Homer, Iliad, Book 17 12:

(호메로스, 일리아스, Book 17 12:)

ὣσ ἔφατ’, Αἰάντι δὲ δαί̈φρονι θυμὸν ὄρινε· Ἀτρεί̈δησ δ’ ἑτέρωθεν ἀρηί̈φιλοσ Μενέλαοσ ἑστήκει, μέγα πένθοσ ἐνὶ στήθεσσιν ἀέξων. βῆ δὲ διὰ προμάχων, ἅμα δὲ ξανθὸσ Μενέλαοσ. Ἕκτωρ μὲν Πάτροκλον ἐπεὶ κλυτὰ τεύχε’ ἀπηύρα, ἕλχ’ ἵν’ ἀπ’ ὤμοιιν κεφαλὴν τάμοι ὀξέϊ χαλκῷ, τὸν δὲ νέκυν Τρῳῇσιν ἐρυσσάμενοσ κυσὶ δοίη. Αἰάσ δ’ ἐγγύθεν ἦλθε φέρων σάκοσ ἠύ̈τε πύργον· Ἕκτωρ δ’ ἂψ ἐσ ὅμιλον ἰὼν ἀνεχάζεθ’ ἑταίρων, ἐσ δίφρον δ’ ἀνόρουσε· δίδου δ’ ὅ γε τεύχεα καλὰ Τρωσὶ φέρειν προτὶ ἄστυ, μέγα κλέοσ ἔμμεναι αὐτῷ. Αἰάσ δ’ ἀμφὶ Μενοιτιάδῃ σάκοσ εὐρὺ καλύψασ ἑστήκει ὥσ τίσ τε λέων περὶ οἷσι τέκεσσιν, ᾧ ῥά τε νήπι’ ἄγοντι συναντήσωνται ἐν ὕλῃ ἄνδρεσ ἐπακτῆρεσ· ὃ δέ τε σθένεϊ βλεμεαίνει, πᾶν δέ τ’ ἐπισκύνιον κάτω ἕλκεται ὄσσε καλύπτων· ὣσ Αἰάσ περὶ Πατρόκλῳ ἡρ́ωϊ βεβήκει.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION