헬라어 문장 검색 - ΑπολλόΑργοναύ2́0́10́

(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 10:)

"Ἔλπομαι αὐτῇ νηὶ τόγ’ ἔμπεδον ἐξαλέασθαι ἡμέασ· οὐδέ τισ ἄλλοσ ἐπαίτιοσ, ὅσσον Ἀθήνη, ἥ οἱ ἐνέπνευσεν θεῖον μένοσ, εὖτέ μιν Ἄργοσ γόμφοισιν συνάρασσε· θέμισ δ’ οὐκ ἔστιν ἁλῶναι. Αἰσονίδη, τύνη δὲ τεοῦ βασιλῆοσ ἐφετμήν, εὖτε διὲκ πέτρασ φυγέειν θεὸσ ἧμιν ὄπασσεν, μηκέτι δείδιθι τοῖον· ἐπεὶ μετόπισθεν ἀέθλουσ εὐπαλέασ τελέεσθαι Ἀγηνορίδησ φάτο Φινεύσ. " Ἦ ῥ’ ἅμα, καὶ προτέρωσε παραὶ Βιθυνίδα γαῖαν νῆα διὲκ πέλαγοσ σεῦεν μέσον. αὐτὰρ ὁ τόνγε μειλιχίοισ ἐπέεσσι παραβλήδην προσέειπεν· "Τῖφυ, τίη μοι ταῦτα παρηγορέεισ ἀχέοντι; ἤμβροτον ἀασάμην τε κακὴν καὶ ἀμήχανον ἄτην. χρῆν γὰρ ἐφιεμένοιο καταντικρὺ Πελίαο αὐτίκ’ ἀνήνασθαι τόνδε στόλον, εἰ καὶ ἔμελλον νηλειῶσ μελεϊστὶ κεδαιόμενοσ θανέεσθαι· νῦν δὲ περισσὸν δεῖμα καὶ ἀτλήτουσ μελεδῶνασ ἄγκειμαι, στυγέων μὲν ἁλὸσ κρυόεντα κέλευθα νηὶ διαπλώειν, στυγέων δ’, ὅτ’ ἐπ’ ἠπείροιο βαίνωμεν. πάντῃ γὰρ ἀνάρσιοι ἄνδρεσ ἐάσιν. αἰεὶ δὲ στονόεσσαν ἐπ’ ἤματι νύκτα φυλάσσω, ἐξότε τὸ πρώτιστον ἐμὴν χάριν ἠγερέθεσθε, φραζόμενοσ τὰ ἕκαστα σὺ δ’ εὐμαρέωσ ἀγορεύεισ οἰο͂ν ἑῆσ ψυχῆσ ἀλέγων ὕπερ· αὐτὰρ ἔγωγε εἱο͂ μὲν οὐδ’ ἠβαιὸν ἀτύζομαι· ἀμφὶ δὲ τοῖο καὶ τοῦ ὁμῶσ, καὶ σεῖο, καὶ ἄλλων δείδι’ ἑταίρων εἰ μὴ ἐσ Ἑλλάδα γαῖαν ἀπήμονασ ὔμμε κομίσσω. " Ὧσ φάτ’ ἀριστήων πειρώμενοσ· οἱ δ’ ὁμάδησαν θαρσαλέοισ ἐπέεσσιν. ὁ δὲ φρένασ ἔνδον ἰάνθη κεκλομένων, καί ῥ’ αὖτισ ἐπιρρήδην μετέειπεν· "Ὦ φίλοι, ὑμετέρῃ ἀρετῇ ἔνι θάρσοσ ἀέξω. τούνεκα νῦν οὐδ’ εἴ κε διὲξ Αἴδαο βερέθρων στελλοίμην, ἔτι τάρβοσ ἀνάψομαι, εὖτε πέλεσθε ἔμπεδοι ἀργαλέοισ ἐνὶ δείμασιν. ἀλλ’ ὅτε πέτρασ Πληγάδασ ἐξέπλωμεν, ὀίομαι οὐκ ἔτ’ ὀπίσσω ἔσσεσθαι τοιόνδ’ ἕτερον φόβον, εἰ ἐτεόν γε φραδμοσύνῃ Φινῆοσ ἐπισπόμενοι νεόμεσθα. " Ὧσ φάτο, καὶ τοίων μὲν ἐλώφεον αὐτίκα μύθων, εἰρεσίῃ δ’ ἀλίαστον ἔχον πόνον· αἶψα δὲ τοίγε Ῥήβαν ὠκυρόην ποταμὸν σκόπελόν τε Κολώνησ, ἄκρην δ’ οὐ μετὰ δηθὰ παρεξενέοντο Μέλαιναν, τῇ δ’ ἄρ’ ἐπὶ προχοὰσ Φυλληίδασ, ἔνθα πάροιθεν Διψακὸσ υἷ’ Ἀθάμαντοσ ἑοῖσ ὑπέδεκτο δόμοισιν, ὁππόθ’ ἅμα κριῷ φεῦγεν πόλιν Ὀρχομενοῖο· τίκτε δέ μιν νύμφη λειμωνιάσ· οὐδέ οἱ ὕβρισ ἥνδανεν, ἀλλ’ ἐθελημὸσ ἐφ’ ὕδασι πατρὸσ ἑοῖο μητέρι συνναίεσκεν ἐπάκτια πώεα φέρβων. τοῦ μέν θ’ ἱερὸν αἶψα, καὶ εὐρείασ ποταμοῖο ἠιόνασ πεδίον τε, βαθυρρείοντά τε Κάλπην δερκόμενοι παράμειβον, ὁμῶσ δ’ ἐπὶ ἤματι νύκτα νήνεμον ἀκαμάτῃσιν ἐπερρώοντ’ ἐλάτῃσιν. οἱο͂ν δὲ πλαδόωσαν ἐπισχίζοντεσ ἄρουραν ἐργατίναι μογέουσι βόεσ, περὶ δ’ ἄσπετοσ ἱδρὼσ εἴβεται ἐκ λαγόνων τε καὶ αὐχένοσ· ὄμματα δέ σφιν λοξὰ παραστρωφῶνται ὑπὸ ζυγοῦ· αὐτὰρ ἀυτμὴ αὐαλέη στομάτων ἄμοτον βρέμει· οἱ δ’ ἐνὶ γαίῃ χηλὰσ σκηρίπτοντε πανημέριοι πονέονται. τοῖσ ἴκελοι ἡρ́ωεσ ὑπὲξ ἁλὸσ εἷλκον ἐρετμά.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Apollodorus, Argonautica, book 2 10:

(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 10:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION