헬라어 문장 검색 - ΑριστοπήΑξηαρνί05́4́

(아리스토파네스, Acharnians, Lyric-Scene, iambics)

ὡρ́α ’στὶν ἤδη καρτερὰν ψυχὴν λαβεῖν, καί μοι βαδιστέ’ ἐστὶν ὡσ Εὐριπίδην. παῖ παῖ. τίσ οὗτοσ, ἔνδον ἔστ’ Εὐριπίδησ; οὐκ ἔνδον ἔνδον ἐστίν, εἰ γνώμην ἔχεισ. πῶσ ἔνδον εἶτ’ οὐκ ἔνδον; ὀρθῶσ ὦ γέρον. ὁ νοῦσ μὲν ἔξω ξυλλέγων ἐπύλλια οὐκ ἔνδον, αὐτὸσ δ’ ἔνδον ἀναβάδην ποιεῖ τραγῳδίαν. ὦ τρισμακάρι’ Εὐριπίδη, ὅθ’ ὁ δοῦλοσ οὑτωσὶ σαφῶσ ἀπεκρίνατο. ἐκκάλεσον αὐτόν. ἀλλ’ ἀδύνατον. ἀλλ’ ὅμωσ· οὐ γὰρ ἂν ἀπέλθοιμ’, ἀλλὰ κόψω τὴν θύραν. Εὐριπίδη, Εὐριπίδιον, ὑπάκουσον, εἴπερ τώποτ’ ἀνθρώπων τινί· Δικαιόπολισ καλεῖ σε Χολλῄδησ, ἐγώ. ἀλλ’ οὐ σχολή.

ἀλλ’ ἐκκυκλήθητ’. ἀλλ’ ἀδύνατον. ἀλλ’ ὅμωσ. ἀλλ’ ἐκκυκλήσομαι· καταβαίνειν δ’ οὐ σχολή. Εὐριπίδη, τί λέλακασ; ἀναβάδην ποιεῖσ, ἐξὸν καταβάδην; οὐκ ἐτὸσ χωλοὺσ ποιεῖσ. ἀτὰρ τί τὰ ῥάκι’ ἐκ τραγῳδίασ ἔχεισ, ἐσθῆτ’ ἐλεινήν; οὐκ ἐτὸσ πτωχοὺσ ποιεῖσ. ἀλλ’ ἀντιβολῶ πρὸσ τῶν γονάτων σ’ Εὐριπίδη, δόσ μοι ῥάκιόν τι τοῦ παλαιοῦ δράματοσ. δεῖ γάρ με λέξαι τῷ χορῷ ῥῆσιν μακράν· αὕτη δὲ θάνατον, ἢν κακῶσ λέξω, φέρει. τὰ ποῖα τρύχη; μῶν ἐν οἷσ Οἰνεὺσ ὁδὶ ὁ δύσποτμοσ γεραιὸσ ἠγωνίζετο; οὐκ Οἰνέωσ ἦν, ἀλλ’ ἔτ’ ἀθλιωτέρου. τὰ τοῦ τυφλοῦ Φοίνικοσ; οὐ Φοίνικοσ, οὔ· ἀλλ’ ἕτεροσ ἦν Φοίνικοσ ἀθλιώτεροσ. ποίασ ποθ’ ἁνὴρ λακίδασ αἰτεῖται πέπλων; ἀλλ’ ἦ Φιλοκτήτου τὰ τοῦ πτωχοῦ λέγεισ; οὐκ ἀλλὰ τούτου πολὺ πολὺ πτωχιστέρου. ἀλλ’ ἦ τὰ δυσπινῆ ’θέλεισ πεπλώματα, ἃ Βελλεροφόντησ εἶχ’ ὁ χωλὸσ οὑτοσί; οὐ Βελλεροφόντησ· ἀλλὰ κἀκεῖνοσ μὲν ἦν χωλὸσ προσαιτῶν στωμύλοσ δεινὸσ λέγειν. οἶδ’ ἄνδρα Μυσὸν Τήλεφον. ναὶ Τήλεφον· τούτου δὸσ ἀντιβολῶ σέ μοι τὰ σπάργανα. ὦ παῖ δὸσ αὐτῷ Τηλέφου ῥακώματα. κεῖται δ’ ἄνωθεν τῶν Θυεστείων ῥακῶν μεταξὺ τῶν Ἰνοῦσ. ἰδοὺ ταυτὶ λαβέ. ὦ Ζεῦ διόπτα καὶ κατόπτα πανταχῇ, ἐνσκευάσασθαί μ’ οἱο͂ν ἀθλιώτατον. Εὐριπίδη, ’πειδήπερ ἐχαρίσω ταδί, κἀκεῖνά μοι δὸσ τἀκόλουθα τῶν ῥακῶν, τὸ πιλίδιον περὶ τὴν κεφαλὴν τὸ Μύσιον. δεῖ γάρ με δόξαι πτωχὸν εἶναι τήμερον, εἶναι μὲν ὅσπερ εἰμί, φαίνεσθαι δὲ μή· τοὺσ μὲν θεατὰσ εἰδέναι μ’ ὃσ εἴμ’ ἐγώ, τοὺσ δ’ αὖ χορευτὰσ ἠλιθίουσ παρεστάναι, ὅπωσ ἂν αὐτοὺσ ῥηματίοισ σκιμαλίσω. δώσω· πυκνῇ γὰρ λεπτὰ μηχανᾷ φρενί. εὐδαιμονοίησ, Τηλέφῳ δ’ ἁγὼ φρονῶ. εὖ γ’ οἱο͂ν ἤδη ῥηματίων ἐμπίμπλαμαι. ἀτὰρ δέομαί γε πτωχικοῦ βακτηρίου. τουτὶ λαβὼν ἄπελθε λαί̈νων σταθμῶν. ὦ θύμ’, ὁρᾷσ γὰρ ὡσ ἀπωθοῦμαι δόμων, πολλῶν δεόμενοσ σκευαρίων· νῦν δὴ γενοῦ γλίσχροσ προσαιτῶν λιπαρῶν τ’. Εὐριπίδη δόσ μοι σπυρίδιον διακεκαυμένον λύχνῳ. τί δ’ ὦ τάλασ σε τοῦδ’ ἔχει πλέκουσ χρέοσ;

χρέοσ μὲν οὐδέν, βούλομαι δ’ ὅμωσ λαβεῖν. λυπηρὸσ ἴσθ’ ὢν κἀποχώρησον δόμων. φεῦ· εὐδαιμονοίησ, ὥσπερ ἡ μήτηρ ποτέ. ἄπελθε νῦν μοι. μἀλλά μοι δὸσ ἓν μόνον κοτυλίσκιον τὸ χεῖλοσ ἀποκεκρουσμένον. φθείρου λαβὼν τόδ’· ἴσθ’ ὀχληρὸσ ὢν δόμοισ. οὔπω μὰ Δί’· οἶσθ’ οἷ’ αὐτὸσ ἐργάζει κακά. ἀλλ’ ὦ γλυκύτατ’ Εὐριπίδη τουτὶ μόνον δόσ μοι χυτρίδιον σφογγίῳ βεβυσμένον. ὦνθρωπ’ ἀφαιρήσει με τὴν τραγῳδίαν· ἄπελθε ταυτηνὶ λαβών. ἀπέρχομαι. καίτοι τί δράσω; δεῖ γὰρ ἑνὸσ οὗ μὴ τυχὼν ἀπόλωλ’. ἄκουσον ὦ γλυκύτατ’ Εὐριπίδη· τουτὶ λαβὼν ἄπειμι κοὐ πρόσειμ’ ἔτι· ἐσ τὸ σπυρίδιον ἰσχνά μοι φυλλεῖα δόσ. ἀπολεῖσ μ’. ἰδού σοι. φροῦδά μοι τὰ δράματα. ἀλλ’ οὐκέτ’, ἀλλ’ ἄπειμι. καὶ γάρ εἰμ’ ἄγαν ὀχληρόσ, οὐ δοκῶν με κοιράνουσ στυγεῖν. οἴμοι κακοδαίμων, ὡσ ἀπόλωλ’. ἐπελαθόμην ἐν ᾧπέρ ἐστι πάντα μοι τὰ πράγματα. Εὐριπίδιον ὦ φιλτάτιον καὶ γλυκύτατον, κάκιστ’ ἀπολοίμην, εἴ τί σ’ αἰτήσαιμ’ ἔτι, πλὴν ἓν μόνον, τουτὶ μόνον τουτὶ μόνον, σκάνδικά μοι δὸσ μητρόθεν δεδεγμένοσ. ἁνὴρ ὑβρίζει· κλῇε πηκτὰ δωμάτων. ὦ θύμ’ ἄνευ σκάνδικοσ ἐμπορευτέα. ἆρ’ οἶσθ’ ὅσον τὸν ἀγῶν’ ἀγωνιεῖ τάχα, μέλλων ὑπὲρ Λακεδαιμονίων ἀνδρῶν λέγειν; πρόβαινέ νυν ὦ θυμέ· γραμμὴ δ’ αὑτηί. ἕστηκασ; οὐκ εἶ καταπιὼν Εὐριπίδην; ἐπῄνεσ’· ἄγε νυν ὦ τάλαινα καρδία ἄπελθ’ ἐκεῖσε, κᾆτα τὴν κεφαλὴν ἐκεῖ παράσχεσ εἰποῦσ’ ἅττ’ ἂν αὐτῇ σοι δοκῇ. τόλμησον ἴθι χώρησον, ἄγαμαι καρδίασ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristophanes, Acharnians, Lyric-Scene, iambics

(아리스토파네스, Acharnians, Lyric-Scene, iambics)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION