Homer, Iliad, Book 10 40:

(호메로스, 일리아스, Book 10 40:)

ὣσ ἄρα φωνήσαντε παρὲξ ὁδοῦ ἐν νεκύεσσι κλινθήτην· ὃ δ’ ἄρ’ ὦκα παρέδραμεν ἀφραδίῃσιν. ἀλλ’ ὅτε δή ῥ’ ἀπέην ὅσσόν τ’ ἐπὶ οὖρα πέλονται ἡμιόνων· αἱ γάρ τε βοῶν προφερέστεραί εἰσιν ἑλκέμεναι νειοῖο βαθείησ πηκτὸν ἄροτρον· τὼ μὲν ἐπεδραμέτην, ὃ δ’ ἄρ’ ἔστη δοῦπον ἀκούσασ. ἔλπετο γὰρ κατὰ θυμὸν ἀποστρέψοντασ ἑταίρουσ ἐκ Τρώων ἰέναι πάλιν Ἕκτοροσ ὀτρύναντοσ. ἀλλ’ ὅτε δή ῥ’ ἄπεσαν δουρηνεκὲσ ἢ καὶ ἔλασσον, γνῶ ῥ’ ἄνδρασ δηί̈ουσ, λαιψηρὰ δὲ γούνατ’ ἐνώμα φευγέμεναι· τοὶ δ’ αἶψα διώκειν ὁρμήθησαν. ὡσ δ’ ὅτε καρχαρόδοντε δύω κύνε εἰδότε θήρησ ἢ κεμάδ’ ἠὲ λαγωὸν ἐπείγετον ἐμμενὲσ αἰεὶ χῶρον ἀν’ ὑλήενθ’, ὃ δέ τε προθέῃσι μεμηκώσ, ὣσ τὸν Τυδεί̈δησ ἠδ’ ὃ πτολίπορθοσ Ὀδυσσεὺσ λαοῦ ἀποτμήξαντε διώκετον ἐμμενὲσ αἰεί. ἀλλ’ ὅτε δὴ τάχ’ ἔμελλε μιγήσεσθαι φυλάκεσσι φεύγων ἐσ νῆασ, τότε δὴ μένοσ ἔμβαλ’ Ἀθήνη Τυδεί̈δῃ, ἵνα μή τισ Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων φθαίη ἐπευξάμενοσ βαλέειν, ὃ δὲ δεύτεροσ ἔλθοι. δουρὶ δ’ ἐπαί̈σσων προσέφη κρατερὸσ Διομήδησ· ἠὲ μέν’ ἠέ σε δουρὶ κιχήσομαι, οὐδέ σέ φημι δηρὸν ἐμῆσ ἀπὸ χειρὸσ ἀλύξειν αἰπὺν ὄλεθρον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION