Apollodorus, Argonautica, book 4 17:

(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 17:)

Ὧσ φάτο λισσομένη· τῶν δ’ ὅντινα γουνάζοιτο, ὅσ μιν θαρσύνεσκεν ἐρητύων ἀχέουσαν. σεῖον δ’ ἐγχείασ εὐήκεασ ἐν παλάμῃσιν, φάσγανά τ’ ἐκ κολεῶν. οὐδὲ σχήσεσθαι ἀρωγῆσ ἔννεπον, εἴ κε δίκησ ἀλιτήμονοσ ἀντιάσειεν. στρευγομένοισ δ’ ἀν’ ὅμιλον ἐπήλυθεν εὐνήτειρα Νὺξ ἔργων ἄνδρεσσι, κατευκήλησε δὲ πᾶσαν γαῖαν ὁμῶσ· τὴν δ’ οὔτι μίνυνθά περ εὔνασεν ὕπνοσ, ἀλλά οἱ ἐν στέρνοισ ἀχέων εἱλίσσετο θυμόσ. οἱο͂ν ὅτε κλωστῆρα γυνὴ ταλαεργὸσ ἑλίσσει ἐννυχίη· τῇ δ’ ἀμφὶ κινύρεται ὀρφανὰ τέκνα χηροσύνῃ πόσιοσ· σταλάει δ’ ὑπὸ δάκρυ παρειὰσ μνωομένησ, οἱή μιν ἐπὶ σμυγερὴ λάβεν αἶσα· ὧσ τῆσ ἰκμαίνοντο παρηίδεσ· ἐν δέ οἱ ἦτορ ὀξείῃσ εἰλεῖτο πεπαρμένον ἀμφ’ ὀδύνῃσιν. Τὼ δ’ ἔντοσθε δόμοιο κατὰ πτόλιν, ὡσ τὸ πάροιθεν, κρείων Ἀλκίνοοσ πολυπότνιά τ’ Ἀλκινόοιο Ἀρήτη ἄλοχοσ, κούρησ πέρι μητιάασκον οἷσιν ἐνὶ λεχέεσσι διὰ κνέφασ· οἱᾶ δ’ ἀκοίτην κουρίδιον θαλεροῖσι δάμαρ προσπτύσσετο μύθοισ· "Ναὶ φίλοσ, εἰ δ’ ἄγε μοι πολυκηδέα ῥύεο Κόλχων παρθενικήν, Μινύῃσι φέρων χάριν. ἐγγύθι δ’ Ἄργοσ ἡμετέρησ νήσοιο καὶ ἀνέρεσ Αἱμονιῆεσ· Αἰήτησ δ’ οὔτ’ ἂρ ναίει σχεδόν, οὐδέ τι ἴδμεν Αἰήτην, ἀλλ’ οἰο͂ν ἀκούομεν· ἥδε δὲ κούρη αἰνοπαθὴσ κατά μοι νόον ἔκλασεν ἀντιόωσα. μή μιν, ἄναξ, Κόλχοισι πόροισ ἐσ πατρὸσ ἄγεσθαι. ἀάσθη, ὅτε πρῶτα βοῶν θελκτήρια δῶκεν φάρμακά οἱ· σχεδόθεν δὲ κακῷ κακόν, οἱᾶ́ τε πολλὰ ῥέζομεν ἀμπλακίῃσιν, ἀκειομένη ὑπάλυξεν πατρὸσ ὑπερφιάλοιο βαρὺν χόλον. αὐτὰρ Ιἤσων, ὡσ ἀίω, μεγάλοισιν ἐνίσχεται ἐξ ἕθεν ὁρ́κοισ, κουριδίην θήσεσθαι ἐνὶ μεγάροισιν ἄκοιτιν, τῶ, φίλε, μήτ’ οὖν αὐτὸν ἑκὼν ἐπίορκον ὀμόσσαι θείησ Αἰσονίδην, μήτ’ ἄσχετα σεῖο ἕκητι παῖδα πατὴρ θυμῷ κεκοτηότι δηλήσαιτο. λίην γὰρ δύσζηλοι ἑαῖσ ἐπὶ παισὶ τοκῆεσ· οἱᾶ μὲν Ἀντιόπην εὐώπιδα μήσατο Νυκτεύσ· οἱᾶ δὲ καὶ Δανάη πόντῳ ἔνι πήματ’ ἀνέτλη, πατρὸσ ἀτασθαλίῃσι· νέον γε μέν, οὐδ’ ἀποτηλοῦ, ὑβριστὴσ Ἔχετοσ γλήναισ ἔνι χάλκεα κέντρα πῆξε θυγατρὸσ ἑῆσ· στονόεντι δὲ κάρφεται οἴτῳ ὀρφναίῃ ἐνὶ χαλκὸν ἀλετρεύουσα καλιῇ. " Ὧσ ἔφατ’ ἀντομένη· τοῦ δὲ φρένεσ ἰαίνοντυ ἧσ ἀλόχου μύθοισιν, ἔποσ δ’ ἐπὶ τοῖον ἐείπεν· "Ἀρήτη, καί κεν σὺν τεύχεσιν ἐξελάσαιμι Κόλχουσ, ἡρώεσσι φέρων χάριν, εἵνεκα κούρησ. ἀλλὰ Διὸσ δείδοικα δίκην ἰθεῖαν ἀτίσσαι. οὐδὲ μὲν Αἰήτην ἀθεριζέμεν, ὡσ ἀγορεύεισ, λώιον· οὐ γάρ τισ βασιλεύτεροσ Αἰήταο. καί κ’ ἐθέλων, ἕκαθέν περ, ἐφ’ Ἑλλάδι νεῖκοσ ἄγοιτο. τῶ μ’ ἐπέοικε δίκην, ἥτισ μετὰ πᾶσιν ἀρίστη ἔσσεται ἀνθρώποισι, δικαζέμεν· οὐδέ σε κεύσω. παρθενικὴν μὲν ἐοῦσαν ἑῷ ἀπὸ πατρὶ κομίσσαι ἰθύνω· λέκτρον δὲ σὺν ἀνέρι πορσαίνουσαν οὔ μιν ἑοῦ πόσιοσ νοσφίσσομαι· οὐδέ, γενέθλην εἴ τιν’ ὑπὸ σπλάγχνοισι φέρει, δῄοισιν ὀπάσσω.

상위

Apollodorus (아폴로도로스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION