Homer, Iliad, Book 6 33:

τὸν δ’ αὖτε προσέειπεν Ἀλέξανδροσ θεοειδήσ· κιχήσεσθαι δέ σ’ ὀί̈ω. Ἕκτορ ἐπεί με κατ’ αἶσαν ἐνείκεσασ οὐδ’ ὑπὲρ αἶσαν, τοὔνεκά τοι ἐρέω· σὺ δὲ σύνθεο καί μευ ἄκουσον· οὔ τοι ἐγὼ Τρώων τόσσον χόλῳ οὐδὲ νεμέσσι ἥμην ἐν θαλάμῳ, ἔθελον δ’ ἄχεϊ προτραπέσθαι. νῦν δέ με παρειποῦσ’ ἄλοχοσ μαλακοῖσ ἐπέεσσιν ὁρ́μησ’ ἐσ πόλεμον· δοκέει δέ μοι ὧδε καὶ αὐτῷ λώϊον ἔσσεσθαι· νίκη δ’ ἐπαμείβεται ἄνδρασ. ἀλλ’ ἄγε νῦν ἐπίμεινον, Ἀρήϊα τεύχεα δύω· ἢ ἴθ’, ἐγὼ δὲ μέτειμι·