ἡ καρδίη πάθῃ, οὐκ εἰσ μακρὸν τοῦ θανάτου ἡ ἐμβολή. Ἢν δὲ πνεύμων, ἐπὶ μὲν σμικρῇ τῇ αἰτίῃ, δύσπνοια · ζώει κακῶσ, θάνατοσ μήκιστοσ, ἢν μή τισ ἀκέηται · ἐπὶ δὲ μεγάλῳ πάθεϊ, ὁκοῖον ἡ φλεγμον ὴ, πνιγμὸσ , ἀφωνίη, ἄπνοια, ὄλεθροσ αὐτίκα· ἥδε ἐστὶν ἥν καλέομεν περιπνευμονίην, φλεγμονὴ τοῦ πνεύμονοσ, ξὺν ὀξέϊ πυρετῷ, εὖτε ξύνεστιν αὐτέοισι βάροσ τοῦ θώρηκοσ, ἀπονίη, ἢν μοῦνοσ φλεγμήνῃ ὁ πνεύμων, ἄπονοσ γὰρ ἡ φύσισ αὐτέου· μανὸσ μὲν γὰρ τὴν οὐσίην, εἰρίοισιν ἴκελοσ. ἀρτηρίαι δὲ διελήλανται τρηχεῖαι, χονδρώδεεσ , καὶ αἵδε ἄπονοι· μύεσ δὲ οὐδαμῆ, σμικρὰ δὲ νεῦρα, λεπτὰ, ἐσ κίνησιν ἐπίκαιρα. ἥδε τῆσ ἀπονίησ αὐτὴ ἡ αἰτίη. ἢν δὲ καί τισ τῶν ἀμφ’ αὐτὸν ὑμένων ἐπιφλεγμήνῃ, οἷσι πρὸσ τὸν θώρηκα προσέρχεται, ξύνεστι καὶ πόνοσ, ἀναπνοὴ κακὴ, θερμὴ, ἀνακαθίγνυσθαι ἐθέλουσι σχῆμα ὄρθιον ἐσ ἀναπνοήν. τόδε γὰρ Ῥήϊστον τῶν σχημάτων. ἐρυθροὶ τὰ πρόσωπα· ἐπὶ δὲ μᾶλλον τὰ μῆλα· τὰ λευκὰ τῶν ὀφθαλμῶν λαμυρώτατα καὶ πίονα. Ῥὶσ ἄκρη σιμὴ, φλέβεσ ἐν κροτάφοισιν ἢ καὶ τραχήλῳ διηρμέναι, ἀποσιτίη, σφυγμοὶ τὰ πρῶτα μεγάλοι, κενοὶ, πυκνότατοι , ὁκοῖόν τι συνεληλαμένοι· θερμασίη ἡ μὲν ἐσ τὸ ἔξω ἀμυδρὴ, ὑγροτέρη· ἡ δὲ ἐσ τὸ ἔνδον ξηρὴ, θερμοτάτη · ἐφ’ ᾗ ἀναπνοὴ θερμὴ, δίψοσ, γλώσσησ ξηρότησ, ἐπιθυμίη ψυχροῦ ἠέροσ, γνώμησ ἀπορίη, βὴξ ξηρὰ τὰ πολλά. ἢν δέ τι ἀνάγηται, φλέγμα ἀφρῶδεσ, ἢ ὑπόχολον κατακορὲσ, ἢ δίαιμον ἀνθηρὸν σφόδρα· τόδε ἔστι τὸ δίαιμον τῶν ἄλλων κάκιον. Ἠν δὲ ἐπὶ τὸ θανατῶδεσ ἐπιδιδοῖ, ἀγρυπνίη, ὕπνοι σμικροὶ, νωθροὶ, κωματώδεεσ , φαντασίαι ἀξύνετοι· παράληροι τὴν γνώμην, ἐκστατικοὶ οὐ μάλα. ἀγνωσίη τῶν παρεόντων κακῶν. ἢν γοῦν ἐπανείρῃ περὶ τῆσ νούσου, οὐδὲν ὁμολογέουσι δεινόν· ἄκρεα ψυχρὰ, ὄνυχεσ πελιδνοὶ, γρυποί· σφυγμοὶ μικροὶ, πυκνότατοι , ἐκλείποντεσ, εὖτε ἀγχοῦ τουτέου ὄλεθροσ. ἑβδομαῖοι γὰρ τὸ πλέον θνήσκουσιν . Ἢν δέ κοτε ἐπαναφέρῃ ἡ νοῦσοσ, καί τι ἐσ ἀγαθὸν τρέπηται, αἱμορραγίη λάβρωσ ἐκ Ῥινῶν, κοιλίησ ἐκτάραξισ πολλῶν χολωδέων, ἐπάφρων , οἱᾶ δοκέειν ἀπὸ πνεύμονοσ εἰσ τὴν νειαιρὴν γαστέρα ἐξεῶσθαι, ἢν ἀγάγῃ πολλὸν ὑγρότερον Ῥηϊδίωσ. ἔστι δὲ ὅτε καὶ ἐσ οὖρα ἐτράπετο. ὁκόσοισι δὲ πάντα ὁμοῦ ξυμπίπτει, οἵδε ὀξύτατοι Ῥηί̈ζουσι. Μετεξετέροισι δὲ πῦον πολλὸν γίγνεται ἐν πνεύμονι, ἢ μετάστασισ ἀπὸ τοῦ πλευρέου, ἢν μέζον τὸ ἀγαθὸν ὑπογίγνηται. κἢν μὲν ἐσ ἔντερον ἢ κύστιν τὸ ἀπὸ τῆσ πλευρῆσ παρωχετεύθῃ πῦον, ἐσ μὲν τὸ παραυτίκα ἐρήϊσαν ἀπὸ τῆσ περιπνευμονίησ· ἕλκοσ δὲ μακροχρόνιον ἴσχουσιν ἐν πλευρῇ, ἀλλὰ περιγίγνονται. ἢν δὲ ἐσ τὸν πνεύμονα ὁρμήσῃ τὸ πῦον, εἰσὶν οἳ ἀπεπνίγησαν καὶ ἀθρόῃ ἐκχύσι, καὶ ἀναγωγῆσ ἀπορίῃ. ὁκόσοι δὲ διαδιδράσκουσι τὴν ἐκ τῆσ ἀπορρήξεωσ πνίγα, ἕλκοσ οἵδε πολλὸν ἴσχουσι ἐν πνεύμονι, καὶ ἐσ φθόην μεθίστανται· καὶ ἀπὸ μὲν τῆσ ἀποστάσιοσ καὶ τῆσ φθόησ γέροντεσ οὐ πάνυ τοι περιγίγνον ται· ἀπὸ δὲ τῆσ περιπνευμονίησ νέοι καὶ ἀκμάζοντεσ. Αἵματοσ φορῆσ τῆσ διὰ στόματοσ ἰδέαι δύο· ἡ μὲν διὰ στόματοσ ἀπὸ κεφαλῆσ καὶ τῶν τῇδε ἀγγείων · ὁδὸσ δὲ ὑπερώη, φαρύγγεθρον, ἔνθα καὶ ἀρχαὶ στομάχου καὶ ἀρτηρίησ. ἀναχρέμψισι δὲ καὶ βηχὶ σμικρῇ καὶ προχειροτέρῃ ἐσ τὸ στόμα ἀπερεύγονται τὸ αἷμα· ὡσ τῇ γε ἀπὸ στόματοσ, οὐδὲ ἀνάχρεμψισ παρομαρτεῖ · ἔμπτυσισ ἥδε καλέεται· ἐπὶ δὲ μᾶλλον, ἢν βραχέη ἡ φορὴ τοῦ αἵματοσ, καὶ στάγδην καὶ ἀθρόον ἀπὸ τῆσ κεφαλῆσ, ἢ ἀπὸ τοῦ στόματοσ ἐῄ, οὔ κοτε ἀναγωγὴ καλέεται, ἀλλ’ ἢ τὸ αὐτὸ, ἢ πτύσισ, ἢ αἱμορραγίη. Ἢν δὲ νέρθεν ἀνίῃ ἀπὸ θώρηκοσ καὶ τῶν τῇδε σπλάγχνων, πνεύμονοσ, τρηχείη σ ἀρτηρίησ, τῶν παρὰ τὴν Ῥάχιν, ἡ ἀπὸ τουτέων φορὴ οὐ πτύσισ, ἀλλ’ ἀναγωγὴ καλέεται, τῆσ ἄνω ἴξιοσ τῆσ ὁδοῦ τοὔνομα ἔχουσα. Σημεῖα δ’ ἀμφοῖν τὰ μὲν ξυνὰ σμικρὰ καὶ παῦρα, ὁκόσον καὶ τὸ χωρίον, ἔνθα καὶ ἀναγωγῆσ καὶ πτύσιοσ ἡ ξυναγωγή· τὰ δὲ ἑκάστησ ἴδια μεγάλα καὶ πολλὰ καὶ ἐπίκαιρα, οἷσιν ἑκατέρην Ῥηί̈διον διαγνῶναι. ἢν οὖν ἀπὸ κεφαλῆσ ἐῄ, ἐπὶ μὲν πολλῷ τῷ αἵματι μέζω καὶ πλέω τὰ παρεόντα, σμικρὰ δὲ ἐν ὀλίγῃ καὶ σμικρῇ τῇ πτύσι· βάροσ αὐτέοισι, πόνοσ, ὤτων ἦχοι, ἐρύθημα προσώπου, φλεβῶν διαστάσιεσ , σκοτόδινοσ · καὶ πρὸ τούτων δὲ ἡ αἰτίη εὔσημοσ, πληγὴ, ψύξιεσ, ἐγκαύσιεσ, οἰνοφλυγίη · ἥδε γὰρ ἀθρόον πίμπλησι τὴν κεφαλὴν, ἀθρόον καὶ ἐκχέει ἐκραγέντοσ ἀγγείου · ἐπὶ δὲ σμικρῇ μέθῃ πτύσιεσ ἐξ ἀραιώσι οσ. ἴσχεταί ποτε διὰ Ῥινῶν αἱμορραγίη ξυνήθησ · εἰσ ὑπερώην δὲ τρεπομένη ἀναγωγῆσ φαντασίην παρέχει. ἢν οὖν ἀπὸ κεφαλῆσ ἐῄ, γαργαλισμὸσ ὑπερώησ, ἀνάχρεμψισ πυκνὴ, καὶ ἐπὶ τῇδε ἡ πτύσισ βύζεται · θυμὸσ ἐγγίγνεται , καὶ εὖ μάλα βήσσουσι. ἢν δὲ ἐσ τὴν ἀρτηρίην ἀπὸ τῆσ ὑπερώησ ἐσρυῇ, τότε βήσσοντεσ ἀνάγουσι· καὶ ἥδε ἐστὶ ἡ ἀπάτη τοῖσι ἡγευμένοισι ἀπὸ σπλάγχνων τῶν κάτωθεν ἀνάγεσθαι. ἐσρέει δὲ καὶ ἐσ τὸν στόμαχον ἀπὸ τῆσ κεφαλῆσ, εὖτε ξὺν ναυτίῃ ἐμέουσι · ἔστι δὲ καὶ ἥδε ἀπάτη, ὡσ ἀπὸ στομάχου φέρεσθαι δοκέειν. ἢν δὲ τὸ ἀπὸ τῆσ πτύσιοσ αἷμα, παχὺ μὲν οὐ κάρτα, χροιῇ δὲ μέλαν, λεῖον, ὁμαλὸν, ἀμιγὲσ ἑτέρησ οὐσίησ. χρεμπτομένοισι γὰρ εὐθὺσ ἐπὶ τὴν γλῶσσαν ἔρχεται στρογγύλον , Ῥηϊδίωσ ἀπολυόμενον· ἢν δὲ καὶ τὴν ὑπερώην καθορέῃσ, δασυτέρην καὶ ἑλκώδεα ὄψεαι, καὶ τὰ πολλὰ ὕφαιμον · ἰητρίη δὲ ἀρκέσει ἁπλῆ, σμικρὴ, στύμματα μὲν ἐσ τὴν ὑπερώην, καὶ τάδε ψυχρά. ἐπὶ γὰρ τοῖσι θερμαίνουσι καὶ τοῖσι ἀραιοῦσι καὶ εὐρύνουσι ἡ φορὴ μέζων· καὶ τόδε τὸ τέκμαρτῆσ ἀπὸ τῆσ κεφαλῆσ πτύσιοσ· ἐσ δὲ τὴν κεφαλὴν κενώσιεσ ἢ διὰ φλεβῶν ,ἢ διὰ Ῥινέων, ἢ δι’ ἑτέρησ διαπνοῆσ. καὶ τάδε χρὴ ταχέωσ δρῆν, ἢν γὰρ τὸ αἷμα ἐπὶ πολλὸν χρόνον ἰῄ, μελέτη μὲν ἐγγίνεται τῇ φορῇ· ἔθοσ δὲ τοῖσι τῇδε χωρίοισι ἐσ ὑπόδεξιν τοῦ αἵματοσ · ἑλκοῦται δὲ καὶ ἀρτηρία, καὶ βήσσουσι ἀντὶ τῆσ χρέμψιοσ. τοὐντεῦθεν δὲ φθορῆσ γίγνεται ἡ ἀρχή. Ἡ δὲ ἀπὸ θώρηκοσ καὶ τῶν νέρθεν σπλάγχνων αἵματοσ φορὴ ἀναγωγὴ καλέεται· ἔστι δὲ κάρτα μὲν ὀλεθρίη, ἢν ἀπό του τῶν ἐπικαίρων ἐκραγέν των ἐῄ, ἢ κοίλησ φλεβὸσ τῆσ ἐν καρδίῃ ἀπὸ τοῦ ἥπατοσ διακονευμένησ τὸ αἷμα, ἢ τῆσ τῇ Ῥάχι παρατετα μένησ παχείησ ἀρτηρίησ. αἱμορραγίῃ γὰρ ὅκωσπερ ἐν σφαγῇ καὶ δυσπνοῇ ὤκιστοσ ὄλεθροσ · οἷσι δὲ ἀπὸ πνεύμονοσ, ἢ πλευρῆσ, ἢ ἀρτηρίησ τῆσ τρηχείησ, ἧσσον μὲν ὀξέωσ θνήσκουσι, οὐχ ἥκιστα δὲ ἔμπυαι καὶ φθίσιεσ γίγνονται. τουτέων δὲ ἀσθενεστέρη ἡ ἀπὸ τῆσ τρηχείησ ἀρτηρίησ· ἢν δὲ ἀπὸ στομάχου ἢ κοιλίησ ἐμέηται, οὔτε κάρτα ὀλεθρίωσ ἴσχουσι, κἢν πάνυ πολλὴ αἱμορραγίη ἐῄ, οὔτε ἡ ἄλθεξισ μακρὴ καὶ ποικίλη· ἢν δὲ ἀπὸ ἥπατοσ καὶ σπληνὸσ, οὐ Ῥηϊδίη μὲν, οὐδὲ ξυνεχήσ · ἐσ γὰρ τὴν κοιλίην καὶ ἔντερα τουτέων ἡ ἀπόκρισισ ἑτοιμοτέρη . οὐ μὴν οὐδὲ ἡ ἄνωθεν διὰ πνεύμονοσ καὶ ἀρτηρίησ, ἀδύνατοσ, ἢ ἄπιστοσ. καὶ γὰρ ἐν πυρετοῖσ ἀπὸ σπληνὸσ καὶ ἥπατοσ διὰ Ῥινῶν αἱμορρα γέουσι, κατ’ ἴξιν τοῦ σπλάγχνου τοῦ μυκτῆροσ Ῥέοντοσ. τόποι μὲν οὖν ἀφ’ ὧνπερ ἡ ἀγωγὴ οἵδε· καὶ ἡ ἐσ κίνδυνον ἢ ὄλεθρον διαφορή. Οἱ δὲ τρόποι τρεῖσ ἐάσι· ἢ γὰρ ἀπὸ Ῥήξιοσ ἀγγείου, ἢ διαβρώσιοσ , ἢ ἀραιώσιοσ ἀνάγεται. Ῥήγνυται μὲν οὖν ἐξαπιναίωσ, ἢ πληγῇ, ἢ ἐντάσι ἄχθεοσ, ἢ ἀνωθήσει, ἢ ἀπὸ ὕψουσ ἅλματι, ἢ καὶ βοῇ, καὶ ὀργῇ μεγάλῃ, ἤ τεῳ ἄλλῃ ὁμοίῃ αἰτίῃ, εὖτε αὐτίκα ἐπὶ τῇ ἀρτηρίᾳ λάβρωσ τὸ αἷμα ἐκχέεται· ἢν δὲ ἀπὸ βρώσιοσ, χρὴ ἐπανερωτῆν, εἴ κοτε πρόσθεν ἔβηξε ὥνθρωποσ, ἢ δύσπνουσ γέγονε, ἢ ναυτίη, ἢ ἔμετοσ ἦγχε πάροσ. ἐκ γὰρ τοιῶνδε πολυχρονίων διεσθίεται τὰ ἀγγεῖα Ῥεύματι ξυνεχέϊ καὶ πολλῷ καὶ δριμέϊ. ἐπὴν οὖν πολλὸν ξυντακέντα καὶ λεπτυνθέντα ἐσ τέλοσ ἀπαναλωθῇ τὰ ἀμπέχοντα ὑμένια, τὸ αἷμα ἐκχέει· ἡ δὲ ἐξ ἀραιώσι οσ ἀρραγὴσ μὲν, διὰ τόδε οὔτε πολλὴ, οὔτε ἀθρόη, οὔτε παχέοσ αἵματοσ · ἀραιώσι δὲ τῶν ἀγγείων τὸ λεπτὸν ἀποτιθέεται· ἢν δὲ πολλὸν αὐλισθὲν ἐν κοίλῃ χώρῃ αὖθισ ἀνάγηται, παχύτερον μὲν ἑωυτοῦ γίγνεται , οὐ μὴν παχὺ κάρτα, οὐδὲ μέλαν, ὁκοῖον αἱμάλωψ · πλεῖον δὲ τῷ πλήθεϊ, ὡσ ἀπὸ ἀθροίσιοσ, εὐθὺσ ἀναφέροιτο . τόδε τὸ εἶδοσ τῆσ ἀγωγῆσ, γυναιξὶ ὡσ ἐπίπαν οὐ καθαιρομένῃσι τάδε ἐπιμήνια γίγνεται, καὶ ἐν τῇσι αὐτῇσι περιόδοισι τῆσ καθάρσιοσ ἐπιφαίνεται, καὶ ἐπὶ τῇσι προθεσμίῃσι τῆσ ἀποπαύσιοσ ἴσχεται · κἢν μὴ ἰηθῇ ἡ γυνὴ, ἐσ πολλὰσ περιόδουσ ἀντιπεριεῖσι ἡ ἀναγωγή · μετεξετέρῃσι δὲ καὶ ἀπερράγη τὰ ἀγγεῖα τῷ πλήθεϊ. Διαφορὴ τῆσ ἀναγωγῆσ, καὶ εἰ ἐξ ἀρτηρίησ, ἢ φλεβὸσ ἀνάγοιτο. μέλαν μὲν γὰρ καὶ παχὺ καὶ Ῥηϊδίωσ πηγνύμενον, ἢν ἀπὸ φλεβὸσ, καὶ ἧσσον ἐσ κίνδυνον Ῥέπει, καὶ ἐπίσχεται θᾶσσον. ἢν δὲ ἀπ’ ἀρτηρίησ, ξανθὸν καὶ λεπτὸν, καὶ οὐ μάλα πήγνυται, καὶ ὁ κίνδυνοσ ὠκύτεροσ, καὶ ἡ ἐπίσχεσισ οὐ μάλα Ῥηϊδίη. αἱ γὰρ διασφύξιεσ τῆσ ἀρτηρίησ αἱμορραγίησ πρόκλησιν ποιέονται, καὶ τὸ τρῶμα οὐ συμφύει τῇ πολυκινησίῃ . Ἄλθεξισ δὲ, ἢν μὲν ἀπὸ διαβρώσιοσ μακρὴ, καὶ οὐ Ῥηϊδίη, καὶ σφαλερή · ὑπὸ γὰρ ἐλλείψεωσ ἐσ σύμφυσιν τὸ ἕλκοσ οὐκ ἀφικνέεται · ἕλκοσ γὰρ, οὐ τρῶμα γίγνεται· ἐπὶ δὲ τῇσι Ῥήξισι ἡ σύμφυσισ ἑτοιμοτέρη . ψαύει γὰρ ἀλλήλων τοῦ τρώματοσ τὰ χείλεα· ἔστι ἥδε ὦν ἡ διαφορὴ δευτέρη ἐσ κίνδυνον. ἀσινεστάτη δὲ ἡ ἐπὶ τῇσι ἀραιώσισι· ἴσχεται γὰρ αὐτομάτωσ, καὶ ἰητρίη στύψισ καὶ ἔκψυξισ ἱκανή. Σημαντέ οι δὲ καὶ οἱ τόποι, ἀφ’ ὧνπερ ἀνάγεται . ξυνὰ γὰρ πολλὰ σημεῖα, καὶ ἡ ἀπάτη Ῥηϊδίη, καὶ ἰητρίη ἑτέρη. ἀπὸ στομάχου μὲν οὖν οὔτε λίην ἐξ ἀραιώσιοσ ἀνάγεται· ἡ γὰρ τῶν βρωμάτων τε καὶ τῶν πομάτων ψύξισ τε καὶ στύψισ ἐσ πύκνωσιν ἄγει τὰ μέρεα· ἀτὰρ οὐδὲ διαβρώσιεσ ξυνεχέεσ εἰσὶ, καί τοι μᾶλλον τῆσ προτέρησ · τὰ γὰρ ἀναδάκνοντα τῶν Ῥευμάτων οὐ προσίσχεται πολλὸν χρόνον, ἀλλ’ ἤ ἀπεπτύσθη , ἢ διηλάθη κάτω. συνηθεστέρη δὲ στομάχῳ ἐστὶν ἡ Ῥῆξισ. εἰ οὖν ἀπορραγῇ κοτε, αἱμορραγίαι οὐ κάρτα μεγάλαι, ὁκοῖαι ἀπὸ θώρηκοσ. ἰσχνὰ γὰρ τῇδε τὰ φλεβία, σμικραὶ δὲ καὶ ἀρτηρίαι· ἰδέῃ δὲ τὸ αἷμα οὐ κάρτα μέλαν, ἢ ὑπόξανθον οὐ κατακορέωσ , λεῖον, ἢ σιάλοισι μεμιγμένον , ξὺν ναυτίῃ καὶ ἐμέτῳ ἀναφερόμενον. βὴξ μικρὴ, ἄλλοτε μὲν ξύν τῳ, ἄλλοτε δὲ μούνη ἄνευθεν ἀναγωγῆσ· ξυνταλαιπωρέει γὰρ ἡ ἀρτηρίη τῷ στομάχῳ, παρατεταμένη καὶ ξυνημμένη· δῆξισ, ἢ στύψισ τοῦ ἕλκεοσ ἐπὶ τοῖσι καταπινομένοισι· πολλὸν δὲ μᾶλλον, ἢν ψυχρὰ κάρτα ἢ θερμὰ ἢ στρυφνὰ ἐῄ· ἐγγίγνεται δὲ καὶ πόνοσ τοῦ στομάχου, μετεξετέροισι δὲ μέσφι μεταφρένου · ἔμετοι φλεγματώδεεσ· ἐπαναφέρουσι δέ κοτε, ἐπὴν ἐσ μῆκοσ ἡ νοῦσοσ ἐπιταθῇ, καὶ μέζων ἐῄ ἀποσιτίη, τουτέων πλῆθοσ πολύ· πυρετοὶ οὐ μάλα ξυνεχέεσ, ἀλλὰ Ῥεμβώδεεσ. Ἀπὸ δὲ κοιλίησ ἀνάγοιτο μέλαν καὶ πηγνύμενον, κἢν ἀπὸ ἀρτηρίησ ᾖ· ἢν δὲ ἀπὸφλεβὸσ, πολλόν τι μελάντερον , πολλὸν δὲ καὶ παγετώτερον· ναυτίη πολλὴ καὶ ἔμετοσ φλεγμάτων καὶ χολωδέων , τοῖσι σιτίοισι συμμιγνύμενον τὸ αἷμα, ἢν προβεβρώκῃ ὥνθρωποσ · ἐν γὰρ τῇ αὐτῇ χώρῃ ἄμφω ἅμα ἀλίζεται καὶ ἡ τροφὴ καὶ τὸ αἷμα. ἐξερεύξιεσ πολλαὶ, βρωμώδεεσ · κἢν μὲν πολλὴ ξυλλεγῇ, ἀπορίη, σκοτόδινοσ · ἢν δὲ ἐμεθῇ τάδε, Ῥηί̈ζουσι. ἔκλυτοι, καυσώδεεσ τὸ σύμπαν, πόνοσ ξυνεχὴσ τῆσ κοιλίησ. Ἀπὸ δὲ τῆσ τρηχείησ ἀρτηρίησ μικρὸν καὶ σφόδρα ξανθὸν τὸ αἷμα καὶ ξὺν βηχὶ ἀνάγουσι· κἢν μὴ ἀνάγωσι δὲ, διηνεκέωσ βήσσουσ ι· αἴσθησισ δὲ καὶ πόνου, ἔνθα ὁ βρόγχοσ, ἢ μικρόν τι νέρθεν ἢ ὕπερθεν· φωνὴν βραγχώδεεσ , ἀσαφέεσ· Ἢν δὲ ἀπὸ πνεύμονοσ ᾖ, ἀθρόωσ ἡ ἀναγωγὴ, ἐπὶ δὲ μᾶλλον, εἰ ἐκ διαβρώσιοσ , ξὺν βηχὶ πολλῇ ξανθὸν κατακορέωσ , ἀφρῶδεσ, στρογγύλον , ὡσ ἄλλην ἀπ’ ἄλλησ ἀναγωγὴν διακεκρίσθαι· ἀλλὰ καὶ ἡ ἐν ξυνῷ ἀγγείῳ φορὴτῶν τοῦ θώρηκοσ ἀναγομένων ἄλλη· καὶ διαστήσαισ ἂν τὰ ξυμμεμιγμένα ἐκ παραθέσιοσ, ὡσ ὄντα μέρεα θώρηκοσ · τὴσ τὰ δὲ ἰδέην σαρκοει δέα δοκοίησ ἂν πλεύμονοσ ἔμμεναι μέρεα. θώρηκοσ βάροσ, ἀπονίη, ἐρύθημα προσώπου πολλόν τι μᾶλλον τουτέοισι. Ἢν δὲ ἀπὸ θώρηκοσ ἐπανίῃ, ἐσ τὸ πρόσθεν κατὰ τὸ στέρνον πόνοσ διασημαίνει τοῦ ἐρρωγότοσ μέρεοσ. βὴξ σύντονοσ καὶ μόλισ ἀνάγουσα. τὸ δὲ αἷμα ξανθὸν οὐ κάρτα, μέσωσ παχὺ, ἄναφρον. ἢν δὲ καὶ πνεύμων ἐκ τῆσ παρόδου ξυμπαθήσῃ , προσδιδοῖ τοῦ ἀφρώδεοσ· ὁδὸσ γὰρ θώρηκοσ ἐσ ἀρτηρίην πνεύμων. Ἢν δὲ ἀπὸ πλευρῆσ, ξὺν βηχὶ μὲν, μέλαν δὲ καὶ λεῖον, κάκοδμον, βρωμῶδεσ, ὁκοῖον τῆσ σηπεδόνοσ, πόνοσ τῆσ πλευρῆσ ὀξύσ. πολλοὶ γοῦν θνήσκουσι πλευριτικὸν τρόπον ξὺν πυρετῷ. Ὥρη δὲ φέρει ὑγρὴ καὶ θερμή. τοιόνδε τὸ ὑγρὸν καὶ θερμὸν ἐάρ. δεύτερον τὸ θέροσ· μετόπωρον ἧσσον, χειμὼν δὲ ἥκιστα· θνήσκουσι δὲ θέρουσ μὲν μάλιστα αἱμορραγίῃ · φλεγμοναὶ γὰρ οὐ κάρτα μεγάλαι γίγνονται τότε· ἐάροσ δεύτερον, φλεγμον ῇ καὶ πυρετοῖσι καυσώδεσι. φθινοπώρῳ δὲ ὡσ ἐπίπαν Ῥηϊδίωσ φθόαι γίγνονται . Ἀθρόον δὲ εἰρῆσθαι, ἐπὶ πάσῃ αἵματοσ ἀναγωγῇ, κἢν μικρὴ ἐῄ, κἢν ἤδη μεμύκῃ τὰ Ῥαγέντα, ἕπεται δυσθυμίη, δυσελπιστίη, ἀπόγνωσισ τοῦ βίου. τίσ γὰρ οὕτωσ εὐσταθὴσ ὡσ ὁρῆν μὲν ἑωυτὸν σφαγῇ ἴκελον πεπονθότα, μὴ ὀρρωδέῃ δὲ ἀμφὶ θανάτου; καὶ γὰρ καὶ τὰ μέζω τῶν ζῳών καὶ τὰ ἀλκιμώτ ερα , ὁκοῖον οἱ ταῦροι, αἱμορραγίῃ θνήσκουσι ὤκιστα. ἀλλὰ τόδε μὲν οὐ μέγα τὸ θώϋμα. θώϋμα δὲ μέγα τόδε. ἐπὶ γὰρ τῇ ἀπὸ πνεύμονοσ φορῇ μούνῃ χαλεπωτά τῃ ἐούσῃ οὐκ ἀπογιγνώσκουσι ἑωυτῶν οἱ ἄνθρωποι, κἢν ἐν τῷ ἐσχάτῳ ἐώσι. δοκέω δὲ ἔγωγε τὴν τοῦ πνεύμονοσ ἀπονίην αἰτίην ἔμμεναι · πόνοσ γὰρ κἢν σμικρὸσ ἐῄ, θάνατον ὀρρωδέει· καὶ ἔστι ἐν τοῖσι πλείστοισι φοβερώτεροσ ἢ κακίων· ἀπονίη δὲ καὶ ἐν τοῖσι μεγάλοισι κακοῖσι, ἀφοβίη θανάτου, καὶ ἔστι κακίων ἢ φοβερωτέρη. Εὖ γε ὅλωσ ὁ ἰητρὸσ, ἠδὲ ὁ δημότησ, εὖ γε ἐπικλήσιοσ τοῦδε τοῦ πάθεοσ. ὠκυτάτου κακοῦ ἐστι οὔνομα· τί μὲν γὰρ μέζον ἢ ὠκύτερο ν συγκοπῆσ δυνάμιοσ; τί δὲ οὔνομα ἕτερον εἰσ ἐπίκλησιν τοῦδε τοῦ πράγματοσ μᾶλλον εὔσημον; τί δὲ καρδίησ ἄλλο καιριώτερον ἐσ ζωὴν ἢ ἐσ θάνατον; οὐδὲ τὴν συγκοπὴν ἄπιστον τῆσ καρδίησ νοῦσον ἔμμεναι, ἢ αὐτὴν σίνοσ τῆσ ἐν αὐτέῃ τοῦ ζῆν δυνάμιοσ· τόσον τε τάχοσ τοῦ ὀλέθρου, τοιήδε καὶ ἰδέη. ἔστι γὰρ τὸ πάθοσ λύσισ τῶν δεσμῶν τῆσ εἰσ ζωὴν δυνάμιοσ, ἀντίξουν τῇ συστάσει τοῦ ἀνθρώπου ἐόν. τῆσδε γὰρ ἀπρὶξ λαβόμεν ον οὐ μεθίησι, ἀλλ’ ἐσ διάλυσιν τρέπει. καὶ οὐ μέγα τὸ θώϋμα. καὶ γὰρ καὶ ἕτερα πάθεα ἴδια καὶ ἐπίκαιράτινων μερέων ἐστὶ, οἷσίπερ ἐμφύνει, καὶ τουτέων ἐξάπτεται· βουβῶνεσ μὲν οἱ λοιμώδεεσ καὶ σφόδρα κακοήθεεσ ἐξ ἥπατοσ ἐξ ἄλλου δὲ γίγνονται οὐδενόσ. νεύρων δὲ τέτανοσ, ἐπιληψίη δὲ κεφαλῆσ. ὧδε οὖν καὶ ἡ συγκοπὴ καρδίησ ἐστὶ καὶ ζωῆσ νοῦσοσ. ὁκόσοι δὲ στομάχου ἡγέονται τὸ πάθοσ ἔμμεναι, οὕνεκα σιτίοισί τε καὶ οἴνῳ, μετεξετέροισι δὲ καὶ ψυχρῷ, ἡ δύναμισ ἐστάθη, καὶ τὸ κακὸν ἐξηλάθη, οἱ δέ μοι δοκέουσι καὶ τὴν φρενῖτιν τριχῶν τῆσ κεφαλῆσ, καὶ τοῦ δέρματοσ νοῦσον ἡγέεσθαι, οὕνεκεν κουρῇ καὶ τέγξι αὐτέων Ῥηίζουσι οἱ φρενιτι κοί . ἀλλὰ γὰρ τῆσ καρδίησ γειτόνη μα καίριόν ἐστι ὁ στόμαχοσ, ἐξ οὗπερ ἕλκει ἡ καρδίη οἰκεῖον ἢ ἀξύμφορον. καὶ γὰρ καὶ διὰ πνεύμονοσ ἕλκει πνεῦμα εἰσ ἀναπνοὴν ἡ καρδίη, ἀλλ’ οὐχὶ πνεύμων ἐξ ἴσησ ἀρχῆσ ἀναπνέει. οὐ γὰρ ἐν τοῖσι ὀργάνοισι αἱ δυνάμιεσ, ἀλλ’ ἔνθα ἀρχὴ ζωῆσ ἦν καὶ ἰσχύοσ. στόμαχοσ δὲ οὔτε ἀρχὴ οὔτε χωρίον ζωῆσ· βλαβήσεται δέ τισ διὰ ἀτονίην. καὶ γὰρ καὶ τὰ καρδιοβόλα βρώματα οὐ τὸν στόμαχον σίνεται, ἀλλὰ δι’ αὐτέου τὴν καρδίην · ἐπεὶ καὶ οἱ ἐπὶ τοῖσδε θνήσκοντεσ σημεῖα ἴσχουσι καρδίησ πάθεοσ, σφυγμοὺσ μικροὺσ, ἀδρανέασ, πάταγον τῆσ καρδίησ, ἐπὶ πηδήσι καρτερῇ, σκοτόδινοσ, λειποθυμίη, νάρκη, καὶ παρέσιεσ μελέων, ἱδρὼσ ἄσχετοσ, πουλὺσ, ψύξισ ὅλου, ἀναισθησίη , ἀφωνίη. ποῦ δὴ τὸν στόμαχον πάσχειν τάδε; ἅττα δὲ αὐτέου ἴδια, ναυτίη, ἔμετοσ, ἀποσιτίη, λὺγξ, ἐρεύξιεσ, ὀξυρεγμίη · ἐπὶ δὲ τοῖσι καρδιώσσουσι καὶ αἰσθήσι ὀξύτεροι, ὡσ ἰδεῖν καὶ ἀκοῦσαι μᾶλλον ἢ πρόσθεν, καὶ γνώμῃ εὐσταθέστεροι, καὶ ψυχῇ καθαρώτεροι, καὶ τάδε οὐκ εἰσ τὰ παρεόντα μοῦνον, καὶ ἐσ τὰ μέλλοντα μάντιεσ ἀτρεκέεσ. μὴ οὖν καὶ αἵδε στομάχου αἱ δυνάμιεσ, ἀλλὰ καρδίησ, ἔνθα καὶ ἡ ψυχὴ καὶ ἡ φύσισ αὐτέησ, εἰσ ἣν καὶ τὸ πάθοσ ᾖ τῶν τῇδε δυνάμεων. Ἔστι δὲ ἡ τῆσ νούσου ἰδέη ἔκλυσισ τοῦ τόνου τῆσ φύσιοσ ἐπ’ αἰτίῃ ψύξι καὶ ὑγρότητι. καὶ γὰρ ἄθερμοι, καὶ τὰ εἴσω καὶ τὰ ἔξω, καὶ ἄδιψοι· καὶ ψυχρὸν ἀναπνέουσι, κἢν ἐκ μεγάλων καὶ καυσωδέων ἐστὶ πυρετῶν, ἐξ ὧνπερ ἐξάπτεται ἡ ξυγκοπή. εὖτε μὲν γὰρ ἔρρωται ἡ φύσισ, καί ἐστιν εὔκρατοσ, πάντων μὲν κρατέει, πᾶσι δὲ σημαίνει, καὶ ὑγρῷ, καὶ πνεύματι, καὶ στερεοῖσι, καὶ τῇ τούτων εὐταξίῃ καὶ ξυμμετρίῃ ἐσ ζωὴν διέπει τὸν ἄνθρωπον · ἢν δὲ τῆσ φύσιοσ ὁ δεσμὸσ, τουτέστι ὁ τόνοσ, λυθῇ, τότε γίγνεται τὸ πάθοσ . κατάρχει δὲ αὐτέου καῦσοσ, ὅσ ἐστι τοιόσδε. Πῦρ μὲν πάντη καὶ δριμὺ καὶ λεπτὸν, μάλιστα δὲ τὰ εἴσω· ἀναπνοὴ θερμὴ, ὡσ ἐκ πυρὸσ, ἠέροσ ὁλκὴ μεγάλη, ψυχροῦ ἐπιθυμίη, γλώσσησ ξηρότησ, αὐασμὸσ χειλέων καὶ δέρματοσ, ἄκρεα ψυχρὰ, οὖρα χολόβαφα κατακορέωσ , ἀγρυπνίη, σφυγμοὶ πυκνοὶ, σμικροὶ, ἔκλυτοι · ὀφθαλμοὶ εὐαγέεσ, λαμπροὶ , ὑπέρυθροι· προσώπου εὐχροίη. Ἢν δὲ ἐπὶ μᾶλλον αὔξῃ τὸ πάθοσ, μέζω τὰ πάντα καὶ κακίω· σφυγμοὶ σμικρότατοι καὶ πυκνότατοι, πῦρ ξηρότατον καὶ δριμύτατον , γνώμη παράφοροσ, πάντων ἀγνωσίη, διψώδεεσ, ψαῦσαι ψυχροῦ ἐπιθυμίη, τοίχου, ἐσθῆτοσ, ἐδάφεοσ, ὑγροῦ· χεῖρεσ ψυχραὶ, θέναρα θερμότατα, ὄνυχεσ πελιδνοὶ, ἀναπνοὴ πυκινὴ, νοτὶσ περὶ μέτωπα καὶ κληί̈δασ. Ἢν δὲ ἐσ ἄκρον ξηρότητοσ καὶ θερμασίησ ἥκῃ ἡ φύσισ, τὸ μὲν θερμὸν ἐσ ψυχρὸν, ὁ δὲ αὐχμὸσ ἐσ ἐπομβρίην τρέπεται. αἱ γὰρ τῶν πρηγμάτων ἐσ τὸ ἔσχατον ἐπιτάσιεσ εἰσ τὴν ἐναντίην μεταβάλλουσι ἰδέην. ἐπὴν οὖν λυθῇ τῆσ φύσιοσ τὰ δεσμὰ, τόδε ἐστὶ ἡ συγκοπὴ, τότε ἱδρὼσ ἄσχετοσ πάντη τοῦ σώματοσ, ἀναπνοὴ ψυχρὴ, ἀτμὸσ ἀνὰ Ῥῖνασ πουλὺσ, ἄδιψοι, ἐξήρανται γὰρ τά τ’ ἄλλα, ἀτὰρ καὶ τὰ ἄλλα διψαλέα ὄργανα, στόμα, στόμαχοσ· οὖρα λεπτὰ, ὑδατώδεα· κοιλίη τὰ πολλὰ μὲν ξηρὴ, ἔστι δὲ καὶ οἷσι ὑποφέρει βραχέα χολώδεα, πουλὺσ πλάδοσ, διαρρέει δὲ καὶ τὰ ὀστέα λυόμενα · καὶ ἀπὸ πάντων ὡσ ἐν ποταμῷ ἐσ τὰ ἔξω ἡ φορή. Ψυχῆσ κατάστασισ , αἴσθησισ σύμπασα καθαρὴ, διάνοια λεπτὴ, γνώμη μαντική. προγιγνώσκουσι μὲν οὖν πρώτιστα μὲν ὡυτέοισι τοῦ βίου τὴν μεταλλαγήν · ἔπειτα τοῖσι παρεοῦσι προλέγουσι τὰ αὖθισ ἐσόμενα · οἱ δὲ αὐτέουσ μὲν ἔσθ’ ὅτε καὶ ἀλλοφάσσειν δοκέουσι· τῇ ἀποβάσι δὲ τῶν εἰρημένων θωϋμάζουσι ὥνθρωποι. μετεξέτεροι δὲ καὶ προσλαλέουσι τῶν κατοιχομένων τισὶ, τάχα μὲν παρεόντασ ὁρεῦντεσ αὐτοὶ μοῦνοι, ὑπὸ λεπτῆσ καὶ καθαρῆσ αἰσθήσιοσ, τάχα δ’ αὐτῶν τῆσ ψυχῆσ προγγινωσκούσησ, καὶ διηγευμένησ τοὺσ ἄνδρασ οἷσι ξυνέσονται . πρόσθεν μὲν γὰρ ἐν τοῖσι ὑγροῖσι ὡσ ἐν ἰλύϊ ἔνην καὶ ζόφῳ. ἐπεὶ δὲ τάδε ἐξήντλησε ἡ νοῦσοσ, καὶ ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν τὴν ἀχλὺνἕλε, ὁρέουσι τά τε ἐν τῷ ἠέρι, καὶ γυμνῇ τῇ ψυχῇ γίγνονται μάντιεσ ἀτρεκέεσ· οἱ δὲ ἐσ τοσόνδε λεπτότητοσ ὑγρῶν καὶ τῆσ γνώμησ ἀφιγμένοι οὐ μάλα τοι περιγίγνονται, ἐξηερωμ ένησ ἤδη τῆσ ζωτικῆσ δυνάμιοσ. Ἡ χολέρη παλίνορσόσ ἐστι φορὴ τῆσ ὕλησ τῆσ ἐν τῳ παντὶ ἐσ τὸν στόμαχον καὶ τὴν κοιλίην καὶ τὰ ἔντερα, ὀξύτατον κακόν· διεκθέει δὲ ὕπερθεν μὲν ἐσ ἔμετον τὰ ἐν τῷ στομάχῳ ἁλιζόμενα· διὰ δὲ τῆσ κάτω διεξόδου τὰ ἐν τῇ κοιλίῃ καὶ τοῖσ ἐντέροισ ὑγρά. ἰδέην δὲ τὰ πρῶτα μὲν ὑδατώδεα τὰ δι’ ἐμέτου, τὰ δὲ δι’ ἕδρησ κόπρανα ὑγρὰ, δυσώδεα · ἀπέψιεσ γὰρ ξυνεχέεσ αἱ τῆσδε προφάσιεσ· ἢν δὲ τάδε ἀποκλυσθῇ, φλεγματώδεα, ἔπειτα χολώδεα · τὰ πρῶτα μὲν Ῥηϊδίωσ, ἀπόνωσ· ἔπειτα δὲ ξὺν ἐντάσεσι μὲν ὁ στόμαχοσ, γαστὴρ δὲ μετὰ στρόφων. Ἢν δὲ ἐσ τὸ κάκιον ἐπιδιδῷ, καὶ στρόφοι μείζονεσ, λειποθυμίη , ἔκλυσισ μελέων, ἀπορίη, ἀποσιτίη · ἢν δὲ καί τι προσενέγ κωνται , πολλῷ Ῥοίζῳ ξὺν ναυτίῃ ἐσ ἔμετον διεκθέει ξανθὴ χολὴ κατακορέωσ καὶ τὰ διαχωρήματα ὅμοια· σπασμοὶ, ξυνολκαὶ μυῶν τῶν ἐν τῇ κνήμῃ καὶ βραχιόνων· δάκτυλοι καμπύλοι, σκοτόδινοσ , λὺγξ, ὄνυχεσ πελιδνοὶ, κατάψυξισ, ἄκρεα ψυχρὰ, καὶ τὸ ὅλον Ῥιγώδεεσ. Ἢν δὲ ἐσ τελευτὴν ἥκῃ τὸ κακὸν, ἀτὰρ ἱδροῖ ὥνθρωποσ, χολὴ μέλαινα ἄνω καὶ κάτω. οὖρα σχεθεῖσα κύστισ ὑπὸ σπασμοῦ· ἀλλ’ οὐδὲ οὖρον ἁλίζεται ὑπὸ τῆσ ἐσ τὸ ἔντερον τῶν ὑγρῶν μετοχετεύσεωσ· ἀφωνίη, σφυγμοὶ σμικρότατοι καὶ πυκνότατοι, ὁκόσοι ἐπὶ ξυγκοπῇ· ἐντάσιεσ ἐμέτου ξυνεχέεσ κενεαὶ, προθυμίαι τεινεσμώδεεσ, ξηραὶ, ἄχυλοι · θάνατοσ ἐπώδυνοσ καὶ οἴκτιστοσ , σπασμῷ καὶ πνιγὶ καὶ ἐμέτῳ κενῷ. Φέρει μὲν τὸ πάθοσ ὡρ́η μὲν θέρεοσ, δεύτερον δὲ φθινόπωρον, ἦρἧσσον, χειμὼν ἥκιστα· ἡλικίαι δὲ, αἱ τῶν νέων καὶ ἀκμαζόντων · γῆρασ ἥκιστα, παιδία δὲ τουτέων μᾶλλον, ἀλλ’ οὐ θανατώδεα. Ἐντέροισι γίγνεται μὲν φλεγμονὴ, ὀδύνην ὀλεθρίην ἐμποιοῦσα. θνήσκουσι γὰρ μυρίοι στρόφοισι καρτεροῖσι · ἐγγίγνεται δὲ καὶ πνεῦμα ψυχρὸν, ἀργὸν, οὔτε κάτω περῆσαι Ῥηί̈διον οὔτε ἄνω ἀνελθέμεναι· μίμνει δὲ ἐπιπολὺ ἑλισσόμενον ἐν ὀλίγῃσι τῶν ἄνω ἑλίξεσι · τοὔνεκεν καὶ τὸ πάθοσ ἐπίκλησιν ἔσχεν εἵλεόν. κἢν πρὸσ τοῖσ στρόφοισ δὲ καὶ πίεσισ καὶ μάλθαξισ τῶν ἐντέρων ἐῄ, καὶ πουλὺ τὸ ὑπογάστριον ὑπερίσχῃ, χορδαψὸσ τὸ τοιοῦτόν ἐστι οὔνομα· ἕψησισ μὲν γὰρ ἡ μάλθαξισ· χορδὴ δὲ ἐντέρων ἐπώνυμον. καὶ γὰρ καὶ ἐπιχορδί δα τὸ μεσεντέριον ἐκίκλησκον οἱ πρόσθεν, τά τε μεσηγὺ νεῦρα καὶ τὰ ἀγγεῖα καὶ τοὺσ ὑμένασ τοὺσ ἀνοχῆασ τῶν ἐντέρων. Αἰτίη τοῦ εἱλεοῦ συνεχὴσ μὲν διαφθορὴ σιτίων πολλῶν τε καὶ ποικίλων καὶ οὐ ξυνηθέων, καὶ ἄλλη ἐπ’ ἄλλῃ ἀπεψίη, μάλιστα δ’ ἐπὶ τοῖσι εἱλεώδεσι, ὁκοῖόν τι μελὰν σηπίησ. οὐκ ἀδόκητοσ δὲ πληγὴ, ἢ ψύξισ, ἢ ψυχροποσίη ἐφ’ ἱδρῶτι, ἄδην ἢ χανδόν· καὶ οἷσι δὲ ἔντερον ἐσ τὸν ὄσχεον ξὺν κόπρῳ κατέβη, καὶ οὐκ ἀνώσθη ἐσ τὴν κοιλίην, ἀλλ’ ἀνελήφθηβίῃ , τουτέοισι ἔθοσ ἐπιφλεγμαίνειν τὰ κάτω ἔντερα. ξύνηθεσ δὲ τὸ πάθοσ παιδίοισι, οἷσίπερ ἂν καὶ ἀπεψίη ᾖ, καὶ τὸ βλάβοσ διαδιδράσκουσι μᾶλλον διά τε τὸ ἔθοσ καὶ τὴν ὑγρότητα τῶν ἐντέρων · ὀλισθηρὰ γάρ· γέροντεσ δὲ οὐ μάλα μὲν πάσχουσι, περιγίγνονται δὲ ἥκιστα. ὡρ́η θέρεοσ τίκτει μᾶλλον ἦροσ, φθινόπωρον δὲ χειμῶνοσ, ἀμφοῖν δὲ ἐπὶ μᾶλλον θέροσ. Πολλοὶ μὲν οὖν ἐπὶ τούτοισι στρόφοισι θνήσκουσι αὐτίκα· μετεξετέροισι δὲ καὶ πῦον ἐγγίγνεται , καὶ αὖθισ μελανθὲν τότε τὸ ἔντερον καὶ διασαπὲν ἐξέπεσε, καὶ οὕτωσ ἐξέλιπον. ξύνεστι δὲ αὐτέοισι, εἰ μὲν ἐπιεικὴσ εἱλεὸσ εἰή, πόνοσ ἑλισσόμενοσ, στομάχου πλάδοσ, ἔκλυσισ, μαλακίη, ἐρεύξιεσ κεναὶ καὶ οὐδὲν ὠφελοῦσαι, κοιλίη ὑποβορβορίζουσα φύσῃσι, ὁδοιπορίη μεσφὶ ἕδρησ, διέξοδοι δὲ ἀτελέεσ. Ἢν δὲ ἐπίτασιν ἴσχῃ ὁ εἱλεὸσ, πάντων ἄνω ἡ φορὴ, πνευμάτων, φλέγματοσ, χολῆσ. ἐμοῦσι γοῦν τάδε· ἔξωχροι, ψυχροὶτὸ πᾶν σκῆνοσ· πόνοσ πουλὺσ, ἀναπνοὴ κακὴ, διψαλέοι· Ἢν δὲ καὶ θνήσκειν μέλλωσι, ἱδρὼσ ψυχρὸσ, δυσουρίη, ἕδρη ἀπολελημμένη, ὡσ μηδὲ ἰσχνὸν ἔλασμα διελάσαι· κόπρων ἔμετοι, ὥνθρωποι ἄφωνοι, σφυγμοὶ πρόσθεν μὲν ἀραιοὶ, σμικροί · πρὸ θανάτου δὲ σμικρότατοι, καὶ πυκνότατοι καὶ ἐκλείποντεσ. τάδε μὲν οὖν τοῖσι λεπτοῖσι ἐντέροισι ξυμπίπτει. Ἀτὰρ καὶ κώλῳ τὰ αὐτὰ πάθεα γίγνεται, καὶ τὰ ξυνόντα ὅμοια, καὶ ἡ αὐτὴ συμφορή. τουτέων δὲ μετεξέτεροι διαδιδράσκ ουσί κοτε, ἢν πῦον ἐγγένηται τῷ κώλῳ. αἰτίη δὲ τὸ βάθοσ τὸ σαρκοειδὲσ τοῦ ἐντέρου. πόνοσ δὲ ἰσχνὸσ μὲν, ἠδὲ ὀξὺσ ἐπὶ τοῖσι λεπτοῖσι ἐντέροισι, πλάτοσ δὲ καὶ βάροσ ἴσχων ἐπὶ τῷ κώλῳ. διαί̈σσει δὲ ὁ πόνοσ, ἄλλοτε μὲν ἐπὶ τῇσι πλευρῇσι, εὖτε φαντασί η ἐγγίγνεται πλευρίτιδοσ· καὶ γὰρ καὶ πυρεταίνουσι οἵδε· ἄλλοτε δὲ ὑπὸ τῇσι νοθῇσι ἐνθάδε καὶ ἔνθα, ὡσ δοκέειν τὴν ὀδύνην ἥπατοσ ἢ σπληνὸσ ἔμμεναι · αὖθίσ κοτε ἐν τοῖσι κενεῶσι, πολλὸν γὰρ τὸ κῶλον καὶ πάντη ἕλικασ ποιεύμενον · μετεξετέροισι δὲ καὶ ἐσ τὸ ἱερὸν ὀστέον ἐρείδει, καὶ ἐσ μηροὺσ, καὶ διδύμων κρεμαστῆρασ. ἐπὶ δὲ τοῖσι κωλικοῖσι ἔμετοι πλεῦνεσ κενοὶ, τὰ δὲ ἐμεύμενα λεπτὰ, χολώδεα, ἐλαιοει δέα . ἔστι δὲ ὁ ἐντεῦθεν κίνδυνοσ τοσόνδε ἀσινέστεροσ , ὁκόσον καὶ τὸ κῶλον τῶν λεπτῶν ἐντέρων σαρκοει δέστερον καὶ παχύτερον καὶ ἀνεξικα κώτερον. Τῶν ἀπὸ καρδίησ οἱ ἀπὸ ἥπατοσ οὐκ ὠκύτερον μὲν, ἐπιπονώτερον δὲ θνήσκουσι. ἔστι γὰρ αἵματοσ πάγοσ τὸ πλεῖστον ἧπαρ· ἢν δὲ ἐν τῇσι πύλῃσι αὐτέου ξυμπέσῃ τισ θανάτου αἰτίη, οὐ μεῖον ὀξέωσ ἢ οἱ ἀπὸ καρδίησ θνήσκουσι. ὑμέσι γὰρ, καὶ τόνοισι ἐπικαίροισι καὶ λεπτοῖσι, καὶ φλεψὶ μεγάλῃσι ἐξύφανται τάδε τὰ μέρεα. ὡσ δὲ καὶ τῶν σοφῶν ἀφηγέον ταί τινεσ, καὶ ψυχῆσ ἐπιθυμίη τῇδε ἐγκάθηται. αἱμορραγίῃ μὲν γὰρ ὑπερίσχει πάντα πολλόν· Ῥίζωσισ γὰρ φλεβῶν ἧπαρ. γίγνεται ὦν ἐν αὐτέῳ μεγάλη μὲν φλεγμονὴ, οὐ κάρτα ξυνεχέωσ, οὐδὲ ἐν τοῖσιν ἐσ τὰ ἐπίκαιρα χωρία. φθάνει γὰρ ἐξελθὼν τοῦ ζῆν ὥνθρωποσ. σμικροτέρη δὲ θαμινά· τοὔνεκεν διαδιδράσκουσι μὲν τὸν ὄλεθρον, μακρότερα δὲ νοσέουσι. ἔργου γὰρ αὐτέου τοῦ κατὰ τὴν ἐξαιμάτωσιν οὐκ ἔστιν ἀνάπαυλα, οὐδὲ ἀμβολή· ἐπὶ δὲ τὴν καρδίην καὶ τὰ νέρθεν τοῦ διαφράγματοσ ἐντεῦθεν γὰρ τοῦ αἵματοσ ἀφέσιεσ. Ἢν ἐπὶ μέζονι αἰτίῃ, πληγῇ, ἢ διαφθορῇσι ξυνεχέσι πολλῶν καὶ κακῶν σιτίων, καὶ οἰνοφλυγίῃ , ἢ ψύξι καρτερῇ, καὶ ἐν τῇσι πύλῃσι γίγνεται φλεγμονὴ, ὤκιστοσ ὄλεθροσ. πῦρ μὲν γὰρ ὑποβρύχιον, ἀλαμπὲσ , δριμὺ, σφυγμοὶνωθροὶ, πόνου ἰδέη ποικίλη καὶ παντοίη, ἄλλοτε μὲν ἡ ὀδύνη ἐπὶ τὰ δεξιὰ διεληλαμένη, ὡσ δοκέειν ὀξὺ βέλοσ ἐγκέεσθαι, ἄλλοτε δὲ στρόφῳ ἰκέλη· αὖθισ δέ κοτε πόνοσ βαρὺσ, βαρύτατοσ · μεσηγὺ δὲ τῆσ ὀδύνησ ἀτονίη καὶ ἀφωνίη· διάφραγμα καὶ ὑπεζωκὼσ ἕλκονται· ἀπὸ τῶνδε γὰρ ἄχθοσ τὸ ἧπαρ ἤρτητο· διὰ τόδε ἐσ τὴν κατ’ ἴξιν κληί̈δα ὀδύνη καρτερή · βὴξ δὲ ἀτελήσ· προθυμίη δὲ μοῦνον· κἢν ἐσ τέλοσ κοτὲ ἀφίκηται, ξηρή. ἀναπνοὴ κακή· οὐ γὰρ ξυντιμωρέει τῷ πνεύμονι τὸ διάφραγμα, ξυνομαρτέον ἐσ ξυναγωγὴν καὶ διάστασιν. πνεῦμα σμικρὸν ἕλκουσι, ἐκπνέουσι μέζον· χροιὴν μελάγχλωροι, μολιβδοειδέεσ· ἀπόσιτοι · ἢν δέ τι προσενέγκωνται φυσώδεεσ τῷ ὑποχονδρίῳ, ἐρεύξιεσ χολώδεεσ , ὀξίζουσαι, βρωμώδεεσ · ναυτίη, διάστασισ κενεὴ, γαστὴρ ἀπολελυμένη τὰ πολλὰ, χολώδεα, γλίσχρα, βραχέα · ἀεὶ δὲ ἐπαυξέα γίγνεται τὰ πάθεα· γνώμη οὐ κάρτα παράφοροσ, νωθρὴ, μετέωροσ, τετυφωμένη , ὄκνοσ πουλὺσ, ψύξισ ἀκρέων, τρόμοι, Ῥίγεα, λὺγξ κενὴ, σπασμώδησ, ἴκτεροσ, χολὴ ἄκρητοσ, χολόβαφοι τὸ πᾶν. ἢν δὲ καὶ πρὸ ἑβδόμησ φανῇ, καὶ ἄλλουσ ἔκτεινε συχνούσ. Ὁκόσοι δὲ ἢ αἱμορραγίῃ , ἢ κοιλίησ ταράχῳ πολλοῖσι χολώδεσι, ἢ οὔροισι ἀκρήτοισι συχνοῖσι τὸν ὄλεθρον διηλλάξαντο, τουτέοισι δὲ μετὰ τρεῖσ ἑβδομάδασ ἐσ ἀπόστασιν πύου τὸ ἧπαρ τρέπεται · ἢν δὲ ἔτι πολλὸν ὑπερβάλλῃ χρόνον ἄνευ ἀποστάσιοσ, ἐσ ὕδρωπα ἄφυκτον τελευτᾷ · διψαλέοι, βραχυπόται , ξηροὶ τὸ σκῆνοσ, ἀλιπέεσ . ὀξέων ἐπιθυμίη, ἄποιοσ ἡ γεῦσισ. Τίκτει δὲ τόδε τὸ πάθοσ φθινόπωρον σὺν πλήθουσ ὡραίων, καὶ ποικίλων ἀπεψίη· ἡλικίη δὲ, πασέων μᾶλλον ἀκμή. Ἀπὸ τῶν πυλέων τοῦ ἥπατοσ εὐρεῖα φλὲψ διαί̈σσειμέση τῶν τοῦδε περάτων. ἀεὶ γὰρ ἐσ λεπτὰ καὶ πλεῦνα σχιζομένη ἐπὶ τέλοσ ἐσ ἀφανέα τῇσι ὄψισι πάντη τοῦ ἥπατοσ σκίδνατ αι· τοῖσι δὲ τουτέων πέρασι ἄλλων φλεβῶν περατώσιεσ κατὰ τὸ στόμα ξυγκέονται , αἵπερ ἐκ λεπτῶν καὶ πλεύνων μέζονεσ καὶ ἐλάσσονεσ γίγνονται· ἐπὶ τέλεοσ ἐν μέσῳ τῷ ἥπατι ἐσ μίαν φλέβα μεγάλην συναγείρονται. ἐντεῦθεν δὲ δοιαὶ ἐξ ἀποσχίσιοσ γιγνόμεναι πέρην τοῦ ἥπατοσ ἀφικνέονται. ἡ μὲν γὰρ ἄνω τὸν πρῶτον λοβὸν διαπερήσασα ἐσ τὰ κυρτὰ αὐτέου ἐξεφαάνθη· ἔπειτα περήνασα τὸ διάφραγμα ἐμφύνει τῇ καρδίῃ· κοίλη φλὲψ ἥδε καλέεται. ἡ δὲ ἑτέρη, τὸν κάτω λοβὸν τὸν πέμπτον διαπερήνασα μέχρι τῶν κυρτῶν, ἐπὶ τὴν Ῥάχιν ἔξεισι, καὶ τῇδε παρατέταται μέχρι τῶν ἰσχίων. ἀτὰρ καὶ ἥδε κοίλη. οὔνομα τὸ αὐτὸ, οὕνεκεν μία καὶ ὡυτή ἐστιν ἡ φλὲψ τὴν ἀρχὴν ἀπὸ τοῦ ἥπατοσ ἴσχουσα. εἰ γάρ τισ ἐθέλοι, διελάσαι ἂν ἔλασμα καὶ ἀπὸ τῆσ ἄνωθεν τῆσ ἐπὶ τὴν καρδίην κοίλησ φλεβὸσ ἐσ τὴν παρὰ τὴν Ῥάχιν, καὶ ἀπὸ τῆσ Ῥάχεοσ διὰ τοῦ ἥπατοσ ἐπὶ τὴν καρδίην. ἄνοδοσ γὰρ ἡ αὐτή. Ἥδε οὖν ἡ φλὲψ, ὡσ ἐγὼ δοκέω, ἡ ξύμπασα νοσέει ὀξέσι πάθεσι, καρτεροῖσι · μία γάρ ἐστι πᾶσα· μετεξετέροισι δὲ ἰητροῖσι μούνη δοκέει παρὰ τὴν Ῥάχιν νοσέειν, οὕνεκα τῆσ ἐσ τὴν καρδίην τὰ σημεῖα οὐ προφανέα. ἐντὸσ γὰρ τοῦ θώρηκοσ διατέτα ται πρὸσ οὐδὲν προσισχο μένη, ἀλλ’ ἐναιωρευμένη τῷ θώρηκι, ἔσ τ’ ἂν ἀπὸ τοῦ διαφράγματοσ ἐμφύῃ τῇ καρδίῃ. ἢν οὖν τι μεγάλων κακῶν ἴσχῃ τήνδε τὴν φλέβα, ξυνέκρυψε ἀμπέχων ὁ θώρηξ. Γίγνεται δ’ οὖν ἀμφὶ τήνδε τὴν φλέβα καὶ κέδματα · εὖτε Ῥηγνυμένη αἱμορραγίῃ ὤκιστα κτείνει · ὕπερθεν μὲν διὰ πλεύμονοσ καὶ ἀρτηρίησ ἐκχεομένου , ἢν ἐν τῷ θώρηκι Ῥαγῇ· ἢν δὲ παρὰ τὴν ἀρχὴν, ἐσ τὴν κάτω κοιλίην τοῖσι ἐντέροισι περιχέεται, ὡσ ἐμπλείειν τὰ ἔντερα, εὖτε πρὶν ἢ καθὲν ἐκφανῆναι τὸ αἷμα, θνήσκουσι οἵδε· ἦν δὲ ἡ κοιλίη πληρευμένη αἵματοσ. Γίγνεται δὲ καὶ φλεγμονὴ ἀμφὶ τὴν φλέβα, ἀτὰρ καὶ ἥδε ὀξέωσ κτείνει, ἢν μεγάλη ἐῄ· πῦρ μὲν γὰρ δριμὺ, δακνῶδεσ, ἐν τῇσι κοιλίῃσι ἀμφοῖν ἐγκαθειργμένον, βραχὺ δὲ μοῦνον ὑπερίσχον, ὡσ δοκέειν ἁπτομένῳ λεπτὴν ἔμμεναι θέρμην· ὁ δὲ ἄνθρωποσ καίεσθαι δοκέει· σφυγμοὶ σμικροὶ, πυκνότατοι , ὁκοῖόν τι πεπιεσμένοι καὶ δεδιωγμένοι. ψύξισ ἀκρέων, δίψοσ καρτερὸν, στόματοσ ξηρότησ, προσώπου ἐρύθημα ξὺν ἀχροίῃ· ὑπέρυθροι δὲ τὸ ξύμπαν σῶμα· ὑποχόνδρια σκληρὰ, ἀνεσπασμένα, ὀδύνη ἐπὶ δεξιὰ μᾶλλον, καὶ παλμὸσ τῇδε παραμήκησ, μέχρι τῆσ λαγόνοσ · μετεξετέροισι δὲ καὶ τῆσ ἀρτηρίησ τῆσ παρὰ τὴν Ῥάχιν, ἢν ὁ σφυγμὸσ ἐσ τὸ ἕτερον ὑποχόνδριον διασημαίνῃ . ξυμπαθὴσ γὰρ καὶ ἥδε γίγνεται παρ’ αὐτέην ἐπ’ ἀριστερὰ κειμένη, ὡσ τῆσ ἐπὶ τῷ παντὶ διαπνοῆσ οὐδὲν ἐπικουφιζούσησ, ἀλλ’ οὐδὲ τὸ δέρμα μαλθα· ζούσησ· ξηρὸν δὲ τόδε καὶ Ῥυσὸν καὶ τρηχύ· καὶ ἐπὶ δὲ μᾶλλον ἐν τοῖσι ἐξίσχουσι ὀστώδεσι· οἱο͂ν ὀλεκράνῳ, γούνασι, ἢ κονδύλοισι · ὕπνοι ταραχώδεεσ , κοιλίη τοῖσ μὲν οὐδὲν ἐκδιδοῖ, τοῖσ δὲ σμικρὸν, δριμὺ, χολῶδεσ · οὖρα ξανθὰ, δακνώδεα· τὴν γνώμην οὐ παράφοροιμὲν, νωθροὶ δὲ καὶ μαρασμώδεεσ. εὖτε ὁκόσοι τήνδε τὴν κατάστασιν εἶδον, καῦσον ἐκάλεον. καὶ γὰρ καὶ τοῦ γένουσ τοῦ καύσου τὰ παρεόντα, καὶ ἐν φθινοπώρῳ γίγνεται ἐπὶ τὸ θηριῶδεσ καὶ ἀκμάζουσι καὶ νέοισι, οἷσι ἰσχνὴ ὑπὸ διαίτησ πονηρῆσ καὶ ταλαιπωρίησ ἡ ἕξισ. τεσσαρεσκαιδεκαταῖοι οἵδε τὰ πολλὰ θνήσκουσι· οἷσι δ’ ἂν ἐσ μῆκοσ ἡ νοῦσοσ ἀφίκηται, ἐν διπλασίοισι ὄλλυνται. ὁκόσοι δὲ ἢ σμικρὴν ἀρχῆθεν ἴσχουσι τὴν φλεγμονὴν, ἢ τῆσ μεγάλησ κατὰ βραχὺ διαλυομένησ, διαδιδράσκουσι μὲν τὸν ὄλεθρον, οὐδέκω δὲ ἀφίενται τοῦ κακοῦ. οἱ δὲ μακρὸν μὲν τὸν χρόνον τὸν καῦσον νοσέουσι· ἀποπαύεται δὲ τὰ κινδυνώ δεα , αἱ ὀδύναι καὶ ξυντάσιεσ τῶν ὑποχονδρίων, καὶ ἡ κακοσφυξίη , καὶ τῆσ γνώμησ τὸ νωθέσ· ἔτι δὲ ἔμπησ ἐάσιν ἀσώδεεσ, ἀλύοντεσ ξὺν ἀπορίῃ· ξύνεστι δὲ ὅ τε καῦσοσ καὶ τὸ δίψοσ καὶ τῆσ γλώσσησ καὶ τοῦ στόματοσ ἡ ξηρότησ · ἀναπνέουσι πολλὸν, μακρὸν ἕλκοντεσ καὶ ἀθρόον, ὅλον τὸν ἠέρα ἐσ ἔμψυξιν ἐπισπώμενοι · ἀτὰρ εἴτε πίνουσι ψυχρὸν χανδὸν πολὺ πλεῖστον, καὶ ἐσ μὲν βραχὺ ἀνεκουφίσθησαν, εἶτ’ αὐτοῖσ ἐξάπτεται τὸ δίψοσ, αὖθισ ἄδην πίνουσι· καὶ ἥδε ἡ διαδοχὴ τοῦ κακοῦ· καὶ ἰητρὸσ δὲ ἀγαθὸσ ψυχρὸν ἂν δῳή πολλὸν ἀσινέωσ, ὅκωσ ἐν τοῖσι ἄλλοισι καύσοισι· ἀσφαλέστερον δὲ τοῖσι ἀπὸ τῆσ κοίλησ φλεβὸσ νοσέουσι τὸν καῦσον. κἢν μὲν ἡ γαστὴρ ἢ ἡ κύστισ τὸ ποτὸν ὑποφέρῃ, οὐδὲ ἐμέτου δεῖ· εἰ δὲ μὴ, ἐπὶ πολλῷ τῷ ψυχρῷ τὸ πολλὸν ἐμέσαι χρή. ἐκραγείη γὰρ ἂν ὥνθρωποσ, εἰ τοσόνδε πίνων μηδὲν διαχωροίη, ἢ ἱδρῶσι, ἢ οὔροισι, ἢ κοιλίῃ. Νεφροὶ, τὴν μὲν τοῦ σώματοσ ἰδέην, οὐ κάρτα ἐπίκαιροι ἐσ κίνδυνον, ἢν καί τι πάθωσι ὀξέωσ. ἀδενώδεεσ γὰρ τὴν φύσιν, ἐσ δὲ ὄλεθρον εὐήθεεσ· ἐπίκαιρον δὲ αὐτέων τὸ ἔργον, ἥ τε διάκρισισ τῶν οὔρων ἀπὸ τοῦ αἵματοσ καὶ ἡ ἀπόκρισισ. Ἐπέχει δὲ τήνδε ἢ λίθοσ, ἢ ἐγγιγνομένη φλεγμονὴ, ἢ αἱμάλωψ, ἤ τι τοιόνδε · εὖτε ἐκ ξυμπαθίησ μὲν τῆσ διὰ τὴν ἰδέην τοῦ σώματοσ κακὸν γίγνεται οὐδὲν, ἡ δὲ ἐπίσχεσισ τῶν οὔρων πάντα τὰ δεινὰ πρήσσει. πῦρ μὲν γὰρ δριμὺ, ἀσῶδεσ, ὀδύνη κατ’ ὀσφὺν ἐπὶ Ῥάχι βαρεῖα, διάτασισ τῶν μερῶν, μᾶλλον δὲ τῶν ἀμφὶ τὸ ὑποχόνδριον· οὔρου ἐπίσχεσισ, οὐκ ἐσ τὸ πάμπαν, ἀλλὰ στάγδην μὲν οὐρέουσι, ἐπιθυμίη δὲ πολλὸν ἐκχέαι· πλημμύρησ γὰρ αἴσθησισ. ἢν δὲ καὶ τὸ οὖρον δριμὺ καὶ δακνῶδεσ ἐγγένηται, ψύξιεσ, τρόμοι, σπασμοὶ , διατάσιεσ καὶ πληρώσιεσ τῶν ὑποχονδρίων· ἰκέλη ἡ ξυμφορὴ ἥδε καὶ ξυναίσθησισ γίγνεται τοῖσι ἀπὸ πλήθεοσ σιτίων καὶ διαφθορῆσ ἐμφυσηθεῖσι τὴν κοιλίην · σφυγμοὶ τὰ πρῶτα μὲν ἀραιοὶ, νωθροί · ἢν δὲ ἐπὶ μᾶλλον τὸ κακὸν πιέζῃ, σμικροὶ, πυκνοὶ, ταραχώδεεσ , ἄτακτοι, ὕπνοι λεπτοὶ, ὀδυνώδεεσ, οὐ διηνεκέεσ, καὶ ἐξαπίνησ ἐκθορνύμενοι ὡσ ὑπὸ νύξιοσ, εἶτα ὑποφέρονται ἐσ κῶμα, ὡσ ὑπὸ καμάτου · τὴν γνώμην οὐ κάρτα παράφοροι, ληρώδεεσ, πελιδνοὶ τὰ πρόσωπα· ἢν δὲ ἥκῃ αὖθίσ κοτε τῆσ οὐρήσιοσ ἡ προθυμίη, ἐπὶ σπασμοῖσι καὶ μεγάλῃσι ὀδύνῃσι βραχὺ ἂν καὶ στάγδην ἐξέκρινε, εὖτε σμικρὸν ἐπανῆκε τῶν πόνων· εἶτα ἐσ τὰ αὐτὰ παλινδρομέεσ· ὀξύτατα δὲ θνήσκουσι τῶνδε οἷσιν οὐδὲν ἐκκρίνει, ὁκόσοι δὴ θνήσκουσι· οἱ πλεῦνεσ γὰρ περιγίγνονται, ἢ τοῦ λίθου ἐσ τὴν κύστιν διὰ τῶν οὔρων ἐκπεσόντοσ, ἢ τῆσ φλεγμονῆσ ἐσ πῦον τρεπομένησ, ἢ κατὰ βραχὺ διαπνεομένησ. ἢν γὰρ καὶ ἐπὶ σμικρὸν ἐνδεῶσ διεξίῃ τὸ οὖρον Ῥηϊδίωσ διαδιδρήσκουσι τὸν ὄλεθρον· χρόνῳ δὲ μακρῷ φθίνουσι τὴν ἕξιν. ὀρθῶσ τάδε οἱ νοσέοντεσ πάσχουσι, καὶ καταγίγνονται ἐσ σύντηξιν ὑποφερόμενοι. ὡρ͂αι δὲ καὶ χῶραι καὶ ἡλικίαι φέρουσι, αἵπερ καὶ τὰ κατὰ τὰσ κοίλασ φλέβασ. Ἐξερράγη κοτὲ αἷμα ἀπὸ τῶν νεφρῶν πολλὸν ἀθρόον, καὶ πολλῇσι ἡμέρῃσι ξυνεχὲσ ἔρρεε· ἀλλ’ οὔ τινεσ αἱμορραγίῃ θνήσκου σι, ἀλλὰ τῇ φλεγμονῇ τῇ ξὺν αἱμορραγίῃ γιγνομένῃ, ἢν ἐπισχεθῇ τὸ αἷμα· τὰ πολλὰ δὲ ἐξ ἐπισχέσιοσ ἐπὶ μεγάλῃ φλεγμονῇ θνήσκουσι. Κύστισ χαλεπὴ μὲν ἐν νούσοισι ὀξέῃσι πονῆσαι· κἢν ἄλλοισι ξυμπεπόνθῃ· χαλεπωτέρη δὲ καὶ θανατωδεστέρη, ἢν ἀφ’ ἑωυτῆσ ἄρξηται. καὶ γὰρ καὶ δυνατωτάτη πάντα ξυμπαθέα ποιῆσαι, καὶ νεῦρα, καὶ γνώμην. νεῦρον γὰρ ἡ κύστισ ψυχρὸν καὶ λευκὸν, ἀτὰρ καὶ πορρωτάτω τοῦ οἰκείου θάλπεοσ· ἐγγυτάτω δὲ τῆσ ἔξω ψύξιοσ. ἐν γὰρ τῇ νειαιρῇ γαστρὶ κατωτάτω ἵζει προσωτάτω τοῦ θώρηκοσ · ἀλλὰ καὶ ἔργον αὐτέησ ἐπίκαιρον ἡ τῶν οὔρων ἔξοδοσ. Κἢν οὖν μοῦνον ἥδε ἐπισχεθῇ λίθοισι, ἢ θρόμβοισι, ἤ τεῳ ἄλλῃ ἰδίῃ, ἢ ἀλλοτρίῃ ξυμφορῇ, θανατῶδεσ. ἐπὶ γυναικῶν μὲν γὰρ αὐτέων καὶ ὑστέρων φλεγμονὴ ἀναπιέζει, ἐπ’ ἀνδρῶν δὲ, τὸ ἔσχατον, τὸ εὐθὺ, τὸ παράμηκε σ ἔντερον. ἐν πολλοῖσι δὲ ἐκ καρτερίησ ἀεκουσίου ὑπ’ αἰδοῦσ ἐν ξυλλόγοισι ἢ ξυνδείπνοισι πληρουμένη διατέταται , ἀδρανίῃ τε περιστολῆσ οὐκέτι μεθίησι. ἐπὴν οὖν ἐπίσχῃ τὰ οὖρα, πληρώσιεσ καὶ τῶν ὕπερθεν μερέων· νεφρῶν, οὐρητήρων διατάσιεσ· λαγόνων ὀδύνη βαρείη, σπασμὸσ , τρόμοσ, Ῥίγεα, γνώμην παράφοροι. ἢν δὲ πρὸσ τοῖσι καὶ ἕλκοσ πεπόνθῃ ἢ φλεγμονὴν, πολλὰ μὲν τὰ κακὰ, ὄλεθροσ δὲ πολλόντι ἑλκέων ὤκιστοσ. ἀλλ’ ἀμφὶ μὲν ἕλκεοσ καὶ ἀποστάσιοσ πυώδεοσ, καὶ τῶν ὁκόσα μὴ ὀξύταταᾖ, ἐν τοῖσι χρονίοισι λελέξεται· ὁκόσα δὲ κατόξεα, καὶ ἐν ιδ’ ἡμέρῃσιν, ἢ ὀλίγῳ θᾶσσον, ἢ βράδιον κτείνει, ὁκοῖον φλεγμονὴ, ἢ θρόμβοι, ἢ λίθοσ ἐσ τὸν τράχηλον ἐμπεσὼν, περὶ τῶνδε νῦν ἐρέω. ἢν οὖν τι τουτέων ξυμβῇ, οὔρων ἐπισχέσιεσ, ὄγκοσ ἐν τῷ ὑπογαστρίῳ, ὀδύνη ὀξείη, πάντη τῆσ κοιλίησ · περίτασισ τῆσ κύστιοσ, ὁ ὠχρὸσ ἱδρὼσ τῇ δεκάτῃ, ἔμετοι φλεγματώδεεσ, ἔπειτα χολώδεεσ, ψύξισ ὅλου, ποδῶν δὲ μᾶλλον· ἢν δὲ ἐπὶ μέζον τὸ κακὸν ἑρ́πῃ, πυρετοὶ λυγγώδεεσ, σφυγμοὶ, ἀταξίῃ πυκνοὶ, καὶ μικροὶ, ἐρύθημα τοῦ προσώπου, διψώδεεσ, ἀπορίη, γνώμην παράφοροι, σπασμοί . ἐπὶ δὲ φαρμάκοισι δηλητηρίοισι, κανθαρίσι, ἢ βουπρήστι, καὶ πνεύμασι ἐμπίπραται ἡ κύστισ, καὶ ἡ ξύμπασα κοιλίη βιαιοτέρη, καὶ πάντα κακίω, καὶ οὐκ εἰσ μακρὸν ἡ τοῦ θανάτου ἀμβολή. Αἱμορραγέει κοτὲ κύστισ· ξανθόντε καὶ λεπτὸν τῇδε τὸ αἷμα· ἀλλ’ οὐδέν τι διὰ τήνδε θνήσκουσι, κἂν μὴ Ῥηϊδίη ἡ ἐπίσχεσισ· ἀλλ’ ἐπὶ τοῖσι θρόμβοισι καὶ τῇ φλεγμονῇ ὁ κίνδυνοσ. ψύξισ γὰρ καὶ νέκρωσισ, καὶ γαγγραινώσιεσ, καὶ τὰ ἐπὶ τῇδε κακὰ Ῥηϊδίωσ κτείνει. Φέρει δὲ τὰσ νόσουσ, χεῖμα, καὶ μετόπωρον . ἡλικίη δὲ ἀκμὴ, ἔτι δὲ μᾶλλον γῆρασ· αἱ δὲ ἄλλαι ὡρ͂αι καὶ αἱ ἡλικίαι οὔτε ξυνεχέωσ καὶ ἥκιστα κτείνουσι. ἀσινέστατα δὲ πάντων τὰ παιδία. Ἐν τῇσι λαγόσι τῶν γυναικῶν μέσῃσι ἐγκέεται ἡ μήτρη, σπλάγχνον γυναικήϊον ἄγχιστα ζωῶδεσ. κινέεται γὰρ ἐξ ἑωυτέησ ἔνθα καὶ ἔνθα ἐπὶ τὰσ λαγόνασ · ἀτὰρ καὶ ἐσ τὰ ἄνω, κατ’ ἴξιν μὲν ὑπὸ τὸν χόνδρον τοῦ θώρηκοσ, ἐσ τὰ πλάγια δὲ ἐπὶ δεξιὰ, ἢ ἐσ ἀριστερ ὰ, ἢ ἐσ ἧπαρ, ἢ σπλῆνα, γίγνεται δὲ καὶ προπετεστέρη ἐσ τὰ κάτω, καὶ ξυλλήβδην εἴπωμεν, πάντη ἐστὶ πλανώδησ · καὶ εὐώδεσι ὀσμήσεσι τέρπεται, καὶ ἐπ’ αὐτὰ ἱέται· ἄχθεται δὲ τοῖσι κακόδμοισι , καὶ αὐτὰ φεύγει· καὶ τὸ ξύμπαν ἐν τῇ ἀνθρώπῳ ἐστὶ ἡ ὑστέρη, ὁκοῖόντι ζῷον ἐν ζῳῴ. Ἥδε οὖν ἢν ἐξαπίνησ ἀνώϊστοσ γένηται, καὶ ἐπιπολὺ ἄνω μείνῃ, καὶ ἐκβιάσηται τὰ σπλάγχνα, ἀπεπνίχθη κοτὲ ἡ ἄνθρωποσ, τρόπον τὸν ἐπιληπτικὸν, ἄνευθεν σπασμῶν· ἐπιέζετο γὰρ ὠκέωσ στενοχωρίῃ ἧπαρ, διάφραγμα, πνεύμων , καρδίη. τοὔνεκεν ἀπνοίη ξυνεῖναι δοκέει καὶ ἀφωνίη. ἀτὰρ καὶ αἱ καρωτίδεσ ξυμπαθίῃ τῆσ καρδίησ πιέζονται. διὰ τόδε καρηβαρίαιτε, καὶ ἀναισθησία ξύνεστι καὶ κάροσ. Γίγνεται δὲ καὶ ἄλλο πάθοσ αὐτέῃσι ἴκελον τῇδε ξυμμορφῇ, ξὺν πνιγὶ καὶ ἀφωνίῃ, ἀλλ’ οὐκ ἀπὸ ὑστέρησ. καὶ γὰρ τόδε καὶ ἀνδράσι γίγνεται κατοχώδεα τρόπον. ἀλλὰ τῇσι μὲν ἀπὸ ὑστέρησ κακώδεεσ ἐπαρήγουσι ὀδμαὶ, καὶ εὐωδέων πρὸσ τὰ γυναικήϊα ὑποθέσιεσ· τῇσι δὲ ἑτέρῃσι τάδε οὐδὲν ἐπαρήγει · καὶ τὰ μέλεα κινέονται ἀπὸ ὑστέρησ, ἀπὸ δὲ τοῦ ἑτέρου πάθεοσ ἥκιστα. ἔτι δὲ τρόμοι αὐτόματοι καὶ οὐκ αὐτόματοι ,. . . . . . . . . . . . ἀλλ’ ἐξ ὑποθέσιοσ ἀμβλωθριδίου. ψύξιεσ καρτεραὶ τῆσ ὑστέρησ, αἱμορραγίησ ἀθρόησ ἐπίσχεσισ καὶ ὁκόσα τοιάδε. Ἢν οὖν ἄρξηται πάσχειν κινευμέ νησ ἄνω τῆσ ὑστέρησ, ὄκνοσ ἔργων πρήξιοσ, ἔκλυσισ, ἀτονίη, γουνάτων ἀκρασίη, σκοτόδινοσ , καὶ τὰ γυῖα λύονται, κεφαλῆσ πόνοσ, καρηβαρίη. τὰσ φλέβασ τὰσ ἑκατέρωθεν τῆσ Ῥινὸσ ἀλγέει ἡ γυνή. Ἢν δὲ καταπέσωσι, καρδιώσσουσι, . . . . . . . . . . ἐν τοῖσι ὑποχονδρίοισι, λαγόνεσ κεναὶ, ἔνθα ἡ ἕδρη τῆσ ὑστέρησ, σφυγμοὶ διαλείποντεσ, ἄτακτοι, ἐκλείποντεσ, πνὶξ καρτερὴ, ἀφωνίη, ἀναισθησίη , ἡ ἀναπνοὴ ἄσημοσ, ἀσαφὴσ, ὤκιστοσ καὶ ἄπιστοσ ὁ θάνατοσ. οὐδὲν γὰρ ἴσχουσι νεκρῶδεσ· ἐσ χροιὴν ζωώδεεσ. ἐρυθρότεραι μᾶλλον μέχρι πολλοῦ τοῦ θανάτου · ὀφθαλμοὶ μικρόντι ἐξίσχοντεσ , λαμπροὶ , οὐ κάρτα μὲν ἀτενέεσ, ἀτὰρ οὐδὲ κάρτα κεκαμμένοι. Ἢν δὲ μετακινέηταί κοτε ἐσ ἕδρην ἡ ὑστέρη, πρὶν ἐσ τέλοσ ἰέναι τὸ πάθοσ, διαδιδράσκουσι τὴν πνίγα· εὖτε κοιλίη ὑποβορβορύζει, ὑγρότησ τῶν γυναικηί̈ων τόπων, ἀναπνοὴ δασυτέρη καὶ σαφεστέρη· ὠκίστη ἐκ τοῦ πάθεοσ ἡ ἔγερσισ, ὅκωσ καὶ ὁ θάνατοσ ὤκιστοσ. καὶ γὰρ Ῥηϊδίωσ τοῖσι ἄνω προσχωρέει · ἀτὰρ ἠδὲ Ῥηϊδίωσ ἀφίσταται· ἀκρόπλοόσ τε γὰρ ἡ ὑστέρη· ὑγροὶ δὲ καὶ οἱ ὑμένεσ οἱ ὀχῆεσ αὐτῆσ· ὑγρὸν δὲ καὶ τὸ χωρίον, ἔνθα κέεται ἡ ὑστέρη· πρὸσ δὲ φυγῇ τε καὶ ὁρμῇ χρέεται ἡδέων τε καὶ ἀηδέων. Ῥηϊδίωσ οὖν νεύει ὅκωσ πρέμνον ἔνθα καὶ ἔνθα, ἄνω τε καὶ κάτω πλώει. διὰ τόδε νεήνισι τὸ πάθοσ γίγνεται, γεραιτέρῃσι δὲ ἥκιστα. ᾗσι γὰρ ἡλικίητε καὶ βιοτὴ καὶ γνώμη πλανωδεστέρη, τῇσι καὶ ὑστέρη ἐστὶ Ῥεμβώδησ· ἀπηλικεστέρῃσι δὲ εὐσταθέα καὶ ἡλικίη καὶ βίοσ, καὶ γνώμη, καὶ ὑστέρη. ἥδε μὲν οὖν ἡ ἀπὸ ὑστέρησ πνὶξ μούνῃσι γυναιξὶ παρομαρτέει. Γίγνεται δὲ καὶ ξυνὰ πρὸσ ἄνδρασ πάθεα τῇ ὑστέρῃ, φλεγμονὴ, αἱμορραγίη · ξυνὰ δὲ καὶ τὰ παρεόντα σημεῖα, πυρετοὶ , ἀσφυξίη, ψύξισ, ἀφωνίη · ἐπὶ δὲ τῇ αἱμορραγίῃ καὶ ὀξύτεροι οἱ θάνατοι, ὁκοῖόν τι ἐν ζῳῴ σφαγή. Οἱ σάτυροι τοῦ Διονύσου ἱεροὶ ἐν τῇσι γραφῇσι καὶ τοῖσι ἀγάλμασι ὄρθια ἴσχουσι τὰ αἰδοῖα, ξύμβολον τοῦ θείου πρήγματοσ. ἔστι δὲ καὶ πάθεοσ ἰδέη, ἀνίσχοντοσ ὄρθια τοῦ πάσχοντοσ τὰ αἰδοῖα· ἐπίκλησισ σατυρίησισ ἐσ ὁμοιότητα τοῦ θεοῦ σχήματοσ. Ὁρμὴ δέ ἐστι ἄσχετοσ ἐσ ὁμιλίην · ἀτὰρ οὐδ’ ἐν τῇσι προσόδοισι οὐδὲν ὠφελέονται · οὐδὲ ἐπὶ πολλῇσι καὶ συνεχέεσι ὁμιλίῃσι πρηο̈́νονται τὸ ὄρθιον. σπασμοὶ δὲ ἁπάντων τῶν νεύρων, καὶ ἔντασισ τενόντων, καὶ βουβώνων, καὶ πληχάδοσ, φλεγμονὴ τῶν αἰδοίων καὶ πόνοσ, ἐρύθημα προσώπου, καὶ ἰκμὰσ νοτίδι ἰκέλη. περιστελλό μενοι, ἡσυχῇ ἐπίλυποι, κατηφέεσ, ὥσπερ ἀχθόμενοι τῇ ξυμφορῇ · ἢν δὲ ὑπερίσχῃ καὶ τὴν αἰδῶ τοῦ ἀνθρώπου τὸ πάθοσ, ἀκρατέεσ μὲν γλώσσησ ἐσ τὸ ἄκοσμον · ἀκρατέεσ δὲ ἐσ τὸ ἄμφαδον καὶ τῆσ τοῦ ἔργου πρήξιοσ, παράφοροι τὴν γνώμην ἐσ τὸ ἄσχημον. κατέχειν γὰρ οὐ δύνανται· διψώδεεσ, φλέγμα πολλὸν ἐμέουσι · ἔπειτεν τοῖσι χείλεσι ἀφρὸσ ἐφιζάνει, ὅκωσπερ τοῖσι ὀργῶσι τῶν τράγων· ἀτὰρ ἠδὲ ὀσμὴ ὁμοίη. οὖρον ἐξ ἐπισχέσιοσ πολλῆσ, λευκὸν, παχὺ, γονοειδέσ. κοιλίη ἀπολελημμένη, γαργαλισμοὶ αὐτόματοι πλευρέων καὶ μασχαλῶν, σπασμώδεεσ , ἀπόσιτοι, εἰ δὲ προσφέροιν το, ἁρπάγδην, ταραχώδεεσ. Ἢν δὲ ἐσ ὄλεθρον ἥκῃ τὸ κακὸν, φυσώδεεσ· κοιλίην ἐπηρμένοι, τενόντων καὶ μυῶν τῶν πάντων ξύντασισ, δυσκινησίη , ξυνολκαὶ μελέων, σφυγμοὶ μικροὶ, ἀσθενέεσ, ἄτακτοι. Ἔλυσέ κοτε τάδε πάντα κοιλίη ἐκταραχθεῖσα πολλοῖσι φλεγματώδεσι, χολώδεσι, ἔμετοσ ὁμοίωσ. οὐκ ἄνευθεν κινδύνου ἰήσισ, ὕπνοσ βαθὺσ καὶ μήκιστοσ· ψύξισ γὰρ καὶ πάρεσισ και νάρκη νεύρων, ὕπνοσ πουλύσ. νάρκη δὲ καὶ ψύξισ σατυρίησιν ἰῆται. Γίγνεται δὲ τὸ πάθοσ ἦροσ μάλιστα καὶ θέρεοσ· ἡλικίῃσι δὲ, μειρακίοισι καὶ νέοισι. μάλιστα δὲ ὁκόσοισι ἡ φύσισ ἐσ ξυνουσίην ἐτοίμη· ὀξύτατον ἠδὲ ἀτερπὲσ, ἠδὲ ἄκοσμον κακόν. τὰ πολλὰ γὰρ ἐν ἑβδόμῃ θνήσκουσι. λόγοσ δὲ ὅτι καὶ γυναῖκεσ πάσχουσι τοῦτο τὸ πάθοσ, καὶ ἥ τε ἐσ τὰ ἀφροδίσια ὁρμὴ ὁμοίη καὶ τὰ λοιπὰ ξύμπαντα τὰ αὐτά· ἐγὼ δὲ μαχλοσύνην μὲν γυναιξὶ ὑγρῇσι πείθομαι γίγνεσθαι, ἐσ ἔκχυσιν τοῦ πλήθεοσ τούτων· σατυρίησιν δὲ ἥκιστα. οὔτε γὰρ ἡ φύσισ αὐτέων ἑτοίμη· ψυχρὴ γάρ· ἀλλ’ οὐδὲ μόρια ἐσ ὀρθίησιν, ὅκωσπερ σάτυροσ, ἴσχει γυνὴ, ὥσπερ τὸ πάθοσ ἐπώνυμον. οὐδὲ γὰρ οὐδὲ πνίγα τὴν ἀπὸ ὑστέρησ νοσέουσι ἄνδρεσ, οὕνεκεν οὐκ ἴσχει ὑστέρην ἀνήρ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.

(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION