Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 82:

(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 82:)

οὔτε δὴ κρείττω οὔτε ἰσούμενον ἑκὼν ἐραστὴσ παιδικὰ ἀνέξεται, ἥττω δὲ καὶ ὑποδεέστερον ἀεὶ ἀπεργάζεται· ἥττων δὲ ἀμαθὴσ σοφοῦ, δειλὸσ ἀνδρείου, ἀδύνατοσ εἰπεῖν ῥητορικοῦ, βραδὺσ ἀγχίνου. τοσούτων κακῶν καὶ ἔτι πλειόνων κατὰ τὴν διάνοιαν ἐραστὴν ἐρωμένῳ ἀνάγκη γιγνομένων τε καὶ φύσει ἐνόντων τῶν μὲν ἥδεσθαι, τὰ δὲ παρασκευάζειν, ἢ στέρεσθαι τοῦ παραυτίκα ἡδέοσ. φθονερὸν δὴ ἀνάγκη εἶναι, καὶ πολλῶν μὲν ἄλλων συνουσιῶν ἀπείργοντα καὶ ὠφελίμων ὅθεν ἂν μάλιστ’ ἀνὴρ γίγνοιτο, μεγάλησ αἴτιον εἶναι βλάβησ, μεγίστησ δὲ τῆσ ὅθεν ἂν φρονιμώτατοσ εἰή. τοῦτο δὲ ἡ θεία φιλοσοφία τυγχάνει ὄν, ἧσ ἐραστὴν παιδικὰ ἀνάγκη πόρρωθεν εἴργειν, περίφοβον ὄντα τοῦ καταφρονηθῆναι·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION