Euripides, Helen, choral, strophe 2

δι’ ἀέροσ εἴθε ποτανοὶ γενοίμεσθ’ ᾇ Λιβύασ οἰωνοὶ στοχάδεσ ὄμβρον λιποῦσαι χειμέριον νίσονται πρεσβυτάτᾳ σύριγγι πειθόμεναι ποιμένοσ, ὃσ ἄβροχα πεδία καρποφόρα τε γᾶσ ἐπιπετόμενοσ ἰαχεῖ. Ὦ πταναὶ δολιχαύχενεσ, σύννομοι νεφέων δρόμου, βᾶτε Πλειάδασ ὑπὸ μέσασ Ὠρίωνά τ’ ἐννύχιον· καρύξατ’ ἀγγελίαν, Εὐρώταν ἐφεζόμεναι, Μενέλεωσ ὅτι Δαρδάνου πόλιν ἑλὼν δόμον ἥξει.