πεύθομαι δ ἀπ ὀμμάτων νόστον, αὐτόμαρτυς ὤν:? τὸν δ ἄνευ λύρας ὅμως ὑμνῳδεῖ θρῆνον Ἐρινύος αὐτοδίδακτος ἔσωθεν θυμός, οὐ τὸ πᾶν ἔχων ἐλπίδος φίλον θράσος. σπλάγχνα δ οὔτοι ματᾴ- ζει πρὸς ἐνδίκοις φρεσὶν τελεσφόροις δίναις κυκώμενον κέαρ. εὔχομαι δ ἐξ ἐμᾶς ἐλπίδος ψύθη πεσεῖν ἐς τὸ μὴ τελεσφόρον.?
