Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 254:

τί οὖν προελώμεθα; τὸ λευκὸν ἐν τοῖσ πρῶτον, εἰ βούλει, θεασώμεθα γένοσ. πάνυ μὲν οὖν. πῶσ οὖν ἂν λευκοῦ καὶ τίσ καθαρότησ ἡμῖν εἰή; πότερα τὸ μέγιστόν τε καὶ πλεῖστον ἢ τὸ ἀκρατέστατον, ἐν ᾧ χρώματοσ μηδεμία μοῖρα ἄλλη μηδενὸσ ἐνείη; δῆλον ὅτι τὸ μάλιστ’ εἰλικρινὲσ ὄν. ὀρθῶσ. ἆρ’ οὖν οὐ τοῦτο ἀληθέστατον, ὦ Πρώταρχε, καὶ ἅμα δὴ κάλλιστον τῶν λευκῶν πάντων θήσομεν, ἀλλ’ οὐ τὸ πλεῖστον οὐδὲ τὸ μέγιστον;