Apollodorus, Argonautica, book 3 16:

(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 16:)

Ἦ ῥα περιφραδέωσ, ἐπὶ δὲ σχεδὸν ᾔνεον ἄμφω. οὐδ’ ἄρα Μηδείησ θυμὸσ τράπετ’ ἄλλα νοῆσαι, μελπομένησ περ ὅμωσ· πᾶσαι δέ οἱ, ἥντιν’ ἀθύροι μολπήν, οὐκ ἐπὶ δηρὸν ἐφήνδανεν ἑψιάασθαι. ἀλλὰ μεταλλήγεσκεν ἀμήχανοσ, οὐδέ ποτ’ ὄσσε ἀμφιπόλων μεθ’ ὅμιλον ἔχ’ ἀτρέμασ· ἐσ δὲ κελεύθουσ τηλόσε παπταίνεσκε, παρακλίνουσα παρειάσ. ἦ θαμὰ δὴ στηθέων ἐάγη κέαρ, ὁππότε δοῦπον ἢ ποδὸσ ἢ ἀνέμοιο παραθρέξαντα δοάσσαι. αὐτὰρ ὅγ’ οὐ μετὰ δηρὸν ἐελδομένῃ ἐφαάνθη ὑψόσ’ ἀναθρώσκων ἅ τε Σείριοσ Ὠκεανοῖο, ὃσ δή τοι καλὸσ μὲν ἀρίζηλόσ τ’ ἐσιδέσθαι ἀντέλλει, μήλοισι δ’ ἐν ἄσπετον ἧκεν ὀιζύν· ὧσ ἄρα τῇ καλὸσ μὲν ἐπήλυθεν εἰσοράασθαι Αἰσονίδησ, κάματον δὲ δυσίμερον ὦρσε φαανθείσ. ἐκ δ’ ἄρα οἱ κραδίη στηθέων πέσεν, ὄμματα δ’ αὔτωσ ἤχλυσαν· θερμὸν δὲ παρηίδασ εἷλεν ἔρευθοσ. γούνατα δ’ οὔτ’ ὀπίσω οὔτε προπάροιθεν ἀεῖραι ἔσθενεν, ἀλλ’ ὑπένερθε πάγη πόδασ. αἱ δ’ ἄρα τείωσ ἀμφίπολοι μάλα πᾶσαι ἀπὸ σφείων ἐλίασθεν. τὼ δ’ ἄνεῳ καὶ ἄναυδοι ἐφέστασαν ἀλλήλοισιν, ἢ δρυσίν, ἢ μακρῇσιν ἐειδόμενοι ἐλάτῃσιν, αἵ τε παρᾶσσον ἕκηλοι ἐν οὔρεσιν ἐρρίζωνται, νηνεμίῃ· μετὰ δ’ αὖτισ ὑπὸ ῥιπῆσ ἀνέμοιο κινύμεναι ὁμάδησαν ἀπείριτον· ὧσ ἄρα τώγε μέλλον ἅλισ φθέγξασθαι ὑπὸ πνοιῇσιν Ἔρωτοσ. γνῶ δέ μιν Αἰσονίδησ ἄτῃ ἐνιπεπτηυῖαν θευμορίῃ, καὶ τοῖον ὑποσσαίνων φάτο μῦθον· "Τίπτε με, παρθενική, τόσον ἅζεαι, οἰο͂ν ἐόντα; οὔ τοι ἐγών, οἱοῖ́ τε δυσαυχέεσ ἄλλοι ἐάσιν ἀνέρεσ, οὐδ’ ὅτε περ πάτρῃ ἔνι ναιετάασκον, ἠᾶ πάροσ. τῶ μή με λίην ὑπεραίδεο, κούρη, ἤ τι παρεξερέεσθαι, ὅ τοι φίλον, ἠέ τι φάσθαι. ἀλλ’ ἐπεὶ ἀλλήλοισιν ἱκάνομεν εὐμενέοντεσ, χώρῳ ἐν ἠγαθέῳ, ἵνα τ’ οὐ θέμισ ἔστ’ ἀλιτέσθαι, ἀμφαδίην ἀγόρευε καὶ εἴρεο· μηδέ με τερπνοῖσ φηλώσῃσ ἐπέεσσιν, ἐπεὶ τὸ πρῶτον ὑπέστησ αὐτοκασιγνήτῃ μενοεικέα φάρμακα δώσειν. πρόσ σ’ αὐτῆσ Ἑκάτησ μειλίσσομαι ἠδὲ τοκήων καὶ Διόσ, ὃσ ξείνοισ ἱκέτῃσί τε χεῖρ’ ὑπερίσχει· ἀμφότερον δ’, ἱκέτησ ξεῖνόσ τέ τοι ἐνθάδ’ ἱκάνω, χρειοῖ ἀναγκαίῃ γουνούμενοσ. οὐ γὰρ ἄνευθεν ὑμείων στονόεντοσ ὑπέρτεροσ ἔσσομ’ ἀέθλου. σοὶ δ’ ἂν ἐγὼ τίσαιμι χάριν μετόπισθεν ἀρωγῆσ, ἣ θέμισ, ὡσ ἐπέοικε διάνδιχα ναιετάοντασ, οὔνομα καὶ καλὸν τεύχων κλέοσ· ὧσ δὲ καὶ ὧλλοι ἡρ́ωεσ κλῄσουσιν ἐσ Ἑλλάδα νοστήσαντεσ ἡρώων τ’ ἄλοχοι καὶ μητέρεσ, αἵ νύ που ἤδη ἡμέασ ἠιόνεσσιν ἐφεζόμεναι γοάουσιν· τάων ἀργαλέασ κεν ἀποσκεδάσειασ ἀνίασ. δή ποτε καὶ Θησῆα κακῶν ὑπελύσατ’ ἀέθλων παρθενικὴ Μινωὶσ ἐυφρονέουσ’ Ἀριάδνη, ἥν ῥά τε Πασιφάη κούρη τέκεν Ηἐλίοιο. ἀλλ’ ἡ μὲν καὶ νηόσ, ἐπεὶ χόλον εὔνασε Μίνωσ, σὺν τῷ ἐφεζομένη πάτρην λίπε· τὴν δὲ καὶ αὐτοὶ ἀθάνατοι φίλαντο, μέσῳ δέ οἱ αἰθέρι τέκμαρ ἀστερόεισ στέφανοσ, τόν τε κλείουσ’ Ἀριάδνησ, πάννυχοσ οὐρανίοισιν ἑλίσσεται εἰδώλοισιν. ὧσ καὶ σοὶ θεόθεν χάρισ ἔσσεται, εἴ κε σαώσῃσ τόσσον ἀριστήων ἀνδρῶν στόλον. ἦ γὰρ ἐοίκασ ἐκ μορφῆσ ἀγανῇσιν ἐπητείῃσι κεκάσθαι.

상위

Apollodorus (아폴로도로스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION