Hesiod, Theogony, Book Th. 78:

αὐτὰρ ἐπεὶ Τιτῆνασ ἀπ’ οὐρανοῦ ἐξέλασεν Ζεύσ, ὁπλότατον τέκε παῖδα Τυφωέα Γαῖα πελώρη Ταρτάρου ἐν φιλότητι διὰ χρυσέην Ἀφροδίτην· οὗ χεῖρεσ μὲν ἐάσιν ἐπ’ ἰσχύι, ἔργματ’ ἔχουσαι, καὶ πόδεσ ἀκάματοι κρατεροῦ θεοῦ· ἐκ δέ οἱ ὤμων ἣν ἑκατὸν κεφαλαὶ ὄφιοσ, δεινοῖο δράκοντοσ, γλώσσῃσιν δνοφερῇσι λελιχμότεσ, ἐκ δέ οἱ ὄσσων θεσπεσίῃσ κεφαλῇσιν ὑπ’ ὀφρύσι πῦρ ἀμάρυσσεν· πασέων δ’ ἐκ κεφαλέων πῦρ καίετο δερκομένοιο· φωναὶ δ’ ἐν πάσῃσιν ἔσαν δεινῇσ κεφαλῇσι παντοίην ὄπ’ ἰεῖσαι ἀθέσφατον· ἄλλοτε μὲν γὰρ φθέγγονθ’ ὥστε θεοῖσι συνιέμεν, ἄλλοτε δ’ αὖτε ταύρου ἐριβρύχεω, μένοσ ἀσχέτου, ὄσσαν ἀγαύρου, ἄλλοτε δ’ αὖτε λέοντοσ ἀναιδέα θυμὸν ἔχοντοσ, ἄλλοτε δ’ αὖ σκυλάκεσσιν ἐοικότα, θαύματ’ ἀκοῦσαι, ἄλλοτε δ’ αὖ ῥοίζεσχ’, ὑπὸ δ’ ἤχεεν οὔρεα μακρά. καί νύ κεν ἔπλετο ἔργον ἀμήχανον ἤματι κείνῳ καί κεν ὅ γε θνητοῖσι καὶ ἀθανάτοισιν ἄναξεν, εἰ μὴ ἄρ’ ὀξὺ νόησε πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε. σκληρὸν δ’ ἐβρόντησε καὶ ὄβριμον, ἀμφὶ δὲ γαῖα σμερδαλέον κονάβησε καὶ οὐρανὸσ εὐρὺσ ὕπερθε πόντοσ τ’ Ὠκεανοῦ τε ῥοαὶ καὶ Τάρταρα γαίησ. ποσσὶ δ’ ὕπ’ ἀθανάτοισι μέγασ πελεμίζετ’ Ὄλυμποσ ὀρνυμένοιο ἄνακτοσ· ἐπεστενάχιζε δὲ γαῖα. καῦμα δ’ ὑπ’ ἀμφοτέρων κάτεχεν ἰοειδέα πόντον βροντῆσ τε στεροπῆσ τε, πυρόσ τ’ ἀπὸ τοῖο πελώρου, πρηστήρων ἀνέμων τε κεραυνοῦ τε φλεγέθοντοσ. ἔζεε δὲ χθὼν πᾶσα καὶ οὐρανὸσ ἠδὲ θάλασσα· θυῖε δ’ ἄρ’ ἀμφ’ ἀκτὰσ περί τ’ ἀμφί τε κύματα μακρὰ ῥιπῇ ὕπ’ ἀθανάτων, ἔνοσισ δ’ ἄσβεστοσ ὀρώρει· τρέε δ’ Αἴδησ, ἐνέροισι καταφθιμένοισιν ἀνάσσων, Τιτῆνέσ θ’ ὑποταρτάριοι, Κρόνον ἀμφὶσ ἐόντεσ, ἀσβέστου κελάδοιο καὶ αἰνῆσ δηιοτῆτοσ.