Homer, Iliad, Book 5 24:

(호메로스, 일리아스, Book 5 24:)

ἀλλ’ ἐγὼ οὐ πιθόμην· ἦ τ’ ἂν πολὺ κέρδιον ἠε͂ν· ἵππων φειδόμενοσ, μή μοι δευοίατο φορβῆσ ἀνδρῶν εἰλομένων εἰωθότεσ ἔδμεναι ἄδην. ὣσ λίπον, αὐτὰρ πεζὸσ ἐσ Ἴλιον εἰλήλουθα τόξοισιν πίσυνοσ· τὰ δέ μ’ οὐκ ἄρ’ ἔμελλον ὀνήσειν. ἤδη γὰρ δοιοῖσιν ἀριστήεσσιν ἐφῆκα Τυδεί̈δῃ τε καὶ Ἀτρεί̈δῃ, ἐκ δ’ ἀμφοτέροιιν ἀτρεκὲσ αἷμ’ ἔσσευα βαλών, ἤγειρα δὲ μᾶλλον. τώ ῥα κακῇ αἴσῃ ἀπὸ πασσάλου ἀγκύλα τόξα ἤματι τῷ ἑλόμην ὅτε Ἴλιον εἰσ ἐρατεινὴν ἡγεόμην Τρώεσσι φέρων χάριν Ἕκτορι δίῳ. εἰ δέ κε νοστήσω καὶ ἐσόψομαι ὀφθαλμοῖσι πατρίδ’ ἐμὴν ἄλοχόν τε καὶ ὑψερεφὲσ μέγα δῶμα, αὐτίκ’ ἔπειτ’ ἀπ’ ἐμεῖο κάρη τάμοι ἀλλότριοσ φὼσ εἰ μὴ ἐγὼ τάδε τόξα φαεινῷ ἐν πυρὶ θείην χερσὶ διακλάσσασ· ἀνεμώλια γάρ μοι ὀπηδεῖ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION