Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 15:

κακὰ δ’ ὄντα αὐτῶν τὰ πολλὰ καὶ ἀγαθὰ δέ, ὡσ ἡμεῖσ φαμέν, ὅμωσ πάντα σὺ προσαγορεύεισ ἀγαθὰ αὐτά, ὁμολογῶν ἀνόμοια εἶναι, τῷ λόγῳ εἴ τίσ σε προσαναγκάζοι. τί οὖν δὴ ταὐτὸν ἐν ταῖσ κακαῖσ ὁμοίωσ καὶ ἐν ἀγαθαῖσ ἐνὸν πάσασ ἡδονὰσ ἀγαθὸν εἶναι προσαγορεύεισ; πῶσ λέγεισ, ὦ Σώκρατεσ; οἰεί γάρ τινα συγχωρήσεσθαι, θέμενον ἡδονὴν εἶναι τἀγαθόν, εἶτα ἀνέξεσθαί σου λέγοντοσ τὰσ μὲν εἶναί τινασ ἀγαθὰσ ἡδονάσ, τὰσ δέ τινασ ἑτέρασ αὐτῶν κακάσ;