Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 9 108:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 108:)

δεῖ ἄρα τῷ εὐδαίμονι φίλων. τί οὖν λέγουσιν οἱ πρῶτοι, καὶ πῇ ἀληθεύουσιν; ἢ ὅτι οἱ πολλοὶ φίλουσ οἰόνται τοὺσ χρησίμουσ εἶναι; τῶν τοιούτων μὲν οὖν οὐδὲν δεήσεται ὁ μακάριοσ, ἐπειδὴ τἀγαθὰ ὑπάρχει αὐτῷ·