Anonymous, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 55:

(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἑρμῆν 55:)

καὶ τότε Μαιάδοσ υἱὸσ ὑποσχόμενοσ κατένευσε, μή ποτ’ ἀποκλέψειν, ὅσ’ Ἑκηβόλοσ ἐκτεάτισται, μηδέ ποτ’ ἐμπελάσειν πυκινῷ δόμῳ· αὐτὰρ Ἀπόλλων Λητοί̈δησ κατένευσεν ἐπ’ ἀρθμῷ καὶ φιλότητι, μή τινα φίλτερον ἄλλον ἐν ἀθανάτοισιν ἔσεσθαι, μήτε θεὸν μήτ’ ἄνδρα Διὸσ γόνον· ἐκ δὲ τέλειον [αἰετὸν ἧκε πατήρ· ὁ δ’ ἐπώμοσεν· ἦ σε μάλ’ οἰο͂ν] σύμβολον ἀθανάτων ποιήσομαι ἠδ’ ἅμα πάντων, πιστὸν ἐμῷ θυμῷ καὶ τίμιον· αὐτὰρ ἔπειτα ὄλβου καὶ πλούτου δώσω περικαλλέα ῥάβδον, χρυσείην, τριπέτηλον, ἀκήριον ἥ σε φυλάξει πάντασ ἐπικραίνουσ’ ἄθλουσ ἐπέων τε καὶ ἔργων τῶν ἀγαθῶν, ὅσα φημὶ δαήμεναι ἐκ Διὸσ ὀμφῆσ. μαντείην δέ, φέριστε, διοτρεφέσ, ἣν ἐρεείνεισ, οὔτε σὲ θέσφατόν ἐστι δαήμεναι οὔτε τιν’ ἄλλον ἀθανάτων· τὸ γὰρ οἶδε Διὸσ νόοσ· αὐτὰρ ἐγώ γε πιστωθεὶσ κατένευσα καὶ ὤμοσα καρτερὸν ὁρ́κον, μή τινα νόσφιν ἐμεῖο θεῶν αἰειγενετάων ἄλλον γ’ εἴσεσθαι Ζηνὸσ πυκινόφρονα βουλήν. καὶ σύ, κασίγνητε χρυσόρραπι, μή με κέλευε θέσφατα πιφαύσκειν, ὅσα μήδεται εὐρύοπα Ζεύσ. ἀνθρώπων δ’ ἄλλον δηλήσομαι, ἄλλον ὀνήσω, πολλὰ περιτροπέων ἀμεγάρτων φῦλ’ ἀνθρώπων. καὶ μὲν ἐμῆσ ὀμφῆσ ἀπονήσεται, ὅσ τισ ἂν ἔλθῃ φωνῇ καὶ πτερύγεσσι τεληέντων οἰωνῶν· οὗτοσ ἐμῆσ ὀμφῆσ ἀπονήσεται, οὐδ’ ἀπατήσω. ὃσ δέ κε μαψιλόγοισι πιθήσασ οἰωνοῖσι μαντείην ἐθέλῃσι παρὲκ νόον ἐξερεείνειν ἡμετέρην, νοέειν δὲ θεῶν πλέον αἰὲν ἐόντων, φήμ’, ἁλίην ὁδὸν εἶσιν. ἐγὼ δέ κε δῶρα δεχοίμην.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION