Plutarch, Compendium Argumenti Stoicos absurdiora poetis dicere, section 4

ὁ παρὰ τοῖσ Στωικοῖσ κάκιστοσ, ἂν οὕτω τύχῃ πρωῒ, δείλησ ἄριστοσ· καὶ καταδαρθὼν ἔμπληκτοσ καὶ ἀμαθὴσ καὶ ἄδικοσ καὶ, ἀκόλαστοσ καὶ ναὶ μὰ Δία δοῦλοσ καὶ πένησ καὶ ἄποροσ αὐθημερὸν ἀνί σταται καὶ βασιλεὺσ καὶ πλούσιοσ καὶ ὄλβιοσ γεγονώσ, σώφρων τε καὶ δίκαιοσ καὶ βέβαιοσ καὶ ἀδόξαστοσ· ἢ δαίμων ἢ θεὸσ ἐκ θηρίων τοῦ κακίστου γενόμενοσ.

ἐκ τῆσ Στοᾶσ;