Aeschylus, Agamemnon, choral, strophe 2 1:

λιποῦσα δ’ ἀστοῖσιν ἀσπίστοράσ τε καὶ κλόνουσ λογχίμουσ ναυβάτασ <θ’> ὁπλισμούσ, ἄγουσά τ’ ἀντίφερνον Ἰλίῳ φθορὰν βέβακεν ῥίμφα διὰ πυλᾶν ἄτλητα τλᾶσα· πολλὰ δ’ ἔστενον τόδ’ ἐννέποντεσ δόμων προφῆται· "ἰὼ ἰὼ δῶμα δῶμα καὶ πρόμοι, ἰὼ λέχοσ καὶ στίβοι φιλάνορεσ. πάρεστι σιγὰσ ἀτίμουσ ἀλοιδόρουσ ἄλγιστ’ ἀφημένων ἰδεῖν. πόθῳ δ’ ὑπερποντίασ φάσμα δόξει δόμων ἀνάσσειν. εὐμόρφων δὲ κολοσσῶν ἔχθεται χάρισ ἀνδρί· ὀμμάτων δ’ ἐν ἀχηνίαισ ἔρρει πᾶσ’ Ἀφροδίτα.