Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 318:

(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 318:)

ἀλλ’ ἅσ τε ἡδονὰσ ἀληθεῖσ καὶ καθαρὰσ ἃσ εἶπεσ, σχεδὸν οἰκείασ ἡμῖν νόμιζε, καὶ πρὸσ ταύταισ τὰσ μεθ’ ὑγιείασ καὶ τοῦ σωφρονεῖν, καὶ δὴ καὶ συμπάσησ ἀρετῆσ ὁπόσαι καθάπερ θεοῦ ὀπαδοὶ γιγνόμεναι αὐτῇ συνακολουθοῦσι πάντῃ, ταύτασ μείγνυ· τὰσ δ’ ἀεὶ μετ’ ἀφροσύνησ καὶ τῆσ ἄλλησ κακίασ ἑπομένασ πολλή που ἀλογία τῷ νῷ μειγνύναι τὸν βουλόμενον ὅτι καλλίστην ἰδόντα καὶ ἀστασιαστοτάτην μεῖξιν καὶ κρᾶσιν, ἐν ταύτῃ μαθεῖν πειρᾶσθαι τί ποτε ἔν τ’ ἀνθρώπῳ καὶ τῷ παντὶ πέφυκεν ἀγαθὸν καὶ τίνα ἰδέαν αὐτὴν εἶναί ποτε μαντευτέον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION