Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 194:

(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 194:)

κάλλιστ’ εἶπεσ. ἀλλὰ γὰρ οἶμαι τόδε λέγεισ, ὡσ ἀεί τι τούτων ἀναγκαῖον ἡμῖν συμβαίνειν, ὡσ οἱ σοφοί φασιν· ἀεὶ γὰρ ἅπαντα ἄνω τε καὶ κάτω ῥεῖ. λέγουσι γὰρ οὖν, καὶ δοκοῦσί γε οὐ φαύλωσ λέγειν. πῶσ γὰρ ἄν, μὴ φαῦλοί γε ὄντεσ; ἀλλὰ γὰρ ὑπεκστῆναι τὸν λόγον ἐπιφερόμενον τοῦτον βούλομαι. τῇδ’ οὖν διανοοῦμαι φεύγειν, καὶ σύ μοι σύμφευγε. λέγε ὅπῃ. ταῦτα μὲν τοίνυν οὕτωσ ἔστω, φῶμεν πρὸσ τούτουσ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION