헬라어 문장 검색 - ΑνδοξίΣπεεξηέ4́

(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου)

οὐκ ἐν τῷ παρόντι μόνον γιγνώσκω τῶν πολιτικῶν πραγμάτων ὡσ σφαλερόν ἐστιν ἅπτεσθαι, ἀλλὰ καὶ πρότερον χαλεπὸν ἡγούμην, πρὶν τῶν κοινῶν ἐπιμελεῖσθαί τινοσ. πολίτου δὲ ἀγαθοῦ νομίζω προκινδυνεύειν ἐθέλειν τοῦ πλήθουσ, καὶ μὴ καταδείσαντα τὰσ ἔχθρασ τὰσ ἰδίασ ὑπὲρ τῶν δημοσίων ἔχειν ἡσυχίαν· διὰ μὲν γὰρ τοὺσ τῶν ἰδίων ἐπιμελουμένουσ οὐδὲν αἱ πόλεισ μείζουσ καθίστανται, διὰ δὲ τοὺσ τῶν κοινῶν μεγάλαι καὶ ἐλεύθεραι γίγνονται. ὧν τῶν ἀγαθῶν εἷσ ἐγὼ βουληθεὶσ ἐξετάζεσθαι μεγίστοισ περιπέπτωκα κινδύνοισ, προθύμων μὲν καὶ ἀγαθῶν ἀνδρῶν ὑμῶν τυγχάνων, δι’ ὅπερ σῴζομαι, πλείστοισ δὲ καὶ δεινοτάτοισ ἐχθροῖσ χρώμενοσ, ὑφ’ ὧν διαβάλλομαι.

ὁ μὲν οὖν ἀγὼν ὁ παρὼν οὐ στεφανηφόροσ, ἀλλ’ εἰ χρὴ μηδὲν ἀδικήσαντα τὴν πόλιν δέκα ἔτη φεύγειν· οἱ δ’ ἀνταγωνιζόμενοι περὶ τῶν ἄθλων τούτων ἐσμὲν ἐγὼ καὶ Ἀλκιβιάδησ καὶ Νικίασ, ὧν ἀναγκαῖον ἕνα τῇ συμφορᾷ περιπεσεῖν. ἄξιον δὲ μέμψασθαι τὸν θέντα τὸν νόμον, ὃσ ἐναντία τῷ ὁρ́κῳ τοῦ δήμου καὶ τῆσ βουλῆσ ἐνομοθέτησεν·

ἐκεῖ μὲν γὰρ ὄμνυτε μηδένα μήτε ἐξελᾶν μήτε δήσειν μήτε ἀποκτενεῖν ἄκριτον, ἐν δὲ τῷδε τῷ καιρῷ οὔτε κατηγορίασ γενομένησ οὔτε ἀπολογίασ ἀποδοθείσησ οὔτε διαψηφισαμένων κρύβδην τὸν ὀστρακισθέντα τοσοῦτον χρόνον δεῖ στερηθῆναι τῆσ πόλεωσ. εἶτα ἐν τοῖσ τοιούτοισ οἱ τοὺσ ἑταίρουσ καὶ συνωμότασ κεκτημένοι πλέον φέρονται τῶν ἄλλων·

οὐ γὰρ ὥσπερ ἐν τοῖσ δικαστηρίοισ οἱ λαχόντεσ κρίνουσιν, ἀλλὰ τούτου τοῦ πράγματοσ ἅπασιν Ἀθηναίοισ μέτεστι. πρὸσ δὲ τούτοισ τῷ μὲν ἐλλείπειν τῷ δ’ ὑπερβάλλειν ὁ νόμοσ μοι δοκεῖ· τῶν μὲν γὰρ ἰδίων ἀδικημάτων μεγάλην τιμωρίαν ταύτην νομίζω, τῶν δὲ δημοσίων μικρὰν καὶ οὐδενὸσ ἀξίαν ἡγοῦμαι ζημίαν, ἐξὸν κολάζειν χρήμασι καὶ δεσμῷ καὶ θανάτῳ. ἔτι δ’ εἴ τισ διὰ τοῦτο μεθίσταται ὅτι <πονηρὸσ> πολίτησ ἐστίν, οὗτοσ οὐδ’ ἀπελθὼν ἐνθένδε παύσεται, ἀλλ’ ὅπου ἂν οἰκῇ, ταύτην τὴν πόλιν διαφθερεῖ, καὶ τῇδε οὐδὲν ἧττον ἐπιβουλεύσει, ἀλλὰ καὶ μᾶλλον <καὶ> δικαιότερον ἢ πρὶν ἐκβληθῆναι.

οἶμαι δὲ καὶ τοὺσ φίλουσ ὑμῶν ἐν ταύτῃ μάλιστα τῇ ἡμέρᾳ λυπεῖσθαι καὶ τοὺσ ἐχθροὺσ ἥδεσθαι, συνειδότασ ὡσ ἂν ἀγνοήσαντεσ ἐξελάσητε τὸν βέλτιστον, δέκα ἐτῶν ἡ πόλισ οὐδὲν ἀγαθὸν ὑπὸ τούτου τοῦ ἀνδρὸσ πείσεται. ῥᾴδιον δὲ καὶ ἐντεῦθεν γνῶναι τὸν νόμον πονηρὸν ὄντα·

μόνοι γὰρ αὐτῷ τῶν Ἑλλήνων χρώμεθα, καὶ οὐδεμία τῶν ἄλλων πόλεων ἐθέλει μιμήσασθαι. καίτοι ταῦτα διέγνωσται ἄριστα τῶν δογμάτων, ἃ καὶ τοῖσ πολλοῖσ καὶ τοῖσ ὀλίγοισ ἁρμόττοντα μάλιστα τυγχάνει καὶ πλείστουσ ἐπιθυμητὰσ ἔχει. περὶ μὲν οὖν τούτων οὐκ οἶδ’ ὅ τι δεῖ μακρότερα λέγειν·

πάντωσ γὰρ οὐδὲν ἂν πλεῖον εἰσ τὸ παρὸν ποιήσαιμεν· δέομαι δ’ ὑμῶν τῶν λόγων ἴσουσ καὶ κοινοὺσ ἡμῖν ἐπιστάτασ γενέσθαι, καὶ πάντασ ἄρχοντασ περὶ τούτων καταστῆναι, καὶ μήτε τοῖσ λοιδορουμένοισ μήτε τοῖσ ὑπὲρ καιρὸν χαριζομένοισ ἐπιτρέπειν, ἀλλὰ τῷ μὲν θέλοντι λέγειν καὶ ἀκούειν εὐμενεῖσ εἶναι, τῷ δὲ ἀσελγαίνοντι καὶ θορυβοῦντι χαλεπούσ. ἀκούσαντεσ γὰρ ἕκαστον τῶν ὑπαρχόντων ἄμεινον βουλεύσεσθε περὶ ἡμῶν. ἔστι δὲ περὶ τῆσ μισοδημίασ καὶ τῆσ στασιωτείασ βραχύσ μοι λόγοσ καταλελειμμένοσ.

εἰ μὲν γὰρ ἄκριτοσ ἦν, εἰκότωσ ἂν τῶν κατηγορούντων ἠκροᾶσθε καὶ ἐμοὶ ἀναγκαῖον ἦν ἀπολογεῖσθαι περὶ τούτων· ἐπειδὴ δὲ τετράκισ ἀγωνιζόμενοσ ἀπέφυγον, οὐκέτι δίκαιον ἡγοῦμαι λόγον οὐδένα περὶ τούτου γίγνεσθαι. πρὶν μὲν γὰρ κριθῆναι οὐ ῥᾴδιον ἦν εἰδέναι τὰσ αἰτίασ, οὔτ’ εἰ ψευδεῖσ εἰσιν οὔτ’ εἰ ἀληθεῖσ· ἀποφυγόντοσ δὲ ἢ καταγνωσθέντοσ τέλοσ ἔχει καὶ διώρισται τούτων ὁπότερόν ἐστιν. ὥστε δεινὸν νομίζω τοὺσ μὲν ἁλόντασ μιᾷ ψήφῳ μόνον ἀποθνῄσκειν, καὶ τὰ χρήματα δημεύεσθαι αὐτῶν, τοὺσ δὲ νικήσαντασ πάλιν τὰσ αὐτὰσ κατηγορίασ ὑπομένειν, καὶ τοὺσ δικαστὰσ ἀπολέσαι μὲν κυρίουσ εἶναι, σῷσαι δ’ ἀκύρουσ καὶ ἀτελεῖσ φαίνεσθαι, ἄλλωσ τε καὶ τῶν νόμων ἀπαγορευόντων δὶσ περὶ τῶν αὐτῶν πρὸσ τὸν αὐτὸν μὴ ἐξεῖναι δικάζεσθαι, καὶ ὑμῶν ὀμωμοκότων χρῆσθαι τοῖσ νόμοισ.

ὧν ἕνεκα περὶ ἐμαυτοῦ παραλιπὼν Ἀλκιβιάδου τὸν βίον ἀναμνῆσαι βούλομαι.

καίτοι ἀπορῶ γε διὰ τὸ πλῆθοσ τῶν ἁμαρτημάτων πόθεν ἄρξωμαι, ἐμποδὼν ἁπάντων ὄντων. περὶ μὲν οὖν μοιχείασ καὶ γυναικῶν ἀλλοτρίων ἁρπαγῆσ καὶ τῆσ ἄλλησ βιαιότητοσ καὶ παρανομίασ καθ’ ἕκαστον εἰ δεήσειε λέγειν, οὐκ ἂν ἐξαρκέσειεν ὁ παρὼν χρόνοσ, ἅμα δὲ καὶ πολλοῖσ ἀπεχθοίμην τῶν πολιτῶν, φανερὰσ τὰσ συμφορὰσ ποιῶν αὐτῶν. ἃ δὲ περὶ τὴν πόλιν εἴργασται καὶ τοὺσ προσήκοντασ καὶ τῶν ἄλλων ἀστῶν καὶ ξένων τοὺσ ἐντυγχάνοντασ, ἀποδείξω. πρῶτον μὲν οὖν πείσασ ὑμᾶσ τὸν φόρον ταῖσ πόλεσιν ἐξ ἀρχῆσ τάξαι τὸν ὑπ’ Ἀριστείδου πάντων δικαιότατα τεταγμένον, αἱρεθεὶσ ἐπὶ τούτῳ δέκατοσ αὐτὸσ μάλιστα διπλάσιον αὐτὸν ἑκάστοισ τῶν συμμάχων ἐποίησεν, ἐπιδείξασ δ’ αὑτὸν φοβερὸν καὶ μέγα δυνάμενον ἰδίασ ἀπὸ τῶν κοινῶν προσόδουσ κατεσκευάσατο.

σκέψασθε δὲ πῶσ ἄν τισ κακὰ μείζω τούτων κατασκευάσειεν, εἰ τῆσ σωτηρίασ ἡμῖν πάσησ διὰ τῶν συμμάχων οὔσησ, ὁμολογουμένωσ νῦν κάκιον ἢ πρότερον πραττόντων, τὸν φόρον ἑκάστοισ διπλασιάσειεν. ὥστ’ εἴπερ ἡγεῖσθε πολίτην ἀγαθὸν Ἀριστείδην καὶ δίκαιον γεγονέναι, τοῦτον προσήκει κάκιστον νομίζειν, ὡσ τἀναντία περὶ τῶν πόλεων ἐκείνῳ γιγνώσκοντα.

τοιγάρτοι διὰ ταῦτα πολλοὶ τὴν πατρίδα τὴν αὑτῶν ἀπολιπόντεσ φυγάδεσ γίγνονται καὶ εἰσ Θουρίουσ οἰκήσοντεσ ἀπέρχονται. δηλώσει δὲ ἡ τῶν συμμάχων ἔχθρα, ὅταν πρῶτον ἡμῖν καὶ Λακεδαιμονίοισ γένηται ναυτικὸσ πόλεμοσ. ἐγὼ δὲ νομίζω τὸν τοιοῦτον πονηρὸν εἶναι προστάτην, ὅστισ τοῦ παρόντοσ χρόνου ἐπιμελεῖται, ἀλλὰ μὴ καὶ τοῦ μέλλοντοσ προνοεῖται, καὶ τὰ ἥδιστα τῷ πλήθει, παραλιπὼν τὰ βέλτιστα, συμβουλεύει. θαυμάζω δὲ τῶν πεπεισμένων Ἀλκιβιάδην δημοκρατίασ ἐπιθυμεῖν, τοιαύτησ πολιτείασ ἣ μάλιστα κοινότητα δοκεῖ ᾑρῆσθαι, οἳ οὐδ’ ἀπὸ τῶν ἰδίων αὐτὸν θεῶνται, ὁρῶντεσ τὴν πλεονεξίαν καὶ τὴν ὑπερηφανίαν, ὃσ τὴν Καλλίου γήμασ ἀδελφὴν ἐπὶ δέκα ταλάντοισ, τελευτήσαντοσ Ἱππονίκου στρατηγοῦντοσ ἐπὶ Δηλίῳ ἕτερα τοσαῦτα προσεπράξατο, λέγων ὡσ ὡμολόγησεν ἐκεῖνοσ, ὁπότε παῖσ αὐτῷ ἐκ τῆσ θυγατρὸσ γένοιτο, προσθήσειν ταῦτα.

λαβὼν δὲ τοσαύτην προῖκα ὅσην οὐδεὶσ τῶν Ἑλλήνων, οὕτωσ ὑβριστὴσ ἦν, ἐπεισάγων εἰσ τὴν αὐτὴν οἰκίαν ἑταίρασ, καὶ δούλασ καὶ ἐλευθέρασ, ὥστ’ ἠνάγκασε τὴν γυναῖκα σωφρονεστάτην οὖσαν ἀπολιπεῖν, ἐλθοῦσαν πρὸσ τὸν ἄρχοντα κατὰ τὸν νόμον.

οὗ δὴ μάλιστα τὴν αὑτοῦ δύναμιν ἐπεδείξατο· παρακαλέσασ γὰρ τοὺσ ἑταίρουσ, ἁρπάσασ ἐκ τῆσ ἀγορᾶσ τὴν γυναῖκα ᾤχετο βίᾳ, καὶ πᾶσιν ἐδήλωσε καὶ τῶν ἀρχόντων καὶ τῶν νόμων καὶ τῶν ἄλλων πολιτῶν καταφρονῶν. οὐ τοίνυν ταῦτα μόνον ἐξήρκεσεν, ἀλλὰ καὶ λαθραῖον θάνατον ἐπεβούλευσε Καλλίᾳ, ἵνα τὸν οἶκον τὸν Ἱππονίκου κατάσχοι, ὡσ ἐναντίον πάντων ὑμῶν ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ κατηγόρει· καὶ τὰ χρήματα τῷ δήμῳ ἔδωκεν, εἴ πωσ τελευτήσειεν ἄπαισ, φοβούμενοσ μὴ διὰ τὴν οὐσίαν ἀπόλοιτο.

ἀλλὰ μὴν οὐδ’ ἔρημοσ οὐδ’ εὐαδίκητόσ ἐστιν, ἐπεὶ διὰ τὸν πλοῦτον ἔχει πολλοὺσ τοὺσ βοηθήσοντασ. καίτοι ὅστισ ὑβρίζει γυναῖκα τὴν ἑαυτοῦ καὶ τῷ κηδεστῇ θάνατον ἐπιβουλεύει, τί χρὴ προσδοκᾶν τοῦτον περὶ τοὺσ ἐντυχόντασ τῶν πολιτῶν διαπράττεσθαι; πάντεσ γὰρ ἄνθρωποι τοὺσ οἰκείουσ τῶν ἀλλοτρίων ποιοῦνται περὶ πλείονοσ. ὃ δὲ πάντων δεινότατόν ἐστι, τοιοῦτοσ ὢν ὡσ εὔνουσ τῷ δήμῳ τοὺσ λόγουσ ποιεῖται, καὶ τοὺσ ἄλλουσ ὀλιγαρχικοὺσ καὶ μισοδήμουσ ἀποκαλεῖ.

καὶ ὃν ἔδει τεθνάναι διὰ τὰ ἐπιτηδεύματα, κατήγοροσ τῶν διαβεβλημένων ὑφ’ ὑμῶν αἱρεῖται, καί φησι φύλαξ εἶναι τῆσ πολιτείασ, οὐδενὶ τῶν ἄλλων Ἀθηναίων οὔτ’ ὅσον ὀλίγῳ πλέον ἀξιῶν ἔχειν· ἀλλ’ οὕτω σφόδρα καταπεφρόνηκεν ὥστε διατετέλεκεν ἁθρόουσ μὲν ὑμᾶσ κολακεύων, ἕνα δ’ ἕκαστον προπηλακίζων. ὃσ εἰσ τοσοῦτον ἐλήλυθε τόλμησ, ὥστε πείσασ Ἀγάθαρχον τὸν γραφέα συνεισελθεῖν οἴκαδε τὴν οἰκίαν ἐπηνάγκασε γράφειν, δεομένου δὲ καὶ προφάσεισ ἀληθεῖσ λέγοντοσ, ὡσ οὐκ ἂν δύναιτο ταῦτα πράττειν ἤδη διὰ τὸ συγγραφὰσ ἔχειν παρ’ ἑτέρων, προεῖπεν αὐτῷ δήσειν, εἰ μὴ πάνυ ταχέωσ γράφοι.

ὅπερ ἐποίησε· καὶ οὐ πρότερον ἀπηλλάγη, πρὶν ἀποδρὰσ ᾤχετο τετάρτῳ μηνί, τοὺσ φύλακασ λαθών, ὥσπερ παρὰ βασιλέωσ. οὕτω δ’ ἀναίσχυντόσ ἐστιν, ὥστε προσελθὼν ἐνεκάλει αὐτῷ ὡσ ἀδικούμενοσ, καὶ οὐχ ὧν ἐβιάσατο μετέμελεν αὐτῷ, ἀλλ’ ὅτι κατέλιπε τὸ ἔργον ἠπείλει, καὶ οὔτε τῆσ δημοκρατίασ οὔτε τῆσ ἐλευθερίασ οὐδὲν ἦν ὄφελοσ· οὐδὲν γὰρ ἧττον ἐδεδέκει τῶν ὁμολογουμένων δούλων. ἀγανακτῶ δ’ ἐνθυμούμενοσ ὑμῖν μὲν οὐδὲ τοὺσ κακούργουσ ἀσφαλὲσ εἰσ τὸ δεσμωτήριον ὂν ἀπάγειν, διὰ τὸ χιλίασ δραχμὰσ τετάχθαι ἀποτεῖσαι ὃσ ἂν τὸ πέμπτον μέροσ μὴ μεταλάβῃ τῶν ψήφων·

ὁ δὲ τοσοῦτον χρόνον εἱρ́ξασ καὶ ἐπαναγκάζων γράφειν οὐδὲν κακὸν πέπονθεν, ἀλλὰ διὰ ταῦτα σεμνότεροσ δοκεῖ καὶ φοβερώτεροσ εἶναι. καὶ πρὸσ μὲν τὰσ ἄλλασ πόλεισ ἐν τοῖσ συμβόλοισ συντιθέμεθα μὴ ἐξεῖναι μήθ’ εἱρ͂ξαι μήτε δῆσαι τὸν ἐλεύθερον· ἐὰν δέ τισ παραβῇ, μεγάλην ζημίαν ἐπὶ τούτοισ, ἔθεμεν· τούτου δὲ τοιαῦτα πράξαντοσ οὐδεμίαν οὐδεὶσ οὔτ’ ἰδίαν οὔτε δημοσίαν τιμωρίαν ποιεῖται. νομίζω δὲ ταύτην εἶναι σωτηρίαν ἅπασι, πείθεσθαι τοῖσ ἄρχουσι καὶ τοῖσ νόμοισ·

ὅστισ δὲ ὑπερορᾷ ταῦτα, τὴν μεγίστην φυλακὴν ἀνῄρηκε τῆσ πόλεωσ. δεινὸν μὲν οὖν ἐστι καὶ ὑπὸ τῶν ἀγνοούντων τὰ δίκαια πάσχειν κακῶσ, πολὺ δὲ χαλεπώτερον, ὅταν τισ ἐπιστάμενοσ τὰ διαφέροντα παραβαίνειν τολμᾷ· φανερῶσ γὰρ ἐνδείκνυται, ὥσπερ οὗτοσ, οὐκ αὐτὸσ τοῖσ νόμοισ τοῖσ τῆσ πόλεωσ, ἀλλ’ ὑμᾶσ τοῖσ αὑτοῦ τρόποισ ἀκολουθεῖν ἀξιῶν. ἐνθυμήθητε δὲ Ταυρέαν, ὃσ ἀντιχορηγὸσ ἦν Ἀλκιβιάδῃ παισί.

κελεύοντοσ δὲ τοῦ νόμου τῶν χορευτῶν ἐξάγειν ὃν ἄν τισ βούληται ξένον ἀγωνιζόμενον, οὐκ ἐξὸν ἐπιχειρήσαντα κωλύειν, ἐναντίον ὑμῶν καὶ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων τῶν θεωρούντων καὶ τῶν ἀρχόντων ἁπάντων παρόντων <τῶν> ἐν τῇ πόλει τύπτων ἐξήλασεν αὐτόν, καὶ τῶν θεατῶν συμφιλονικούντων ἐκείνῳ καὶ μισούντων τοῦτον, ὥστε τῶν χορῶν τὸν μὲν ἐπαινούντων, τοῦ δ’ ἀκροάσασθαι οὐκ ἐθελόντων, οὐδὲν πλέον ἔπραξεν· ἀλλὰ τῶν κριτῶν οἱ μὲν φοβούμενοι οἱ δὲ χαριζόμενοι νικᾶν ἔκριναν αὐτόν, περὶ ἐλάττονοσ ποιούμενοι τὸν ὁρ́κον ἢ τοῦτον.

εἰκότωσ δέ μοι δοκοῦσιν οἱ κριταὶ ὑπέρχεσθαι Ἀλκιβιάδην, ὁρῶντεσ Ταυρέαν μὲν τοσαῦτα χρήματα ἀναλώσαντα προπηλακιζόμενον, τὸν δὲ τοιαῦτα παρανομοῦντα μέγιστον δυνάμενον. αἴτιοι δ’ ὑμεῖσ, οὐ τιμωρούμενοι τοὺσ ὑβρίζοντασ, καὶ τοὺσ μὲν λάθρᾳ ἀδικοῦντασ κολάζοντεσ, τοὺσ δὲ φανερῶσ ἀσελγαίνοντασ θαυμάζοντεσ. τοιγάρτοι τῶν νέων αἱ διατριβαὶ οὐκ ἐν τοῖσ γυμνασίοισ, ἀλλ’ ἐν τοῖσ δικαστηρίοισ εἰσί, καὶ στρατεύονται μὲν οἱ πρεσβύτεροι, δημηγοροῦσι δὲ οἱ νεώτεροι, παραδείγματι τούτῳ χρώμενοι, ὃσ τηλικαύτασ ποιεῖται τῶν ἁμαρτημάτων ὑπερβολάσ, ὥστε περὶ τῶν Μηλίων γνώμην ἀποφηνάμενοσ ἐξανδραποδίζεσθαι, πριάμενοσ γυναῖκα τῶν αἰχμαλώτων υἱὸν ἐξ αὐτῆσ πεποίηται, ὃσ τοσούτῳ παρανομωτέρωσ Αἰγίσθου γέγονεν, ὥστ’ ἐκ τῶν ἐχθίστων ἀλλήλοισ πέφυκε, καὶ τῶν οἰκειοτάτων ὑπάρχει αὐτῷ τὰ ἔσχατα τοὺσ μὲν πεποιηκέναι τοὺσ δὲ πεπονθέναι.

ἄξιον δὲ τὴν τόλμαν αὐτοῦ σαφέστερον ἔτι διελθεῖν.

ἐκ ταύτησ γὰρ παιδοποιεῖται τῆσ γυναικόσ, ἣν ἀντ’ ἐλευθέρασ δούλην κατέστησε, καὶ ἧσ τὸν πατέρα καὶ τοὺσ προσήκοντασ ἀπέκτεινε, καὶ ἧσ τὴν πόλιν ἀνάστατον πεποίηκεν, ὡσ ἂν μάλιστα τὸν υἱὸν ἐχθρὸν ἑαυτῷ καὶ τῇ πόλει ποιήσειε· τοσαύταισ ἀνάγκαισ κατείληπται μισεῖν. ἀλλ’ ὑμεῖσ ἐν μὲν ταῖσ τραγῳδίαισ τοιαῦτα θεωροῦντεσ δεινὰ νομίζετε, γιγνόμενα δ’ ἐν τῇ πόλει ὁρῶντεσ οὐδὲν φροντίζετε. καίτοι ἐκεῖνα μὲν οὐκ ἐπίστασθε πότερον οὕτω γεγένηται ἢ πέπλασται ὑπὸ τῶν ποιητῶν· ταῦτα δὲ σαφῶσ εἰδότεσ οὕτω παρανόμωσ πεπραγμένα ῥᾳθύμωσ φέρετε. πρὸσ δὲ τούτοισ τολμῶσί τινεσ περὶ αὐτοῦ λέγειν ὡσ οὐδὲ γεγένηται οὐδεὶσ πώποτε τοιοῦτοσ.

ἐγὼ δὲ νομίζω μέγιστα κακὰ τὴν πόλιν ὑπὸ τούτου πείσεσθαι, καὶ τηλικούτων πραγμάτων εἰσ τὸν λοιπὸν χρόνον αἴτιον δόξειν, ὥστε μηδένα τῶν προτέρων ἀδικημάτων μεμνῆσθαι· ἀνέλπιστον γὰρ οὐδέν, τὸν τὴν ἀρχὴν τοῦ βίου τοιαύτην κατασκευασάμενον καὶ τὴν τελευτὴν ὑπερβάλλουσαν ποιήσασθαι. ἔστι δὲ σωφρόνων ἀνδρῶν φυλάττεσθαι τῶν πολιτῶν τοὺσ ὑπεραυξανομένουσ, ἐνθυμουμένουσ ὑπὸ τῶν τοιούτων τὰσ τυραννίδασ καθισταμένασ. ἡγοῦμαι δ’ αὐτὸν πρὸσ ταῦτα μὲν οὐδὲν ἀντερεῖν, λέξειν δὲ περὶ τῆσ νίκησ τῆσ Ὀλυμπιάσι, καὶ περὶ πάντων μᾶλλον ἢ τῶν κατηγορηθέντων ἀπολογήσεσθαι.

ἐξ αὐτῶν δὲ τούτων ἐπιδείξω αὐτὸν ἐπιτηδειότερον τεθνάναι μᾶλλον ἢ σῴζεσθαι. διηγήσομαι δ’ ὑμῖν. Διομήδησ ἦλθε ζεῦγοσ ἵππων ἄγων Ὀλυμπίαζε, κεκτημένοσ μὲν οὐσίαν μετρίαν, στεφανῶσαι δὲ ἀπὸ τῶν ὑπαρχόντων τὴν πόλιν καὶ τὴν οἰκίαν βουλόμενοσ, λογιζόμενοσ τοὺσ ἀγῶνασ τοὺσ ἱππικοὺσ τύχῃ τοὺσ πλείστουσ κρινομένουσ.

τοῦτον Ἀλκιβιάδησ πολίτην ὄντα καὶ <οὐ> τὸν ἐπιτυχόντα, δυνάμενοσ παρὰ τοῖσ ἀγωνοθέταισ τῶν Ἠλείων, <τὸ ζεῦγοσ> ἀφελόμενοσ αὐτὸσ ἠγωνίζετο. καίτοι τί ἂν ἐποίησεν, εἴ τισ τῶν συμμάχων τῶν ὑμετέρων ἀφίκετο ζεῦγοσ ἵππων ἔχων; ἦ που ταχέωσ ἐπέτρεψεν ἂν ἀνταγωνίζεσθαι ἑαυτῷ, ὃσ Ἀθηναῖον ἄνδρα βιασάμενοσ τοῖσ ἀλλοτρίοισ ἐτόλμησεν ἵπποισ ἁμιλλᾶσθαι, δηλώσασ τοῖσ Ἕλλησι μηδὲν θαυμάζειν ἄν τινα αὐτῶν βιάσηται, ἐπεὶ καὶ τοῖσ πολίταισ οὐκ ἐξ ἴσου χρῆται, ἀλλὰ τοὺσ μὲν ἀφαιρούμενοσ, τοὺσ δὲ τύπτων, τοὺσ δὲ εἱργνύων, τοὺσ δὲ χρήματα πραττόμενοσ, οὐδενὸσ ἀξίαν τὴν δημοκρατίαν ἀποφαίνει, τοὺσ μὲν λόγουσ δημαγωγοῦ τὰ δ’ ἔργα τυράννου παρέχων, καταμαθὼν ὑμᾶσ τοῦ μὲν ὀνόματοσ φροντίζοντασ, τοῦ δὲ πράγματοσ ἀμελοῦντασ.

τοσοῦτον δὲ διαφέρει Λακεδαιμονίων, ὥστ’ ἐκεῖνοι μὲν καὶ ὑπὸ τῶν συμμάχων ἀνταγωνιζομένων ἀνέχονται ἡττώμενοι, οὗτοσ δὲ οὐδ’ ὑπὸ τῶν πολιτῶν, ἀλλὰ φανερῶσ εἴρηκεν οὐκ ἐπιτρέψειν τοῖσ ἀντεπιθυμοῦσί τινοσ.

εἶτ’ ἐκ τῶν τοιούτων ἀναγκαῖον τὰσ πόλεισ τῶν ἡμετέρων πολεμίων ἐπιθυμεῖν, ἡμᾶσ δὲ μισεῖν. ἵνα δὲ μὴ μόνον Διομήδην, ἀλλὰ καὶ τὴν πόλιν ὅλην ὑβρίζων ἐπιδείξειε, τὰ πομπεῖα παρὰ τῶν ἀρχιθεώρων αἰτησάμενοσ, ὡσ εἰσ τἀπινίκια τῇ προτεραίᾳ τῆσ θυσίασ χρησόμενοσ, ἐξηπάτησε καὶ ἀποδοῦναι οὐκ ἤθελε, βουλόμενοσ τῇ ὑστεραίᾳ πρότεροσ τῆσ πόλεωσ χρήσασθαι τοῖσ χρυσοῖσ χερνιβίοισ καὶ θυμιατηρίοισ.

ὅσοι μὲν οὖν τῶν ξένων μὴ ἐγίγνωσκον ἡμέτερα ὄντα, τὴν πομπὴν τὴν κοινὴν ὁρῶντεσ ὑστέραν οὖσαν τῆσ Ἀλκιβιάδου τοῖσ τούτου πομπείοισ χρῆσθαι ἐνόμιζον ἡμᾶσ· ὅσοι δὲ ἢ παρὰ τῶν πολιτῶν ἤκουον ἢ καὶ ἐπεγίγνωσκον τὰ τούτου, κατεγέλων ἡμῶν, ὁρῶντεσ ἕνα ἄνδρα μεῖζον ἁπάσησ τῆσ πόλεωσ δυνάμενον. σκέψασθε δὲ καὶ τὴν ἄλλην ἀποδημίαν τὴν εἰσ Ὀλυμπίαν ὡσ διέθετο.

τούτῳ σκηνὴν μὲν Περσικὴν Ἐφέσιοι διπλασίαν τῆσ δημοσίασ ἔπηξαν, ἱερεῖα δὲ καὶ τοῖσ ἵπποισ ἐφόδια Χῖοι παρεσκεύασαν, οἶνον δὲ καὶ τὰ ἄλλα ἀναλώματα Λεσβίοισ προσέταξε. καὶ οὕτωσ εὐτυχήσ ἐστιν, ὥστε τοὺσ Ἕλληνασ τῆσ παρανομίασ καὶ τῆσ δωροδοκίασ μάρτυρασ κεκτημένοσ οὐδεμίαν δέδωκε δίκην, ἀλλὰ ὁπόσοι μὲν ἄρχοντεσ ἐν μιᾷ πόλει γεγένηνται, ὑπεύθυνοί εἰσιν, ὁ δὲ πάντων τῶν συμμάχων <ἄρχων> καὶ χρήματα λαμβάνων οὐδενὸσ τούτων ὑπόδικόσ ἐστιν, ἀλλὰ τοιαῦτα διαπεπραγμένοσ σίτησιν ἐν Πρυτανείῳ ἔλαβε, καὶ προσέτι πολλῇ τῇ νίκῃ χρῆται, ὥσπερ οὐ πολὺ μᾶλλον ἠτιμακὼσ ἢ ἐστεφανωκὼσ τὴν πόλιν. εἰ δὲ βούλεσθε σκοπεῖν, εὑρήσετε τῶν πολλάκισ τούτῳ πεπραγμένων ἕκαστον ὀλίγον χρόνον πράξαντάσ τινασ ἀναστάτουσ τοὺσ οἴκουσ ποιήσαντασ·

οὗτοσ δ’ ἐπιτηδεύων ἅπαντα πολυτελέστατα διπλασίαν οὐσίαν κέκτηται. καίτοι ὑμεῖσ γε νομίζετε τοὺσ φειδομένουσ καὶ τοὺσ ἀκριβῶσ διαιτωμένουσ φιλοχρημάτουσ εἶναι, οὐκ ὀρθῶσ γιγνώσκοντεσ·

οἱ γὰρ μεγάλα δαπανώμενοι πολλῶν δεόμενοι αἰσχροκερδέστατοί εἰσιν. αἴσχιστον δὲ φανήσεσθε ποιοῦντεσ, εἰ τοῦτον μὲν ἀγαπᾶτε τὸν ἀπὸ τῶν ὑμετέρων χρημάτων ταῦτα κατεργασάμενον, Καλλίαν δὲ τὸν Διδυμίου, τῷ σώματι νικήσαντα πάντασ τοὺσ στεφανηφόρουσ ἀγῶνασ, ἐξωστρακίσατε πρὸσ τοῦτο οὐδὲν ἀποβλέψαντεσ, ὃσ ἀπὸ τῶν ἑαυτοῦ πόνων ἐτίμησε τὴν πόλιν. ἀναμνήσθητε δὲ καὶ τοὺσ προγόνουσ, ὡσ ἀγαθοὶ καὶ σώφρονεσ ἦσαν, οἵτινεσ ἐξωστράκισαν Κίμωνα διὰ παρανομίαν, ὅτι τῇ ἀδελφῇ τῇ ἑαυτοῦ συνῴκησε.

καίτοι οὐ μόνον αὐτὸσ Ὀλυμπιονίκησ ἦν, ἀλλὰ καὶ ὁ πατὴρ αὐτοῦ Μιλτιάδησ. ἀλλ’ ὅμωσ οὐδὲν ὑπελογίζοντο τὰσ νίκασ· οὐ γὰρ ἐκ τῶν ἀγώνων ἀλλ’ ἐκ τῶν ἐπιτηδευμάτων ἔκρινον αὐτόν. ἀλλὰ μὴν εἰ δεῖ κατὰ γένοσ σκοπεῖν, ἐμοὶ μὲν οὐδαμόθεν προσήκει τούτου τοῦ πράγματοσ ‐ οὐδὲ ἔστιν οὐδεὶσ ὅστισ ἂν ἀποδείξειε τῶν ἡμετέρων οὐδένα τῇ συμφορᾷ ταύτῃ χρησάμενον ‐ Ἀλκιβιάδῃ δὲ μάλιστα πάντων Ἀθηναίων.

καὶ γὰρ ὁ τῆσ μητρὸσ πατὴρ Μεγακλῆσ καὶ ὁ πάπποσ Ἀλκιβιάδησ <δὶσ> ἐξωστρακίσθησαν ἀμφότεροι, ὥστ’ οὐδὲν θαυμαστὸν οὐδ’ ἄτοπον πείσεται τῶν αὐτῶν τοῖσ προγόνοισ ἀξιούμενοσ. καὶ μὴν οὐδ’ ἂν αὐτὸσ ἐπιχειρήσειεν ἀντειπεῖν, ὡσ οὐ τῶν ἄλλων ἐκεῖνοι παρανομώτατοι ὄντεσ τούτου σωφρονέστεροι καὶ δικαιότεροι ἦσαν, ἐπεὶ τῶν γε τούτῳ πεπραγμένων οὐδ’ ἂν εἷσ ἀξίωσ κατηγορῆσαι δύναιτο. νομίζω δὲ καὶ τὸν θέντα τὸν νόμον ταύτην τὴν διάνοιαν ἔχειν·

ἀποβλέψαντα τῶν πολιτῶν πρὸσ τοὺσ κρείττουσ τῶν ἀρχόντων καὶ τῶν νόμων, ἐπειδὴ παρὰ τῶν τοιούτων οὐκ ἔστιν ἰδίᾳ δίκην λαβεῖν, δημοσίαν τιμωρίαν ὑπὲρ τῶν ἀδικουμένων κατασκευάσαι. ἐγὼ <μὲν> τοίνυν ἔν τε τῷ κοινῷ κέκριμαι τετράκισ, ἰδίᾳ τε οὐδένα διεκώλυσα δικάζεσθαι βουλόμενον· Ἀλκιβιάδησ δὲ τοιαῦτα ἐργασάμενοσ οὐδεμίαν πώποτε δίκην ὑποσχεῖν ἐτόλμησεν. οὕτω γὰρ χαλεπόσ ἐστιν, ὥστε οὐ περὶ τῶν παρεληλυθότων ἀδικημάτων αὐτὸν τιμωροῦνται, ἀλλ’ ὑπὲρ τῶν μελλόντων φοβοῦνται, καὶ τοῖσ μὲν πεπονθόσι κακῶσ ἀνέχεσθαι λυσιτελεῖ, τούτῳ δὲ οὐκ ἐξαρκεῖ, εἰ μὴ καὶ τὸ λοιπὸν ὅ τι ἂν βούληται διαπράξεται.

καίτοι οὐ δήπου, ὦ Ἀθηναῖοι, ὀστρακισθῆναι μὲν ἐπιτήδειόσ εἰμι, τεθνάναι δὲ οὐκ ἄξιοσ, οὐδὲ κρινόμενοσ μὲν ἀποφυγεῖν, ἄκριτοσ δὲ φεύγειν, οὐδὲ τοσαυτάκισ ἀγωνιζόμενοσ καὶ νικήσασ δικαίωσ <ἂν> πάλιν δόξαιμι δι’ ἐκεῖνα ἐκπεσεῖν. ἀλλὰ γὰρ ἴσωσ μετὰ μικρᾶσ διαβολῆσ ἢ φαύλων κατηγόρων ἢ διὰ τῶν ἐπιτυχόντων ἐχθρῶν ἐκινδύνευον, ἀλλ’ οὐ διὰ τῶν ἐρρωμενεστάτων καὶ λέγειν καὶ πράττειν, οἵ τινεσ δύο τῶν τὴν αὐτὴν αἰτίαν ἐχόντων ἐμοὶ ἀπέκτειναν.

οὔκουν τοὺσ τοιούτουσ δίκαιον ἐκβάλλειν, οὓσ πολλάκισ ἐλέγχοντεσ εὑρίσκετε μηδὲν ἀδικοῦντασ, ἀλλὰ τοὺσ μὴ θέλοντασ ὑποσχεῖν τῇ πόλει περὶ τοῦ βίου λόγον. δεινὸν δέ μοι δοκεῖ εἶναι, εἰ μέν τισ ἀπολογεῖσθαι ἀξιώσειεν ὑπὲρ τῶν ἀποθανόντων ὡσ ἀδίκωσ ἀπολώλασιν, οὐκ <ἂν> ἀνασχέσθαι τῶν ἐπιχειρούντων·

εἰ δέ τισ τῶν ἀποφυγόντων πάλιν περὶ τῆσ αὐτῆσ αἰτίασ κατηγορεῖ, πῶσ οὐ δίκαιον περὶ τοὺσ ζῶντασ καὶ τοὺσ τεθνηκότασ τὴν αὐτὴν γνώμην ἔχειν; ἔστι μὲν οὖν Ἀλκιβιάδου μήτε αὐτὸν τῶν νόμων καὶ τῶν ὁρ́κων φροντίζειν, ὑμᾶσ τε παραβαίνειν ἐπιχειρεῖν διδάσκειν, καὶ τοὺσ μὲν ἄλλουσ ἐκβάλλειν καὶ ἀποκτείνειν ἀνηλεῶσ, αὐτὸν δὲ ἱκετεύειν καὶ δακρύειν οἰκτρῶσ.

καὶ ταῦτα μὲν οὐ θαυμάζω· πολλῶν γὰρ αὐτῷ κλαυμάτων ἄξια εἴργασται· ἐνθυμοῦμαι δὲ τίνασ ποτὲ καὶ πείσει δεόμενοσ, πότερα τοὺσ νεωτέρουσ, οὓσ πρὸσ τὸ πλῆθοσ διαβέβληκεν ἀσελγαίνων καὶ τὰ γυμνάσια καταλύων καὶ παρὰ τὴν ἡλικίαν πράττων, ἢ τοὺσ πρεσβυτέρουσ, οἷσ οὐδὲν ὁμοίωσ βεβίωκεν, ἀλλὰ τῶν ἐπιτηδευμάτων αὐτῶν καταπεφρόνηκεν; οὐ μόνον δὲ αὐτῶν ἕνεκα τῶν παρανομούντων, ἵνα δίκην διδῶσιν, ἐπιμελεῖσθαι ἄξιον, ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων, ὅπωσ τούτουσ ὁρῶντεσ δικαιότεροι καὶ σωφρονέστεροι γίγνωνται.

ἐμὲ μὲν τοίνυν ἐξελάσαντεσ τοὺσ βελτίστουσ περιδεεῖσ καταστήσετε, τοῦτον δὲ κολάσαντεσ τοὺσ ἀσελγεστάτουσ νομιμωτέρουσ ποιήσετε. βούλομαι δ’ ὑμᾶσ ἀναμνῆσαι τῶν ἐμοὶ πεπραγμένων.

ἐγὼ γὰρ πρεσβεύσασ εἰσ Θετταλίαν καὶ εἰσ Μακεδονίαν καὶ εἰσ Μολοσσίαν καὶ εἰσ Θεσπρωτίαν καὶ εἰσ Ἰταλίαν καὶ εἰσ Σικελίαν τοὺσ μὲν διαφόρουσ ὄντασ διήλλαξα, τοὺσ δ’ ἐπιτηδείουσ ἐποίησα, τοὺσ δ’ ἀπὸ τῶν ἐχθρῶν ἀπέστησα. καίτοι εἰ τῶν πρεσβευόντων ἕκαστοσ τὰ αὐτὰ ἐποίησεν, ὀλίγουσ ἂν πολεμίουσ εἴχετε καὶ πολλοὺσ συμμάχουσ ἐκέκτησθε. περὶ δὲ τῶν λῃτουργιῶν οὐκ ἀξιῶ μεμνῆσθαι, πλὴν κατὰ τοσοῦτον, ὅτι τὰ προσταττόμενα δαπανῶ οὐκ ἀπὸ τῶν κοινῶν ἀλλ’ ἀπὸ τῶν ἰδίων.

καίτοι τυγχάνω νενικηκὼσ εὐανδρίᾳ καὶ λαμπάδι καὶ τραγῳδοῖσ, οὐ τύπτων τοὺσ ἀντιχορηγοῦντασ, οὐδ’ αἰσχυνόμενοσ εἰ τῶν νόμων ἔλαττον δύναμαι. τοὺσ οὖν τοιούτουσ τῶν πολιτῶν πολὺ μᾶλλον ἐπιτηδείουσ ἡγοῦμαι μένειν ἢ φεύγειν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Andocides, Speeches, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου

(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION