Homer, Iliad, Book 14 40:

(호메로스, 일리아스, Book 14 40:)

ὣσ εἰπὼν ὃ μὲν ᾤχετ’ ἐπὶ κλυτὰ φῦλ’ ἀνθρώπων, τὸν δ’ ἔτι μᾶλλον ἀνῆκεν ἀμυνέμεναι Δαναοῖσιν. αὐτίκα δ’ ἐν πρώτοισι μέγα προθορὼν ἐκέλευσεν· Ἀργεῖοι καὶ δ’ αὖτε μεθίεμεν Ἕκτορι νίκην Πριαμίδῃ, ἵνα νῆασ ἕλῃ καὶ κῦδοσ ἄρηται; ἀλλ’ ὃ μὲν οὕτω φησὶ καὶ εὔχεται οὕνεκ’ Ἀχιλλεὺσ νηυσὶν ἔπι γλαφυρῇσι μένει κεχολωμένοσ ἦτορ· κείνου δ’ οὔ τι λίην ποθὴ ἔσσεται, εἴ κεν οἳ ἄλλοι ἡμεῖσ ὀτρυνώμεθ’ ἀμυνέμεν ἀλλήλοισιν. ἀλλ’ ἄγεθ’ ὡσ ἂν ἐγὼ εἴπω πειθώμεθα πάντεσ· ἀσπίδεσ ὅσσαι ἄρισται ἐνὶ στρατῷ ἠδὲ μέγισται ἑσσάμενοι, κεφαλὰσ δὲ παναίθῃσιν κορύθεσσι κρύψαντεσ, χερσίν τε τὰ μακρότατ’ ἔγχε’ ἑλόντεσ ἰόμεν· αὐτὰρ ἐγὼν ἡγήσομαι, οὐδ’ ἔτι φημὶ Ἕκτορα Πριαμίδην μενέειν μάλα περ μεμαῶτα. ὃσ δέ κ’ ἀνὴρ μενέχαρμοσ, ἔχει δ’ ὀλίγον σάκοσ ὤμῳ, χείρονι φωτὶ δότω, ὃ δ’ ἐν ἀσπίδι μείζονι δύτω.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION