Aeschylus, Prometheus Bound, episode, lyric

(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode, lyric)

ἐά ἐά, ἄπεχε, φεῦ· οὔποτ’ οὔποτ’ ηὔχουν <ὧδε > ξένουσ μολεῖσθαι λόγουσ εἰσ ἀκοὰν ἐμάν, οὐδ’ ὧδε δυσθέατα καὶ δύσοιστα πήματα, λύματα, δείματα ἀμ‐ φάκει κέντρῳ τύψειν ψυχὰν ἐμάν. ἰὼ ἰὼ μοῖρα μοῖρα, πέφρικ’ εἰσιδοῦσα πρᾶξιν Ιοὖσ. πρῴ γε στενάζεισ καὶ φόβου πλέα τισ εἶ·

ἐπίσχεσ ἔστ’ ἂν καὶ τὰ λοιπὰ προσμάθῃσ. λέγ’, ἐκδίδασκε· τοῖσ νοσοῦσί τοι γλυκὺ τὸ λοιπὸν ἄλγοσ προυξεπίστασθαι τορῶσ. τὴν πρίν γε χρείαν ἠνύσασθ’ ἐμοῦ πάρα κούφωσ· μαθεῖν γὰρ τῆσδε πρῶτ’ ἐχρῄζετε τὸν ἀμφ’ ἑαυτῆσ ἆθλον ἐξηγουμένησ· τὰ λοιπὰ νῦν ἀκούσαθ’, οἱᾶ χρὴ πάθη τλῆναι πρὸσ Ἥρασ τήνδε τὴν νεάνιδα. σύ τ’ Ἰνάχειον σπέρμα, τοὺσ ἐμοὺσ λόγουσ θυμῷ βάλ’, ὡσ ἂν τέρματ’ ἐκμάθῃσ ὁδοῦ. πρῶτον μὲν ἐνθένδ’ ἡλίου πρὸσ ἀντολὰσ στρέψασα σαυτὴν στεῖχ’ ἀνηρότουσ γύασ·

Σκύθασ δ’ ἀφίξῃ νομάδασ, οἳ πλεκτὰσ στέγασ πεδάρσιοι ναίουσ’ ἐπ’ εὐκύκλοισ ὄχοισ ἑκηβόλοισ τόξοισιν ἐξηρτυμένοι· οἷσ μὴ πελάζειν, ἀλλ’ ἁλιστόνοισ πόδασ χρίμπτουσα ῥαχίαισιν ἐκπερᾶν χθόνα. λαιᾶσ δὲ χειρὸσ οἱ σιδηροτέκτονεσ οἰκοῦσι Χάλυβεσ, οὓσ φυλάξασθαί σε χρή. ἀνήμεροι γὰρ οὐδὲ πρόσπλατοι ξένοισ. ἥξεισ δ’ Ὑβριστὴν ποταμὸν οὐ ψευδώνυμον, ὃν μὴ περάσῃσ, οὐ γὰρ εὔβατοσ περᾶν, πρὶν ἂν πρὸσ αὐτὸν Καύκασον μόλῃσ, ὀρῶν ὕψιστον, ἔνθα ποταμὸσ ἐκφυσᾷ μένοσ κροτάφων ἀπ’ αὐτῶν. ἀστρογείτονασ δὲ χρὴ κορυφὰσ ὑπερβάλλουσαν ἐσ μεσημβρινὴν βῆναι κέλευθον, ἔνθ’, Ἀμαζόνων στρατὸν ἥξεισ στυγάνορ’, αἳ Θεμίσκυράν ποτε κατοικιοῦσιν ἀμφὶ Θερμώδονθ’, ἵνα τραχεῖα πόντου Σαλμυδησσία γνάθοσ ἐχθρόξενοσ ναύταισι, μητρυιὰ νεῶν· αὗταί σ’ ὁδηγήσουσι καὶ μάλ’ ἀσμένωσ. ἰσθμὸν δ’ ἐπ’ αὐταῖσ στενοπόροισ λίμνησ πύλαισ Κιμμερικὸν ἥξεισ, ὃν θρασυσπλάγχνωσ σε χρὴ λιποῦσαν αὐλῶν’ ἐκπερᾶν Μαιωτικόν· ἔσται δὲ θνητοῖσ εἰσαεὶ λόγοσ μέγασ τῆσ σῆσ πορείασ, Βόσποροσ δ’ ἐπώνυμοσ κεκλήσεται. λιποῦσα δ’ Εὐρώπησ πέδον ἤπειρον ἥξεισ Ἀσιάδ’· . ἆρ’, ὑμῖν δοκεῖ ὁ τῶν θεῶν τύραννοσ ἐσ τὰ πάνθ’ ὁμῶσ βίαιοσ εἶναι; τῇδε γὰρ θνητῇ θεὸσ χρῄζων μιγῆναι τάσδ’ ἐπέρριψεν πλάνασ. πικροῦ δ’ ἔκυρσασ, ὦ κόρη, τῶν σῶν γάμων μνηστῆροσ. οὓσ γὰρ νῦν ἀκήκοασ λόγουσ, εἶναι δόκει σοι μηδέπω ’ν προοιμίοισ. ἰώ μοί μοι, ἒ ἔ.

σὺ δ’ αὖ κέκραγασ κἀναμυχθίζῃ; τί που δράσεισ, ὅταν τὰ λοιπὰ πυνθάνῃ κακά; ἦ γάρ τι λοιπὸν τῇδε πημάτων ἐρεῖσ; δυσχείμερόν γε πέλαγοσ ἀτηρᾶσ δύησ. τί δῆτ’ ἐμοὶ ζῆν κέρδοσ, ἀλλ’ οὐκ ἐν τάχει ἔρριψ’ ἐμαυτὴν τῆσδ’ ἀπὸ στύφλου πέτρασ, ὅπωσ πέδοι σκήψασα τῶν πάντων πόνων ἀπηλλάγην; κρεῖσσον γὰρ εἰσάπαξ θανεῖν ἢ τὰσ ἁπάσασ ἡμέρασ πάσχειν κακῶσ. ἦ δυσπετῶσ ἂν τοὺσ ἐμοὺσ ἄθλουσ φέροισ, ὅτῳ θανεῖν μέν ἐστιν οὐ πεπρωμένον· αὕτη γὰρ ἦν ἂν πημάτων ἀπαλλαγή· νῦν δ’ οὐδέν ἐστι τέρμα μοι προκείμενον μόχθων, πρὶν ἂν Ζεὺσ ἐκπέσῃ τυραννίδοσ. ἦ γάρ ποτ’ ἔστιν ἐκπεσεῖν ἀρχῆσ Δία; ἥδοι’ ἄν, οἶμαι, τήνδ’ ἰδοῦσα συμφοράν. πῶσ δ’ οὐκ ἄν, ἥτισ ἐκ Διὸσ πάσχω κακῶσ; ὡσ τοίνυν ὄντων τῶνδέ σοι μαθεῖν πάρα. πρὸσ τοῦ τύραννα σκῆπτρα συληθήσεται; πρὸσ αὐτὸσ αὑτοῦ κενοφρόνων βουλευμάτων. ποίῳ τρόπῳ; σήμηνον, εἰ μή τισ βλάβη. γαμεῖ γάμον τοιοῦτον ᾧ ποτ’ ἀσχαλᾷ. θέορτον, ἢ βρότειον; εἰ ῥητόν, φράσον. τί δ’ ὅντιν’· ; οὐ γὰρ ῥητὸν αὐδᾶσθαι τόδε. ἦ πρὸσ δάμαρτοσ ἐξανίσταται θρόνων; ἣ τέξεταί γε παῖδα φέρτερον πατρόσ. οὐδ’ ἔστιν αὐτῷ τῆσδ’ ἀποστροφὴ τύχησ; οὐ δῆτα, πλὴν ἔγωγ’ ἂν ἐκ δεσμῶν λυθείσ. τίσ οὖν ὁ λύσων ἐστὶν ἄκοντοσ Διόσ; τῶν σῶν τιν’ αὐτὸν ἐγγόνων εἶναι χρεών. πῶσ εἶπασ; ἦ ’μὸσ παῖσ σ’ ἀπαλλάξει κακῶν; τρίτοσ γε γένναν πρὸσ δέκ’ ἄλλαισιν γοναῖσ. ἥδ’ οὐκέτ’ εὐξύμβλητοσ ἡ χρησμῳδία. καὶ μηδὲ σαυτῆσ ἐκμαθεῖν ζήτει πόνουσ. μή μοι προτείνων κέρδοσ εἶτ’ ἀποστέρει. δυοῖν λόγοιν σε θατέρῳ δωρήσομαι. ποίοιν; πρόδειξον, αἱρ́εσίν τ’ ἐμοὶ δίδου. δίδωμ’·

ἑλοῦ γάρ, ἢ πόνων τὰ λοιπά σοι φράσω σαφηνῶσ, ἢ τὸν ἐκλύσοντ’ ἐμέ. τούτων σὺ τὴν μὲν τῇδε, τὴν δ’ ἐμοὶ χάριν θέσθαι θέλησον, μηδ’ ἀτιμάσῃσ λόγου· καὶ τῇδε μὲν γέγωνε τὴν λοιπὴν πλάνην, ἐμοὶ δὲ τὸν λύσοντα· τοῦτο γὰρ ποθῶ. ἐπεὶ προθυμεῖσθ’, οὐκ ἐναντιώσομαι τὸ μὴ οὐ γεγωνεῖν πᾶν ὅσον προσχρῄζετε. σοὶ πρῶτον, Ιοἶ, πολύδονον πλάνην φράσω, ἣν ἐγγράφου σὺ μνήμοσιν δέλτοισ φρενῶν. ὅταν περάσῃσ ῥεῖθρον ἠπείροιν ὁρ́ον, πρὸσ ἀντολὰσ φλογῶπασ ἡλιοστιβεῖσ πόντου περῶσα φλοῖσβον, ἔστ’ ἂν ἐξίκῃ πρὸσ Γοργόνεια πεδία Κισθήνησ, ἵνα αἱ Φορκίδεσ ναίουσι δηναιαὶ κόραι τρεῖσ κυκνόμορφοι, κοινὸν ὄμμ’ ἐκτημέναι, μονόδοντεσ, ἃσ οὔθ’ ἥλιοσ προσδέρκεται ἀκτῖσιν οὔθ’ ἡ νύκτεροσ μήνη ποτέ.

πέλασ δ’ ἀδελφαὶ τῶνδε τρεῖσ κατάπτεροι, δρακοντόμαλλοι Γοργόνεσ βροτοστυγεῖσ, ἃσ θνητὸσ οὐδεὶσ εἰσιδὼν ἕξει πνοάσ. τοιοῦτο μέν σοι τοῦτο φρούριον λέγω· ἄλλην δ’ ἄκουσον δυσχερῆ θεωρίαν· ὀξυστόμουσ γὰρ Ζηνὸσ ἀκραγεῖσ κύνασ γρῦπασ φύλαξαι, τόν τε μουνῶπα στρατὸν Ἀριμασπὸν ἱπποβάμον’, οἳ χρυσόρρυτον οἰκοῦσιν ἀμφὶ νᾶμα Πλούτωνοσ πόρου· τούτοισ σὺ μὴ πέλαζε. τηλουρὸν δὲ γῆν ἥξεισ, κελαινὸν φῦλον, οἳ πρὸσ ἡλίου ναίουσι πηγαῖσ, ἔνθα ποταμὸσ Αἰθίοψ. τούτου παρ’ ὄχθασ ἑρ́φ’, ἑώσ ἂν ἐξίκῃ καταβασμόν, ἔνθα Βιβλίνων ὀρῶν ἄπο ἱήσι σεπτὸν Νεῖλοσ εὔποτον ῥέοσ. οὗτόσ σ’ ὁδώσει τὴν τρίγωνον ἐσ χθόνα Νειλῶτιν, οὗ δὴ τὴν μακρὰν ἀποικίαν, Ιοἶ, πέπρωται σοί τε καὶ τέκνοισ κτίσαι. τῶν δ’ εἴ τί σοι ψελλόν τε καὶ δυσεύρετον, ἐπανδίπλαζε καὶ σαφῶσ ἐκμάνθανε·

σχολὴ δὲ πλείων ἢ θέλω πάρεστί μοι. εἰ μέν τι τῇδε λοιπὸν ἢ παρειμένον ἔχεισ γεγωνεῖν τῆσ πολυφθόρου πλάνησ, λέγ’·

εἰ δὲ πάντ’ εἴρηκασ, ἡμῖν αὖ χάριν δὸσ ἥνπερ αἰτούμεσθα, μέμνησαι δέ που. τὸ πᾶν πορείασ ἥδε τέρμ’ ἀκήκοεν. ὅπωσ δ’ ἂν εἰδῇ μὴ μάτην κλύουσά μου, ἃ πρὶν μολεῖν δεῦρ’ ἐκμεμόχθηκεν φράσω, τεκμήριον τοῦτ’ αὐτὸ δοὺσ μύθων ἐμῶν. ὄχλον μὲν οὖν τὸν πλεῖστον ἐκλείψω λόγων, πρὸσ αὐτὸ δ’ εἶμι τέρμα σῶν πλανημάτων.

ἐπεὶ γὰρ ἦλθεσ πρὸσ Μολοσσὰ γάπεδα, τὴν αἰπύνωτόν τ’ ἀμφὶ Δωδώνην, ἵνα μαντεῖα θᾶκόσ τ’ ἐστὶ Θεσπρωτοῦ Διόσ, τέρασ τ’ ἄπιστον, αἱ προσήγοροι δρύεσ, ὑφ’ ὧν σὺ λαμπρῶσ κοὐδὲν αἰνικτηρίωσ προσηγορεύθησ ἡ Διὸσ κλεινὴ δάμαρ μέλλουσ’ ἔσεσθαι.

τῶνδε προσσαίνει σέ τι ; ἐντεῦθεν οἰστρήσασα τὴν παρακτίαν κέλευθον ᾖξασ πρὸσ μέγαν κόλπον Ῥέασ, ἀφ’ οὗ παλιμπλάγκτοισι χειμάζῃ δρόμοισ· χρόνον δὲ τὸν μέλλοντα πόντιοσ μυχόσ, σαφῶσ ἐπίστασ’, Ιὄνιοσ κεκλήσεται,. τῆσ σῆσ πορείασ μνῆμα τοῖσ πᾶσιν βροτοῖσ. σημεῖά σοι τάδ’ ἐστὶ τῆσ ἐμῆσ φρενόσ, ὡσ δέρκεται πλέον τι τοῦ πεφασμένου.

τὰ λοιπὰ δ’ ὑμῖν τῇδέ τ’ ἐσ κοινὸν φράσω, ἐσ ταὐτὸν ἐλθὼν τῶν πάλαι λόγων ἴχνοσ. ἔστιν πόλισ Κάνωβοσ ἐσχάτη χθονόσ, Νείλου πρὸσ αὐτῷ στόματι καὶ προσχώματι·

ἐνταῦθα δή σε Ζεὺσ τίθησιν ἔμφρονα ἐπαφῶν ἀταρβεῖ χειρὶ καὶ θιγὼν μόνον. ἐπώνυμον δὲ τῶν Διὸσ γεννημάτων τέξεισ κελαινὸν Ἔπαφον, ὃσ καρπώσεται ὅσην πλατύρρουσ Νεῖλοσ ἀρδεύει χθόνα· πέμπτη δ’ ἀπ’ αὐτοῦ γέννα πεντηκοντάπαισ πάλιν πρὸσ Ἄργοσ οὐχ ἑκοῦσ’ ἐλεύσεται θηλύσποροσ, φεύγουσα συγγενῆ γάμον ἀνεψιῶν· οἱ δ’ ἐπτοημένοι φρένασ, κίρκοι πελειῶν οὐ μακρὰν λελειμμένοι, ἥξουσι θηρεύοντεσ οὐ θηρασίμουσ γάμουσ, φθόνον δὲ σωμάτων ἕξει θεόσ· Πελασγία δὲ δέξεται θηλυκτόνῳ Ἄρει, δαμέντων νυκτιφρουρήτῳ θράσει. γυνὴ γὰρ ἄνδρ’ ἕκαστον αἰῶνοσ στερεῖ, δίθηκτον ἐν σφαγαῖσι βάψασα ξίφοσ· τοιάδ’ ἐπ’ ἐχθροὺσ τοὺσ ἐμοὺσ ἔλθοι Κύπρισ. μίαν δὲ παίδων ἵμεροσ θέλξει τὸ μὴ κτεῖναι σύνευνον, ἀλλ’ ἀπαμβλυνθήσεται γνώμην· δυοῖν δὲ θάτερον βουλήσεται, κλύειν ἄναλκισ μᾶλλον ἢ μιαιφόνοσ· αὕτη κατ’ Ἄργοσ βασιλικὸν τέξει γένοσ. μακροῦ λόγου δεῖ ταῦτ’ ἐπεξελθεῖν τορῶσ. σπορᾶσ γε μὴν ἐκ τῆσδε φύσεται θρασὺσ τόξοισι κλεινόσ, ὃσ πόνων ἐκ τῶνδ’ ἐμὲ λύσει. τοιόνδε χρησμὸν ἡ παλαιγενὴσ μήτηρ ἐμοὶ διῆλθε Τιτανὶσ Θέμισ· ὅπωσ δὲ χὤπη, ταῦτα δεῖ μακροῦ λόγου εἰπεῖν, σύ τ’ οὐδὲν ἐκμαθοῦσα κερδανεῖσ.

상위

Prometheus Bound (결박된 프로메테우스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION