Aeschylus, Eumenides, episode

(아이스킬로스, 에우메니데스, episode)

πρῶτον μὲν εὐχῇ τῇδε πρεσβεύω θεῶν τὴν πρωτόμαντιν Γαῖαν· Διὸσ προφήτησ δ’ ἐστὶ Λοξίασ πατρόσ. ἐκ δὲ τῆσ Θέμιν, ἣ δὴ τὸ μητρὸσ δευτέρα τόδ’ ἕζετο μαντεῖον, ὡσ λόγοσ τισ· ἐν δὲ τῷ τρίτῳ λάχει, θελούσησ, οὐδὲ πρὸσ βίαν τινόσ, Τιτανὶσ ἄλλη παῖσ Χθονὸσ καθέζετο, Φοίβη· δίδωσι δ’ ἣ γενέθλιον δόσιν Φοίβῳ· τὸ Φοίβησ δ’ ὄνομ’ ἔχει παρώνυμον. λιπὼν δὲ λίμνην Δηλίαν τε χοιράδα, κέλσασ ἐπ’ ἀκτὰσ ναυπόρουσ τὰσ Παλλάδοσ, ἐσ τήνδε γαῖαν ἦλθε Παρνησοῦ θ’ ἕδρασ. πέμπουσι δ’ αὐτὸν καὶ σεβίζουσιν μέγα κελευθοποιοὶ παῖδεσ Ἡφαίστου, χθόνα ἀνήμερον τιθέντεσ ἡμερωμένην. μολόντα δ’ αὐτὸν κάρτα τιμαλφεῖ λεώσ, Δελφόσ τε χώρασ τῆσδε πρυμνήτησ ἄναξ. τέχνησ δέ νιν Ζεὺσ ἔνθεον κτίσασ φρένα ἵζει τέταρτον τοῖσδε μάντιν ἐν θρόνοισ· τούτουσ ἐν εὐχαῖσ φροιμιάζομαι θεούσ.

Παλλὰσ προναία δ’ ἐν λόγοισ πρεσβεύεται· σέβω δὲ νύμφασ, ἔνθα Κωρυκὶσ πέτρα κοίλη, φίλορνισ, δαιμόνων ἀναστροφή· Βρόμιοσ ἔχει τὸν χῶρον, οὐδ’ ἀμνημονῶ, ἐξ οὗτε Βάκχαισ ἐστρατήγησεν θεόσ, λαγὼ δίκην Πενθεῖ καταρράψασ μόρον· Πλειστοῦ τε πηγὰσ καὶ Ποσειδῶνοσ κράτοσ καλοῦσα καὶ τέλειον ὕψιστον Δία, ἔπειτα μάντισ ἐσ θρόνουσ καθιζάνω. καὶ νῦν τυχεῖν με τῶν πρὶν εἰσόδων μακρῷ ἄριστα δοῖεν· κεἰ παρ’ Ἑλλήνων τινέσ, ἴτων πάλῳ λαχόντεσ, ὡσ νομίζεται. μαντεύομαι γὰρ ὡσ ἂν ἡγῆται θεόσ. ἦ δεινὰ λέξαι, δεινὰ δ’ ὀφθαλμοῖσ δρακεῖν, πάλιν μ’ ἔπεμψεν ἐκ δόμων τῶν Λοξίου, ὡσ μήτε σωκεῖν μήτε μ’ ἀκταίνειν βάσιν, τρέχω δὲ χερσίν, οὐ ποδωκείᾳ σκελῶν·

δείσασα γὰρ γραῦσ οὐδέν, ἀντίπαισ μὲν οὖν. ἐγὼ μὲν ἑρ́πω πρὸσ πολυστεφῆ μυχόν·

ὁρῶ δ’ ἐπ’ ὀμφαλῷ μὲν ἄνδρα θεομυσῆ ἕδραν ἔχοντα προστρόπαιον, αἵματι στάζοντα χεῖρασ καὶ νεοσπαδὲσ ξίφοσ ἔχοντ’ ἐλαίασ θ’ ὑψιγέννητον κλάδον, λήνει μεγίστῳ σωφρόνωσ ἐστεμμένον, ἀργῆτι μαλλῷ· τῇδε γὰρ τρανῶσ ἐρῶ. πρόσθεν δὲ τἀνδρὸσ τοῦδε θαυμαστὸσ λόχοσ εὕδει γυναικῶν ἐν θρόνοισιν ἥμενοσ.

οὔτοι γυναῖκασ, ἀλλὰ Γοργόνασ λέγω, οὐδ’ αὖτε Γοργείοισιν εἰκάσω τύποισ. εἶδόν ποτ’ ἤδη Φινέωσ γεγραμμένασ δεῖπνον φερούσασ· ἄπτεροί γε μὴν ἰδεῖν αὗται, μέλαιναι δ’ ἐσ τὸ πᾶν βδελύκτροποι· ῥέγκουσι δ’ οὐ πλατοῖσι φυσιάμασιν· ἐκ δ’ ὀμμάτων λείβουσι δυσφιλῆ λίβα· καὶ κόσμοσ οὔτε πρὸσ θεῶν ἀγάλματα φέρειν δίκαιοσ οὔτ’ ἐσ ἀνθρώπων στέγασ. τὸ φῦλον οὐκ ὄπωπα τῆσδ’ ὁμιλίασ οὐδ’ ἥτισ αἰᾶ τοῦτ’ ἐπεύχεται γένοσ τρέφουσ’ ἀνατεὶ μὴ μεταστένειν πόνον. τἀντεῦθεν ἤδη τῶνδε δεσπότῃ δόμων αὐτῷ μελέσθω Λοξίᾳ μεγασθενεῖ.

ἰατρόμαντισ δ’ ἐστὶ καὶ τερασκόποσ καὶ τοῖσιν ἄλλοισ δωμάτων καθάρσιοσ. οὔτοι προδώσω·

διὰ τέλουσ δέ σοι φύλαξ ἐγγὺσ παρεστὼσ καὶ πρόσω δ’ ἀποστατῶν ἐχθροῖσι τοῖσ σοῖσ οὐ γενήσομαι πέπων. καὶ νῦν ἁλούσασ τάσδε τὰσ μάργουσ ὁρᾷσ· ὕπνῳ πεσοῦσαι δ’ αἱ κατάπτυστοι κόραι, γραῖαι παλαιαὶ παῖδεσ, αἷσ οὐ μείγνυται θεῶν τισ οὐδ’ ἄνθρωποσ οὐδὲ θήρ ποτε. κακῶν δ’ ἕκατι κἀγένοντ’, ἐπεὶ κακὸν σκότον νέμονται Τάρταρόν θ’ ὑπὸ χθονόσ, μισήματ’ ἀνδρῶν καὶ θεῶν Ὀλυμπίων. ὅμωσ δὲ φεῦγε μηδὲ μαλθακὸσ γένῃ. ἐλῶσι γάρ σε καὶ δι’ ἠπείρου μακρᾶσ βιβῶντ’ ἀν’ αἰεὶ τὴν πλανοστιβῆ χθόνα ὑπέρ τε πόντον καὶ περιρρύτασ πόλεισ. καὶ μὴ πρόκαμνε τόνδε βουκολούμενοσ πόνον· μολὼν δὲ Παλλάδοσ ποτὶ πτόλιν ἵζου παλαιὸν ἄγκαθεν λαβὼν βρέτασ. κἀκεῖ δικαστὰσ τῶνδε καὶ θελκτηρίουσ μύθουσ ἔχοντεσ μηχανὰσ εὑρήσομεν, ὥστ’ ἐσ τὸ πᾶν σε τῶνδ’ ἀπαλλάξαι πόνων· καὶ γὰρ κτανεῖν σ’ ἔπεισα μητρῷον δέμασ. ἄναξ Ἄπολλον, οἶσθα μὲν τὸ μὴ ’δικεῖν· ἐπεὶ δ’ ἐπίστᾳ, καὶ τὸ μὴ ’μελεῖν μάθε. σθένοσ δὲ ποιεῖν εὖ φερέγγυον τὸ σόν. μέμνησο, μὴ φόβοσ σε νικάτω φρένασ. σὺ δ’, αὐτάδελφον αἷμα καὶ κοινοῦ πατρόσ, Ἑρμῆ, φύλασσε· κάρτα δ’ ὢν ἐπώνυμοσ πομπαῖοσ ἴσθι, τόνδε ποιμαίνων ἐμὸν ἱκέτην ‐ σέβει τοι Ζεὺσ τόδ’ ἐκνόμων σέβασ ‐ ὁρμώμενον βροτοῖσιν εὐπόμπῳ τύχῃ. εὕδοιτ’ ἄν, ὠή, καὶ καθευδουσῶν τί δεῖ;

