헬라어 문장 검색 - ΑπολλόΑργοναύ4́0́25́

(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 25:)

Ἀλλ’ ὅτε δή ῥ’ ἐπὶ νηὸσ ἔβαν, πρήσοντοσ ἀήτεω ἂμ πέλαγοσ νοτίοιο, πόρουσ τ’ ἀπετεκμήραντο λίμνησ ἐκπρομολεῖν Τριτωνίδοσ, οὔτινα μῆτιν δὴν ἔχον, ἀφραδέωσ δὲ πανημέριοι φορέοντο. ὡσ δὲ δράκων σκολιὴν εἱλιγμένοσ ἔρχεται οἶμον, εὖτέ μιν ὀξύτατον θάλπει σέλασ ἠελίοιο· ῥοίζῳ δ’ ἔνθα καὶ ἔνθα κάρη στρέφει, ἐν δέ οἱ ὄσσε σπινθαρύγεσσι πυρὸσ ἐναλίγκια μαιμώοντι λάμπεται, ὄφρα μυχόνδε διὰ ῥωχμοῖο δύηται· ὧσ Ἀργὼ λίμνησ στόμα ναύπορον ἐξερέουσα ἀμφεπόλει δηναιὸν ἐπὶ χρόνον. αὐτίκα δ’ Ὀρφεὺσ κέκλετ’ Ἀπόλλωνοσ τρίποδα μέγαν ἔκτοθι νηὸσ δαίμοσιν ἐγγενέταισ νόστῳ ἔπι μείλια θέσθαι. καὶ τοὶ μὲν Φοίβου κτέρασ ἵδρυον ἐν χθονὶ βάντεσ· τοῖσιν δ’ αἰζηῷ ἐναλίγκιοσ ἀντεβόλησεν Τρίτων εὐρυβίησ, γαίησ δ’ ἀνὰ βῶλον ἀείρασ ξείνι’ ἀριστήεσσι προΐσχετο, φώνησέν τε· "Δέχθε, φίλοι· ἐπεὶ οὐ περιώσιον ἐγγυαλίξαι ἐνθάδε νῦν πάρ’ ἐμοὶ ξεινήιον ἀντομένοισιν. εἰ δέ τι τῆσδε πόρουσ μαίεσθ’ ἁλόσ, οἱᾶ́ τε πολλὰ ἄνθρωποι χατέουσιν ἐπ’ ἀλλοδαπῇ περόωντεσ, ἐξερέω. δὴ γάρ με πατὴρ ἐπιίστορα πόντου θῆκε Ποσειδάων τοῦδ’ ἔμμεναι. αὐτὰρ ἀνάσσω παρραλίησ, εἰ δή τιν’ ἀκούετε νόσφιν ἐόντεσ Εὐρύπυλον Λιβύῃ θηροτρόφῳ ἐγγεγαῶτα. " Ὧσ ηὔδα· πρόφρων δ’ ὑπερέσχεθε βώλακι χεῖρασ Εὔφημοσ, καὶ τοῖα παραβλήδην προσέειπεν· "Ἀπίδα καὶ πέλαγοσ Μινώιον εἴ νύ που, ἡρ́ωσ, ἐξεδάησ, νημερτὲσ ἀνειρομένοισιν ἔνισπε. δεῦρο γὰρ οὐκ ἐθέλοντεσ ἱκάνομεν, ἀλλὰ βαρείαισ χρίμψαντεσ γαίησ ἐπὶ πείρασι τῆσδε θυέλλαισ νῆα μεταχρονίην ἐκομίσσαμεν ἐσ τόδε λίμνησ χεῦμα δι’ ἠπείρου βεβαρημένοι· οὐδέ τι ἴδμεν, πῇ πλόοσ ἐξανέχει Πελοπηίδα γαῖαν ἱκέσθαι. " Ὧσ ἄρ’ ἔφη· ὁ δὲ χεῖρα τανύσσατο, δεῖξε δ’ ἄπωθεν φωνήσασ πόντον τε καὶ ἀγχιβαθὲσ στόμα λίμνησ· "Κείνη μὲν πόντοιο διήλυσισ, ἔνθα μάλιστα βένθοσ ἀκίνητον μελανεῖ· ἑκάτερθε δὲ λευκαὶ ῥηγμῖνεσ φρίσσουσι διαυγέεσ· ἡ δὲ μεσηγὺ ῥηγμίνων στεινὴ τελέθει ὁδὸσ ἐκτὸσ ἐλάσσαι. κεῖνο δ’ ὑπηέριον θείην Πελοπηίδα γαῖαν εἰσανέχει πέλαγοσ Κρήτησ ὕπερ· ἀλλ’ ἐπὶ χειρὸσ δεξιτερῆσ, λίμνηθεν ὅτ’ εἰσ ἁλὸσ οἶδμα βάλητε, τόφρ’ αὐτὴν παρὰ χέρσον ἐεργμένοι ἰθύνεσθε, ἔστ’ ἂν ἄνω τείνῃσι· περιρρήδην δ’ ἑτέρωσε κλινομένησ χέρσοιο, τότε πλόοσ ὔμμιν ἀπήμων ἀγκῶνοσ τέτατ’ ἰθὺσ ἀπὸ προύχοντοσ ἰοῦσιν. ἀλλ’ ἴτε γηθόσυνοι, καμάτοιο δὲ μήτισ ἀνίη γιγνέσθω, νεότητι κεκασμένα γυῖα μογῆσαι. " Ἴσκεν ἐυφρονέων· οἱ δ’ αἶψ’ ἐπὶ νηὸσ ἔβησαν λίμνησ ἐκπρομολεῖν λελιημένοι εἰρεσίῃσιν. καὶ δὴ ἐπιπρονέοντο μεμαότεσ· αὐτὰρ ὁ τείωσ Τρίτων ἀνθέμενοσ τρίποδα μέγαν, εἴσατο λίμνην εἰσβαίνειν· μετὰ δ’ οὔτισ ἐσέδρακεν, οἱο͂ν ἄφαντοσ αὐτῷ σὺν τρίποδι σχεδὸν ἔπλετο. τοῖσι δ’ ἰάνθη θυμόσ, ὃ δὴ μακάρων τισ ἐναίσιμοσ ἀντεβόλησεν. καί ῥά οἱ Αἰσονίδην μήλων ὅ τι φέρτατον ἄλλων ἤνωγον ῥέξαι καὶ ἐπευφημῆσαι ἑλόντα. αἶψα δ’ ὅγ’ ἐσσυμένωσ ἐκρίνατο, καί μιν ἀείρασ σφάξε κατὰ πρύμνησ, ἐπὶ δ’ ἔννεπεν εὐχωλῇσιν·

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Apollodorus, Argonautica, book 4 25:

(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 25:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION