Aristophanes, Lysistrata, Agon, strophe 1

(아리스토파네스, Lysistrata, Agon, strophe 1)

ὦ Ζεῦ τί ποτε χρησόμεθα τοῖσδε τοῖσ κνωδάλοισ; ου’ γὰρ ἔτ’ ἀνεκτὰ τάδε γ’, ἀλλὰ βασανιστέον τόδε σοι τὸ πάθοσ μετ’ ἐμοῦ ὅ τι βουλόμεναί ποτε τὴν Κραναὰν κατέλαβον, ἐφ’ ὅ τι τε μεγαλόπετρον ἄβατον ἀκρόπολιν ἱερὸν τέμενοσ.