헬라어 문장 검색 - ΑπολλόΑργοναύ1́0́21́

(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 21:)

Τόφρα δ’ Ὕλασ χαλκέῃ σὺν κάλπιδι νόσφιν ὁμίλου δίζητο κρήνησ ἱερὸν ῥόον, ὥσ κέ οἱ ὕδωρ φθαίη ἀφυσσάμενοσ ποτιδόρπιον, ἄλλα τε πάντα ὀτραλέωσ κατὰ κόσμον ἐπαρτίσσειεν ἰόντι. δὴ γάρ μιν τοίοισιν ἐν ἤθεσιν αὐτὸσ ἔφερβεν, νηπίαχον τὰ πρῶτα δόμων ἐκ πατρὸσ ἀπούρασ, δίου Θειοδάμαντοσ, ὃν ἐν Δρυόπεσσιν ἔπεφνεν νηλειῶσ, βοὸσ ἀμφὶ γεωμόρου ἀντιόωντα. ἤτοι ὁ μὲν νειοῖο γύασ τέμνεσκεν ἀρότρῳ Θειοδάμασ ἀνίῃ βεβολημένοσ· αὐτὰρ ὁ τόνγε βοῦν ἀρότην ἤνωγε παρασχέμεν οὐκ ἐθέλοντα. ἱέτο γὰρ πρόφασιν πολέμου Δρυόπεσσι βαλέσθαι λευγαλέην, ἐπεὶ οὔτι δίκησ ἀλέγοντεσ ἔναιον. ἀλλὰ τὰ μὲν τηλοῦ κεν ἀποπλάγξειεν ἀοιδῆσ. αἶψα δ’ ὅγε κρήνην μετεκίαθεν, ἣν καλέουσιν Πηγὰσ ἀγχίγυοι περιναιέται. οἱ δέ που ἄρτι νυμφάων ἵσταντο χοροί· μέλε γάρ σφισι πάσαισ, ὅσσαι κεῖσ’ ἐρατὸν νύμφαι ῥίον ἀμφενέμοντο, Ἄρτεμιν ἐννυχίῃσιν ἀεὶ μέλπεσθαι ἀοιδαῖσ. αἱ μέν, ὅσαι σκοπιὰσ ὀρέων λάχον ἢ καὶ ἐναύλουσ, αἵγε μὲν ὑλήωροι ἀπόπροθεν ἐστιχόωντο, ἡ δὲ νέον κρήνησ ἀνεδύετο καλλινάοιο νύμφη ἐφυδατίη· τὸν δὲ σχεδὸν εἰσενόησεν κάλλεϊ καὶ γλυκερῇσιν ἐρευθόμενον χαρίτεσσιν. πρὸσ γάρ οἱ διχόμηνισ ἀπ’ αἰθέροσ αὐγάζουσα βάλλε σεληναίη. τὴν δὲ φρένασ ἐπτοίησεν Κύπρισ, ἀμηχανίῃ δὲ μόλισ συναγείρατο θυμόν. αὐτὰρ ὅγ’ ὡσ τὰ πρῶτα ῥόῳ ἔνι κάλπιν ἔρεισεν λέχρισ ἐπιχριμφθείσ, περὶ δ’ ἄσπετον ἔβραχεν ὕδωρ χαλκὸν ἐσ ἠχήεντα φορεύμενον, αὐτίκα δ’ ἥγε λαιὸν μὲν καθύπερθεν ἐπ’ αὐχένοσ ἄνθετο πῆχυν κύσσαι ἐπιθύουσα τέρεν στόμα· δεξιτερῇ δὲ ἀγκῶν’ ἔσπασε χειρί, μέσῃ δ’ ἐνικάββαλε δίνῃ. Τοῦ δ’ ἡρ́ωσ ἰάχοντοσ ἐπέκλυεν οἰο͂σ ἑταίρων Εἰλατίδησ Πολύφημοσ, ἰὼν προτέρωσε κελεύθου, δέκτο γὰρ Ἡρακλῆα πελώριον, ὁππόθ’ ἵκοιτο. βῆ δὲ μεταΐξασ Πηγέων σχεδόν, ἠύτε τισ θὴρ ἄγριοσ, ὅν ῥά τε γῆρυσ ἀπόπροθεν ἵκετο μήλων, λιμῷ δ’ αἰθόμενοσ μετανίσσεται, οὐδ’ ἐπέκυρσεν ποίμνῃσιν· πρὸ γὰρ αὐτοὶ ἐνὶ σταθμοῖσι νομῆεσ ἔλσαν· ὁ δὲ στενάχων βρέμει ἄσπετον, ὄφρα κάμῃσιν· ὧσ τότ’ ἄρ’ Εἰλατίδησ μεγάλ’ ἔστενεν, ἀμφὶ δὲ χῶρον φοίτα κεκληγώσ· μελέη δέ οἱ ἔπλετο φωνή. αἶψα δ’ ἐρυσσάμενοσ μέγα φάσγανον ὦρτο δίεσθαι, μήπωσ ἢ θήρεσσιν ἕλωρ πέλοι, ἠέ μιν ἄνδρεσ μοῦνον ἐόντ’ ἐλόχησαν, ἄγουσι δὲ ληίδ’ ἑτοίμην. ἔνθ’ αὐτῷ ξύμβλητο κατὰ στίβον Ἡρακλῆι γυμνὸν ἐπαΐσσων παλάμῃ ξίφοσ· εὖ δέ μιν ἔγνω σπερχόμενον μετὰ νῆα διὰ κνέφασ. αὐτίκα δ’ ἄτην ἔκφατο λευγαλέην, βεβαρημένοσ ἄσθματι θυμόν·

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Apollodorus, Argonautica, book 1 21:

(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 21:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION