Theocritus, Idylls, Ἐργατίναι ἢ Θερισταί

(테오크리토스, Idylls, Ἐργατίναι ἢ Θερισταί)

Ἐργατίνα βουκαῖε, τί νῦν ᾦζυρὲ πεπόνθεισ; οὔθ’ ἑὸν ὄγμον ἄγειν ὀρθὸν δύνᾳ, ὡσ τὸ πρὶν ἆγεσ, οὔθ’ ἅμα λᾳοτομεῖσ τῷ πλατίον, ἀλλ’ ἀπολείπῃ ὥσπερ ὀίσ ποίμνασ, ἇσ τὸν πόδα κάκτοσ ἔτυψε. ποῖόσ τισ δείλαν τυ καὶ ἐκ μέσω ἄματοσ ἐσσῇ, ὃσ νῦν ἀρχόμενοσ τᾶσ αὔλακοσ οὐκ ἀποτρώγεισ; Μίλων ὀψαμάτα, πέτρασ ἀπόκομμ’ ἀτεράμνω, οὐδαμά τοι συνέβα ποθέσαι τινὰ τῶν ἀπεόντων; οὐδαμά. τίσ δὲ πόθοσ τῶν ἔκτοθεν ἐργάτᾳ ἀνδρί; οὐδαμά νυν συνέβα τοι ἀγρυπνῆσαι δι’ ἔρωτα; μηδέ γε συμβαίη· χαλεπὸν χορίω κύνα γεῦσαι. ἀλλ’ ἐγὼ ὦ Μίλων ἔραμαι σχεδὸν ἑνδεκαταῖοσ. ἐκ πίθω ἀντλεῖσ δῆλον· ἐγὼ δ’ ἔχω οὐδ’ ἅλισ ὄξοσ. τοιγάρτοι πρὸ θυρᾶν μοι ἀπὸ σπόρω ἄσκαλα πάντα. τίσ δέ τυ τᾶν παίδων λυμαίνεται; ἁ Πολυβώτα, ἃ πρᾶν ἀμάντεσσι παρ’ Ἱπποκίωνι ποταύλει. εὑρ͂ε θεὸσ τὸν ἀλιτρόν· ἔχεισ πάλαι ὧν ἐπεθύμεισ. μάντίσ τοι τὰν νύκτα χροϊξεῖθ’ ἁ καλαμαία. μωμᾶσθαί μ’ ἄρχῃ τύ· τυφλὸσ δ’ οὐκ αὐτὸσ ὁ Πλοῦτοσ, ἀλλὰ καὶ ὡφρόντιστοσ Ἔρωσ. μὴ δὴ μέγα μυθεῦ. οὐ μέγα μυθεῦμαι· τὺ μόνον κατάβαλλε τὸ λᾷον, καί τι κόρασ φιλικὸν μέλοσ ἀμβάλευ. ἅδιον οὑτῶσ ἐργαξῇ· καὶ μὰν πρότερόν ποκα μουσικὸσ ἦσθα. Μοῖσαι Πιερίδεσ, συναείσατε τὰν ῥαδινάν μοι παῖδ’· ὧν γάρ χ’ ἅψησθε θεαί, καλὰ πάντα ποεῖτε. Βομβύκα χαρίεσσα, Σύραν καλέοντί τυ πάντεσ, ἰσχνὰν ἁλιόκαυστον, ἐγὼ δὲ μόνοσ μελίχλωρον. καὶ τὸ ἰόν μέλαν ἐστὶ καὶ ἁ γραπτὰ ὑάκινθοσ, ἀλλ’ ἔμπασ ἐν τοῖσ στεφάνοισ τὰ πρᾶτα λέγονται. ἁ αἲξ τὰν κύτισον, ὁ λύκοσ τὰν αἶγα διώκει, ἁ γέρανοσ τὤροτρον, ἐγὼ δ’ ἐπὶ τὶν μεμάνημαι. αἴθέ μοι ἦσ, ὅσσα Κροῖσόν ποκα φαντὶ πεπᾶσθαι, χρύσεοι ἀμφότεροί κ’ ἀνεκείμεθα τᾷ Ἀφροδίτᾳ, τὼσ αὐλὼσ μὲν ἔχοισα καὶ ἢ ῥόδον ἢ μᾶλον τύ, σχῆμα δ’ ἐγὼ καὶ καινὰσ ἐπ’ ἀμφοτέροισιν ἀμύκλασ. Βομβύκα χαρίεσσ’, οἱ μὲν πόδεσ ἀστράγαλοί τευσ, ἁ φωνὰ δὲ τρύχνοσ· τὸν μὰν τρόπον οὐκ ἔχω εἰπεῖν. ͂̓Η καλὰσ ἄμμι ποέων ἐλελήθει βοῦκοσ ἀοιδάσ. ὡσ εὖ τὰν ἰδέαν τᾶσ ἁρμονίασ ἐμέτρησεν. ὤμοι τῶ πώγωνοσ, ὃν ἀλιθίωσ ἀνέφυσα. θᾶσαι δὴ καὶ ταῦτα τὰ τῶ θείω Λιτυέρσα. Δάματερ πολύκαρπε πολύσταχυ, τοῦτο τὸ λᾷον εὐέργόν τ’ εἰή καὶ κάρπιμον ὅττι μάλιστα. Σφίγγετ’ ἀμαλλοδέται τὰ δράγματα, μὴ παριών τισ εἴποι· "σύκινοι ἄνδρεσ, ἀπώλετο χοὗτοσ ὁ μισθόσ. " Ἐσ βορέην ἄνεμον τᾶσ κόρθυοσ ἁ τομὰ ὔμμιν ἢ ζέφυρον βλεπέτω· πιαίνεται ὁ στάχυσ οὑτῶσ. Σῖτον ἀλοιῶντασ φεύγειν τὸ μεσαμβρινὸν ὕπνον· ἐκ καλάμασ ἄχυρον τελέθει τημόσδε μάλιστα. ἄρχεσθαι δ’ ἀμῶντασ ἐγειρομένω κορυδαλλῶ, καὶ λήγειν εὕδοντοσ, ἐλινῦσαι δὲ τὸ καῦμα. Εὐκτὸσ ὁ τῶ βατράχω παῖδεσ βίοσ· οὐ μελεδαίνει τὸν προπιεῖν ἐγχεῦντα· πάρεστι γὰρ ἄφθονον αὐτῷ. Κάλλιον ὦπιμελητὰ φιλάργυρε τὸν φακὸν ἕψειν· μή τι τάμῃσ τὰν χεῖρα καταπρίων τὸ κύμινον. Ταῦτα χρὴ μοχθεῦντασ ἐν ἁλίῳ ἄνδρασ ἀείδειν, τὸν δὲ τεὸν βουκαῖε πρέπει λιμηρὸν ἔρωτα μυθίσδεν τᾷ ματρὶ κατ’ εὐνὰν ὀρθρευοίσᾳ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION