Apollodorus, Argonautica, book 4 27:

(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 27:)

"Κέκλυτέ μευ. μούνη γὰρ ὀίομαι ὔμμι δαμάσσειν ἄνδρα τόν, ὅστισ ὅδ’ ἐστί, καὶ εἰ παγχάλκεον ἴσχει ὃν δέμασ, ὁππότε μή οἱ ἐπ’ ἀκάματοσ πέλοι αἰών. ἀλλ’ ἔχετ’ αὐτοῦ νῆα θελήμονεσ ἐκτὸσ ἐρωῆσ πετράων, εἱώσ κεν ἐμοὶ εἴξειε δαμῆναι. " Ὧσ ἄρ’ ἔφη· καὶ τοὶ μὲν ὑπὲκ βελέων ἐρύσαντο νῆ’ ἐπ’ ἐρετμοῖσιν, δεδοκημένοι ἥντινα ῥέξει μῆτιν ἀνωίστωσ· ἡ δὲ πτύχα πορφυρέοιο προσχομένη πέπλοιο παρειάων ἑκάτερθεν βήσατ’ ἐπ’ ἰκριόφιν· χειρὸσ δέ ἑ χειρὶ μεμαρπὼσ Αἰσονίδησ ἐκόμιζε διὰ κληῖδασ ἰοῦσαν. ἔνθα δ’ ἀοιδῇσιν μειλίσσετο, μέλπε δὲ Κῆρασ θυμοβόρουσ, Αἴδαο θοὰσ κύνασ, αἳ περὶ πᾶσαν ἠέρα δινεύουσαι ἐπὶ ζωοῖσιν ἄγονται. τὰσ γουναζομένη τρὶσ μὲν παρεκέκλετ’ ἀοιδαῖσ, τρὶσ δὲ λιταῖσ· θεμένη δὲ κακὸν νόον, ἐχθοδοποῖσιν ὄμμασι χαλκείοιο Τάλω ἐμέγηρεν ὀπωπάσ· λευγαλέον δ’ ἐπί οἱ πρῖεν χόλον, ἐκ δ’ ἀίδηλα δείκηλα προϊάλλεν, ἐπιζάφελον κοτέουσα. Ζεῦ πάτερ, ἦ μέγα δή μοι ἐνὶ φρεσὶ θάμβοσ ἀήται, εἰ δὴ μὴ νούσοισι τυπῇσί τε μοῦνον ὄλεθροσ ἀντιάει, καὶ δή τισ ἀπόπροθεν ἄμμε χαλέπτει. ὧσ ὅγε χάλκειόσ περ ἐὼν ὑπόειξε δαμῆναι Μηδείησ βρίμῃ πολυφαρμάκου. ἂν δὲ βαρείασ ὀχλίζων λάιγγασ, ἐρυκέμεν ὁρ́μον ἱκέσθαι. πετραίῳ στόνυχι χρίμψε σφυρόν· ἐκ δέ οἱ ἰχὼρ τηκομένῳ ἴκελοσ μολίβῳ ῥέεν· οὐδ’ ἔτι δηρὸν εἱστήκει προβλῆτοσ ἐπεμβεβαὼσ σκοπέλοιο. ἀλλ’ ὥσ τίσ τ’ ἐν ὄρεσσι πελωρίη ὑψόθι πεύκη, τήν τε θοοῖσ πελέκεσσιν ἔθ’ ἡμιπλῆγα λιπόντεσ ὑλοτόμοι δρυμοῖο κατήλυθον· ἡ δ’ ὑπὸ νυκτὶ ῥιπῇσιν μὲν πρῶτα τινάσσεται, ὕστερον αὖτε πρυμνόθεν ἐξαγεῖσα κατήριπεν· ὧσ ὅγε ποσσὶν ἀκαμάτοισ τείωσ μὲν ἐπισταδὸν ᾐωρεῖτο, ὕστερον αὖτ’ ἀμενηνὸσ ἀπείρονι κάππεσε δούπῳ. κεῖνο μὲν οὖν Κρήτῃ ἐνὶ δὴ κνέφασ ηὐλίζοντο ἡρ́ωεσ· μετὰ δ’ οἵγε νέον φαέθουσαν ἐσ ἠῶ ἱρὸν Ἀθηναίησ Μινωίδοσ ἱδρύσαντο, ὕδωρ τ’ εἰσαφύσαντο καὶ εἰσέβαν, ὥσ κεν ἐρετμοῖσ παμπρώτιστα βάλοιεν ὑπὲρ Σαλμωνίδοσ ἄκρησ. Λὐτίκα δὲ Κρηταῖον ὑπὲρ μέγα λαῖτμα θέοντασ νὺξ ἐφόβει, τήνπερ τε κατουλάδα κικλήσκουσιν· νύκτ’ ὀλοὴν οὐκ ἄστρα διίσχανεν, οὐκ ἀμαρυγαὶ μήνησ· οὐρανόθεν δὲ μέλαν χάοσ, ἠέ τισ ἄλλη ὠρώρει σκοτίη μυχάτων ἀνιοῦσα βερέθρων. αὐτοὶ δ’, εἴτ’ Αἴδῃ, εἴθ’ ὕδασιν ἐμφορέοντο, ἠείδειν οὐδ’ ὅσσον· ἐπέτρεψαν δὲ θαλάσσῃ νόστον, ἀμηχανέοντεσ, ὅπῃ φέροι. αὐτὰρ Ιἤσων χεῖρασ ἀνασχόμενοσ μεγάλῃ ὀπὶ Φοῖβον ἀύτει, ῥύσασθαι καλέων· κατὰ δ’ ἔρρεεν ἀσχαλόωντι δάκρυα· πολλὰ δὲ Πυθοῖ ὑπέσχετο, πολλὰ δ’ Ἀμύκλαισ, πολλὰ δ’ ἐσ Ὀρτυγίην ἀπερείσια δῶρα κομίσσειν. Λητοΐδη, τύνη δὲ κατ’ οὐρανοῦ ἵκεο πέτρασ ῥίμφα Μελαντίουσ ἀριήκοοσ, αἵ τ’ ἐνὶ πόντῳ ἧνται· δοιάων δὲ μιῆσ ἐφύπερθεν ὀρούσασ, δεξιτερῇ χρύσειον ἀνέσχεθεσ ὑψόθι τόξον· μαρμαρέην δ’ ἀπέλαμψε βιὸσ περὶ πάντοθεν αἴγλην. τοῖσι δέ τισ Σποράδων βαιὴ ἀπὸ τόφρ’ ἐφαάνθη νῆσοσ ἰδεῖν, ὀλίγησ Ἱππουρίδοσ ἀντία νήσου, ἔνθ’ εὐνὰσ ἐβάλοντο καὶ ἔσχεθον· αὐτίκα δ’ Ηὢσ φέγγεν ἀνερχομένη· τοὶ δ’ ἀγλαὸν Ἀπόλλωνι ἄλσει ἐνὶ σκιερῷ τέμενοσ σκιόεντά τε βωμὸν ποίεον, Αἰγλήτην μὲν ἐυσκόπου εἵνεκεν αἴγλησ Φοῖβον κεκλόμενοι· Ἀνάφην δέ τε λισσάδα νῆσον ἴσκον, ὃ δὴ Φοῖβόσ μιν ἀτυζομένοισ ἀνέφηνεν. ῥέζον δ’ ὅσσα περ ἄνδρεσ ἐρημαίῃ ἐνὶ ῥέζειν ἀκτῇ ἐφοπλίσσειαν· ὃ δή σφεασ ὁππότε δαλοῖσ ὕδωρ αἰθομένοισιν ἐπιλλείβοντασ ἴδοντο Μηδείησ δμωαὶ Φαιηκίδεσ, οὐκέτ’ ἔπειτα ἴσχειν ἐν στήθεσσι γέλω σθένον, οἱᾶ θαμειὰσ αἰὲν ἐν Ἀλκινόοιο βοοκτασίασ ὁρόωσαι. τὰσ δ’ αἰσχροῖσ ἡρ́ωεσ ἐπεστοβέεσκον ἔπεσσιν χλεύῃ γηθόσυνοι· γλυκερὴ δ’ ἀνεδαίετο τοῖσιν κερτομίη καὶ νεῖκοσ ἐπεσβόλον. ἐκ δέ νυ κείνησ μολπῆσ ἡρώων νήσῳ ἔνι τοῖα γυναῖκεσ ἀνδράσι δηριόωνται, ὅτ’ Ἀπόλλωνα θυηλαῖσ Αἰγλήτην Ἀνάφησ τιμήορον ἱλάσκωνται.

상위

Apollodorus (아폴로도로스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION