Aristophanes, Acharnians, Episode 1:

(아리스토파네스, Acharnians, Episode 1:)

καὶ γὰρ σὺ μεγάλην ἐπεγράφου τὴν Γοργόνα. σύγκλῃε, καὶ δεῖπνόν τισ ἐνσκευαζέτω. παῖ παῖ φέρ’ ἔξω δεῦρο τὸν γυλιὸν ἐμοί. παῖ παῖ φέρ’ ἔξω δεῦρο τὴν κίστην ἐμοί. ἅλασ θυμίτασ οἶσε παῖ καὶ κρόμμυα. ἐμοὶ δὲ τεμάχη· κρομμύοισ γὰρ ἄχθομαι. θρῖον ταρίχουσ οἶσε δεῦρο παῖ σαπροῦ. κἀμοὶ σὺ δημοῦ θρῖον· ὀπρήσω δ’ ἐκεῖ. ἔνεγκε δεῦρο τὼ πτερὼ τὼ κ’ τοῦ κράνουσ. ἐμοὶ δὲ τὰσ φάττασ γε φέρε καὶ τὰσ κίχλασ. καλόν γε καὶ λευκὸν τὸ τῆσ στρούθου πτερόν. καλόν γε καὶ ξανθὸν τὸ τῆσ φάττησ κρέασ. ὦνθρωπε παῦσαι καταγελῶν μου τῶν ὅπλων. ὦνθρωπε βούλει μὴ βλέπειν ἐσ τὰσ κίχλασ; τὸ λοφεῖον ἐξένεγκε τῶν τριῶν λόφων. κἀμοὶ λεκάνιον τῶν λαγῴων δὸσ κρεῶν. ἀλλ’ ἢ τριχόβρωτεσ τοὺσ λόφουσ που κατέφαγον. ἀλλ’ ἤ πρὸ δείπνου τὴν μίμαρκυν κατέδομαι. ὦνθρωπε βούλει μὴ προσαγορεύειν ἐμέ; οὐκ ἀλλ’ ἐγὼ χὠ παῖσ ἐρίζομεν πάλαι. βούλει περιδόσθαι κἀπιτρέψαι Λαμάχῳ, πότερον ἀκρίδεσ ἥδιόν ἐστιν ἤ κίχλαι; οἴμ’ ὡσ ὑβρίζεισ. τὰσ ἀκρίδασ κρίνει πολύ. παῖ παῖ καθελών μοι τὸ δόρυ δεῦρ’ ἔξω φέρε. παῖ παῖ σὺ δ’ ἀφελὼν δεῦρο τὴν χορδὴν φέρε. φέρε τοῦ δόρατοσ ἀφελκύσωμαι τοὔλυτρον. ἔχ’, ἀντέχου παῖ. καὶ σὺ παῖ τοῦδ’ ἀντέχου. τοὺσ κιλλίβαντασ οἶσε παῖ τῆσ ἀσπίδοσ. καὶ τῆσ ἐμῆσ τοὺσ κριβανίτασ ἔκφερε. φέρε δεῦρο γοργόνωτον ἀσπίδοσ κύκλον. κἀμοὶ πλακοῦντοσ τυρόνωτον δὸσ κύκλον. ταῦτ’ οὐ κατάγελώσ ἐστιν ἀνθρώποισ πλατύσ; ταῦτ’ οὐ πλακοῦσ δῆτ’ ἐστὶν ἀνθρώποισ γλυκύσ; κατάχει σὺ παῖ τοὔλαιον. ἐν τῷ χαλκίῳ ἐνορῶ γέροντα δειλίασ φευξούμενον. κατάχει σὺ τὸ μέλι. κἀνθάδ’ ἔνδηλοσ γέρων κλάειν κελεύων Λάμαχον τὸν Γοργάσου. φέρε δεῦρο παῖ θώρακα πολεμιστήριον. ἔξαιρε παῖ θώρακα κἀμοὶ τὸν χοᾶ. ἐν τῷδε πρὸσ τοὺσ πολεμίουσ θωρήξομαι. ἐν τῷδε πρὸσ τοὺσ συμπότασ θωρήξομαι. τὰ στρώματ’ ὦ παῖ δῆσον ἐκ τῆσ ἀσπίδοσ. τὸ δεῖπνον ὦ παῖ δῆσον ἐκ τῆσ κιστίδοσ. ἐγὼ δ’ ἐμαυτῷ τὸν γυλιὸν οἴσω λαβών. ἐγὼ δὲ θοἰμάτιον λαβὼν ἐξέρχομαι. τὴν ἀσπίδ’ αἴρου καὶ βάδιζ’ ὦ παῖ λαβών. νείφει. βαβαιάξ· χειμέρια τὰ πράγματα. αἴρου τὸ δεῖπνον· συμποτικὰ τὰ πράγματα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION