Aeschylus, Prometheus Bound, episode, anapests

ἥκω δολιχῆσ τέρμα κελεύθου διαμειψάμενοσ πρὸσ σέ, Προμηθεῦ, τὸν πτερυγωκῆ τόνδ’ οἰωνὸν γνώμῃ στομίων ἄτερ εὐθύνων· ταῖσ σαῖσ δὲ τύχαισ, ἴσθι, συναλγῶ. τὸ τε γάρ με, δοκῶ, συγγενὲσ οὕτωσ ἐσαναγκάζει, χωρίσ τε γένουσ οὐκ ἔστιν ὅτῳ μείζονα μοῖραν νείμαιμ’ ἢ σοί. γνώσῃ δὲ τάδ’ ὡσ ἔτυμ’, οὐδὲ μάτην χαριτογλωσσεῖν ἔνι μοι· φέρε γὰρ σήμαιν’ ὅ τι χρή σοι συμπράσσειν· οὐ γάρ ποτ’ ἐρεῖσ ὡσ Ὠκεανοῦ φίλοσ ἐστὶ βεβαιότερόσ σοι.