Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 77:

ἀτάρ, ὦ φίλε Φαῖδρε, δοκῶ τι σοί, ὥσπερ ἐμαυτῷ, θεῖον πάθοσ πεπονθέναι; πάνυ μὲν οὖν, ὦ Σώκρατεσ, παρὰ τὸ εἰωθὸσ εὔροιά τίσ σε εἴληφεν. σιγῇ τοίνυν μου ἄκουε. τῷ ὄντι γὰρ θεῖοσ ἐοίκεν ὁ τόποσ εἶναι, ὥστε ἐὰν ἄρα πολλάκισ νυμφόληπτοσ προϊόντοσ τοῦ λόγου γένωμαι, μὴ θαυμάσῃσ·