Lucian, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 16:

τίνα γὰρ ἐλπίδα καὶ αὐτὸσ ἔχων εἰσ ^ τὰ βιβλία καὶ ἀνατυλίττεισ ἀεὶ καὶ διακολλᾷσ καὶ περικόπτεισ καὶ ἀλείφεισ τῷ κρόκῳ καὶ τῇ κέδρῳ καὶ διφθέρασ περιβάλλεισ καὶ ὀμφαλοὺσ ἐντίθησ, ὡσ δή τι ἀπολαύσων αὐτῶν ; πάνυ γοῦν ἤδη βελτίων γεγένησαι διὰ τὴν ὠνήν, ὃσ τοιαῦτα μὲν φθέγγῃ ‐ μᾶλλον δὲ τῶν ἰχθύων ἀφωνότεροσ εἶ ‐ βιοῖσ δὲ ὡσ οὐδ’ εἰπεῖν καλόν, μῖσοσ δὲ ἄγριον, φασί, παρὰ πάντων ἔχεισ ἐπὶ τῇ βδελυρίᾳ·