Lucian, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 46:

(루키아노스, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 46:)

τί οὖν, ὦ Τυχιάδη, οὐχὶ καὶ Πάτροκλοσ τοῦ Ἀχιλλέωσ παράσιτοσ ἦν, καὶ ταῦτα οὐδενὸσ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων φαυλότεροσ οὔτε τὴν ψυχὴν οὔτε τὸ σῶμα νεανίασ ὤν; ἐγὼ γὰρ οὐδ’ αὐτοῦ μοι δοκῶ τοῦ Ἀχιλλέωσ τεκμαίρεσθαι τοῖσ ἔργοισ αὐτοῦ χείρω εἶναι· τόν τε γὰρ Ἕκτορα ῥήξαντα τὰσ πύλασ καὶ παρὰ ταῖσ ναυσὶν εἴσω μαχόμενον οὗτοσ ἐξέωσεν καὶ τὴν Πρωτεσιλάου ναῦν ἤδη καιομένην ἔσβεσεν, καίτοι ἐπεβάτευον αὐτῆσ οὐχ οἱ φαυλότατοι, ἀλλ’ οἱ τοῦ Τελαμῶνοσ Αἰάσ τε καὶ Τεῦκροσ, ὁ μὲν ὁπλίτησ ἀγαθόσ, ὁ δὲ τοξότησ. καὶ πολλοὺσ μὲν ἀπέκτεινε τῶν βαρβάρων, ἐν δὲ δὴ τούτοισ καὶ Σαρπηδόνα τὸν παῖδα τοῦ Διόσ, . ὁ παράσιτοσ τοῦ Ἀχιλλέωσ. καὶ ἀπέθανεν δὲ οὐχὶ τοῖσ ἄλλοισ ὁμοίωσ, ἀλλὰ τὸν ^ μὲν Ἕκτορα Ἀχιλλεὺσ ἀπέκτεινεν, εἷσ ἕνα, καὶ αὐτὸν τὸν Ἀχιλλέα Πάρισ, τὸν δὲ παράσιτον θεὸσ καὶ δύο ἄνθρωποι. καὶ τελευτῶν δὲ φωνὰσ ἀφῆκεν οὐχ οἱάσ ὁ γενναιότατοσ Ἕκτωρ καὶ προσπίπτων τὸν Ἀχιλλέα καὶ ἱκετεύων ὅπωσ ὁ νεκρὸσ αὐτοῦ τοῖσ οἰκείοισ ἀποδοθῇ, ἀλλ’ οἱάσ εἰκὸσ ἀφεῖναι παράσιτον. τίνασ δὴ ταύτασ; τοιοῦτοι δ’ εἴπερ μοι ἐείκοσιν ἀντεβόλησαν, πάντεσ κ’ αὐτόθ’ ὄλοντο ἐμῷ ὑπὸ δουρὶ δαμέντεσ.

상위

Lucian (루키아노스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION