헬라어 문장 검색 - Γαλεν́ΟντηεΝά1́13́0́

(갈레노스, On the Natural Faculties., ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Α, section 13)

μαθεῖν δ’ ἔνεστιν οὐ μόνον ἐξ ὧν οἱ τἀναντία τιθέμενοι διαφέρονται τοῖσ ἐναργῶσ φαινομένοισ, εἰσ ὅσον ὀρθότητόσ τε καὶ ἀληθείασ ἥκει τὰ Ἱπποκράτουσ δόγματα, ἀλλὰ κἀξ αὐτῶν τῶν κατὰ μέροσ ἐν τῇ φυσικῇ θεωρίᾳ ζητουμένων τῶν τ’ ἄλλων ἁπάντων καὶ τῶν ἐν τοῖσ ζῳοίσ ἐνεργειῶν. ὅσοι γὰρ οὐδεμίαν οὐδενὶ μορίῳ νομίζουσιν ὑπάρχειν ἑλκτικὴν τῆσ οἰκείασ ποιότητοσ δύναμιν, ἀναγκάζονται πολλάκισ ἐναντία λέγειν τοῖσ ἐναργῶσ φαινομένοισ, ὥσπερ καὶ Ἀσκληπιάδησ ὁ ἰατρὸσ ἐπὶ τῶν νεφρῶν ἐποίησεν, οὓσ οὐ μόνον Ἱπποκράτησ ἢ Διοκλῆσ ἢ Ἐρασίστρατοσ ἢ Πραξαγόρασ ἤ τισ ἄλλοσ ἰατρὸσ ἄριστοσ ὄργανα διακριτικὰ τῶν οὔρων πεπιστεύκασιν ὑπάρχειν, ἀλλὰ καὶ οἱ μάγειροι σχεδὸν ἅπαντεσ ἴσασιν, ὁσημέραι θεώμενοι τήν τε θέσιν αὐτῶν καὶ τὸν ἀφ’ ἑκατέρου πόρον εἰσ τὴν κύστιν ἐμβάλλοντα, τὸν οὐρητῆρα καλούμενον, ἐξ αὐτῆσ τῆσ κατασκευῆσ ἀναλογιζόμενοι τήν τε χρείαν αὐτῶν καὶ τὴν δύναμιν. καὶ πρό γε τῶν μαγείρων ἅπαντεσ ἄνθρωποι καὶ δυσουροῦντεσ πολλάκισ καὶ παντάπασιν ἰσχουροῦντεσ, ὅταν ἀλγῶσι μὲν τὰ κατὰ τὰσ ψόασ, ψαμμώδη δ’ ἐξουρῶσιν, νεφριτικοὺσ ὀνομάζουσι σφᾶσ αὐτούσ. Ἀσκληπιάδην δ’ οἶμαι μηδὲ λίθον οὐρηθέντα ποτὲ θεάσασθαι πρὸσ τῶν οὕτω πασχόντων μηδ’ ὡσ προηγήσατο κατὰ τὴν μεταξὺ τῶν νεφρῶν καὶ τῆσ κύστεωσ χώραν ὀδύνη τισ ὀξεῖα διερχομένου τοῦ λίθου τὸν οὐρητῆρα μηδ’ ὡσ οὐρηθέντοσ αὐτοῦ τά τε τῆσ ὀδύνησ καὶ τὰ τῆσ ἰσχουρίασ ἐπαύσατο παραχρῆμα. πῶσ οὖν εἰσ τὴν κύστιν τῷ λόγῳ παράγει τὸ οὖρον, ἄξιον ἀκοῦσαι καὶ θαυμάσαι τἀνδρὸσ τὴν σοφίαν, ὅσ καταλιπὼν οὕτωσ εὐρείασ ὁδοὺσ ἐναργῶσ φαινομένασ ἀφανεῖσ καὶ στενὰσ καὶ παντάπασιν ἀναισθήτουσ ὑπέθετο. βούλεται γὰρ εἰσ ἀτμοὺσ ἀναλυόμενον τὸ πινόμενον ὑγρὸν εἰσ τὴν κύστιν