Apollodorus, Argonautica, book 2 8:

(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 8:)

"Ὦ φίλοι, οὐκ ἄρα πάντεσ ὑπέρβιοι ἄνδρεσ ἐάσιν, οὐδ’ εὐεργεσίησ ἀμνήμονεσ. ὡσ καὶ ὅδ’ ἀνὴρ τοῖοσ ἐὼν δεῦρ’ ἦλθεν, ἑὸν μόρον ὄφρα δαείη. εὖτε γὰρ οὖν ὡσ πλεῖστα κάμοι καὶ πλεῖστα μογήσαι, δὴ τότε μιν περιπολλὸν ἐπασσυτέρη βιότοιο χρησμοσύνη τρύχεσκεν· ἐπ’ ἤματι δ’ ἦμαρ ὀρώρει κύντερον, οὐδέ τισ ἠε͂ν ἀνάπνευσισ μογέοντι. ἀλλ’ ὅγε πατρὸσ ἑοῖο κακὴν τίνεσκεν ἀμοιβὴν ἀμπλακίησ. ὁ γὰρ οἰο͂σ ἐν οὔρεσι δένδρεα τέμνων δή ποθ’ ἁμαδρυάδοσ νύμφησ ἀθέριξε λιτάων, ἥ μιν ὀδυρομένη ἀδινῷ μειλίσσετο μύθῳ, μὴ ταμέειν πρέμνον δρυὸσ ἥλικοσ, ᾗ ἔπι πουλὺν αἰῶνα τρίβεσκε διηνεκέσ· αὐτὰρ ὁ τήνγε ἀφραδέωσ ἔτμηξεν ἀγηνορίῃ νεότητοσ. τῷ δ’ ἄρα νηκερδῆ νύμφη πόρεν οἶτον ὀπίσσω αὐτῷ καὶ τεκέεσσιν. ἔγωγε μέν, εὖτ’ ἀφίκανεν, ἀμπλακίην ἔγνων· βωμὸν δ’ ἐκέλευσα καμόντα Θυνιάδοσ νύμφησ, λωφήια ῥέξαι ἐπ’ αὐτῷ ἱερά, πατρῴην αἰτεύμενον αἶσαν ἀλύξαι. ἔνθ’ ἐπεὶ ἔκφυγε κῆρα θεήλατον, οὔποτ’ ἐμεῖο ἐκλάθετ’, οὐδ’ ἀθέρισσε· μόλισ δ’ ἀέκοντα θύραζε πέμπω, ἐπεὶ μέμονέν γε παρέμμεναι ἀσχαλόωντι. " Ὧσ φάτ’ Ἀγηνορίδησ· ὁ δ’ ἐπισχεδὸν αὐτίκα δοιὼ ἤλυθ’ ἄγων ποίμνηθεν ὀίσ. ἀνὰ δ’ ἵστατ’ Ιἤσων, ἂν δὲ Βορήιοι υἱε͂σ ἐφημοσύνῃσι γέροντοσ. ὦκα δὲ κεκλόμενοι μαντήιον Ἀπόλλωνα ῥέζον ἐπ’ ἐσχαρόφιν νέον ἤματοσ ἀνομένοιο. κουρότεροι δ’ ἑτάρων μενοεικέα δαῖτ’ ἀλέγυνον. ἔνθ’ εὖ δαισάμενοι, τοὶ μὲν παρὰ πείσμασι νηόσ, τοὶ δ’ αὐτοῦ κατὰ δώματ’ ἀολλέεσ εὐνάζοντο. ἦρι δ’ ἐτήσιαι αὖραι ἐπέχραον, αἵ τ’ ἀνὰ πᾶσαν γαῖαν ὁμῶσ τοιῇδε Διὸσ πνείουσιν ἀρωγῇ. Κυρήνη πέφαταί τισ ἕλοσ πάρα Πηνειοῖο μῆλα νέμειν προτέροισι παρ’ ἀνδράσιν· εὐάδε γάρ οἱ παρθενίη καὶ λέκτρον ἀκήρατον. αὐτὰρ Ἀπόλλων τήνγ’ ἀνερεψάμενοσ ποταμῷ ἔπι ποιμαίνουσαν τηλόθεν Αἱμονίησ, χθονίῃσ παρακάτθετο νύμφαισ, αἳ Λιβύην ἐνέμοντο παραὶ Μυρτώσιον αἶποσ. ἔνθα δ’ Ἀρισταῖον Φοίβῳ τέκεν, ὃν καλέουσιν Ἀγρέα καὶ Νόμιον πολυλήιοι Αἱμονιῆεσ. τὴν μὲν γὰρ φιλότητι θεὸσ ποιήσατο νύμφην αὐτοῦ μακραίωνα καὶ ἀγρότιν· υἱᾶ δ’ ἔνεικεν νηπίαχον Χείρωνοσ ὑπ’ ἄντροισιν κομέεσθαι. τῷ καὶ ἀεξηθέντι θεαὶ γάμον ἐμνήστευσαν Μοῦσαι, ά̓κεστορίην τε θεοπροπίασ τ’ ἐδίδαξαν· καί μιν ἑῶν μήλων θέσαν ἤρανον, ὅσσ’ ἐνέμοντο ἂμ πεδίον Φθίησ Ἀθαμάντιον ἀμφί τ’ ἐρυμνὴν Ὄθρυν καὶ ποταμοῦ ἱερὸν ῥόον Ἀπιδανοῖο. ἦμοσ δ’ οὐρανόθεν Μινωίδασ ἔφλεγε νήσουσ Σείριοσ, οὐδ’ ἐπὶ δηρὸν ἐήν ἄκοσ ἐνναέτῃσιν, τῆμοσ τόνγ’ ἐκάλεσσαν ἐφημοσύναισ Ἑκάτοιο λοιμοῦ ἀλεξητῆρα. λίπεν δ’ ὅγε πατρὸσ ἐφετμῇ Φθίην, ἐν δὲ Κέῳ κατενάσσατο, λαὸν ἀγείρασ Παρράσιον, τοίπερ τε Λυκάονόσ εἰσι γενέθλησ, καὶ βωμὸν ποίησε μέγαν Διὸσ Ἰκμαίοιο, ἱερά τ’ εὖ ἔρρεξεν ἐν οὔρεσιν ἀστέρι κείνῳ Σειρίῳ αὐτῷ τε Κρονίδῃ Διί. τοῖο δ’ ἕκητι γαῖαν ἐπιψύχουσιν ἐτήσιαι ἐκ Διὸσ αὖραι ἤματα τεσσαράκοντα· Κέῳ δ’ ἔτι νῦν ἱερῆεσ ἀντολέων προπάροιθε Κυνὸσ ῥέζουσι θυηλάσ.

상위

Apollodorus (아폴로도로스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION