Euripides, Ion, choral, strophe 2

αἰσχύνομαι τὸν πολύυ‐ μνον θεόν, εἰ παρὰ καλλιχόροισι παγαῖσ λαμπάδα θεωρὸν εἰκάδων ὄψεται ἐννύχιοσ ἀύπνοσ ὤν, ὅτε καὶ Διὸσ ἀστερωπὸσ ἀνεχόρευσεν αἰθήρ, χορεύει δὲ σελάνα καὶ πεντήκοντα κόραι Νηρέοσ, αἱ κατὰ πόντον ἀενάων τε ποταμῶν δίνασ, χορευόμεναι τὰν χρυσοστέφανον κόραν καὶ ματέρα σεμνάν· ἵν’ ἐλπίζει βασιλεύ‐ σειν ἄλλων πόνον ἐσπεσὼν ὁ Φοίβειοσ ἀλάτασ.