διαδίδοσθαι κἄπειτ’ ἐξ ἐκείνων αὖθισ ἀλλήλοισ συνιόντων οὕτωσ ἀπολαμβάνειν αὐτὸ τὴν ἀρχαίαν ἰδέαν καὶ γίγνεσθαι πάλιν ὑγρὸν ἐξ ἀτμῶν ἀτεχνῶσ ὡσ περὶ σπογγιᾶσ τινοσ ἢ ἐρίου τῆσ κύστεωσ διανοούμενοσ, ἀλλ’ οὐ σώματοσ ἀκριβῶσ πυκνοῦ καὶ στεγανοῦ δύο χιτῶνασ ἰσχυροτάτουσ κεκτημένου, δι’ ὧν εἴπερ διέρχεσθαι φήσομεν τοὺσ ἀτμούσ, τί δήποτ’ οὐχὶ διὰ τοῦ περιτοναίου καὶ τῶν φρενῶν διελθόντεσ ἐνέπλησαν ὕδατοσ τό τ’ ἐπιγάστριον ἅπαν καὶ τὸν θώρακα; ἀλλὰ παχύτεροσ, φησίν, ἐστὶ δηλαδὴ καὶ στεγανώτεροσ ὁ περιτόναιοσ χιτὼν τῆσ κύστεωσ καὶ διὰ τοῦτ’ ἐκεῖνοσ μὲν ἀποστέγει τοὺσ ἀτμούσ, ἡ δὲ κύστισ παραδέχεται. ἀλλ’ εἴπερ ἀνατετμήκει ποτέ, τάχ’ ἂν ἠπίστατο τὸν μὲν ἔξωθεν χιτῶνα τῆσ κύστεωσ ἀπὸ τοῦ περιτοναίου πεφυκότα τὴν αὐτὴν ἐκείνῳ φύσιν ἔχειν, τὸν δ’ ἔνδοθεν τὸν αὐτῆσ τῆσ κύστεωσ ἴδιον πλέον ἢ διπλάσιον ἐκείνου τὸ πάχοσ ὑπάρχειν. Ἀλλ’ ἴσωσ οὔτε τὸ πάχοσ οὔθ’ ἡ λεπτότησ τῶν χιτώνων, ἀλλ’ ἡ θέσισ τῆσ κύστεωσ αἰτία τοῦ φέρεσθαι τοὺσ ἀτμοὺσ εἰσ αὐτήν. καὶ μὴν εἰ καὶ διὰ τἆλλα πάντα πιθανὸν ἦν αὐτοὺσ ἐνταυθοῖ συναθροίζεσθαι, τό γε τῆσ θέσεωσ μόνησ αὔταρκεσ κωλῦσαι. κάτω μὲν γὰρ ἡ κύστισ κεῖται, τοῖσ δ’ ἀτμοῖσ σύμφυτοσ ἡ πρὸσ τὸ μετέωρον φορά, ὥστε πολὺ πρότερον ἂν ἔπλησαν ἅπαντα τὰ κατὰ τὸν θώρακά τε καὶ τὸν πνεύμονα, πρὶν ἐπὶ τὴν κύστιν ἀφικέσθαι. καίτοι τί θέσεωσ κύστεωσ καὶ περιτοναίου καὶ θώρακοσ μνημονεύω; διεκπεσόντεσ γὰρ δήπου τούσ τε τῆσ κοιλίασ καὶ τῶν ἐντέρων χιτῶνασ οἱ ἀτμοὶ κατὰ τὴν μεταξὺ χώραν αὐτῶν τε τούτων καὶ τοῦ περιτοναίου συναθροισθήσονται καὶ ὑγρὸν ἐνταυθοῖ γενήσονται, ὥσπερ καὶ τοῖσ ὑδερικοῖσ ἐν τούτῳ τῷ χωρίῳ τὸ πλεῖστον ἀθροίζεται τοῦ ὕδατοσ, ἢ πάντωσ αὐτοὺσ χρὴ φέρεσθαι πρόσω διὰ πάντων τῶν ὁπωσοῦν ὁμιλούντων καὶ μηδέποθ’ ἵστασθαι. ἀλλ’ εἰ καὶ τοῦτό τισ ὑπόθοιτο, διεκπεσόντεσ ἂν οὕτωσ οὐ τὸ περιτόναιον μόνον ἀλλὰ καὶ τὸ ἐπιγάστριον, εἰσ τὸ περιέχον σκεδασθεῖεν ἢ πάντωσ ἂν ὑπὸ τῷ δέρματι συναθροισθεῖεν. ἀλλὰ καὶ πρὸσ ταῦτ’ ἀντιλέγειν οἱ νῦν Ἀσκληπιάδειοι πειρῶνται, καίτοι πρὸσ ἁπάντων ἀεὶ τῶν παρατυγχανόντων αὐτοῖσ, ὅταν περὶ τούτων ἐρίζωσι, καταγελώμενοι. οὕτωσ ἄρα δυσαπότριπτόν τι κακόν ἐστιν ἡ περὶ τὰσ αἱρέσεισ φιλοτιμία καὶ δυσέκνιπτον ἐν τοῖσ μάλιστα καὶ ψώρασ ἁπάσησ δυσιατότερον. τῶν γοῦν καθ’ ἡμᾶσ τισ σοφιστῶν τά τ’ ἄλλα καὶ περὶ τοὺσ ἐριστικοὺσ λόγουσ ἱκανῶσ συγκεκροτημένοσ καὶ δεινὸσ εἰπεῖν, εἴπερ τισ ἄλλοσ, ἀφικόμενοσ ἐμοί ποθ’ ὑπὲρ τούτων εἰσ λόγουσ, τοσοῦτον ἀπέδει τοῦ δυσωπεῖσθαι πρόσ τινοσ τῶν εἰρημένων, ὥστε καὶ θαυμάζειν ἔφασκεν ἐμοῦ τὰ σαφῶσ φαινόμενα λόγοισ ληρώδεσιν ἀνατρέπειν ἐπιχειροῦντοσ. ἐναργῶσ γὰρ ὁσημέραι θεωρεῖσθαι τὰσ κύστεισ ἁπάσασ, εἴ τισ αὐτὰσ ἐμπλήσειεν ὕδατοσ ἢ ἀέροσ, εἶτα δήσασ τὸν τράχηλον πιέζοι πανταχόθεν, οὐδαμόθεν μεθιείσασ οὐδέν, ἀλλ’ ἀκριβῶσ ἅπαν ἐντὸσ ἑαυτῶν στεγούσασ. καίτοι γ’ εἴπερ ἦσάν τινεσ ἐκ τῶν νεφρῶν εἰσ αὐτὰσ ἥκοντεσ αἰσθητοὶ καὶ μεγάλοι πόροι, πάντωσ ἄν, ἔφη, δι’ ἐκείνων, ὥσπερ εἰσῄει τὸ ὑγρὸν εἰσ αὐτάσ, οὕτω καὶ θλιβόντων ἐξεκρίνετο. ταῦτα καὶ τὰ τοιαῦτ’ εἰπὼν ἐξαίφνησ ἀπταίστῳ καὶ σαφεῖ τῷ στόματι τελευτῶν ἀναπηδήσασ ἀπῄει καταλιπὼν ἡμᾶσ ὡσ οὐδὲ πιθανῆσ τινοσ ἀντιλογίασ εὐπορῆσαι δυναμένουσ. οὕτωσ οὐ μόνον ὑγιὲσ οὐδὲν ἴσασιν οἱ ταῖσ αἱρέσεσι δουλεύοιτεσ, ἀλλ’ οὐδὲ μαθεῖν ὑπομένουσι. δέον γὰρ ἀκοῦσαι τὴν αἰτίαν, δι’ ἣν εἰσιέναι μὲν δύναται διὰ τῶν οὐρητήρων εἰσ τὴν κύστιν τὸ ὑγρόν, ἐξιέναι δ’ αὖθισ ὀπίσω τὴν αὐτὴν ὁδὸν οὐκέθ’ οἱο͂́ν τε, καὶ θαυμάσαι τὴν τέχνην τῆσ φύσεωσ, οὔτε μαθεῖν ἐθέλουσι καὶ λοιδοροῦνται προσέτι μάτην ὑπ’ αὐτῆσ ἄλλα τε πολλὰ καὶ τοὺσ νεφροὺσ γεγονέναι φάσκοντεσ. εἰσὶ δ’ οἳ καὶ δειχθῆναι παρόντων αὐτῶν τοὺσ ἀπὸ τῶν νεφρῶν εἰσ τὴν κύστιν ἐμφυομένουσ οὐρητῆρασ ὑπομείναντεσ ἐτόλμησαν εἰπεῖν οἱ μέν, ὅτι μάτην καὶ οὗτοι γεγόνασιν, οἱ δ’, ὅτι σπερματικοί τινέσ εἰσι πόροι καὶ διὰ τοῦτο κατὰ τὸν τράχηλον αὐτῆσ, οὐκ εἰσ τὸ κῦτοσ ἐμφύονται. δείξαντεσ οὖν ἡμεῖσ αὐτοῖσ τοὺσ ὡσ ἀληθῶσ σπερματικοὺσ πόρουσ κατωτέρω τῶν οὐρητήρων ἐμβάλλοντασ εἰσ τὸν τράχηλον, νῦν γοῦν, εἰ καὶ μὴ πρότερον, ᾠήθημεν ἀπάξειν τε τῶν ψευδῶσ ὑπειλημμένων ἐπί τε τἀναντία μεταστήσειν αὐτίκα. οἱ δὲ καὶ πρὸσ τοῦτ’ ἀντιλέγειν ἐτόλμων οὐδὲν εἶναι θαυμαστὸν εἰπόντεσ, ἐν ἐκείνοισ μὲν ὡσ ἂν στεγανωτέροισ οὖσιν ἐπὶ πλέον ὑπομένειν τὸ σπέρμα, κατὰ δὲ τοὺσ ἀπὸ τῶν νεφρῶν ὡσ ἂν ἱκανῶσ ἀνευρυσμένουσ ἐκρεῖν διὰ ταχέων. ἡμεῖσ οὖν ἠναγκάσθημεν αὐτοῖσ τοῦ λοιποῦ δεικνύειν εἰσρέον τῇ κύστει διὰ τῶν οὐρητήρων τὸ οὖρον ἐναργῶσ ἐπὶ ζῶντοσ ἔτι τοῦ ζῳού, μόγισ ἂν οὕτω ποτὲ τὴν φλυαρίαν αὐτῶν ἐπισχήσειν ἐλπίζοντεσ. ὁ δὲ τρόποσ τῆσ δείξεώσ ἐστι τοιόσδε. διελεῖν χρὴ τὸ πρὸ τῶν οὐρητήρων περιτόναιον, εἶτα βρόχοισ αὐτοὺσ ἐκλαβεῖν κἄπειτ’ ἐπιδήσαντασ ἐᾶσαι τὸ ζῷον· οὐ γὰρ ἂν οὐρήσειεν ἔτι. μετὰ δὲ ταῦτα λύειν μὲν τοὺσ ἔξωθεν δεσμούσ, δεικνύναι δὲ κενὴν μὲν τὴν κύστιν, μεστοὺσ δ’ ἱκανῶσ καὶ διατεταμένουσ τοὺσ οὐρητῆρασ καὶ κινδυνεύοντασ Ῥαγῆναι κἄπειτα τοὺσ βρόχουσ αὐτῶν ἀφελόντασ ἐναργῶσ ὁρᾶν ἤδη πληρουμένην οὔρου τὴν κύστιν. Ἐπὶ δὲ τούτω φανέντι, πρὶν οὐρῆσαι τὸ ζῷον, βρόχον αὐτοῦ περιβαλεῖν χρὴ τῷ αἰδοίῳ κἄπειτα θλίβειν πανταχόθεν τὴν κύστιν. οὐδὲ γὰρ ἂν οὐδὲν ἔτι διὰ τῶν οὐρητήρων ἐπανέλθοι πρὸσ τοὺσ νεφρούσ. κἀν τούτῳ δῆλον γίγνεται τὸ μὴ μόνον ἐπὶ τεθνεῶτοσ ἀλλὰ καὶ περιόντοσ ἔτι τοῦ ζῳού κωλύεσθαι μεταλαμβάνειν αὖθισ ἐκ τῆσ κύστεωσ τοὺσ οὐρητῆρασ τὸ οὖρον. ἐπὶ τούτοισ ὀφθεῖσιν ἐπιτρέπειν ἤδη τὸ ζῷον οὐρεῖν λύοντασ αὐτοῦ τὸν ἐπὶ τῷ αἰδοίῳ βρόχον, εἶτ’ αὖθισ ἐπιβαλεῖν μὲν θατέρῳ τῶν οὐρητήρων, ἐᾶσαι δὲ τὸν ἕτερον εἰσ τὴν κύστιν συρρεῖν καί τινα διαλιπόντασ χρόνον ἐπιδεικνύειν ἤδη, πῶσ ὁ μὲν ἕτεροσ αὐτῶν ὁ δεδεμένοσ μεστὸσ καὶ διατεταμένοσ κατὰ τὰ πρὸσ τῶν νεφρῶν μέρη φαίνεται, ὁ δ’ ἕτεροσ ὁ λελυμένοσ αὐτὸσ μὲν χαλαρόσ ἐστι, πεπλήρωκε δ’ οὔρου τὴν κύστιν. εἶτ’ αὖθισ διατεμεῖν πρῶτον μὲν τὸν πλήρη καὶ δεῖξαι, πῶσ ἐξακοντίζεται τὸ οὖρον ἐξ αὐτοῦ, καθάπερ ἐν ταῖσ φλεβοτομίαισ τὸ αἷμα, μετὰ ταῦτα δὲ καὶ τὸν ἕτερον αὖθισ διατεμεῖν κἄπειτ’ ἐπιδῆσαι τὸ ζῷον ἔξωθεν, ἀμφοτέρων διῃρημένων, εἶθ’ ὅταν ἱκανῶσ ἔχειν δοκῇ, λῦσαι τὸν δεσμόν. εὑρεθήσεται γὰρ ἡ μὲν κύστισ κενή, πλῆρεσ δ’ οὔρου τὸ μεταξὺ τῶν ἐντέρων τε καὶ τοῦ περιτοναίου χωρίον ἅπαν, ὡσ ἂν εἰ καὶ ὑδερικὸν ἦν τὸ ζῷον. ταῦτ’ οὖν εἴ τισ αὐτὸσ καθ’ ἑαυτὸν βουληθείη βασανίζειν ἐπὶ ζῳού, μεγάλωσ μοι δοκεῖ καταγνώσεσθαι τῆσ Ἀσκληπιάδου προπετείασ. εἰ δὲ δὴ καὶ τὴν αἰτίαν μάθοι, δι’ ἣν οὐδὲν ἐκ τῆσ κύστεωσ εἰσ τοὺσ οὐρητῆρασ ἀντεκρεῖ, πεισθῆναι ἄν μοι δοκεῖ καὶ διὰ τοῦδε τὴν εἰσ τὰ ζῷα πρόνοιάν τε καὶ τέχνην τῆσ φύσεωσ. Ἱπποκράτησ μὲν οὖν ὧν ἴσμεν ἰατρῶν τε καὶ φιλοσόφων πρῶτοσ ἁπάντων, ὡσ ἂν καὶ πρῶτοσ ἐπιγνοὺσ τὰ τῆσ φύσεωσ ἔργα, θαυμάζει τε καὶ διὰ παντὸσ αὐτὴν ὑμνεῖ δικαίαν ὀνομάζων καὶ μόνην ἐξαρκεῖν εἰσ ἅπαντα τοῖσ ζῳοίσ φησίν, αὐτὴν ἐξ αὑτῆσ ἀδιδάκτωσ πράττουσαν ἅπαντα τὰ δέοντα· τοιαύτην δ’ οὖσαν αὐτὴν εὐθέωσ καὶ δυνάμεισ ὑπέλαβεν ἔχειν ἑλκτικὴν μὲν τῶν οἰκείων, ἀποκριτικὴν δὲ τῶν ἀλλοτρίων καὶ τρέφειν τε καὶ αὔξειν αὐτὴν τὰ ζῷα καὶ κρίνειν τὰ νοσήματα· καὶ διὰ τοῦτ’ ἐν τοῖσ σώμασιν ἡμῶν σύμπνοιάν τε μίαν εἶναί φησι καὶ σύρροιαν καὶ πάντα συμπαθέα. κατὰ δὲ τὸν Ἀσκληπιάδην οὐδὲν οὐδενὶ συμπαθέσ ἐστι φύσει, διῃρημένησ τε καὶ κατατεθραυσμένησ εἰσ ἄναρμα στοιχεῖα καὶ ληρώδεισ ὄγκουσ ἁπάσησ τῆσ οὐσίασ. ἐξ ἀνάγκησ οὖν ἄλλα τε μυρία τοῖσ ἐναργῶσ φαινομένοισ ἐναντίωσ ἀπεφήνατο καὶ τῆσ φύσεωσ ἠγνόησε τήν τε τῶν οἰκείων ἐπισπαστικὴν δύναμιν καὶ τὴν τῶν ἀλλοτρίων ἀποκριτικήν. ἐπὶ μὲν οὖν τῆσ ἐξαιματώσεώσ τε καὶ ἀναδόσεωσ ἐξεῦρέ τινα ψυχρὰν ἀδολεσχίαν· εἰσ δὲ τὴν τῶν περιττωμάτων κάθαρσιν οὐδὲν ὅλωσ εὑρὼν εἰπεῖν οὐκ ὤκνησεν ὁμόσε χωρῆσαι τοῖσ φαινομένοισ, ἐπὶ μὲν τῆσ τῶν οὔρων διακρίσεωσ ἀποστερήσασ μὲν τῶν τε νεφρῶν καὶ τῶν οὐρητήρων τὴν ἐνέργειαν, ἀδήλουσ δέ τινασ πόρουσ εἰσ τὴν κύστιν ὑποθέμενοσ· τοῦτο γὰρ ἦν δηλαδὴ μέγα καὶ σεμνὸν ἀπιστήσαντα τοῖσ φαινομένοισ πιστεῦσαι τοῖσ ἀδήλοισ. Ἐπὶ δὲ τῆσ ξανθῆσ χολῆσ ἔτι μεῖζον αὐτῷ καὶ νεανικώτερόν ἐστι τὸ τόλμημα· γεννᾶσθαι γὰρ αὐτὴν ἐν τοῖσ χοληδόχοισ ἀγγείοισ, οὐ διακρίνεσθαι λέγει. πῶσ οὖν τοῖσ ἰκτερικοῖσ ἅμ’ ἄμφω συμπίπτει, τὰ μὲν διαχωρήματα μηδὲν ὅλωσ ἐν αὑτοῖσ ἔχοντα χολῆσ, ἀνάπλεων δ’ αὐτοῖσ γιγνόμενον ὅλον τὸ σῶμα; ληρεῖν πάλιν ἐνταῦθ’ ἀναγκάζεται τοῖσ ἐπὶ τῶν οὔρων εἰρημένοισ παραπλησίωσ. ληρεῖ δ’ οὐδὲν ἧττον καὶ περὶ τῆσ μελαίνησ χολῆσ καὶ τοῦ σπληνὸσ οὔτε τί ποθ’ ὑφ’ Ἱπποκράτουσ εἴρηται συνιεὶσ ἀντιλέγειν τ’ ἐπιχειρῶν οἷσ οὐκ οἶδεν ἐμπλήκτῳ τινὶ καὶ μανικῷ στόματι. Τί δὴ τὸ κέρδοσ ἐκ τῶν τοιούτων δογμάτων εἰσ τὰσ θεραπείασ ἐκτήσατο; μήτε νεφριτικόν τι νόσημα δύνασθαι θεραπεῦσαι μήτ’ ἰκτερικὸν μήτε μελαγχολικόν, ἀλλὰ καὶ περὶ τοῦ πᾶσιν ἀνθρώποισ οὐχ Ἱπποκράτει μόνον ὁμολογουμένου τοῦ καθαίρειν τῶν φαρμάκων ἔνια μὲν τὴν ξανθὴν χολήν, ἔνια δὲ τὴν μέλαιναν, ἄλλα δέ τινα φλέγμα καί τινα τὸ λεπτὸν καὶ ὑδατῶδεσ περιττωμα, μηδὲ περὶ τούτων συγχωρεῖν, ἀλλ’ ὑπ’ αὐτῶν τῶν φαρμάκων γίγνεσθαι λέγειν τοιοῦτον ἕκαστον τῶν κενουμένων, ὥσπερ ὑπὸ τῶν χοληδόχων πόρων τὴν χολήν· καὶ μηδὲν διαφέρειν κατὰ τὸν θαυμαστὸν Ἀσκληπιάδην ἢ ὑδραγωγὸν διδόναι τοῖσ ὑδεριῶσιν ἢ χολαγωγὸν φάρμακον· ἅπαντα γὰρ ὁμοίωσ κενοῦν καὶ συντήκειν τὸ σῶμα καὶ τὸ σύντηγμα τοιόνδε τι φαίνεσθαι ποιεῖν, μὴ πρότερον ὑπάρχον τοιοῦτον. ἆρ’ οὖν οὐ μαίνεσθαι νομιστέον αὐτὸν ἢ παντάπασιν ἄπειρον εἶναι τῶν ἔργων τῆσ τέχνησ; τίσ γὰρ οὐκ οἶδεν, ὡσ, εἰ μὲν φλέγματοσ ἀγωγὸν δοθείη φάρμακον τοῖσ ἰκτεριῶσιν, οὐκ ἂν οὐδὲ τέτταρασ κυάθουσ καθαρθεῖεν· οὕτω δ’ οὐδ’ εἰ τῶν ὑδραγωγῶν τι· χολαγωγῷ δὲ φαρμάκῳ πλεῖστον μὲν ἐκκενοῦται χολῆσ, αὐτίκα δὲ καθαρὸσ τοῖσ οὕτω καθαρθεῖσιν ὁ χρὼσ γίγνεται. πολλοὺσ γοῦν ἡμεῖσ μετὰ τὸ θεραπεῦσαι τὴν ἐν τῷ ἥπατι διάθεσιν ἅπαξ καθήραντεσ ἀπηλλάξαμεν τοῦ παθήματοσ. οὐ μὴν οὐδ’ εἰ φλέγματοσ ἀγωγῷ καθαίροισ φαρμάκῳ, πλέον ἄν τι διαπράξαιο. καὶ ταῦτ’ οὐχ Ἱπποκράτησ μὲν οὕτωσ οἶδε γιγνόμενα, τοῖσ δ’ ἀπὸ τῆσ ἐμπειρίασ μόνησ ὁρμωμένοισ ἑτέρωσ ἔγνωσται, ἀλλὰ κἀκείνοισ ὡσαύτωσ καὶ πᾶσιν ἰατροῖσ, οἷσ μέλει τῶν ἔργων τῆσ τέχνησ, οὕτω δοκεῖ πλὴν Ἀσκληπιάδου. προδοσίαν γὰρ εἶναι νενόμικε τῶν στοιχείων ὧν ὑπέθετο τὴν ἀληθῆ περὶ τῶν τοιούτων ὁμολογίαν. εἰ γὰρ ὅλωσ εὑρεθείη τι φάρμακον ἑλκτικὸν τοῦδέ τινοσ τοῦ χυμοῦ μόνου, κίνδυνοσ κρατεῖν δηλαδὴ τῷ λόγῳ τὸ ἐν ἑκάστῳ τῶν σωμάτων εἶναί τινα δύναμιν ἐπισπαστικὴν τῆσ οἰκείασ ποιότητοσ. διὰ τοῦτο κνῆκον μὲν καὶ κόκκον τὸν κνίδιον καὶ ἱπποφαὲσ οὐχ ἕλκειν ἐκ τοῦ σώματοσ ἀλλὰ ποιεῖν τὸ φλέγμα φησίν· ἄνθοσ δὲ χαλκοῦ καὶ λεπίδα καὶ αὐτὸν τὸν κεκαυμένον χαλκὸν καὶ χαμαίδρυν καὶ χαμαιλέοντα εἰσ ὕδωρ ἀναλύειν τὸ σῶμα καὶ τοὺσ ὑδερικοὺσ ὑπὸ τούτων οὐ καθαιρομένουσ ὀνίνασθαι ἀλλὰ κενουμένουσ συναυξόντων δηλαδὴ τὸ πάθοσ. εἰ γὰρ οὐ κενοῖ τὸ περιεχόμενον ἐν τοῖσ σώμασιν ὑδατῶδεσ ὑγρὸν ἀλλ’ αὐτὸ γεννᾷ, τῷ νοσήματι προστιμωρεῖται. καὶ μέν γε καὶ ἡ σκαμμωνία πρὸσ τῷ μὴ κενοῦν ἐκ τοῦ σώματοσ τῶν ἰκτερικῶν τὴν χολὴν ἔτι καὶ τὸ χρηστὸν αἷμα χολὴν ἐργαζομένη καὶ συντήκουσα τὸ σῶμα καὶ τηλικαῦτα κακὰ δρῶσα καὶ τὸ πάθοσ ἐπαύξουσα κατά γε τὸν Ἀσκληπιάδου λόγον. ὅμωσ ἐναργῶσ ὁρᾶται πολλοὺσ ὠφελοῦσα. ναί, φησίν, ὀνίνανται μέν, ἀλλ’ αὐτῷ μόνῳ τῷ λόγῳ τῆσ κενώσεωσ. καὶ μὴν εἰ φλέγματοσ ἀγωγὸν αὐτοῖσ δοίησ φάρμακον, οὐκ ὀνήσονται. καὶ τοῦθ’ οὕτωσ ἐναργέσ ἐστιν, ὥστε καὶ οἱ ἀπὸ μόνησ τῆσ ἐμπειρίασ ὁρμώμενοι γιγνώσκουσιν αὐτό. καίτοι τούτοισ γε τοῖσ ἀνδράσιν αὐτὸ δὴ τοῦτ’ ἔστι φιλοσόφημα, τὸ μηδενὶ λόγῳ πιστεύειν ἀλλὰ μόνοισ τοῖσ ἐναργῶσ φαινομένοισ. ἐκεῖνοι μὲν οὖν σωφρονοῦσιν· Ἀσκληπιάδησ δὲ παραπαίει ταῖσ αἰσθήσεσιν ἡμᾶσ ἀπιστεῖν κελεύων, ἔνθα τὸ φαινόμενον ἀνατρέπει σαφῶσ αὐτοῦ τὰσ ὑποθέσεισ. καίτοι μακρῷ γ’ ἦν ἄμεινον οὐχ ὁμόσε χωρεῖν τοῖσ φαινομένοισ ἀλλ’ ἐκείνοισ ἀναθέσθαι τὸ πᾶν. ἆρ’ οὖν ταῦτα μόνον ἐναργῶσ μάχεται τοῖσ Ἀσκληπιάδου δόγμασιν ἢ καὶ τὸ θέρουσ μὲν πλείονα κενοῦσθαι τὴν ξανθὴν χολὴν ὑπὸ τῶν αὐτῶν φαρμάκων, χειμῶνοσ δὲ τὸ φλέγμα, καὶ νεανίσκῳ μὲν πλείονα τὴν χολήν, πρεσβύτῃ δὲ τὸ φλέγμα; φαίνεται γὰρ ἕκαστον ἕλκειν τὴν οὖσαν, οὐκ αὐτὸ γεννᾶν τὴν οὐκ οὖσαν. εἰ γοῦν ἐθελήσαισ νεανίσκῳ τινὶ τῶν ἰσχνῶν καὶ θερμῶν ὡρ́ᾳ θέρουσ μήτ’ ἀργῶσ βεβιωκότι μήτ’ ἐν πλησμονῇ φλέγματοσ ἀγωγὸν δοῦναι φάρμακον, ὀλίγιστον μὲν καὶ μετὰ βίασ πολλῆσ ἐκκενώσεισ τοῦ χυμοῦ, βλάψεισ δ’ ἐσχάτωσ τὸν ἄνθρωπον· ἔμπαλιν δ’ εἰ χολαγωγὸν δοίησ, καὶ πάμπολυ κενώσεισ καὶ βλάψεισ οὐδέν. ἆρ’ ἀπιστοῦμεν ἔτι τῷ μὴ οὐχ ἕκαστον τῶν φαρμάκων ἐπάγεσθαι τὸν οἰκεῖον ἑαυτῷ χυμόν; ἴσωσ φήσουσιν οἱ ἀπ’ Ἀσκληπιάδου, μᾶλλον δ’ οὐκ ἴσωσ, ἀλλὰ πάντωσ ἀπιστεῖν ἐροῦσιν, ἵνα μὴ προδῶσι τὰ φίλτατα.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Galen, On the Natural Faculties., ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Α, section 13

(갈레노스, On the Natural Faculties., ΓΑΛΗΝΟΥ ΠΕΡΙ ΦΥΣΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Α, section 13)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION