Apollodorus, Argonautica, book 1 22:

(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 22:)

"Δαιμόνιε, στυγερόν τοι ἄχοσ πάμπρωτοσ ἐνίψω. οὐ γὰρ Ὕλασ κρήνηνδε κιὼν σόοσ αὖτισ ἱκάνει. ἀλλά ἑ ληιστῆρεσ ἐνιχρίμψαντεσ ἄγουσιν, ἢ θῆρεσ σίνονται· ἐγὼ δ’ ἰάχοντοσ ἄκουσα. " Ὧσ φάτο· τῷ δ’ ἀίοντι κατὰ κροτάφων ἅλισ ἱδρὼσ κήκιεν, ἐν δὲ κελαινὸν ὑπὸ σπλάγχνοισ ζέεν αἷμα. χωόμενοσ δ’ ἐλάτην χαμάδισ βάλεν, ἐσ δὲ κέλευθον τὴν θέεν, ᾗ πόδεσ αὐτὸν ὑπέκφερον ἀίσσοντα. ὡσ δ’ ὅτε τίσ τε μύωπι τετυμμένοσ ἔσσυτο ταῦροσ πίσεά τε προλιπὼν καὶ ἑλεσπίδασ, οὐδὲ νομήων οὐδ’ ἀγέλησ ὄθεται, πρήσσει δ’ ὁδόν, ἄλλοτ’ ἄπαυστοσ, ἄλλοτε δ’ ἱστάμενοσ, καὶ ἀνὰ πλατὺν αὐχέν’ ἀείρων ἱήσιν μύκημα, κακῷ βεβολημένοσ οἴστρῳ· ὧσ ὅγε μαιμώων ὁτὲ μὲν θοὰ γούνατ’ ἔπαλλεν συνεχέωσ, ὁτὲ δ’ αὖτε μεταλλήγων καμάτοιο τῆλε διαπρύσιον μεγάλῃ βοάασκεν ἀυτῇ. Αὐτίκα δ’ ἀκροτάτασ ὑπερέσχεθεν ἄκριασ ἀστὴρ ἠῷοσ, πνοιαὶ δὲ κατήλυθον· ὦκα δὲ Τῖφυσ ἐσβαίνειν ὀρόθυνεν, ἐπαύρεσθαί τ’ ἀνέμοιο. οἱ δ’ εἴσβαινον ἄφαρ λελιημένοι· ὕψι δὲ νηὸσ εὐναίασ ἐρύσαντεσ ἀνεκρούσαντο κάλωασ. κυρτώθη δ’ ἀνέμῳ λίνα μεσσόθι, τῆλε δ’ ἀπ’ ἀκτῆσ γηθόσυνοι φορέοντο παραὶ Ποσιδήιον ἄκρην. ἦμοσ δ’ οὐρανόθεν χαροπὴ ὑπολάμπεται ἠὼσ ἐκ περάτησ ἀνιοῦσα, διαγλαύσσουσι δ’ ἀταρποί, καὶ πεδία δροσόεντα φαεινῇ λάμπεται αἴγλῃ, τῆμοσ τούσγ’ ἐνόησαν ἀιδρείῃσι λιπόντεσ. ἐν δέ σφιν κρατερὸν νεῖκοσ πέσεν, ἐν δὲ κολῳὸσ ἄσπετοσ, εἰ τὸν ἄριστον ἀποπρολιπόντεσ ἔβησαν σφωιτέρων ἑτάρων. ὁ δ’ ἀμηχανίῃσιν ἀτυχθεὶσ οὔτε τι τοῖον ἔποσ μετεφώνεεν, οὔτε τι τοῖον Αἰσονίδησ· ἀλλ’ ἧστο βαρείῃ νειόθεν ἄτῃ θυμὸν ἔδων· Τελαμῶνα δ’ ἕλεν χόλοσ, ὧδέ τ’ ἐείπεν· "Ἧσ’ αὔτωσ εὔκηλοσ, ἐπεί̣ ̣ ύ τοι ἄρμενον ἠε͂ν Ἡρακλῆα λιπεῖν· σέο δ’ ἔκτοθι μῆτισ ὄρωρεν, ὄφρα τὸ κείνου κῦδοσ ἀν’ Ἑλλάδα μή σε καλύψῃ, αἴ κε θεοὶ δώωσιν ὑπότροπον οἴκαδε νόστον. ἀλλὰ τί μύθων ἦδοσ; ἐπεὶ καὶ νόσφιν ἑταίρων εἶμι τεῶν, οἳ τόνγε δόλον συνετεκτήναντο. " Ἦ, καὶ ἐσ Ἁγνιάδην Τῖφυν θόρε· τὼ δέ οἱ ὄσσε ὄστλιγγεσ μαλεροῖο πυρὸσ ὣσ ἰνδάλλοντο. καί νύ κεν ἂψ ὀπίσω Μυσῶν ἐπὶ γαῖαν ἵκοντο λαῖτμα βιησάμενοι ἀνέμου τ’ ἄλληκτον ἰωήν, εἰ μὴ Θρηικίοιο δύω υἱε͂σ Βορέαο Αἰακίδην χαλεποῖσιν ἐρητύεσκον ἔπεσσιν, σχέτλιοι· ἦ τέ σφιν στυγερὴ τίσισ ἔπλετ’ ὀπίσσω χερσὶν ὑφ’ Ἡρακλῆοσ, ὅ μιν δίζεσθαι ἔρυκον. ἄθλων γὰρ Πελίαο δεδουπότοσ ἂψ ἀνιόντασ Τήνῳ ἐν ἀμφιρύτῃ πέφνεν, καὶ ἀμήσατο γαῖαν ἀμφ’ αὐτοῖσ, στήλασ τε δύω καθύπερθεν ἔτευξεν, ὧν ἑτέρη, θάμβοσ περιώσιον ἀνδράσι λεύσσειν, κίνυται ἠχήεντοσ ὑπὸ πνοιῇ βορέαο. καὶ τὰ μὲν ὧσ ἤμελλε μετὰ χρόνον ἐκτελέεσθαι. τοῖσιν δὲ Γλαῦκοσ βρυχίησ ἁλὸσ ἐξεφαάνθη, Νηρῆοσ θείοιο πολυφράδμων ὑποφήτησ· ὕψι δὲ λαχνῆέν τε κάρη καὶ στήθε’ ἀείρασ νειόθεν ἐκ λαγόνων στιβαρῇ ἐπορέξατο χειρὶ νηίου ὁλκαίοιο, καὶ ἰάχεν ἐσσυμένοισιν·

상위

Apollodorus (아폴로도로스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION