Apollodorus, Argonautica, book 4 15:

(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 15:)

Ἦμοσ δ’ ἄκρον ἔβαλλε φαεσφόροσ οὐρανὸν Ηὤσ, δὴ τότε λαιψηροῖο κατηλυσίῃ ζεφύροιο βαῖνον ἐπὶ κληῖδασ ἀπὸ χθονόσ· ἐκ δὲ βυθοῖο εὐναίασ εἷλκον περιγηθέεσ ἄλλα τε πάντα ἄρμενα μηρύοντο κατὰ χρέοσ· ὕψι δὲ λαῖφοσ εἴρυσσαν τανύσαντεσ ἐν ἱμάντεσσι κεραίησ. νῆα δ’ ἐυκραὴσ ἄνεμοσ φέρεν. αἶψα δὲ νῆσον καλήν, Ἀνθεμόεσσαν ἐσέδρακον, ἔνθα λίγειαι Σειρῆνεσ σίνοντ’ Ἀχελωίδεσ ἡδείῃσιν θέλγουσαι μολπῇσιν, ὅτισ παρὰ πεῖσμα βάλοιτο. τὰσ μὲν ἄρ’ εὐειδὴσ Ἀχελωίῳ εὐνηθεῖσα γείνατο Τερψιχόρη, Μουσέων μία· καί ποτε Δηοῦσ θυγατέρ’ ἰφθίμην ἀδμῆτ’ ἔτι πορσαίνεσκον ἄμμιγα μελπόμεναι· τότε δ’ ἄλλο μὲν οἰωνοῖσιν, ἄλλο δὲ παρθενικῇσ ἐναλίγκιαι ἔσκον ἰδέσθαι. αἰεὶ δ’ εὐόρμου δεδοκημέναι ἐκ περιωπῆσ ἦ θαμὰ δὴ πολέων μελιηδέα νόστον ἕλοντο, τηκεδόνι φθινύθουσαι· ἀπηλεγέωσ δ’ ἄρα καὶ τοῖσ ἱέσαν ἐκ στομάτων ὄπα λείριον. οἱ δ’ ἀπὸ νηὸσ ἤδη πείσματ’ ἔμελλον ἐπ’ ἠιόνεσσι βαλέσθαι, εἰ μὴ ἄρ’ Οἰάγροιο πάισ Θρηίκιοσ Ὀρφεὺσ Βιστονίην ἐνὶ χερσὶν ἑαῖσ φόρμιγγα τανύσσασ κραιπνὸν ἐυτροχάλοιο μέλοσ κανάχησεν ἀοιδῆσ, ὄφρ’ ἄμυδισ κλονέοντοσ ἐπιβρομέωνται ἀκουαὶ κρεγμῷ· παρθενικὴν δ’ ἐνοπὴν ἐβιήσατο φόρμιγξ. νῆα δ’ ὁμοῦ ζέφυρόσ τε καὶ ἠχῆεν φέρε κῦμα πρυμνόθεν ὀρνύμενον· ταὶ δ’ ἄκριτον ἱέσαν αὐδήν. ἀλλὰ καὶ ὧσ Τελέοντοσ ἐὺσ πάισ, οἰο͂σ ἑταίρων προφθάμενοσ, ξεστοῖο κατὰ ζυγοῦ ἔνθορε πόντῳ Βούτησ, Σειρήνων λιγυρῇ ὀπὶ θυμὸν ἰανθείσ· νῆχε δὲ πορφυρέοιο δι’ οἴδματοσ, ὄφρ’ ἐπιβαίη, σχέτλιοσ. ἦ τέ οἱ αἶψα καταυτόθι νόστον ἀπηύρων, ἀλλά μιν οἰκτείρασα θεὰ Ἔρυκοσ μεδέουσα Κύπρισ ἔτ’ ἐν δίναισ ἀνερέψατο, καί ῥ’ ἐσάωσεν πρόφρων ἀντομένη Λιλυβηίδα ναιέμεν ἄκρην. οἱ δ’ ἄχεϊ σχόμενοι τὰσ μὲν λίπον, ἄλλα δ’ ὄπαζον κύντερα μιξοδίῃσιν ἁλὸσ ῥαιστήρια νηῶν. τῇ μὲν γὰρ Σκύλλησ λισσὴ προυφαίνετο πέτρη· τῇ δ’ ἄμοτον βοάασκεν ἀναβλύζουσα Χάρυβδισ· ἄλλοθι δὲ Πλαγκταὶ μεγάλῳ ὑπὸ κύματι πέτραι ῥόχθεον, ᾗχι πάροιθεν ἀπέπτυεν αἰθομένη φλὸξ ἄκρων ἐκ σκοπέλων, πυριθαλπέοσ ὑψόθι πέτρησ, καπνῷ δ’ ἀχλυόεισ αἰθὴρ πέλεν, οὐδέ κεν αὐγὰσ ἔδρακεσ ἠελίοιο. τότ’ αὖ λήξαντοσ ἀπ’ ἔργων Ἡφαίστου θερμὴν ἔτι κήκιε πόντοσ ἀυτμήν. ἔνθα σφιν κοῦραι Νηρηίδεσ ἄλλοθεν ἄλλαι ἤντεον· ἡ δ’ ὄπιθεν πτέρυγοσ θίγε πηδαλίοιο δῖα Θέτισ, Πλαγκτῇσιν ἐνὶ σπιλάδεσσιν ἐρύσσαι. ὡσ δ’ ὁπόταν δελφῖνεσ ὑπὲξ ἁλὸσ εὐδιόωντεσ σπερχομένην ἀγεληδὸν ἑλίσσωνται περὶ νῆα, ἄλλοτε μἑν προπάροιθεν ὁρώμενοι, ἄλλοτ’ ὄπισθεν, ἄλλοτε παρβολάδην, ναύτῃσι δὲ χάρμα τέτυκται· ὧσ αἱ ὑπεκπροθέουσαι ἐπήτριμοι εἱλίσσοντο Ἀργῴῃ περὶ νηί, Θέτισ δ’ ἴθυνε κέλευθον. καί ῥ’ ὅτε δὴ Πλαγκτῇσιν ἐνιχρίμψεσθαι ἔμελλον, αὐτίκ’ ἀνασχόμεναι λευκοῖσ ἐπὶ γούνασι πέζασ, ὑψοῦ ἐπ’ αὐτάων σπιλάδων καὶ κύματοσ ἀγῆσ ῥώοντ’ ἔνθα καὶ ἔνθα διασταδὸν ἀλλήλῃσιν. τὴν δὲ παρηορίην κόπτεν ῥόοσ· ἀμφὶ δὲ κῦμα λάβρον ἀειρόμενον πέτραισ ἐπικαχλάζεσκεν, αἵ θ’ ὁτὲ μὲν κρημνοῖσ ἐναλίγκιαι ἠέρι κῦρον, ἄλλοτε δὲ βρύχιαι νεάτῳ ὑπὸ πυθμένι πόντου ἠρήρειν, τὸ δὲ πολλὸν ὑπείρεχεν ἄγριον οἶδμα. αἱ δ’, ὥστ’ ἠμαθόεντοσ ἐπισχεδὸν αἰγιαλοῖο παρθενικαί, δίχα κόλπον ἐπ’ ἰξύασ εἱλίξασαι σφαίρῃ ἀθύρουσιν περιηγέι· αἱ μὲν ἔπειτα ἄλλη ὑπ’ ἐξ ἄλλησ δέχεται καὶ ἐσ ἠέρα πέμπει ὕψι μεταχρονίην· ἡ δ’ οὔποτε πίλναται οὔδει· ὧσ αἱ νῆα θέουσαν ἀμοιβαδὶσ ἄλλοθεν ἄλλη πέμπε διηερίην ἐπὶ κύμασιν, αἰὲν ἄπωθεν πετράων· περὶ δέ σφιν ἐρευγόμενον ζέεν ὕδωρ. τὰσ δὲ καὶ αὐτὸσ ἄναξ κορυφῆσ ἔπι λισσάδοσ ἄκρησ ὀρθὸσ ἐπὶ στελεῇ τυπίδοσ βαρὺν ὦμον ἐρείσασ Ἥφαιστοσ θηεῖτο, καὶ αἰγλήεντοσ ὕπερθεν οὐρανοῦ ἑστηυῖα Διὸσ δάμαρ· ἀμφὶ δ’ Ἀθήνῃ βάλλε χέρασ, τοῖόν μιν ἔχεν δέοσ εἰσορόωσαν. ὅσση δ’ εἰαρινοῦ μηκύνεται ἤματοσ αἶσα, τοσσάτιον μογέεσκον ἐπὶ χρόνον, ὀχλίζουσαι νῆα διὲκ πέτρασ πολυηχέασ· οἱ δ’ ἀνέμοιο αὖτισ ἐπαυρόμενοι προτέρω θέον· ὦκα δ’ ἄμειβον Θρινακίησ λειμῶνα, βοῶν τροφὸν Ηἐλίοιο. ἔνθ’ αἱ μὲν κατὰ βένθοσ ἀλίγκιαι αἰθυίῃσιν δῦνον, ἐπεί ῥ’ ἀλόχοιο Διὸσ πόρσυνον ἐφετμάσ. τοὺσ δ’ ἄμυδισ βληχή τε δι’ ἠέροσ ἵκετο μήλων, μυκηθμόσ τε βοῶν αὐτοσχεδὸν οὐάτ’ ἔβαλλεν. καὶ τὰ μὲν ἑρσήεντα κατὰ δρία ποιμαίνεσκεν ὁπλοτέρη Φαέθουσα θυγατρῶν Ηἐλίοιο, ἀργύρεον χαῖον παλάμῃ ἔνι πηχύνουσα· Λαμπετίη δ’ ἐπὶ βουσὶν ὀρειχάλκοιο φαεινοῦ πάλλεν ὀπηδεύουσα καλαύροπα. τὰσ δὲ καὶ αὐτοὶ βοσκομένασ ποταμοῖο παρ’ ὕδασιν εἰσορόωντο ἂμ πεδίον καὶ ἕλοσ λειμώνιον· οὐδέ τισ ἠε͂ν κυανέη μετὰ τῇσι δέμασ, πᾶσαι δὲ γάλακτι εἰδόμεναι, χρυσέοισι κεράασι κυδιάασκον. καὶ μὲν τὰσ παράμειβον ἐπ’ ἤματι· νυκτὶ δ’ ἰούσῃ πεῖρον ἁλὸσ μέγα λαῖτμα κεχαρμένοι, ὄφρα καὶ αὖτισ Ηὢσ ἠριγενὴσ φέγγοσ βάλε νισσομένοισιν.

상위

Apollodorus (아폴로도로스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION