Homer, Iliad, Book 6 38:

ὣσ ἄρα φωνήσασ ἀπέβη κορυθαίολοσ Ἕκτωρ· αἶψα δ’ ἔπειθ’ ἵκανε δόμουσ εὖ ναιετάοντασ, οὐδ’ εὑρ͂’ Ἀνδρομάχην λευκώλενον ἐν μεγάροισιν, ἀλλ’ ἥ γε ξὺν παιδὶ καὶ ἀμφιπόλῳ ἐϋπέπλῳ πύργῳ ἐφεστήκει γοόωσά τε μυρομένη τε. Ἕκτωρ δ’ ὡσ οὐκ ἔνδον ἀμύμονα τέτμεν ἄκοιτιν ἔστη ἐπ’ οὐδὸν ἰών, μετὰ δὲ δμῳῇσιν ἐείπεν· εἰ δ’ ἄγε μοι δμῳαὶ νημερτέα μυθήσασθε· πῇ ἔβη Ἀνδρομάχη λευκώλενοσ ἐκ μεγάροιο; ἠέ πῃ ἐσ γαλόων ἢ εἰνατέρων ἐϋπέπλων ἢ ἐσ Ἀθηναίησ ἐξοίχεται, ἔνθά περ ἄλλαι Τρῳαὶ ἐϋπλόκαμοι δεινὴν θεὸν ἱλάσκονται;