Plutarch, An virtus doceri possit, section 1 2:

ἀγαθοὶ δ’ ἄνδρεσ ὀνομάζονται καὶ λέγονται μόνον, ὡσ ἱπποκένταυροι καὶ γίγαντεσ καὶ κύκλωπεσ, ἔργον δ’ ἀμεμφὲσ εἰσ ἀρετὴν καὶ ἀκέραιον οὐκ ἔστιν εὑρεῖν οὐδὲ πάθουσ ἀκέραιον ἦθοσ καὶ ἄθικτον αἰσχροῦ βίον ἀλλ’ εἰ καί τι καλὸν ἡ φύσισ αὐτομάτωσ ἐκφέρει, τοῦτο πολλῷ τῷ ἀλλοτρίῳ, καθάπερ ὕλῃ καρπὸσ ἀγρίᾳ καὶ ἀκαθάρτῳ μιγνύμενοσ, ἐξαμαυροῦται.