헬라어 문장 검색 - ΑπολλόΑργοναύ2́0́11́

(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 11:)

Ἦμοσ δ’ οὔτ’ ἄρ πω φάοσ ἄμβροτον, οὔτ’ ἔτι λίην ὀρφναίη πέλεται, λεπτὸν δ’ ἐπιδέδρομε νυκτὶ φέγγοσ, ὅτ’ ἀμφιλύκην μιν ἀνεγρόμενοι καλέουσιν, τῆμοσ ἐρημαίησ νήσου λιμέν’ εἰσελάσαντεσ Θυνιάδοσ, καμάτῳ πολυπήμονι βαῖνον ἔραζε. τοῖσι δὲ Λητοῦσ υἱόσ, ἀνερχόμενοσ Λυκίηθεν τῆλ’ ἐπ’ ἀπείρονα δῆμον Ὑπερβορέων ἀνθρώπων, ἐξεφάνη· χρύσεοι δὲ παρειάων ἑκάτερθεν πλοχμοὶ βοτρυόεντεσ ἐπερρώοντο κιόντι· λαιῇ δ’ ἀργύρεον νώμα βιόν, ἀμφὶ δὲ νώτοισ ἰοδόκη τετάνυστο κατωμαδόν· ἡ δ’ ὑπὸ ποσσὶν σείετο νῆσοσ ὅλη, κλύζεν δ’ ἐπὶ κύματα χέρσῳ. τοὺσ δ’ ἕλε θάμβοσ ἰδόντασ ἀμήχανον· οὐδέ τισ ἔτλη ἀντίον αὐγάσσασθαι ἐσ ὄμματα καλὰ θεοῖο. στὰν δὲ κάτω νεύσαντεσ ἐπὶ χθονόσ· αὐτὰρ ὁ τηλοῦ βῆ ῥ’ ἴμεναι πόντονδε δι’ ἠέροσ· ὀψὲ δὲ τοῖον Ὀρφεὺσ ἔκφατο μῦθον ἀριστήεσσι πιφαύσκων· "Εἰ δ’ ἄγε δὴ νῆσον μὲν Εωἵου Ἀπόλλωνοσ τήνδ’ ἱερὴν κλείωμεν, ἐπεὶ πάντεσσι φαάνθη ἠῷοσ μετιών· τὰ δὲ ῥέξομεν οἱᾶ πάρεστιν, βωμὸν ἀναστήσαντεσ ἐπάκτιον· εἰ δ’ ἂν ὀπίσσω γαῖαν ἐσ Αἱμονίην ἀσκηθέα νόστον ὀπάσσῃ, δὴ τότε οἱ κεραῶν ἐπὶ μηρία θήσομεν αἰγῶν. νῦν δ’ αὔτωσ κνίσῃ λοιβῇσί τε μειλίξασθαι κέκλομαι. ἀλλ’ ἵληθι ἄναξ, ἵληθι φαανθείσ. " Ὧσ ἄρ’ ἔφη· καὶ τοὶ μὲν ἄφαρ βωμὸν τετύκοντο χερμάσιν· οἱ δ’ ἀνὰ νῆσον ἐδίνεον, ἐξερέοντεσ εἴ κέ τιν’ ἢ κεμάδων, ἢ ἀγροτέρων ἐσίδοιεν αἰγῶν, οἱᾶ́ τε πολλὰ βαθείῃ βόσκεται ὕλῃ. τοῖσι δὲ Λητοΐδησ ἄγρην πόρεν· ἐκ δέ νυ πάντων εὐαγέωσ ἱερῷ ἀνὰ διπλόα μηρία βωμῷ καῖον, ἐπικλείοντεσ Εὥιον Ἀπόλλωνα. ἀμφὶ δὲ δαιομένοισ εὐρὺν χορὸν ἐστήσαντο, καλὸν Ιἠπαιήον’ Ιἠπαιήονα Φοῖβον μελπόμενοι· σὺν δέ σφιν ἐὺσ πάισ Οἰάγροιο Βιστονίῃ φόρμιγγι λιγείησ ἦρχεν ἀοιδῆσ· ὥσ ποτε πετραίῃ ὑπὸ δειράδι Παρνησσοῖο Δελφύνην τόξοισι πελώριον ἐξενάριξεν, κοῦροσ ἐὼν ἔτι γυμνόσ, ἔτι πλοκάμοισι γεγηθώσ. ἱλήκοισ· αἰεί τοι, ἄναξ, ἄτμητοι ἔθειραι, αἰὲν ἀδήλητοι· τὼσ γὰρ θέμισ. οἰόθι δ’ αὐτὴ Λητὼ Κοιογένεια φίλαισ ἐν χερσὶν ἀφάσσει. πολλὰ δὲ Κωρύκιαι νύμφαι, Πλείστοιο θύγατρεσ, θαρσύνεσκον ἔπεσσιν, Ιἤιε κεκληγυῖαι· ἔνθεν δὴ τόδε καλὸν ἐφύμνιον ἔπλετο Φοίβῳ. Αὐτὰρ ἐπειδὴ τόνγε χορείῃ μέλψαν ἀοιδῇ, λοιβαῖσ εὐαγέεσσιν ἐπώμοσαν, ἦ μὲν ἀρήξειν ἀλλήλοισ εἰσαιὲν ὁμοφροσύνῃσι νόοιο, ἁπτόμενοι θυέων· καί τ’ εἰσέτι νῦν γε τέτυκται κεῖσ’ Ὁμονοίησ ἱρὸν ἐύφρονοσ, ὅ ῥ’ ἐκάμοντο αὐτοὶ κυδίστην τότε δαίμονα πορσαίνοντεσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Apollodorus, Argonautica, book 2 11:

(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 11:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION