Plutarch, Apophthegmata Laconica, Λυκούργου, section 1 4:

εἶθ’ ἑκατέρου ἐφ’ ἃ εἴθιστο ὁρμήσαντοσ· "οὐκοῦν καὶ ἡμᾶσ, ὦ πολῖται, οὐδὲν παρὰ τοῖσ πολλοῖσ θαυμαζομένη εὐγένεια καὶ τὸ ἀφ’ Ἡρακλέουσ εἶναι ὀνίνησιν, εἰ μὴ πράττομεν δι’ ἃ ἐκεῖνοσ; "ἁπάντων ἀνθρώπων ἐπιδοξότεροσ καὶ εὐγενέστεροσ ἐφάνη, ἀσκούμενοι καὶ μανθάνοντεσ καλὰ δι’ ὅλου τοῦ βίου.