Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 302:

(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 302:)

οὐκοῦν τό γε τέλεον καὶ πᾶσιν αἱρετὸν καὶ τὸ παντάπασιν ἀγαθὸν οὐδέτερον ἂν τούτων εἰή; πῶσ γὰρ ἄν; τὸ τοίνυν ἀγαθὸν ἤτοι σαφῶσ ἢ καί τινα τύπον αὐτοῦ ληπτέον, ἵν’, ὅπερ ἐλέγομεν, δευτερεῖα ὅτῳ δώσομεν ἔχωμεν. ὀρθότατα λέγεισ. οὐκοῦν ὁδὸν μέν τινα ἐπὶ τἀγαθὸν εἰλήφαμεν; τίνα; καθάπερ εἴ τίσ τινα ἄνθρωπον ζητῶν τὴν οἴκησιν πρῶτον ὀρθῶσ ἵν’ οἰκεῖ πύθοιτο αὐτοῦ, μέγα τι δήπου πρὸσ τὴν εὑρ́εσιν ἂν ἔχοι τοῦ ζητουμένου.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION