Aeschylus, Prometheus Bound, choral, antistrophe 1

πόθεν ἐμοῦ σὺ πατρὸσ ὄνομ’ ἀπύεισ; εἰπέ μοι τᾷ μογερᾷ τίσ ὤν; τίσ ἄρα μ’, ὦ τάλασ, τὰν τάλαιναν ὧδ’ ἔτυμα προσθροεῖσ; θεόσυτόν τε νόσον ὠνόμασασ, ἃ μαραίνει με χρίουσα κέντροισ, <ἰώ>, φοιταλέοισιν ἓ ἕ· σκιρτημάτων δὲ νήστισιν αἰκείαισ λαβρόσυτοσ ἦλθον, <Ἥρασ > ἐπικότοισι μήδεσι δαμεῖσα. δυσ‐ δαιμόνων δὲ τίνεσ οἵ, ἓ ἕ, οἷ’ ἐγὼ μογοῦσιν; ἀλλά μοι τορῶσ τέκμηρον ὅ τι μ’ ἐπαμμένει παθεῖν, τί μῆχαρ, ἢ τί φάρμακον νόσου, δεῖξον, εἴπερ οἶσθα· θρόει, φράζε τᾷ δυσπλάνῳ παρθένῳ.