ἐγὼ δ’ ὑφ’ ὑμῶν ὧδ’ ἀπητιμασμένη ἄλλοισιν ἐν νεκροῖσιν, ὧν μὲν ἔκτανον ὄνειδοσ ἐν φθιτοῖσιν οὐκ ἐκλείπεται, αἰσχρῶσ δ’ ἀλῶμαι· προυννέπω δ’ ὑμῖν ὅτι ἔχω μεγίστην αἰτίαν κείνων ὕπο· παθοῦσα δ’ οὕτω δεινὰ πρὸσ τῶν φιλτάτων, οὐδεὶσ ὑπέρ μου δαιμόνων μηνίεται, κατασφαγείσησ πρὸσ χερῶν μητροκτόνων. ὁρᾶτε πληγὰσ τάσδε καρδίασ ὅθεν. εὕδουσα γὰρ φρὴν ὄμμασιν λαμπρύνεται, ἐν ἡμέρᾳ δὲ μοῖρ’ ἀπρόσκοποσ βροτῶν. ἦ πολλὰ μὲν δὴ τῶν ἐμῶν ἐλείξατε, χοάσ τ’ ἀοίνουσ, νηφάλια μειλίγματα, καὶ νυκτίσεμνα δεῖπν’ ἐπ’ ἐσχάρᾳ πυρὸσ ἔθυον, ὡρ́αν οὐδενὸσ κοινὴν θεῶν.

καὶ πάντα ταῦτα λὰξ ὁρῶ πατούμενα. ὁ δ’ ἐξαλύξασ οἴχεται νεβροῦ δίκην, καὶ ταῦτα κούφωσ ἐκ μέσων ἀρκυστάτων ὤρουσεν ὑμῖν ἐγκατιλλώψασ μέγα. ἀκούσαθ’ ὡσ ἔλεξα τῆσ ἐμῆσ περὶ ψυχῆσ, φρονήσατ’, ὦ κατὰ χθονὸσ θεαί. ὄναρ γὰρ ὑμᾶσ νῦν Κλυταιμήστρα καλῶ. μυγμόσ. μύζοιτ’ ἄν, ἁνὴρ δ’ οἴχεται φεύγων πρόσω· φίλοι γάρ εἰσιν οὐκ ἐμοῖσ προσεικότεσ. μυγμόσ. ἄγαν ὑπνώσσεισ κοὐ κατοικτίζεισ πάθοσ· φονεὺσ δ’ Ὀρέστησ τῆσδε μητρὸσ οἴχεται. ὠγμόσ. ᾤζεισ, ὑπνώσσεισ· οὐκ ἀναστήσῃ τάχοσ; τί σοι πέπρωται πρᾶγμα πλὴν τεύχειν κακά; ὠγμόσ. ὕπνοσ πόνοσ τε κύριοι συνωμόται δεινῆσ δρακαίνησ ἐξεκήραναν μένοσ. μυγμὸσ διπλοῦσ ὀξύσ. λαβὲ λαβὲ λαβὲ λαβέ, φράζου. ὄναρ διώκεισ θῆρα, κλαγγαίνεισ δ’ ἅπερ κύων μέριμναν οὔποτ’ ἐκλείπων πόνου.

τί δρᾷσ; ἀνίστω, μή σε νικάτω πόνοσ, μηδ’ ἀγνοήσῃσ πῆμα μαλθαχθεῖσ’ ὕπνῳ. ἄλγησον ἧπαρ ἐνδίκοισ ὀνείδεσιν· τοῖσ σώφροσιν γὰρ ἀντίκεντρα γίγνεται. σὺ δ’ αἱματηρὸν πνεῦμ’ ἐπουρίσασα τῷ, ἀτμῷ κατισχναίνουσα, νηδύοσ πυρί, ἕπου, μάραινε δευτέροισ διώγμασιν. ἔγειρ’, ἔγειρε καὶ σὺ τήνδ’, ἐγὼ δὲ σέ. εὕδεισ; ἀνίστω, κἀπολακτίσασ’ ὕπνον, ἰδώμεθ’ εἴ τι τοῦδε φροιμίου ματᾷ.

상위

Aeschylus (아이스킬로스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION