Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 16.

(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 16.)

Τὸ δὲ ὀξύμελι καλεύμενον ποτὸν πολλαχοῦ μὲν εὔχρηστον ἐν ταύτῃσι τῇσι νούσοισιν εὑρήσεισ ἐόν‧ καὶ γὰρ πτυάλου ἀναγωγόν ἐστι, καὶ εὔπνοον. Καιροὺσ μέντοι τοιούσδε ἔχει‧ τὸ μὲν γὰρ κάρτα ὀξὺ οὐδὲν ἂν μέσον ποιήσειε πρὸσ τὰ πτύελα τὰ μὴ Ῥηϊδίωσ ἀνιόντα‧ εἰ γὰρ ἀνάγοι μὲν τὰ ἐγκέρχνοντα, καὶ ὄλισθον ἐμποιήσειε, καὶ ὥσπερ διαπτερώσειε τὸν βρόγχον, παρηγορήσειεν ἂν τὸν πλεύμονα‧ μαλθακτικὸν γὰρ αὐτέου‧ καὶ εἰ μὲν ταῦτα ξυγκυρήσειε, μεγάλην ἂν ὠφελείην ποιήσειεν. Ἔστι δ’ ὅτε τὸ κάρτα ὀξὺ οὐκ ἐκράτησε τῆσ ἀναγωγῆσ τοῦ πτυέλου, ἀλλὰ προσεγλίσχρηνέ τε καὶ ἔβλαψεν‧ μάλιστα δὲ τοῦτο πάσχουσιν οἵπερ καὶ ἄλλωσ ὀλέθριοί εἰσι, καὶ ἀδύνατοι βήσσειν τε καὶ ἀποχρέμπτεσθαι τὰ ἐνεχόμενα. Ἐσ μὲν οὖν τόδε προστεκμαίρεσθαι χρὴ τὴν Ῥώμην τοῦ κάμνοντοσ, κἢν ἐλπίδα ἔχῃ, διδόναι‧ διδόναι δὲ, ἢν διδῷσ, ἀκροχλίαρον καὶ κατ’ ὀλίγον τὸ τοιόνδε, καὶ μὴ λάβρωσ. Τὸ μέντοι ὀλίγον ἔποξυ ὑγραίνει μὲν τὸ στόμα καὶ φάρυγγα‧ ἀναγωγὸν δὲ πτυέλου ἐστὶ καὶ ἄδιψον‧ ὑποχονδρίῳ δὲ καὶ σπλάγχνοισι καὶ ταύτῃ εὐμενέσ‧ καὶ τὰσ ἀπὸ μέλιτοσ βλάβασ κωλύει‧ τὸ γὰρ χολῶδεσ ἐν μέλιτι κολάζεται. Ἔστι δὲ καὶ φυσέων καταῤῬηκτικὸν, καὶ ἐσ οὔρησιν προτρεπτικόν‧ ἐντέρου μέντοι τῷ κάτω μέρει πλαδαρώτερον, καὶ ξύσματα ἐμποιέει‧ ἔστι δ’ ὅτε καὶ φλαῦρον τοῦτο ἐν τῇσιν ὀξείῃσι νούσοισι γίγνεται, μάλιστα μὲν ὅτι φῦσαν κωλύει περαιοῦσθαι, ἀλλὰ παλινδρομέειν ποιέει‧ ἔτι δὲ καὶ ἄλλωσ γυιοῖ καὶ τὰ ἀκρωτήρια ψύχει‧ ταύτην καὶ οἶδα μούνην δι’ ὀξυμέλιτοσ γιγνομένην βλάβην, ἥτισ καὶ ἀξίη γραφῆσ. Ὀλίγον δὲ τὸ τοιόνδε ποτὸν νυκτὸσ μὲν καὶ νήστει πρὸ Ῥοφήματοσ ἐπιτήδειον προπίνεσθαι‧ ἀτὰρ καὶ ὁκόταν πουλὺ μετὰ Ῥόφημα ᾖ, οὐδὲν κωλύει πίνειν. Τοῖσι δὲ ποτῷ μοῦνον διαιτωμένοισιν ἄνευ Ῥοφημάτων διὰ τόδε οὐκ ἐπιτήδειόν ἐστιν αἰεὶ καὶ διὰ παντὸσ χρέεσθαι τούτῳ, μάλιστα μὲν διὰ ξύσιν ἢ τρηχυσμὸν τοῦ ἐντέρου ἁ̓κόπρῳ γὰρ ἐόντι μᾶλλον ἐμποιέοι ἂν, καὶ ταῦτα κενεαγγείησ παρεούσησ̓‧ ἔπειτα δὲ καὶ τὸ μελίκρητον τῆσ ἰσχύοσ ἀφαιρέοιτο ἄν. Ἢν μέντοι ἀρήγειν φαίνηται πρὸσ τὴν ξύμπασαν νοῦσον, πολλῷ ποτῷ τούτῳ χρέεσθαι, ὀλίγον χρὴ τὸ ὄξοσ παραχέειν, ὅσον μοῦνον γιγνώσκεσθαι‧ οὕτω γὰρ καὶ ἃ φιλέει βλάπτειν, ἥκιστα ἂν βλάπτοι, καὶ ἃ δεῖται προσωφελέειν, προσωφελοίη ἄν. Εν κεφαλαίῳ δ’ εἴρησθαι, αἱ ἀπὸ ὀξέοσ ὀξύτητεσ πικροχόλοισι μᾶλλον ἢ μελαγχολικοῖσι ξυμφέρουσι‧ τὰ μὲν γὰρ πικρὰ διαλύεται καὶ ἐκφλεγματοῦται, μετεωριζόμενα ὑπ’ αὐτέου‧ τὰ δὲ μέλανα ζυμοῦται καὶ μετεωρίζεται καὶ πολλαπλασιοῦται‧ ἀναγωγὸν γὰρ μελάνων, ὄξοσ. Γυναιξὶ δὲ τὸ ἐπίπαν πολεμιώτερον ἢ ἀνδράσιν ὄξοσ‧ ὑστεραλγὲσ γάρ ἐστιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION