Apollodorus, Argonautica, book 4 24:

(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 24:)

Κάνθε, σὲ δ’ οὐλόμεναι Λιβύῃ ἔνι Κῆρεσ ἕλοντο. πώεσι φερβομένοισι συνήντεεσ· εἵπετο δ’ ἀνὴρ αὐλίτησ, ὅ σ’ ἑῶν μήλων πέρι, τόφρ’ ἑτάροισιν δευομένοισ κομίσειασ, ἀλεξόμενοσ κατέπεφνεν λᾶι βαλών· ἐπεὶ οὐ μὲν ἀφαυρότερόσ γ’ ἐτέτυκτο, νἱωνὸσ Φοίβοιο Λυκωρείοιο Κάφαυροσ κούρησ τ’ αἰδοίησ Ἀκακαλλίδοσ, ἥν ποτε Μίνωσ ἐσ Αιβύην ἀπένασσε θεοῦ βαρὺ κῦμα φέρουσαν, θυγατέρα σφετέρην· ἡ δ’ ἀγλαὸν υἱέα Φοίβῳ τίκτεν, ὃν Ἀμφίθεμιν Γαράμαντά τε κικλήσκουσιν. Ἀμφίθεμισ δ’ ἄρ’ ἔπειτα μίγη Τριτωνίδι νύμφῃ· ἡ δ’ ἄρα οἱ Νασάμωνα τέκεν κρατερόν τε Κάφαυρον, ὃσ τότε Κάνθον ἔπεφνεν ἐπὶ ῥήνεσσιν ἑοῖσιν. οὐδ’ ὅγ’ ἀριστήων χαλεπὰσ ἠλεύατο χεῖρασ, ὡσ μάθον οἱο͂ν ἔρεξε. νέκυν δ’ ἀνάειραν ὀπίσσω πευθόμενοι Μινύαι, γαίῃ δ’ ἐνὶ ταρχύσαντο μυρόμενοι· τὰ δὲ μῆλα μετὰ σφέασ οἵγ’ ἐκόμισσαν. Ἔνθα καὶ Ἀμπυκίδην αὐτῷ ἐνὶ ἤματι Μόψον νηλειὴσ ἕλε πότμοσ· ἀδευκέα δ’ οὐ φύγεν αἶσαν μαντοσύναισ· οὐ γάρ τισ ἀποτροπίη θανάτοιο. κεῖτο δ’ ἐπὶ ψαμάθοισι μεσημβρινὸν ἦμαρ ἀλύσκων δεινὸσ ὄφισ, νωθὴσ μὲν ἑκὼν ἀέκοντα χαλέψαι· οὐδ’ ἂν ὑποτρέσσαντοσ ἐνωπαδὶσ ἀίξειεν. ἀλλὰ μὲν ᾧ τὰ πρῶτα μελάγχιμον ἰὸν ἐνείη ζωόντων, ὅσα γαῖα φερέσβιοσ ἔμπνοα βόσκει, οὐδ’ ὁπόσον πήχυιον ἐσ Αἴδα γίγνεται οἶμοσ, οὐδ’ εἰ Παιήων, εἴ μοι θέμισ ἀμφαδὸν εἰπεῖν, φαρμάσσοι, ὅτε μοῦνον ἐνιχρίμψῃσιν ὀδοῦσιν. εὖτε γὰρ ἰσόθεοσ Λιβύην ὑπερέπτατο Περσεὺσ Εὐρυμέδων‐‐καὶ γὰρ τὸ κάλεσκέ μιν οὔνομα μήτηρ‐‐ Γοργόνοσ ἀρτίτομον κεφαλὴν βασιλῆι κομίζων, ὅσσαι κυανέου στάγεσ αἵματοσ οὖδασ ἵκοντο, αἱ πᾶσαι κείνων ὀφίων γένοσ ἐβλάστησαν. τῷ δ’ ἄκρην ἐπ’ ἄκανθαν ἐνεστηρίξατο Μόψοσ λαιὸν ἐπιπροφέρων ταρσὸν ποδόσ· αὐτὰρ ὁ μέσσην κερκίδα καὶ μυῶνα, πέριξ ὀδύνῃσιν ἑλιχθείσ, σάρκα δακὼν ἐχάραξεν. ἀτὰρ Μήδεια καὶ ἄλλαι ἔτρεσαν ἀμφίπολοι· ὁ δὲ φοίνιον ἕλκοσ ἄφασσεν θαρσαλέωσ, ἕνεκ’ οὔ μιν ὑπέρβιον ἄλγοσ ἔτειρεν. σχέτλιοσ· ἦ τέ οἱ ἤδη ὑπὸ χροῒ δύετο κῶμα λυσιμελέσ, πολλὴ δὲ κατ’ ὀφθαλμῶν χέετ’ ἀχλύσ. αὐτίκα δὲ κλίνασ δαπέδῳ βεβαρηότα γυῖα ψύχετ’ ἀμηχανίῃ· ἕταροι δέ μιν ἀμφαγέροντο ἡρ́ωσ τ’ Αἰσονίδησ, ἀδινῇ περιθαμβέεσ ἄτῃ. οὐδὲ μὲν οὐδ’ ἐπὶ τυτθὸν ἀποφθίμενόσ περ ἔμελλεν κεῖσθαι ὑπ’ ἠελίῳ. πύθεσκε γὰρ ἔνδοθι σάρκασ ἰὸσ ἄφαρ, μυδόωσα δ’ ἀπὸ χροὸσ ἔρρεε λάχνη. αἶψα δὲ χαλκείῃσι βαθὺν τάφον ἐξελάχαινον ἐσσυμένωσ μακέλῃσιν· ἐμοιρήσαντο δὲ χαίτασ αὐτοὶ ὁμῶσ κοῦραί τε, νέκυν ἐλεεινὰ παθόντα μυρόμενοι· τρὶσ δ’ ἀμφὶ σὺν ἔντεσι δινηθέντεσ εὖ κτερέων ἴσχοντα, χυτὴν ἐπὶ γαῖαν ἔθεντο.

상위

Apollodorus (아폴로도로스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION